W. anomalus was not effective in re

W. anomalus was not effective in reducing the postharvest brownrot of sweet cherry, and a possible explanation is the concentration-dependent antifungal activity of the killer toxin. The yeast W.anomalus has been extensively tested for biocontrol of mold grow-ing during postharvest storage of apples and papaya for its abilityto adapt to extreme environments (Jijakli and Lepoivre, 1998; Limaet al., 2013). Its biocontrol abilities on fruit and vegetables could becorrelated with the occurrence of mycoparasitism in the relation-ship with pathogens (Lima et al., 2013), or to its killer phenotype(Comitini et al., 2004; De Ingeniis et al., 2009). Platania et al. (2012)tested the two killer yeasts S. cerevisiae and W. anomalus for theirbiocontrol activity against Penicillium digitatum on Tarocco orangefruit, finding that W. anomalus strain BS91 significantly reducedorange postharvest decay, while S. cerevisae provide only a slightreduction of infection.Treatment with S. cerevisiae strain controlled brown rot only atthe highest concentration, where the McKinney index was reducedto 48%, as compared to the control. There are few reports onantimicrobial activity of S. cerevisiae in vivo, on fruit and vegeta-bles (Platania et al., 2012), probably because of the low ability of thisyeast to colonize the surface of ripe fruit (Comitini and Ciani, 2006).Indeed, our results showed a low level of fruit colonization by the S.cerevisiae strain, disappearing after 14 d of cold storage. The reduc-tion of brown rot by S. cerevisiae strain could be attributed to theinoculation level and/or to a possible resistance induced in the hosttissues by the treatment with this yeast, as observed for a yeast-likefungus with biocontrol activity such as A. pullulans (Ippolito et al.,2000).The results regarding yeast viability after preharvest treatments(Fig. 2) were comparable with those obtained with posthar-vest application (Fig. 1). Among the three yeasts, M. pulcherrimashowed the best survival, showing at the end of shelf-life thesame number of CFU detected at the spraying time. The field con-ditions decreased the survival of M. pulcherrima that restartedto grow during cold storage and shelf-life. Similar behaviorwas observed for the yeast W. anomalus. As with the posthar-vest treatment, the persistence of S. cerevisiae was the lowestamong the three yeasts, since it disappeared at harvest (3 d aftertreatment).The present investigation showed that M. pulcherrima, W.anomalus and S. cerevisiae yeasts decreased sweet cherry posthar-vest brown rot and did not exert any phytotoxic activity on sweetcherry fruit. M. pulcherrima and W. anomalus survived during coldstorage, both when applied after harvest and when sprayed on thecanopy of sweet cherry plants. Further investigations concerningthe mode of action of these yeasts and large scale tests are neededto lead to a possible formulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณ anomalus ไม่มีประสิทธิภาพในการลด brownrot หลังการเก็บเกี่ยวของเชอร์รี่ และคำอธิบายที่เป็นไปได้คือ กิจกรรมต้านเชื้อราที่ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของพิษนักฆ่า ยีสต์ W.anomalus ได้รับอย่างกว้างขวางทดสอบสำหรับ biocontrol ของแม่เติบโต-ing ระหว่างการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยวของแอปเปิ้ล และมะละกอสำหรับ abilityto ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมมาก (Jijakli และ Lepoivre, 1998 Limaet al., 2013) ความสามารถของ biocontrol ในผักและผลไม้สามารถ becorrelated กับการเกิดขึ้นของ mycoparasitism ในความสัมพันธ์เรือ กับโรค (ลิมา et al., 2013), หรือ phenotype ของนักฆ่า (Comitini et al., 2004 De Ingeniis et al., 2009) Platania et al. (2012) ทดสอบสองนักฆ่า yeasts S. cerevisiae และปริมาณ anomalus theirbiocontrol กิจกรรมจาก Penicillium digitatum บน Tarocco orangefruit ค้นหาที่ต้องใช้ anomalus W. BS91 อย่างมาก reducedorange หลังการเก็บเกี่ยวผุ ในขณะที่ S. cerevisae ให้เพียง slightreduction ของเชื้อรักษา ด้วยต้องใช้ S. cerevisiae ควบคุม rot น้ำตาลที่ความเข้มข้นสูงสุด ซึ่งดัชนี McKinney ถูก reducedto 48% เมื่อเทียบกับตัวควบคุม มีบางรายงานกิจกรรม onantimicrobial ของ S. cerevisiae ในสัตว์ทดลอง ผลไม้และ vegeta-bles (Platania et al., 2012), อาจเนื่องจากความสามารถต่ำของ thisyeast ไป colonize พื้นผิวของผลไม้สุก (Comitini และ Ciani, 2006)แน่นอน ผลของเราพบว่าระดับต่ำของผลไม้สนาม โดยสายพันธุ์ S.cerevisiae หายไปหลังจาก d 14 ของเย็น Reduc-สเตรชันของ brown rot โดยต้องใช้ S. cerevisiae สามารถเกิดจากระดับ theinoculation หรือต้านอาจเกิดจากใน hosttissues การรักษาด้วยยีสต์นี้ เป็นสังเกตสำหรับยีสต์-likefungus กับกิจกรรม biocontrol เช่น A. pullulans (Ippolito et al., 2000)ผลเกี่ยวกับชีวิตยีสต์หลัง preharvest treatments(Fig. 2) ถูกเปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับกับแอพลิเคชัน posthar เสื้อกั๊ก (Fig. 1) ระหว่างสาม yeasts, pulcherrimashowed เมตรรอดตายดีที่สุด แสดงจำนวน CFU ในเวลา spraying เดียวเมื่อสิ้นสุดอายุการเก็บ ฟิลด์คอน-ditions ลดความอยู่รอดของ M. pulcherrima restartedto ที่เติบโตในช่วงเย็นและเก็บ Behaviorwas คล้ายที่พบในยีสต์ปริมาณ anomalus เป็น ด้วยการรักษา posthar เสื้อ ติดตาของ S. cerevisiae lowestamong สาม yeasts เนื่องจากมันหายไปที่เก็บเกี่ยว (aftertreatment 3 d)สอบสวนปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าที่ม. pulcherrima, W.anomalus และ S. cerevisiae yeasts rot เชอร์รี่ posthar เสื้อกั๊กสีน้ำตาลลดลง และไม่ได้ออกแรงใด ๆ กิจกรรม phytotoxic ผลไม้ sweetcherry ม. pulcherrima และ W. anomalus รอดชีวิตระหว่างห้องเย็น เมื่อใช้หลังการเก็บเกี่ยว และ เมื่อพ่นบน thecanopy ของเชอร์รี่ Neededto นำไปกำหนดเป็นโหมด concerningthe สอบสวนเพิ่มเติมของการดำเนินการของ yeasts และทดสอบขนาดใหญ่เหล่านี้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดับบลิว anomalus ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการลดการหลังการเก็บเกี่ยว brownrot ของเชอร์รี่หวานและคำอธิบายที่เป็นไปได้คือกิจกรรมต้านเชื้อราขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของสารพิษฆ่า W.anomalus ยีสต์ได้รับการทดสอบอย่างกว้างขวางสำหรับการควบคุมทางชีวภาพของเชื้อราเติบโตไอเอ็นจีระหว่างการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยวของแอปเปิ้ลและมะละกอสำหรับ abilityto ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมมาก (Jijakli และ Lepoivre 1998;. Limaet อัล, 2013) ความสามารถในการควบคุมทางชีวภาพของผักและผลไม้จะ becorrelated กับการเกิดขึ้นของ mycoparasitism ในความสัมพันธ์เรือที่มีเชื้อโรคหรือฟีโนไทป์ของนักฆ่า (Comitini, et al, 2004 (ลิมา, et al, 2013.). De Ingeniis et al, 2009. ) Platania และคณะ (2012) ที่ผ่านการทดสอบทั้งสองนักฆ่ายีสต์ S. cerevisiae และดับบลิว anomalus กิจกรรม theirbiocontrol กับ Penicillium digitatum บน Tarocco orangefruit ค้นหาว่า W. anomalus ความเครียด BS91 อย่างมีนัยสำคัญ reducedorange สลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวในขณะที่ cerevisae S. ให้เฉพาะ slightreduction ของ infection.Treatment กับ S. cerevisiae สายพันธุ์ควบคุมสีน้ำตาลเน่าเท่านั้น atthe เข้มข้นสูงสุดที่ดัชนี McKinney เป็น reducedto 48% เมื่อเทียบกับการควบคุม มีรายงานไม่กี่กิจกรรม onantimicrobial ของ S. cerevisiae ในร่างกายอยู่ในผลไม้และผัก Bles อยู่ (Platania et al., 2012) อาจจะเป็นเพราะความสามารถต่ำของ thisyeast อพยพไปตั้งถิ่นฐานพื้นผิวของผลไม้สุก (Comitini และ Ciani 2006) .Indeed ผลของเราแสดงให้เห็นว่าระดับต่ำของการล่าอาณานิคมโดยผลไม้สายพันธุ์ S.cerevisiae หายไปหลังจาก 14 วันของการจัดเก็บความเย็น ตาแดง-การของสีน้ำตาลเน่าโดย S. cerevisiae สายพันธุ์ที่สามารถนำมาประกอบกับระดับ theinoculation และ / หรือการเหนี่ยวนำให้เกิดความต้านทานที่เป็นไปได้ใน hosttissues โดยการรักษาด้วยยีสต์นี้เป็นที่สังเกตสำหรับยีสต์ likefungus กับกิจกรรมการควบคุมทางชีวภาพเช่น A. ภาวะที่เหมาะสม (Ippolito et al., 2000) ผลได้โดยเริ่มต้นเกี่ยวกับการมีชีวิตของยีสต์หลังจากการรักษาโรคโดยใช้อาหาร (รูปที่ 2). ถูกเปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับกับการประยุกต์ใช้เสื้อกั๊ก posthar (รูปที่ 1). ในบรรดาสามยีสต์ M. pulcherrimashowed การอยู่รอดที่ดีที่สุดที่แสดงให้เห็นในตอนท้ายของอายุการเก็บรักษาจำนวน CFU thesame ตรวจพบในเวลาฉีดพ่น สภาวะแวดล้อมแย้งสนามลดลงอยู่รอดของ M. pulcherrima ที่ restartedto เติบโตระหว่างการเก็บรักษาที่หนาวเย็นและอายุการเก็บรักษา behaviorwas ที่คล้ายกันสังเกตยีสต์ W. anomalus เช่นเดียวกับการรักษา posthar-เสื้อกั๊กความคงทนของ S. cerevisiae เป็น lowestamong สามยีสต์เพราะมันหายไปที่การเก็บเกี่ยว (3 D aftertreatment) ได้โดยเริ่มต้นตรวจสอบในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าเอ็ม pulcherrima, W.anomalus และยีสต์ S. cerevisiae ลดลง เชอร์รี่หวาน posthar-เสื้อกั๊กสีน้ำตาลเน่าและไม่ได้ออกแรงกิจกรรมใด ๆ ที่เป็นพิษผลไม้ Sweetcherry เอ็มดับบลิวและ pulcherrima anomalus รอดชีวิตในช่วง Coldstorage ทั้งเมื่อนำมาใช้หลังการเก็บเกี่ยวและเมื่อฉีดพ่นบน thecanopy ของพืชหวานเชอร์รี่ สืบสวนต่อไปโหมด concerningthe ของการกระทำของยีสต์เหล่านี้และการทดสอบขนาดใหญ่มีตะกั่ว neededto ที่จะกำหนดความเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. anomalus ไม่มีประสิทธิภาพในการลด brownrot หลังการเก็บเกี่ยวของเชอร์รี่ และคำอธิบายที่เป็นไปได้คือ กิจกรรมของนักฆ่าเชื้อราขึ้นอยู่กับปริมาณสารพิษ ยีสต์ w.anomalus ได้รับการทดสอบอย่างกว้างขวางสำหรับไบโอคอนโทรลแม่พิมพ์เติบโตไอเอ็นจีในช่วงหลังการเก็บเกี่ยวของแอปเปิ้ลและมะละกอของความสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่รุนแรง ( jijakli และ lepoivre , 1998 ; limaet อัล2013 ) ความสามารถของไบโอคอนโทรลของผักและผลไม้สามารถวัยรุ่นกับการเกิด mycoparasitism ในความสัมพันธ์กับเชื้อโรค ( ลิมา et al . , 2013 ) หรือเป็นนักฆ่าฟีโนไทป์ ( comitini et al . , 2004 ; เดอ ingeniis et al . , 2009 ) platania et al . ( 2012 ) ทดสอบสองนักฆ่ายีสต์ S . cerevisiae และanomalus สำหรับกิจกรรม theirbiocontrol กับ Penicillium digitatum บน orangefruit ทารอคโค , พบว่า . anomalus เมื่อย bs91 อย่างมาก reducedorange หลังการสลายตัวในขณะที่ S cerevisae ให้เฉพาะ slightreduction ของการติดเชื้อ การรักษากับ S . cerevisiae สายพันธุ์ที่ควบคุมน้ำตาลเน่าในความเข้มข้นสูงสุดเท่านั้นที่ดัชนี McKinney เป็น reducedto 48 %เมื่อเทียบกับการควบคุม มีรายงาน onantimicrobial กิจกรรมของ S . cerevisiae ในอาหารในผลไม้และเบจิต้า bles ( platania et al . , 2012 ) อาจเป็นเพราะ ความสามารถต่ำ เพื่ออพยพ thisyeast พื้นผิวของผลไม้สุก ( comitini และ ciani , 2006 ) . จริง , ผลของเราแสดงให้เห็นว่าระดับของการล่าอาณานิคม ผลไม้ โดย s.cerevisiae เมื่อย , หายไปหลังจาก 14 D ของห้องเย็นการ reduc tion สีน้ำตาลเน่าโดย S . cerevisiae สายพันธุ์พบว่าอาจจะเกิดจากระดับและ / หรือ เพื่อต้านทานการเป็นไปได้ใน hosttissues โดยการรักษาด้วยเชื้อนี้ เป็นสังเกตสำหรับ likefungus ยีสต์กับไบโอคอนโทรลกิจกรรมเช่น . pullulans ( ippolito et al . , 2000 ) ผลการวิจัยเกี่ยวกับชีวิตหลังการรักษา preharvest ยีสต์ ( ภาพประกอบ2 ) เป็นผู้ที่ได้รับการเปรียบกับเสื้อกั๊ก posthar ( รูปที่ 1 ) ระหว่างสามยีสต์ , ม. pulcherrimashowed การอยู่รอดที่ดีที่สุด , แสดงที่ส่วนท้ายของอายุการเก็บรักษาและตรวจพบจำนวนเซลล์ที่ฉีดครั้ง สนาม ditions con ลดลงการอยู่รอดของม. pulcherrima ที่เติบโตใน restartedto ห้องเย็นและอายุการเก็บรักษา สังเกตพฤติกรรมที่คล้ายกันสำหรับยีสต์ .anomalus . เช่นเดียวกับการรักษาเสื้อ posthar เก็บรักษาของ S . cerevisiae เป็น lowestamong 3 ยีสต์ เพราะหายไปจากการเก็บเกี่ยว ( 3 D aftertreatment ) การสอบสวนในปัจจุบัน พบว่า pulcherrima w.anomalus เมตร , และ S . cerevisiae ยีสต์ลดลงเชอร์รี่หวาน posthar เสื้อกั๊กสีน้ำตาลเน่าและไม่ใช้กิจกรรมใด ๆ phytotoxic ผลไม้สวีทเชอร์รี่ . เมตร pulcherrima และanomalus รอดระหว่างห้องเย็น ทั้งเมื่อใช้หลังการเก็บเกี่ยว และเมื่อฉีดพ่นบน thecanopy พืชเชอร์รี่หวาน เพิ่มเติมเกี่ยวกับโหมดการกระทำของยีสต์เหล่านี้และการทดสอบขนาดใหญ่จะต้องนำไปสู่การกำหนดที่สุด