The UN Convention on Migrant Worker

The UN Convention on Migrant Workers’ Rights is the most comprehensive international treaty in the field of migration and human rights. It was adopted in 1990 and it entered into force in 2003. The convention sets a standard in terms of access to human rights for migrants. However, it suffers from a marked indifference: only fourty states have ratified it and no major immigration country has done so. This highlights how migrants remain forgotten in terms of access to rights. Even though their labour is essential in the world economy, the non-economic aspect of migration – and especially migrants’ rights – remain a neglected dimension of globalisation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของแรงงานข้ามชาติมีสนธิมากที่สุดในการย้ายและสิทธิมนุษยชน ถูกนำมาใช้ในปี 1990 และจะป้อนเข้าไปในกองทัพใน 2003 การประชุมกำหนดมาตรฐานในการเข้าถึงสิทธิมนุษยชนสำหรับอพยพ อย่างไรก็ตาม มัน suffers จากท่านทำเครื่องหมาย: เฉพาะอเมริกาโฟร์ตี้มีสำคัญ และไม่สำคัญตรวจคนเข้าเมืองประเทศได้ทำการ นี้เน้นวิธีอพยพยังคงลืมในการเข้าถึงสิทธิ แม้ว่าแรงงานของตนเป็นสิ่งสำคัญในเศรษฐกิจโลก ด้านเศรษฐกิจไม่ใช่ย้าย –และโดยเฉพาะอย่างยิ่งราษฎร – ครั้ง ที่ถูกละเลยมิติของโลกาภิวัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุสัญญาสหประชาชาติด้านสิทธิแรงงานข้ามชาติเป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่ครอบคลุมมากที่สุดในด้านของการย้ายถิ่นและสิทธิมนุษยชน มันถูกนำมาใช้ในปี 1990 และจะมีผลบังคับใช้ในปี 2003 การประชุมกำหนดมาตรฐานในแง่ของการเข้าถึงสิทธิมนุษยชนของแรงงานข้ามชาติ แต่ก็ทนทุกข์ทรมานจากความไม่แยแสที่ทำเครื่องหมายไว้เพียงสี่สิบรัฐได้ยอมรับมันและไม่มีการตรวจคนเข้าเมืองของประเทศที่สำคัญได้ทำเช่นนั้น นี้ไฮไลท์ว่าแรงงานข้ามชาติที่ยังคงลืมในแง่ของการเข้าถึงสิทธิ แม้ว่าแรงงานของพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญในเศรษฐกิจโลกด้านที่ไม่ใช่ทางเศรษฐกิจของการย้ายถิ่น - และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสิทธิแรงงานข้ามชาติ - ยังคงละเลยมิติของโลกาภิวัตน์