The framework describes how patient

The framework describes how patients
process illness-related stimuli and then, through the primary appraisal of uncertainty, derive meaning from the illness event. According to the theory, uncertainty evolves from several
antecedent variables (structure providers, stimuli frame and cognitive capacity), is mediated
by personality characteristics and primary appraisal, and results in an outcome. Mediators
between uncertainty and outcomes of uncertainty include: optimism (Christman, 1990;
Mishel, Hostetter, King, & Graham; 1984; Mishel & Sorenson, 1991); hope (Hilton, 1994);
mastery (Mishel, Padilla, Grant, & Sorenson, 1991), and learned resourcefulness
(Rosenbaum, 1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรอบอธิบายว่า ผู้ป่วยประมวลผลสิ่งเร้าที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยแล้ว ผ่านประเมินหลักความไม่แน่นอน ได้รับความหมายจากเหตุการณ์เจ็บป่วย ตามทฤษฎี ความไม่แน่นอนอยู่เสมอจากหลายmediated แปร antecedent (ผู้ให้บริการโครงสร้าง สิ่งเร้าเฟรม และกำลังรับรู้),ลักษณะบุคลิกภาพ และเพื่อประเมินผลหลัก และเกิดผล อักเสบระหว่างความไม่แน่นอนและผลของความไม่แน่นอนรวม: มองในแง่ดี (Christman, 1990Mishel, Hostetter คิง และ เกรแฮม 1984 Mishel และ Sorenson, 1991); หวัง (ฮิลตัน 1994);เป็นครู (Mishel, Padilla เงินช่วยเหลือ และ Sorenson, 1991), และเรียนรู้ resourcefulness(Rosenbaum, 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอบการอธิบายวิธีผู้ป่วยกระตุ้นกระบวนการการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องและจากนั้นผ่านการประเมินหลักของความไม่แน่นอนรับรู้ความหมายจากเหตุการณ์การเจ็บป่วย
ตามทฤษฎีความไม่แน่นอนวิวัฒนาการจากหลายตัวแปรก่อน (ผู้ให้บริการโครงสร้างกรอบเร้าและความสามารถทางปัญญา) เป็นผู้ไกล่เกลี่ยโดยลักษณะของบุคลิกภาพและการประเมินหลักและส่งผลให้เกิดผลการ ผู้ไกล่เกลี่ยระหว่างความไม่แน่นอนและผลของความไม่แน่นอนรวมถึง: มองในแง่ดี (Christman, 1990; Mishel, Hostetter กษัตริย์และเกรแฮม; 1984; Mishel และโซเรน, 1991); หวัง (ฮิลตัน, 1994); การเรียนรู้ (Mishel, โชคร้าย, แกรนท์และโซเรน, 1991) และได้เรียนรู้ความมั่งคั่ง(Rosenbaum, 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอบการอธิบายวิธีการกระตุ้นกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย
แล้วผ่านการประเมินหลักของความไม่แน่นอน จากความหมายจากการเจ็บป่วยที่เหตุการณ์ ตามทฤษฎีความไม่แน่นอน วิวัฒนาการจากตัวแปรมาก่อนหลาย
( ผู้ให้บริการโครงสร้างและกรอบความสามารถรับรู้สิ่งเร้า ) เป็นลักษณะบุคลิกภาพและระดับ
การประเมินปฐมภูมิ และผลลัพธ์ในผลการสื่อกลางระหว่างความไม่แน่นอนความไม่แน่นอน
และผลลัพธ์ของการรวม : การมองโลกในแง่ดี ( คริสต์เมิน , 2533 ;
ได้รับฮอสติเตอร์ , ในหลวง , &เกรแฮม ; 1984 ; ได้รับ&เพล , 1991 ) ; ความหวัง ( Hilton , 1994 ) ;
Mastery ( ได้รับ พาดิลลา แกรนท์ & , เพล , 1991 ) และเรียนรู้ไหวพริบ ( โรเซนบอม
, 1983 )