To assess the determinants of the a

To assess the determinants of the abnormal ejection
fraction response to exercise,

we performed radionuclide angiography at rest and during
exercise in 41 hypertensive patients without coronary artery disease. In 22 patients (group 1),
the ejection fraction increased more than 5% during exercise; in the other 19 patients (group
2), the ejection fraction either increased by less than 5% or decreased with exercise. Left
ventricular diastolic filling was impaired at rest in patients in group 2 compared with group 1,
with reduced peak filling rate (2.5±0.4 vs. 3.1±0.7 end-diastolic volume/sec; p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หาดีเทอร์มิแนนต์ของขับปกติตอบเศษส่วนออกกำลังกายเราทำการฉีดสีหลอด radionuclide ที่เหลือ และในระหว่างออกกำลังกายในผู้ป่วย hypertensive 41 โดยโรคหลอดเลือดหัวใจ ในผู้ป่วยที่ 22 (กลุ่ม 1),หัวใจเพิ่มขึ้นกว่า 5% ในระหว่างการออกกำลังกาย ในอื่น ๆ 19 ผู้ป่วย (กลุ่ม2), หัวใจหรือเพิ่มขึ้นน้อยกว่า 5% หรือลดลงกับการออกกำลังกาย ซ้ายไส้เลี้ยงหัวใจห้องล่างถูกความที่เหลือในผู้ป่วยในกลุ่มเปรียบเทียบกับกลุ่ม 1, 2มีอัตราบรรจุสูงสุดลดลง (2.5±0.4 เทียบกับ 3.1±0.7 สิ้นเลี้ยง ปริมาณ/sec; p < 0.01) และขยายเวลาอัตราบรรจุสูงสุด (175±28 เทียบกับ 153 + ±22 มิลลิวินาที p < 0.01) ความบกพร่องทางด้านเลี้ยงบรรจุในกลุ่ม 2 เกี่ยวข้องกับเสริมน้อยปริมาณสิ้นสุดเลี้ยงในระหว่างการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับกลุ่ม 1 (p < 0.01) ข้อสังเกตเหล่านี้ไม่ขึ้นอยู่กับขีดจำกัดค่าที่ถูกเลือกโดยสามารถตอบสนองการขับปกติเศษ เนื่องจากมีมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างขนาดของการเปลี่ยนแปลงในการขับทั้งกลุ่มเศษส่วนออกกำลังกายพร้อมทั้งพักผ่อนสูงสุดบรรจุอัตรา (r = 0.46) และการเปลี่ยนแปลงปริมาณสิ้นสุดเลี้ยง ด้วยการออกกำลังกาย (r = 0.62) Echocardiographic ซ้ายดัชนีมวลหัวใจห้องล่างได้มากกว่าในกลุ่มที่ 2 มากกว่าในกลุ่มที่ 1 (141±32 เทียบกับ 114 + ±25 p; g/m2 < 0.01), และทั้งกลุ่มเกี่ยวข้องกับอัตราบรรจุสูงสุดอย่างมีนัยสำคัญ (r =-0.50) และเวลาอัตราบรรจุสูงสุด (r = 0.53)ดังนั้น การตอบสนองต่อเศษขับปกติออกกำลังกายในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตสูงเป็นที่เกี่ยวข้องกับหลังซ้ายดัชนีมวลหัวใจห้องล่างและไส้เลี้ยงพิการ นำไปเพิ่มเติมไม่เพียงพอของปริมาณสิ้นสุดเลี้ยงในระหว่างการออกกำลังกายเพื่อรักษาฟังก์ชัน systolicผลการวิจัยเหล่านี้สนับสนุนแนวความคิดที่เกิดจากการออกกำลังกาย systolic บกพร่องใน hypertensiveผู้ป่วยที่ มี hypertrophy หัวใจห้องล่างซ้ายส่วนใหญ่เกิดจากกลไกการเลี้ยง(หมุนเวียนปี 1990; 81:978-986)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อประเมินปัจจัยของความผิดปกติออกมา
ตอบสนองส่วนที่จะออกกำลังกายที่เราดำเนินการตรวจหลอดเลือด radionuclide ที่เหลือและในระหว่างการออกกำลังกายในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง 41 ไม่เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ ใน 22 ราย (กลุ่มที่ 1) ส่วนออกเพิ่มขึ้นมากกว่า 5% ระหว่างการออกกำลังกาย; ในอีก 19 ราย (กลุ่มที่ 2) ส่วนออกมาอย่างใดอย่างหนึ่งเพิ่มขึ้นน้อยกว่า 5% หรือลดลงด้วยการออกกำลังกาย ซ้ายdiastolic กระเป๋าหน้าท้องไส้ไม่สมบูรณ์ในส่วนที่เหลือในผู้ป่วยในกลุ่มที่ 2 เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ 1 ที่มียอดลดลงอัตราการเติม (2.5 ± 0.4 เทียบกับ 3.1 ± 0.7 ปริมาณ end-diastolic / วินาที; p <0.01) และเวลาเป็นเวลานานถึงสูงสุดอัตราการเติม (175 ± 28 เทียบกับ 153 + ± 22 มิลลิวินาที; p <0.01) diastolic ความบกพร่องไส้ในกลุ่มที่ 2 มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นน้อยกว่าในปริมาณ end-diastolic ระหว่างการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับกลุ่มที่ 1 (p <0.01) ข้อสังเกตเหล่านี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ค่าที่ได้รับการแต่งตั้งโดยพลการกำหนดส่วนการตอบสนองออกมาผิดปกติที่มีอยู่ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสำหรับกลุ่มทั้งหมดระหว่างขนาดของการเปลี่ยนแปลงในการออกส่วนกับการออกกำลังกายและทั้งสองยอดพักผ่อนอัตราบรรจุ (r = 0.46) และการเปลี่ยนแปลงในปริมาณ end-diastolic กับการออกกำลังกาย (r = 0.62) มีกระเป๋าหน้าท้องซ้าย Echocardiographic ดัชนีมวลเป็นมากขึ้นในกลุ่มที่ 2 กว่าในกลุ่มที่ 1 (141 ± 32 เทียบกับ 114 + ± 25 g / m2; p <0.01) และสำหรับทั้งกลุ่มมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญสูงสุดอัตราการเติม (r = -0.50 ) และเวลาในการกรอกอัตราสูงสุด (r = 0.53). ดังนั้นการตอบสนองที่ผิดปกติออกมาส่วนการออกกำลังกายในผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตสูงเป็นที่เกี่ยวข้องกับดัชนีมวลกระเป๋าหน้าท้องด้านซ้ายมากขึ้นและ diastolic เติมบกพร่องที่นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นของปริมาณไม่เพียงพอ end-diastolic ระหว่างการออกกำลังกาย เพื่อรักษาการทำงานของ systolic. การค้นพบนี้สนับสนุนแนวคิดว่าการออกกำลังกายที่ทำให้เกิดความผิดปกติของความดันโลหิตสูง systolic ในผู้ป่วยที่มีกระเป๋าหน้าท้องยั่วยวนซ้ายที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากกลไก diastolic. (Circulation 1990; 81: 978-986)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อประเมินปัจจัยของการผิดปกติ
ส่วนออกกำลังกาย

เราแสดงรังสีแพทย์ที่พักและระหว่างการออกกำลังกายในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง
41 ไม่มีโรคหลอดเลือดหัวใจ ใน 22 ราย ( กลุ่ม 1 ) ,
ejection fraction ลดลงมากกว่า 5% ในระหว่างการออกกำลังกาย ; ในอีก 19 ราย ( กลุ่ม
2 )โดย ejection fraction ให้เพิ่มขึ้นไม่น้อยกว่า 5% หรือลดลงด้วยการออกกำลังกาย หัวใจห้องล่างซ้ายล่าง
กรอกได้บกพร่องในส่วนที่เหลือในผู้ป่วยกลุ่มที่ 2 เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ 1 การบรรจุอัตราสูงสุด
( 2.5 ± 0.4 และ 0.7 diastolic 3.1 ±จบเล่ม / วินาที ; p < 0.01 ) และเวลานานให้บรรจุอัตราสูงสุด
( 175 ± 28 กับ 153 ± 22 มิลลิวินาที ; P < 0.01 ) คลายตัว
บกพร่องการกรอกข้อมูลในกลุ่มที่ 2 มีความสัมพันธ์กับปริมาณน้อยกว่าในการสิ้นสุด 31 ในระหว่างการออกกำลังกาย
เมื่อเทียบกับกลุ่ม 1 ( P < 0.01 ) ข้อสังเกตเหล่านี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเกณฑ์
มูลค่าที่กำหนดโดยพลการเลือกการตอบสนองที่ผิดปกติ ejection fraction เป็นมี
เป็นความสัมพันธ์สำหรับกลุ่มทั้งหมดระหว่างขนาดของการเปลี่ยนแปลงในการไล่ออก
เศษส่วนกับการออกกำลังกายและพักผ่อนทั้งยอดเติมเท่ากัน ( r = 0.46 ) และการเปลี่ยนแปลงใน
ออกความเห็นกับการออกกำลังกาย ( r = 0.62 ) echocardiographic ซ้ายล่างคือดัชนีมวลมากขึ้นในกลุ่มที่ 2
มากกว่าในกลุ่มที่ 1 ( 141 ± 32 กับ 114 ± 25 g / m2 ; p < 0.01 ) และสำหรับ
ทั้งกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( r = - ยอดบรรจุอัตรา 0.50 ) และเวลาในการบรรจุอัตราสูงสุด ( r = 0.53 ) .
ดังนั้นความผิดปกติ ejection fraction ตอบสนองต่อการออกกำลังกายในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง คือ
ที่เกี่ยวข้องกับดัชนีมวลมากขึ้น หัวใจห้องล่างซ้ายและล่างบรรจุบกพร่องา

ไม่เพียงพอของการออกความเห็นในระหว่างการออกกำลังกายเพื่อรักษาฟังก์ชัน systolic .
ค้นพบนี้สนับสนุนแนวคิดที่ว่า การออกกำลัง การบีบตัวผิดปกติ ความดันโลหิตสูง
ผู้ป่วยหัวใจห้องล่างซ้ายเกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากกลไกการคลายตัว .
( เวียน 1990 ; 81:978-986 )