He walked down into the valley and

He walked down into the valley and began to tend to some of the medicinal plants. As a Furnace Lord, he could call apprentice alchemists to come plant and care for his gardens. He could also summon master alchemists to assist him in pill concocting.

However, Meng Hao liked the quiet, so therefore hadn’t called for any help. As for Bai Yunlai, every time he met Meng Hao, he would treat him with the ultimate level of respect. Meng Hao had thought of asking him to come live in the valley. If he did, though, the man would never be able to rest, and would be extremely out of sorts.

There was nothing Meng Hao could do about it. It was exacerbated by the fact that while no one on the outside knew anything about Grandmaster Pill Cauldron, Bai Yunlai did. Whenever he looked at Meng Hao, his eyes would fill with fervent ardor and respect. Meng Hao could only laugh bitterly at this.

He was there in his garden tending to medicinal plants when suddenly his expression flickered. Behind him, two apprentice alchemists, each about thirty years of age, hurried into the valley.

As soon as they entered, they saw him, and their eyes filled with respect. Clasping hands, they bowed and said, “Greetings, Grandmaster Fang.”

Meng Hao thought for a moment as he reached down to pluck some withered leaves off of a medicinal plant. After becoming a Furnace Lord, he had given one lecture about plants and vegetation. After calculating for a moment in his mind, he realized that it was about time for him to give another. “Time for another lecture?” he asked indifferently.

This was one of the responsibilities of Furnace Lords. They were like Masters to the master alchemists and Patriarchs to the apprentice alchemists. By means of their lectures, it was ensured that the junior generation of the Sect would continue to advance and grow.

These two apprentice alchemists had been assigned to Meng Hao as servants to handle various trivial matters for him. “Grandmaster Fang, it was actually two days ago…. However you never came out, and we didn’t want to disturb you.”

Meng Hao nodded. He finished tending to the medicinal plants, then followed the two apprentice alchemists out of the valley. As they walked through the East Pill Division, each and every apprentice alchemist he ran into was extremely respectful. They saw his long black robe, interlaced with violet trim, and immediately knew his rank.

There were only around one hundred Furnace Lords in the entire Violet Fate Sect, as opposed to the over one hundred thousand disciples in the East Pill Division alone. It was impossible for one hundred people to remember one hundred thousand people, but for one hundred thousand people to remember one hundred people was very easy.

As soon as Meng Hao appeared, everyone recognized him. This was Fang Mu, who had risen to Furnace Lord just half a year ago. It didn’t matter how he had been promoted, his black and violet robe clearly announced his status. In the East Pill Division, he might not have supreme power, but his illustriousness was incredible.

Even the master alchemists who caught sight of Meng Hao treated him with utmost respect.

He walked the entire way, and was saluted the whole time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเดินลงเข้าไปในหุบเขา และเริ่มมีแนวโน้มของพืชสมุนไพร เป็นแบบเตาพระเจ้า เขาจะเรียก alchemists ฝึกงานโรงงานมา และดูแลสวนของเขา นอกจากนี้เขายังสามารถเรียก alchemists หลักช่วยเหลือเขาในปิติยาอย่างไรก็ตาม เมงเฮาชอบความเงียบสงบ ดังนั้นจึง ไม่เรียกว่าสำหรับความช่วยเหลือใด ๆ สำหรับไบ Yunlai ทุกครั้งที่เขาได้พบกับเมงเฮา เขาจะรักษาเขา ด้วยระดับสุดยอดของความเคารพ เมงเฮาก็นึกขอให้เขามาอยู่ในหุบเขา หากเขาได้ แม้ว่า คนไม่เคยจะเหลือ และจะเป็นมากจากประเภทนี้มีอะไรเมงเฮาไม่เกี่ยวกับมัน มันก็เลวร้าย โดยความจริงที่ว่าในขณะที่ไม่มีใครอยู่นอกรู้อะไรเกี่ยวกับ Grandmaster ยาหม้อ ไบ Yunlai ได้ เมื่อเขามองไปที่เฮาเมง ตาของเขาจะมีความกระตือรือร้นทั้งหลาย และเคารพ เมงเฮาอาจเพียงหัวเราะดี ๆ ที่นี้เขาก็มีในสวนของเขาพุ่งไปพืชสมุนไพรเมื่อจู่ ๆ นิพจน์ของเขา flickered หลังเขา สองฝึกงาน alchemists อายุ แต่ละประมาณสามสิบปีรีบเข้าไปในหุบเขาทันทีที่พวกเขาป้อน พวกเขาเห็นเขา และตาของพวกเขาเต็มไป ด้วยความเคารพ กุมมือ พวกเขาโค้งคำนับ และกล่าว ว่า "ทักทาย Grandmaster ฝาง"เมงเฮาคิดครู่เป็นเขาถึงลงเด็ดบางเหี่ยวใบปิดของพืชสมุนไพร หลังจากกลาย เป็นพระเจ้า เตา เขาได้รับหนึ่งบรรยายเกี่ยวกับพืชและพืช หลังจากการคำนวณสำหรับสักครู่ในใจของเขา เขาตระหนักว่า มันเป็นเกี่ยวกับเวลาสำหรับเขาที่จะให้อีก "เวลาหนูอีก" เขาถาม indifferentlyนี้เป็นความรับผิดชอบของขุนนางเตาอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาโทต้น alchemists และขึงไป alchemists ฝึกงาน โดยวิธีการบรรยายของพวกเขา มันถูกมั่นใจว่า รุ่นจูเนียร์นิกายจะยังคงก้าวหน้า และเติบโตเหล่า alchemists เด็กฝึกงานสองได้ถูกกำหนดให้กับเมงเฮาเป็นข้าราชการการจัดการต่าง ๆ มิใช่เรื่องสำหรับเขา "ฝาง grandmaster มันเป็นจริงสองวันที่ผ่านมา... อย่างไรก็ตาม คุณไม่ออกมา และเราไม่ต้องการรบกวนคุณ"เมงเฮาแล้วพยักหน้าอย่าง เขาเสร็จพุ่งไปพืชสมุนไพร จาก นั้นตาม alchemists สองเด็กฝึกงานจากหุบเขา พวกเขาเดินผ่านดิยาตะวันออก กลฝึกงานแต่ละที่เขาประสบเป็นเคารพมาก พวกเขาเห็นเขาสวมชุดคลุมสีดำยาว interlaced กับม่วงตัด และรู้ตำแหน่งของเขาทันทีมีเพียงประมาณหนึ่งร้อยเตาขุนนางในทั้งม่วงชะตานิกาย ตรงข้ามกับกว่าหนึ่งร้อยพันสาวกในฝ่ายยาตะวันออกเพียงอย่างเดียว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนึ่งร้อยคนร้อยพันคนจำ แต่คนหนึ่งร้อยพันหนึ่งร้อยคนจดจำได้ง่ายมากเป็นเมงเฮาปรากฏ ทุกคนรู้จักเขา ฝางหมู่ ที่ทรงให้พระเจ้าเตาเพียงครึ่งปี ได้ มันไม่สำคัญว่าเขาได้รับการส่งเสริม เสื้อคลุมสีดำ และสีม่วงของเขาประกาศสถานะของเขาอย่างชัดเจน ในยาฝ่ายตะวันออก เขาอาจมีอำนาจสูงสุด แต่ illustriousness ของเขาก็เหลือเชื่อแม้ alchemists หลักที่จับสายตาของเมงเฮาถือว่าเขา ด้วยความเคารพสูงสุดเขาเดินทางทั้งหมด และ saluted ได้ตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเดินลงไปในหุบเขาและเริ่มที่จะมีแนวโน้มที่จะบางส่วนของพืชสมุนไพร ในฐานะที่เป็นพระเจ้าเตาเขาอาจจะเรียกนักเล่นแร่แปรธาตุเด็กฝึกงานที่มาจากพืชและการดูแลสวนของเขา นอกจากนี้เขายังสามารถเรียกนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบให้ความช่วยเหลือเขาในยาเม็ดห้าวหาญ. แต่เม้งเฮาชอบที่เงียบสงบดังนั้นจึงไม่ได้เรียกร้องให้ความช่วยเหลือใด ๆ สำหรับใบ Yunlai เวลาเขาได้พบกับเม้งเฮาทุกเขาจะปฏิบัติต่อเขาที่มีระดับสูงสุดของการเคารพ เม้งเฮาได้คิดว่าขอให้เขามาอาศัยอยู่ในหุบเขา ถ้าเขาไม่แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะไม่สามารถที่เหลือและจะมากจากทุกประเภท. มีอะไรเม้งเฮาจะทำอย่างไรกับมัน มันก็มาจากความจริงที่ว่าในขณะที่ไม่มีใครอยู่ข้างนอกรู้อะไรเกี่ยวกับแกรนด์มาสเตอร์ยาหม้อตากใบ Yunlai ได้ เมื่อใดก็ตามที่เขามองมาที่เม้งเฮาดวงตาของเขาจะเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นด้วยความจริงใจและความเคารพ เม้งเฮาเท่านั้นที่จะหัวเราะอย่างขมขื่นนี้. เขาอยู่ที่นั่นในสวนของเขาพุ่งไปพืชสมุนไพรเมื่อจู่ ๆ การแสดงออกของเขา flickered ด้านหลังของเขาสองนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานแต่ละประมาณสามสิบปีของอายุรีบเข้าไปในหุบเขา. เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาเข้ามาพวกเขาเห็นเขาและตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเคารพ กุมมือของพวกเขาโค้งคำนับและกล่าวว่า "สวัสดีมาสเตอร์ฝาง." เม้งเฮาคิดอยู่ครู่หนึ่งขณะที่เขาเอื้อมมือลงไปเพื่อจะถอนใบเหี่ยวบางออกจากพืชสมุนไพร หลังจากที่กลายเป็นพระเจ้าเตาเขาได้รับหนึ่งในการบรรยายเกี่ยวกับพืชและพืชผัก หลังจากการคำนวณสำหรับช่วงเวลาที่อยู่ในใจของเขาเขารู้ว่ามันเป็นเรื่องของเวลาสำหรับเขาที่จะให้อีก "เวลาสำหรับการบรรยายอีก?" เขาถามเอาใจใส่. นี่คือหนึ่งในความรับผิดชอบของเตาขุนนาง พวกเขาเป็นเหมือนโทกับนักเล่นแร่แปรธาตุหลักและพระสังฆราชในการเล่นแร่แปรธาตุฝึกงาน โดยวิธีการของการบรรยายของพวกเขามันก็ทำให้มั่นใจได้ว่ารุ่นจูเนียร์ของนิกายจะดำเนินต่อไปเพื่อความก้าวหน้าและเติบโต. ทั้งสองนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานได้รับมอบหมายให้เม้งเฮาเป็นคนรับใช้ในการจัดการกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แตกต่างกันสำหรับเขา "แกรนด์มาสเตอร์ฝางมันเป็นจริงสองวันที่ผ่านมา ... แต่คุณไม่เคยออกมาและเราก็ไม่อยากจะรบกวนคุณ. " เม้งเฮาพยักหน้า เขาจบพุ่งไปพืชสมุนไพรแล้วตามสองนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานออกจากหุบเขา ขณะที่พวกเขาเดินผ่านกองยาตะวันออกแต่ละคนและทุกเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานเขาวิ่งเข้าไปเป็นที่เคารพอย่างมาก พวกเขาเห็นเสื้อคลุมสีดำยาว interlaced กับสีม่วงตัดแต่งและทันทีที่รู้ว่ายศ. มีเพียงประมาณหนึ่งร้อยเตาขุนนางในทั้งสีม่วงโชคชะตานิกายเมื่อเทียบกับในช่วงหนึ่งแสนสาวกในยาภาคเพียงอย่างเดียว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนึ่งร้อยคนที่จะจำได้ว่าหนึ่งแสนคน แต่สำหรับหนึ่งแสนคนที่จะจำได้ว่าหนึ่งร้อยคนได้ง่ายมาก. เร็วที่สุดเท่าที่เม้งเฮาปรากฏทุกคนจำเขาได้ นี่คือฝางหมู่ที่ได้เพิ่มขึ้นถึงเตาพระเจ้าเพียงครึ่งปีที่ผ่านมา มันไม่สำคัญว่าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่ง, สีดำและสีม่วงเสื้อคลุมของเขาประกาศอย่างชัดเจนสถานะของเขา ในยาภาคเขาอาจจะไม่ได้มีอำนาจสูงสุด แต่การมีชื่อเสียงของเขาเป็นอะไรที่เหลือเชื่อ. แม้นักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบที่จับสายตาของเม้งเฮาปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพสูงสุด. เขาเดินตลอดทางและได้รับการเคารพตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเดินลงไปในหุบเขาและเริ่มมีแนวโน้มที่จะบางส่วนของพืชสมุนไพร เป็นเตาหลอมพระ เขาจะเรียกศิษย์นักเล่นแร่แปรธาตุมาปลูกและดูแลสวนของเขา เขาก็เรียกอาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุเพื่อช่วยเขาใน ยา 5 .อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวชอบเงียบ จึงไม่ได้เรียกเพื่อขอความช่วยเหลือใด ๆ ส่วนไป๋ ุนไหล ทุกครั้งที่เขาเจอเมิงเฮา เขาจะปฏิบัติกับเขาด้วยในระดับที่ดีที่สุดของการเคารพ เมิ่งเฮ่าได้ชวนเขามาอยู่ในหุบเขา ถ้าเขาทำ แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้พัก และจะยิ่งไม่สบายใจไม่มีอะไร เมิ่งฮ่าวสามารถทำอะไรเกี่ยวกับมัน มันเป็น exacerbated โดยข้อเท็จจริงที่ว่าในขณะที่ไม่มีใครข้างนอกรู้เรื่องยา Grandmaster น้องไป๋ ุนไหลแล้ว เมื่อใดก็ตามที่เขามองเมิงเฮา ตาของเขาก็จะเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นแรงกล้า และเคารพ เมิ่งเฮ่าได้แต่หัวเราะอย่างขมขื่นที่นี้เขาอยู่ที่นั่นในเขาสวนปลูกพืชสมุนไพร เมื่ออยู่ๆ สีหน้าของเขาริบหรี่ลง . หลังเขา สองศิษย์นักเล่นแร่แปรธาตุ ละประมาณ 30 ปี รีบเข้าไปในหุบเขาทันทีที่พวกเขาเข้ามา พวกเขาเห็นเขา ตาของเขาเต็มไปด้วยความเคารพ กระชากมือ พวกเขาก้มหัวและกล่าวว่า " สวัสดี อาจารย์ปู่ฝาง "เมิ่งฮ่าวคิดครู่หนึ่ง เขาเอื้อมมือลงไปเก็บเหี่ยวใบไม้ของพืชสมุนไพร หลังจากเป็นเตาหลอมพระ เขาได้รับฟังการบรรยายเกี่ยวกับพืชและพืช หลังจากคำนวณเวลาในใจของเขา เขารู้สึกว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะให้เขาให้อีก " เวลาไปบรรยายอีก " เขาถามว่า ไม่แตกต่างกันนี้เป็นหนึ่งในความรับผิดชอบของเตาลอร์ด พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ และพระสังฆราชเพื่อฝึกงานนักเล่นแร่แปรธาตุ โดยวิธีการบรรยายของพวกเขา มันมั่นใจว่ารุ่นน้องของพรรคจะเดินหน้าต่อไป และขยายทั้งสองได้รับมอบหมายให้เป็นลูกมือ alchemists เมงเฮาเป็นข้าราชการที่จะจัดการเรื่องต่างๆให้เขา " นายท่าน ฟาง มันเป็นความจริง เมื่อสองวันก่อน . . . . . . . แต่เธอไม่เคยมาที่นี่ และเราก็ไม่อยากจะรบกวนคุณ”เมิ่งเฮ่าพยักหน้า เขาเสร็จ tending พืชสมุนไพรแล้วตามสองศิษย์นักเล่นแร่แปรธาตุของหุบเขา ขณะที่พวกเขาเดินผ่านกองตะวันออกยา แต่ละคนและทุก ของนักเล่นแร่แปรธาตุเขาวิ่งเข้ามาก็เคารพนับถือมาก พวกเขาเห็นเสื้อคลุมสีดำของเขายาว interlaced ตัดกับม่วง และทันทีที่รู้ตำแหน่งของเขามีเพียงประมาณ 100 เตาขุนนางทั่วทั้งฟ้าชะตากรรมพรรค เป็นนอกคอกกว่าสาวกหลักแสนในตะวันออกยาแผนกคนเดียว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนึ่งร้อยคนจำแสนคน แต่ 1 แสนคนไว้หนึ่งร้อยคนเป็นเรื่องง่ายมากทันทีที่ เมิ่งฮ่าวปรากฏ ทุกคนรู้จักเขา นี้คือ ฟาง มู ที่ได้เพิ่มขึ้นถึงพระเจ้าเตาแค่ครึ่งปีที่แล้ว มันไม่สำคัญว่าเขาได้รับเลื่อนตำแหน่ง เสื้อคลุม สีดำ และสีม่วงของเขาได้อย่างชัดเจนประกาศสถานะของเขา ในส่วนตะวันออกยา เขาอาจจะไม่มีพลังสูงสุด แต่ illustriousness ของเขาอย่างไม่น่าเชื่อแม้แต่อาจารย์จระเข้น้ำเค็มที่เห็นเมิงเฮารักษาเขาด้วยความเคารพอย่างที่สุดเขาเดินทางทั้งหมด และได้ต้อนรับตลอดเวลา