[Purpose] The purpose of this study

[Purpose] The purpose of this study was to clarify the benefits of early mobilization for mechanically ventilated patients for their survival to discharge to home from the hospital. [Subjects and Methods] Medical records were retrospectively analyzed of patients who satisfied the following criteria: age ≥ 18 years; performance status 0–2 and independent living at their home before admission; mechanical ventilation for more than 48 h; and survival after mechanical ventilation. Mechanically ventilated patients in the early mobilization (EM) group (n = 48) received mobilization therapy, limb exercise and chest physiotherapy, whereas those in the control group (n = 60) received bed rest alone. Univariate and multivariate logistic regression analyses were performed to identify clinical variables associated with discharge disposition. [Results] Early mobilization was a positive independent factor and the presence of neurological deficits was a negative factor contributing to discharge to home. Among patients surviving mechanical ventilation without neurological deficits, the rate of discharge to home was significantly higher among patients in the EM group that in the control group (76% vs. 40%). [Conclusion] Early mobilization can improve the rate of discharge to home of patients requiring mechanical ventilation because of non-neurological deficits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[วัตถุประสงค์] วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ชี้แจงประโยชน์ของช่วงการเคลื่อนไหวกลไกสม่ำเสมอเพื่อให้ผู้ป่วยเพื่อความอยู่รอดของพวกเขาออกจากโรงพยาบาลที่บ้าน [หัวเรื่องและวิธี] ย้อนหลังได้มีวิเคราะห์รักษาผู้ป่วยที่พึงพอใจการ: อายุ≥ 18 ปี สถานะประสิทธิภาพการทำงาน 0-2 และใช้ชีวิตอิสระที่บ้านของพวกเขาก่อนที่จะเข้าชม ระบายอากาศเครื่องจักรกลสำหรับมากกว่า 48 h และอยู่รอดหลังจากระบายอากาศเครื่องจักรกล กลไกสม่ำเสมอผู้ป่วยในกลุ่มการเคลื่อนไหว (EM) ก่อน (n = 48) ได้รับการรักษาด้วยการเคลื่อนไหว ขากายภาพการออกกำลังกายและหน้าอก ในขณะที่ในกลุ่มควบคุม (n = 60) ได้รับการนอนพักผ่อนคนเดียว วิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกอย่างไร Univariate และ multivariate ได้ทำการระบุตัวแปรทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับการจัดการจำหน่าย [ผลลัพธ์] เคลื่อนไหวช่วงตัวอิสระบวก และก็ขาดดุลกลางเป็นปัจจัยลบที่เอื้อต่อการถ่ายไปที่บ้าน ในผู้ป่วยที่รอดกลระบาย โดยไม่มีการขาดดุลการคลังระบบประสาท อัตราการปล่อยบ้านได้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ป่วยในกลุ่ม EM ที่ในการควบคุมกลุ่ม (76% เทียบกับ 40%) [สรุป] ช่วงการเคลื่อนไหวสามารถปรับปรุงอัตราการปล่อยที่บ้านของผู้ป่วยที่ต้องการระบายอากาศเครื่องจักรกลเนื่องจากขาดดุลไม่ใช่มหาราช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[วัตถุประสงค์] วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงประโยชน์ของการชุมนุมในช่วงต้นสำหรับผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจเพื่อความอยู่รอดของพวกเขาที่จะปล่อยให้กับบ้านจากโรงพยาบาล [วิชาและวิธีการ] บันทึกการแพทย์วิเคราะห์ย้อนหลังของผู้ป่วยที่มีความพึงพอใจเกณฑ์ต่อไปนี้: ≥อายุ 18 ปี; สถานะประสิทธิภาพ 0-2 และการใช้ชีวิตที่เป็นอิสระที่บ้านของพวกเขาก่อนที่จะเข้ารับการรักษา; เครื่องช่วยหายใจนานกว่า 48 ชั่วโมง; และความอยู่รอดหลังจากที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ ผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจในการระดมต้น (EM) กลุ่ม (n = 48) ได้รับการรักษาด้วยการระดมการออกกำลังกายแขนขาและกายภาพบำบัดหน้าอกในขณะที่ผู้ที่อยู่ในกลุ่มควบคุม (n = 60) ได้รับส่วนที่เหลือเตียงคนเดียว univariate และหลายตัวแปรการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกได้ดำเนินการในการระบุตัวแปรทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับการจำหน่ายไปปล่อย [ผล] การชุมนุมในช่วงต้นเป็นปัจจัยบวกที่เป็นอิสระและการปรากฏตัวของการขาดดุลทางระบบประสาทเป็นปัจจัยลบที่เอื้อต่อการปฏิบัติที่บ้าน ในผู้ป่วยที่ยังมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจการขาดดุลทางระบบประสาทที่อัตราการปล่อยที่บ้านอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในกลุ่มผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่ม EM ว่าในกลุ่มควบคุม (76% เทียบกับ 40%) [สรุป] ระดมต้นสามารถปรับปรุงอัตราการไหลไปที่บ้านของผู้ป่วยที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจเพราะการขาดดุลที่ไม่ใช่ทางระบบประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ มี ] มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงประโยชน์ของต้นสำหรับผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ เพื่อการอยู่รอดของพวกเขาให้ออกไปจากบ้านไปโรงพยาบาล [ วิธีการ ] วิชาเวชระเบียนย้อนหลังข้อมูลผู้ป่วยที่พอใจเกณฑ์ต่อไปนี้ : อายุ 18 ปี≥  ; สถานะประสิทธิภาพ 0 – 2 และใช้ชีวิตอิสระที่บ้านของตนก่อนเข้ารับการรักษา ;เครื่องช่วยหายใจเกิน 48 h ; และความอยู่รอดหลังการระบายอากาศทางกล ผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจในการเริ่มต้น ( เอ็ม ) กลุ่ม ( n = 48 ) ที่ได้รับการรักษา ออกกำลังกายแขนขาและกายภาพบำบัดทรวงอก ในขณะที่กลุ่มควบคุม ( N = 60 ) ได้นอนคนเดียวและการวิเคราะห์ถดถอยแบบหลายตัวแปรที่มีการระบุตัวแปรทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับการการจัดการ [ ผล ] ก่อนการเป็นปัจจัยอิสระบวกและสถานะของการเป็นปัจจัยลบต่อระบบประสาทเป็นการบ้าน ของผู้ป่วยรอดตายเครื่องช่วยหายใจโดยไม่ทำให้ระบบประสาทอัตราการปล่อยบ้านสูงกว่าของผู้ป่วยในเอ็มกรุ๊ป ที่ในกลุ่มควบคุม ( 76 % และ 40 % ) [ สรุป ] ก่อนการชุมนุมสามารถปรับปรุงอัตราปล่อยที่บ้านของผู้ป่วยต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ เพราะไม่มีระบบประสาท
ขาดดุล