3. It is not easy for anyone, who h

3. It is not easy for anyone, who has not been in the like condition, to describe or conceive the consternation of men in such cicumstances. We knew nothing where we were, or upon what land it was were driven, whether an Island or the main, whether inhabited or not inhabited; and as the rage of the wind was still great, though rather less than at frist, we could not so much as hope to have the ship hold many minutes without breaking in pieces, unless the wind, by a kind of miracle, should turn immediately about. In a word, we sat looking one upon another, and expecting death every moment, and every man acting accordingly aa preparing for another world, for therewas little or nothing more for us to do in this. that which was our present comfort, and all the comforr we had, was that, contrary to our expectation, the ship did nor break yet and that the master said the wind began to abate.
Now, though we found that the wind did a little abate, yet the ship having thus struck upon the sand, and sticking too fast for us to expect her getting off, we were in a dreadful condition indeed, and had nothing to do but to think of saving our lives as well as we could. We has a boat at our stern just before the storm, but she was first staved by dashing against the ship's rudder, and in the next place she broke away, and either sunk or was driven off to sea, so there was no hope from her. We had another boat on board but how to get her off into the sea was a doubtful thing; however, there was no room to debate, for we fancied the ship would break in pieces every minutes, and some told us she was actually broken already.
In this distress, the mate of our vessel lays hold of the boat, and with the help pf the rest of the man, they got her slung over the ship's side, and getting all into her, let go, and committed ourselves, being eleven in number, to God's mercy and the wild sea; for though the storm was abated considerbly, yet the sea went dreadfil high upon the shore, and might well be called -den wild zee-, as the Dutch call the sea in a storm.
And now our case was very dismal indeed; for we all saw plainly that the sea went so high that the boat could not live, and that we should be inevitably drowned. As to making sail, we had none, nor, if we had, could we have done anything with it, so we worked at the oar towards the land, though with heavy hearts, like men going to execution; for we all knew that when the boat came nearer the shore she would be dashed in a thousand pieces by the breach of the most earnest manner, and the wind driving us towards the shore, we hastened our destruction with our own hands, pulling as well as could towards land.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทุกคน ที่ไม่มีเงื่อนไขเช่น อธิบาย หรือตั้งครรภ์ consternation ของคนใน cicumstances ดังกล่าว เรารู้ว่าอะไรที่เรามี หรือเมื่อใดแผ่นดินก็ถูกขับเคลื่อน ว่าเกาะหรือหลัก อาศัยอยู่ หรือไม่อาศัย อยู่ เป็นความโกรธของลมถูกนิดหน่อย แต่ค่อนข้างน้อย กว่าที่โร เราอาจไม่ดังมากที่หวังว่าจะมี เรือค้างหลายนาที โดยแบ่งชิ้น ยกเว้นลม ตามชนิดของมิราเคิล ควรเปิดทันทีเกี่ยวกับ คำ เรานั่งมองตามอีกหนึ่ง และต้องตายทุกขณะ ทุกหน้าที่ตามเอเอคนเตรียมความพร้อมสำหรับโลกอื่น สำหรับ therewas และน้อยหรือไม่มีอะไรมากกว่าที่เราจะทำเช่นนี้ ซึ่งมีความสะดวกสบาย และ comforr ทั้งหมดที่เรามี คือว่า ขัดกับความคาดหวังของเรา เรือได้และ ไม่ได้แบ่งและที่แบบว่า ลมเริ่มวายตอนนี้ แต่เราพบว่า ลมได้น้อย ร้า แต่เรือจึงไม่หลงตามทราย และติดเร็วเกินไปที่เราจะคาดหวังการเดินทางของเธอออก เราอยู่ในเงื่อนไข dreadful แน่นอน และไม่มีอะไรทำ แต่คิดว่า ประหยัด ชีวิตของเราเป็นเราไม่ เรามีเรือที่เราสเติร์นก่อนพายุ แต่ก่อนเธอถูก staved โดยนวลกับหางเสือของเรือ ในตำแหน่งถัดไป เธอยากจนออกไป และอาจจม หรือถูกขับออกทะเล เพื่อมีหวังจากเธอไม่ เรามีอีกเรือบนเรือ แต่วิธีการได้รับของเธอออกลงทะเลก็เป็นหนี้สงสัยสูญสิ่ง อย่างไรก็ตาม มีห้องการอภิปราย สำหรับเรา fancied เรือจะแตกทุก ๆ นาที และบางคนบอกเราเธอจริงเสียแล้วในความทุกข์นี้ เมทของเรากล่าวเรือค้าง ของเรือ และ pf ช่วยเหลือของมนุษย์ พวกเขามีเธอ slung ผ่านด้านข้างของเรือ และรับเข้าทั้งหมดของเธอ ปล่อย และยอมรับตนเอง เป็น 43 จำนวน ความเมตตาของพระเจ้าและทะเลป่า สำหรับว่าพายุได้ลดลง considerbly ยังทะเลไปตามชายฝั่งสูง dreadfil และอาจดีสามารถ เรียก - เดนป่าซี- เป็นภาษาดัตช์เรียกทะเลพายุและตอนนี้ เราถูกมากได้แค่แน่นอน สำหรับเรา ทั้งหมดเห็นเถิดว่า ทะเลไปสูงเพื่อให้เรือไม่อยู่ ว่า เราควรจะย่อมจม น้ำ เพื่อทำใบ ไม่มี หรือ ถ้ามี สามารถเราได้ทำอะไรกับมัน ดังนั้นเราทำงานที่พายต่อที่ดิน แต่ก็ มีหัวใจหนัก เช่นคนที่จะไปดำเนินการ สำหรับเรา ทั้งหมดรู้ว่า เมื่อเรือมาชนิดฝั่ง เธอจะได้เส้นประพันชิ้น โดยละเมิดลักษณะคนได้ความมากที่สุด และลมขับเราไปทางฝั่ง เรา hastened เราทำลาย ด้วยมือของเราเอง ดึง ตลอดจนสามารถต่อแผ่นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. มันไม่ง่ายสำหรับทุกคนที่ไม่ได้อยู่ในสภาพที่เหมือนจะอธิบายหรือตั้งครรภ์กลัวของคนใน cicumstances ดังกล่าว เรารู้ว่าอะไรที่เราหรืออยู่กับสิ่งที่แผ่นดินมันก็จะถูกขับไม่ว่าจะเป็นเกาะหลักหรือไม่ว่าจะเป็นที่อยู่อาศัยหรือไม่มีคนอาศัย และในขณะที่ความโกรธของลมก็ยังดี แต่ค่อนข้างน้อยกว่าที่เฟิร์สเราไม่สามารถให้มากที่สุดเท่าความหวังที่จะมีเรือถือหลายนาทีโดยไม่ทำลายชิ้นเว้นแต่ลมโดยชนิดของมิราเคิลควรหันไปทันที เกี่ยวกับ ในคำที่เรานั่งมองหนึ่งที่ซ้อนทับกันและคาดหวังว่าการเสียชีวิตทุกช่วงเวลาและคนที่ทำหน้าที่ตามทุก AA เตรียมความพร้อมสำหรับอีกโลกหนึ่งสำหรับ therewas น้อยหรือไม่มีอะไรมากขึ้นสำหรับเราที่จะทำในเรื่องนี้ ที่ซึ่งเป็นความสะดวกสบายในปัจจุบันของเราและทุก comforr ที่เราได้เป็นว่าตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเราเรือไม่หรือทำลายและยังว่าต้นแบบกล่าวว่าลมเริ่มที่จะลดน้อยลง.
แต่ในเวลานี้เราพบว่าลมได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ลดน้อยลง แต่มีเรือจึงหลงอยู่ที่หาดทรายและเกาะเร็วเกินไปสำหรับเราที่จะคาดหวังว่าเธอได้รับออกเราอยู่ในสภาพที่น่ากลัวแน่นอนและไม่ได้มีอะไรที่จะทำ แต่จะคิดว่าการช่วยชีวิตของเราเช่นเดียวกับการที่เราจะทำได้ เรามีเรือที่ท้ายของเราก่อนที่พายุ แต่เธอก็ทะลุเป็นครั้งแรกโดยสมาร์ทกับหางเสือเรือและในสถานที่ต่อไปที่เธอเดินออกไปและอาจจมหรือถูกขับออกไปในทะเลเพื่อให้มีความหวังจากเธอ . เรามีเรือที่อยู่บนเรืออีก แต่วิธีการที่จะได้รับของเธอออกไปในทะเลเป็นสิ่งที่สงสัยจะสูญ; แต่ไม่มีที่ว่างให้มีการอภิปรายไม่เพราะเรา fancied เรือจะแตกเป็นชิ้นนาทีทุกคนและบางคนบอกกับเราว่าเธอได้รับการหักจริงแล้ว.
ในยามทุกข์ใจนี้คู่ของเรือของเราวางไว้ของเรือและด้วยความช่วยเหลือ pf ส่วนที่เหลือของคนที่พวกเขาได้สะพายเธอมากกว่าด้านข้างของเรือและได้รับทั้งหมดเป็นของเธอให้ไปและมุ่งมั่นที่ตัวเองเป็นสิบเอ็ดในจำนวนความเมตตาของพระเจ้าและทะเลป่า สำหรับแม้ว่าพายุกำลังลดลงนัยสำคัญ แต่ทะเลไป dreadfil สูงเมื่อฝั่งและอาจจะเรียกได้ว่าดี -den zee- ป่าเป็นชาวดัตช์เรียกทะเลในพายุ.
และตอนนี้กรณีของเราก็กลุ้มใจมากอย่างแน่นอน; เพราะเราทุกคนเห็นชัดถ้อยชัดคำว่าทะเลจึงสูงที่เรือไม่สามารถมีชีวิตอยู่และที่เราควรจะหลีกเลี่ยงไม่ได้จมน้ำตาย ในฐานะที่จะทำให้เรือเรามีใครหรือถ้าเรามีเราจะได้ทำอะไรกับมันเพื่อให้เราทำงานที่พายที่มีต่อแผ่นดิน แต่ด้วยหัวใจที่หนักเหมือนคนที่จะไปดำเนินการ; เพราะเราทุกคนรู้ว่าเมื่อเรือเข้ามาใกล้ฝั่งเธอจะถูกฟาดลงในพันชิ้นโดยการฝ่าฝืนอย่างจริงจังมากที่สุดและขับลมเราไปสู่ฝั่งที่เรารีบทำลายของเราด้วยมือของเราเองดึงเช่นกัน ขณะที่อาจมีต่อแผ่นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . มันไม่ง่ายสำหรับใครที่ยังไม่ได้รับใน เช่น เงื่อนไข เพื่ออธิบาย หรือตั้งครรภ์ ความน่ากลัวของมนุษย์ เช่น cicumstances . เราไม่รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน หรือบนแผ่นดิน อะไรมันถูกขับเคลื่อน ไม่ว่าจะเป็นเกาะหรือหลัก ไม่ว่าจะอยู่หรือไม่อยู่ และความโกรธของลมก็ยังดี แต่ค่อนข้างน้อยกว่าที่ fristเราอาจจะไม่มากเท่าที่หวังที่จะมีเรืออยู่หลายนาที โดยไม่มีการแบ่งเป็นชิ้นๆ ถ้าลมโดยปาฏิหาริย์ ควรเปลี่ยนทันทีเกี่ยวกับ ในคำ เรานั่งมองที่ซ้อนทับกัน และคิดว่าความตายทุกขณะ และทุกคนทำตาม AA เตรียมตัวสำหรับโลกอื่น เพราะมีเพียงเล็กน้อย หรืออะไรที่เราต้องทำในเรื่องนี้ ที่ความสะดวกสบายในปัจจุบันของเราและทั้งหมด comforr ที่เราได้ คือ ต่อความคาดหวังของเรา ยาน หรือแตกเลยและที่อาจารย์บอกว่า ลมก็เริ่มบรรเทาลง
ตอนนี้แม้ว่าเราจะพบว่า ลมก็เลยน้อยลง แต่เรือมีจึงหลงบนทรายและติดเร็ว เราคาดว่า เธอเริ่มออก เราอยู่ในภาวะที่น่ากลัวจริงๆและไม่มีอะไรที่จะทำ แต่คิดว่าประหยัดชีวิตของเราเช่นเดียวกับที่เราทำได้ เราได้เรือที่ท้ายเรือ ก่อนพายุ แต่เธอเป็นคนแรก staved โดยห้าวกับหางเสือของเรือและในสถานที่ต่อไปเธอก็โพล่งออกไปและให้จม หรือถูกผลักดันออกสู่ทะเล ดังนั้น มีไม่มีความหวังจากเธอ มีเรืออีกลำ บนกระดาน แต่วิธีการที่จะได้รับของเธอออกสู่ทะเลเป็นสิ่งที่น่าสงสัย อย่างไรก็ตามไม่มีการอภิปราย สำหรับเราคิดว่าเรือจะแตกเป็นชิ้น ทุกๆนาที และบอกเราว่า เธอกำลังเสียแล้ว .
ในความทุกข์นี้ กัปตันของเรือ ของเราวางยึดเรือ และด้วยความช่วยเหลือ PF ส่วนที่เหลือของพวกมัน เธอสะพายมากกว่าด้านของ เรือและการเดินทางทั้งหมดที่เป็นเธอ ปล่อย และความมุ่งมั่นที่ตัวเองเป็นสิบเอ็ดในหมายเลขความเมตตาของพระเจ้าและทะเลป่า ถึงแม้ว่าพายุซาลง considerbly แต่ทะเลก็ dreadfil สูงบนชายฝั่ง และอาจจะเรียกได้ว่า - The Wild ซี - เป็นดัตช์เรียกทะเลพายุ .
และตอนนี้คดีของเราคือหดหู่มากจริงๆ เพราะเราเห็นอย่างชัดเจนว่า ทะเลไปสูงมาก จนเรือไม่สามารถมีชีวิตอยู่และที่เราควรจะหลีกเลี่ยงไม่ได้จมน้ำ ที่จะทำให้เรือเราก็ไม่มีหรือ ถ้าเราได้ เราสามารถทำอะไรกับมันเพื่อให้เราทำงานที่พายเรือต่อแผ่นดิน แต่ด้วยหัวใจที่หนัก เหมือนคนกำลังจะประหาร เพราะเราทุกคนรู้ว่าเมื่อเรือเข้ามาใกล้ฝั่ง เธอจะถูกทำลายในพันชิ้น โดยการละเมิดลักษณะจริงจังมากที่สุด และลมทำให้เราต่อชายฝั่ง เรารีบหายนะของเราด้วยมือของเราเองดึง รวมทั้งสามารถต่อแผ่นดิน