Internet access in every household

Internet access in every household has led to a surge in the number of kids and teenagers who use the internet. No longer do kids need their grandma to help them learn the alphabet or the numbers – they can do it on their own, at the touch of a button – not only do they see the alphabet, but pre-recorded voice even pronounces it for them. No longer do children need books with sketches on them – the internet is filled with interactive websites which respond to each touch of the user. I think that soon the internet would be a more popular way of teaching kids as it preserves the spirit of the book and combines it with interactivity of the web – animations, videos, links, etc

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเทอร์เน็ตในทุกครัวเรือนได้นำไปในจำนวนเด็กและเยาวชนที่ใช้อินเทอร์เน็ต เด็กต้องคุณยายของพวกเขาเพื่อช่วยให้พวกเขาเรียนตัวอักษรหรือตัวเลข– ก็สามารถทำได้ด้วยตนเอง เพียงสัมผัสปุ่ม – ไม่เพียงแต่จะเห็นตัวอักษร แต่เสียงที่บันทึกไว้ล่วงหน้าแม้แต่ pronounces มันสำหรับพวกเขา เด็กต้องหนังสือกับร่างนั้น – เต็มไป ด้วยเว็บไซต์แบบโต้ตอบซึ่งตอบสนองทุกสัมผัสของผู้ใช้อินเทอร์เน็ต คิดว่า เร็ว ๆ นี้อินเทอร์เน็ตจะเป็นวิธีที่นิยมมากขึ้นสอนเด็ก ตามรักษาจิตวิญญาณของหนังสือ และรวมกับการโต้ตอบของเว็บ – ภาพเคลื่อนไหว วิดีโอ ลิงค์ ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตในทุกครัวเรือนได้นำไปสู่​​การปะทะในจำนวนเด็กและวัยรุ่นที่ใช้อินเทอร์เน็ต ไม่ทำเด็กต้องยายของพวกเขาที่จะช่วยให้พวกเขาเรียนรู้อักษรหรือตัวเลข - พวกเขาสามารถทำมันได้ด้วยตัวเองที่กดปุ่ม - ไม่เพียง แต่พวกเขาเห็นตัวอักษร แต่เสียงที่บันทึกไว้ล่วงหน้าแม้จะประกาศมันสำหรับพวกเขา . ไม่มีอีกต่อไปไม่ต้องเด็กหนังสือที่มีภาพวาดเกี่ยวกับพวกเขา - อินเทอร์เน็ตที่เต็มไปด้วยเว็บไซต์โต้ตอบซึ่งตอบสนองต่อการสัมผัสของผู้ใช้แต่ละคน ผมคิดว่าเร็ว ๆ นี้อินเทอร์เน็ตจะเป็นวิธีที่นิยมมากขึ้นในการเรียนการสอนของเด็กในขณะที่มันจะเก็บรักษาจิตวิญญาณของหนังสือเล่มนี้และรวมกับการติดต่อสื่อสารของเว็บ - ภาพเคลื่อนไหว, วิดีโอลิงก์ ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตในทุกครัวเรือนทำให้ไฟกระชากในจํานวนเด็กและวัยรุ่นที่ใช้อินเทอร์เน็ต ไม่มีเด็กให้คุณยายของพวกเขาเพื่อช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ตัวอักษรหรือตัวเลขและพวกเขาสามารถทำมันได้ด้วยตัวเองที่สัมผัสของปุ่ม–พวกเขาไม่เพียง แต่เห็นตัวอักษร แต่ก่อนบันทึกเสียงได้ทรงให้พวกเขาไม่มีเด็กต้องการหนังสือร่างบนนั้น–อินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยโต้ตอบเว็บไซต์ที่ตอบสนองทุกสัมผัสของผู้ใช้ ฉันคิดว่าอีกไม่นานอินเทอร์เน็ตจะเป็นวิธีที่นิยมมากขึ้นของการสอนเด็กโดยรักษาจิตวิญญาณของหนังสือ และรวมกับการโต้ตอบของเว็บและภาพเคลื่อนไหว , วิดีโอ , การเชื่อมโยง , ฯลฯ