Cooperative learning is an educatio

Cooperative learning is an educational approach which aims to organize classroom activities into academic and social learning experiences. There is much more to Cooperative Learning than merely arranging students into groups, and it has been described as "structuring positive interdependence." Students must work in groups to complete tasks collectively toward academic goals. Unlike individual learning, which can be competitive in nature, students learning cooperatively can capitalize on one another’s resources and skills (asking one another for information, evaluating one another’s ideas, monitoring one another’s work, etc.).Furthermore, the teacher's role changes from giving information to facilitating students' learning. Everyone succeeds when the group succeeds. Ross and Smyth (1995) describe successful cooperative learning tasks as intellectually demanding, creative, open-ended, and involve higher order thinking tasks. Five essential elements are identified for the successful incorporation of cooperative learning in the classroom.The first and most important element is Positive Interdependence. The second element is individual and group accountability. The third element is (face to face) promotive interaction. The fourth element is teaching the students the required interpersonal and small group skills. The fifth element is group processing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหกรณ์เป็นวิธีการศึกษาที่มุ่งจัดกิจกรรมห้องเรียนในวิชาการเรียนรู้ และประสบการณ์การเรียนรู้สังคม มีมากกว่าการเรียนรู้สหกรณ์เพียงจัดนักเรียนเป็นกลุ่ม และการอธิบายเป็น "จัดโครงสร้างอิสระเสรีเป็นบวก" นักเรียนต้องทำงานในกลุ่มการทำงานโดยรวมไปยังเป้าหมายทางวิชาการ ซึ่งแตกต่างจากการเรียนรู้ ซึ่งสามารถแข่งขันในธรรมชาติ นักเรียนเรียนรู้ cooperatively สามารถประโยชน์อื่นของทรัพยากรและทักษะ (ถามอีกแบบหนึ่งสำหรับข้อมูล ประเมินความคิดของกัน ตรวจสอบงานของกัน ฯลฯ) นอกจากนี้ บทบาทของครูเปลี่ยนจากการให้ข้อมูลเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ของนักเรียน ทุกคนสำเร็จเมื่อได้สำเร็จ รอสส์และ Smyth (1995) อธิบายการเรียนรู้งานสนับสนุนเรียกร้อง การสร้างสรรค์ แบบเปิดสหกรณ์ประสบความสำเร็จ และเกี่ยวข้องกับงานคิดสั่งสูง มีระบุองค์ประกอบสำคัญ 5 จดทะเบียนประสบความสำเร็จของการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในห้องเรียน องค์ประกอบแรก และสำคัญที่สุดคือ อิสระเสรี บวก องค์ประกอบที่สองคือ ความรับผิดชอบแต่ละคน และกลุ่ม องค์ประกอบที่สามคือ โต้ตอบ promotive (เผชิญหน้า) องค์ประกอบสี่คือสอนนักเรียนทักษะกลุ่มขนาดเล็ก และมนุษยสัมพันธ์ที่จำเป็น องค์ประกอบห้าคือ การประมวลผลกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนแบบร่วมมือเป็นวิธีการศึกษาที่มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดกิจกรรมในชั้นเรียนเป็นประสบการณ์การเรียนรู้การศึกษาและสังคม มีมากขึ้นเพื่อการเรียนแบบร่วมมือมากกว่าแค่การจัดนักเรียนออกเป็นกลุ่มและจะได้รับการอธิบายว่า "โครงสร้างการพึ่งพาซึ่งกันและกันในเชิงบวก." นักเรียนจะต้องทำงานในกลุ่มเพื่อให้งานรวมไปสู่​​เป้าหมายทางวิชาการ ซึ่งแตกต่างจากการเรียนรู้ของแต่ละบุคคลซึ่งสามารถแข่งขันได้ในธรรมชาติเรียนรู้ของนักศึกษาร่วมสามารถใช้ประโยชน์จากแหล่งทรัพยากรอื่นและทักษะ (ถามอีกคนหนึ่งสำหรับข้อมูลการประเมินผลอย่างใดอย่างหนึ่งความคิดของผู้อื่น, การตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งในการทำงานของคนอื่น ฯลฯ .). นอกจากนี้ครูของการเปลี่ยนแปลงบทบาทจาก การให้ข้อมูลที่จะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ของนักเรียน ทุกคนประสบความสำเร็จเมื่อกลุ่มประสบความสำเร็จ รอสส์และเบิร์นส (1995) อธิบายที่ประสบความสำเร็จงานการเรียนแบบร่วมมือเป็นต้องใช้สติปัญญาความคิดสร้างสรรค์ที่เปิดกว้างและเกี่ยวข้องกับงานการคิดขั้นสูง ห้าองค์ประกอบที่สำคัญจะมีการระบุสำหรับการรวมตัวที่ประสบความสำเร็จของการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมใน classroom.The แรกและองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดคือการพึ่งพากันในเชิงบวก องค์ประกอบที่สองคือความรับผิดชอบของบุคคลและกลุ่ม องค์ประกอบที่สามคือ (ตัวต่อตัว) ส่งเสริมการมีปฏิสัมพันธ์ องค์ประกอบที่สี่คือการเรียนการสอนนักเรียนทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและกลุ่มเล็ก ๆ ที่ต้องการ องค์ประกอบที่ห้าคือการประมวลผลกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนแบบร่วมมือเป็นวิธีการศึกษาซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการจัดกิจกรรมในชั้นเรียนในวิชาการและสังคมการเรียนรู้ มีมากขึ้นในการเรียนแบบร่วมมือมากกว่าเพียงการจัดนักเรียนออกเป็นกลุ่มและได้รับการอธิบายว่า " การพึ่งพากันทางบวก " นักศึกษาต้องทำงานเป็นกลุ่ม เพื่อให้งานโดยรวมต่อเป้าหมายการศึกษา .ซึ่งแตกต่างจากการเรียนรู้รายบุคคล ซึ่งจะแข่งขันในธรรมชาติในการเรียนรู้ของนักเรียนที่ครูสามารถใช้ประโยชน์จากทรัพยากรของกันและกันและทักษะ ( ถามคนอื่นข้อมูล ประเมิน ความคิด อีกหนึ่งคือการตรวจสอบอีกหนึ่งงาน ฯลฯ ) นอกจากนี้ การเปลี่ยนบทบาทของครูจากการให้ข้อมูลที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของนักเรียนทุกคนทำสำเร็จเมื่อกลุ่มได้สำเร็จ รอสส์และสมิท ( 1995 ) อธิบายการเรียนรู้งานตามที่เรียกร้องความมีสติปัญญา สร้างสรรค์ แบบปลายเปิด และเกี่ยวข้องกับที่สูงขึ้นเพื่อคิดงาน 5 องค์ประกอบสำคัญที่ถูกระบุสำหรับการประสบความสำเร็จของการเรียนรู้แบบร่วมมือ ในชั้นเรียน องค์ประกอบแรกและสำคัญที่สุดคือการพึ่งพาอาศัยกันทางบวกองค์ประกอบที่สอง คือ กลุ่มบุคคลและความรับผิดชอบ องค์ประกอบที่ 3 ( หน้า ) ปฏิสัมพันธ์ในการ . องค์ประกอบที่สี่คือการสอนนักเรียนกลุ่มเล็ก ๆที่ต้องมีทักษะ องค์ประกอบที่ 5 กระบวนการกลุ่ม