DeathA giant white eagle and a huge

Death

A giant white eagle and a huge black hawk swept through the sky respectively as if streaks of white and black lightning; it caused countless pedestrians to stop and look one after another as they tried to guess what exactly those high level profound beasts were. But right after, the hawk and eagle flew increasingly further and higher and very quickly, completely vanished above the clouds

“Little Snow! A bit higher!”

The Giant Snow Eagle’s entire body was as white as snow; Lan Xueruo had hoped that after it flew above the clouds, they could hide their silhouettes with the cloud’s help. But Yun Che understood very clearly, that this may have worked if it were some other type of flying profound beast that chased behind them; however, what was behind him just happened to be a hawk. Hawks were the true rulers of the sky, and there was nothing that could escape the eyes of a hawk.

The Giant Snow Eagle flew higher and higher, and had passed through countless layers of clouds. However, the Fierce Storm Hawk still chased relentlessly. The Giant Snow Eagle could fly very high, enough to reach an attitude of five thousand meters; but in terms the altitude of flight, it was far from being able to be compared with the hawks. A ordinary adult hawk could already fly to the altitude of ten thousand meters, let alone a Spirit Profound ranked Fierce Storm Hawk.

Fortunately, in terms of the flight speed, the Giant Snow Eagle wasn’t inferior to the Fierce Storm Hawk; even though it followed behind closely, the distance remained consistently the same. The Giant Snow Eagle had no way of throwing the Fierce Storm Hawk off its tail, but the Fierce Storm Hawk couldn’t catch up to the Giant Snow Eagle anytime soon either. However, the Giant Snow Eagle’s rank, after all, was lower than that of the Fierce Storm Hawk’s; for the Fierce Storm Hawk to catch up with the Giant Snow Eagle, it was only a matter of time.

“According to what I know, this Fierce Storm Hawk was captured alive by the Xiao Sect a few years ago. It doesn’t seem to have been fully tamed yet, and is not some contracted profound beast either, and there are risks of it escaping if it were released. So unless it was some imperative matter, they simply would not release this Fierce Storm Hawk…. Junior Brother Yun, what exactly did you do to Xiao Sect?” Lan Xueruo asked nervously as she tightly clutched the Giant Snow Eagle’s plume.

The sound of the wind howled like the rumbling of thunder. Facing Lan Xueruo’s question, Yun Che hesitated a little, and answered truthfully: “It’s okay if you choose to not believe what I’m about to say… I completely crippled Xiao Luocheng, and made them lose six hundred thousand purple profound coins for naught….” Yun Che slightly paused, but nevertheless, chose a way of wording that was easier for others to swallow: “I also thoroughly destroyed their sect’s treasury.”

“Ah!” Lan Xueruo’s opened her beautiful eyes into a round shape; her lips were wide open as she looked at him dumbfounded, as if she was looking at a monstrosity.

“I swear by my appearance that these are all true.” Yun Che helplessly said.

“…” Lan Xueruo was speechless for a long time. She didn’t doubt Yun Che’s words; she was certain that based on her view of Yun Che’s nature, he fundamentally wouldn’t use such ridiculous words to fool her in this kind of situation.Yet, it was exactly because she didn’t doubt Yun Che’s words, that she was immensely shocked and frightened inside her heart. What shocked her was that Yun Che, who was a youth at the first level of the Nascent Profound Realm, was actually able to bring such a disaster to New Moon city’s largest sect all by himself; this was something utterly unimaginable. What frightened her… Was that crippling Xiao Luocheng and losing six hundred thousand purple profound coins could already amount to a deep hatred; but to destroy the sect’s treasury…. It would be more than just deep hatred! This kind of hatred was enough to last through hundreds of generations and thousands of autumns!

If Xiao Sect’s Branch Sect didn’t want to chop Yun Che’s corpse into tens of thousands of pieces at all cost, even she would think of that as odd.

It was no wonder that in order to chase him down, Xiao Sect had even released the Fierce Storm Hawk.

Lan Xueruo was originally considering whether if she should stop this pointless escape and reveal her identity, which would absolutely be enough to assure Yun Che’s safety. But after listening to Yun Che’s words, she tossed this idea away altogether. Based on what Yun Che had done, if he was to fall into the Xiao Sect’s hands, let alone herself, she wouldn’t be able to save him even if she made use of her father.

Looking at Lan Xueruo’s reaction, Yun Che said somewhat guiltily: “Senior Sister Xueruo, sorry, I’ve burdened you.”

Lan Xueruo lightly shook her head: “This is my own choice, there isn’t anything that could be considered a burden.” She gently smiled and comforted him: “Also, Se

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตายอินทรีขาวเป็นยักษ์และเหยี่ยวดำใหญ่ที่ไหลผ่านท้องฟ้าตามลำดับว่าเส้นขาวและดำฟ้าผ่า มันเกิดจากนับไม่ถ้วนคนเดินเท้าต้องหยุด และมองหนึ่งพวกเขาพยายามที่จะคาดเดาว่า สัตว์อันลึกซึ้งที่ระดับสูงมีการ แต่หลังจาก เหยี่ยวและนกอินทรีบินมากขึ้นอีก และมาก และสูงอย่างรวดเร็ว อย่างสมบูรณ์ไหลเหนือเมฆ"หิมะน้อย บิตสูง"ร่างกายทั้งหมดของนกอินทรีหิมะยักษ์ถูกขาวเป็นหิมะ Lan Xueruo มีหวังว่า หลังจากที่มันบินเหนือเมฆ พวกเขาอาจซ่อนเงาของพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือของระบบคลาวด์ แต่ยุน Che เข้าใจอย่างชัดเจน ที่นี้อาจทำงานก็ได้บางชนิดอื่น ๆ ของการบินสัตว์ที่ลึกซึ้งที่ไล่หลังพวกเขา อย่างไรก็ตาม อะไรหลังเขาเพียงเกิดเป็น เหยี่ยว เหยี่ยวถูกไม้จริงของท้องฟ้า และสามารถหนีสายตาของเหยี่ยวนกอินทรีหิมะยักษ์บินสูงขึ้น และสูง และมีผ่านชั้นเมฆนับไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม Hawk พายุรุนแรงยังคงไล่ล่าอย่างไม่ลดละ นกอินทรีหิมะยักษ์บินสูงมาก พอถึงทัศนคติของห้าพันเมตร แต่ใน ระดับความสูงของเที่ยวบิน มันก็ไกลจากความสามารถที่จะเปรียบเทียบกับเหยี่ยว เหยี่ยวผู้ใหญ่ธรรมดาแล้วบินไประดับความหมื่นเมตร ประสาอันดับเหยี่ยวพายุรุนแรงลึกซึ้งจิตวิญญาณโชคดี ในแง่ของความเร็วในการบิน นกอินทรีหิมะยักษ์ไม่ด้อยกว่าเหยี่ยวพายุรุนแรง แม้ว่าจะติดตามอยู่อย่างใกล้ชิด ระยะยังคงสม่ำเสมอกัน นกอินทรีหิมะยักษ์ได้วิธีการโยนเหยี่ยวพายุรุนแรงปิดหาง แต่ไม่สามารถจับเหยี่ยวพายุรุนแรงถึงหิมะยักษ์อีเกิ้ลเร็ว ๆ ทั้งนั้น ลำดับของอินทรีหิมะยักษ์,,ก็ต่ำกว่ารุนแรงพายุเหยี่ยว สำหรับพายุเหยี่ยวรุนแรงกับนกอินทรีหิมะยักษ์ มันเป็นเพียงเรื่องของเวลา"ตามสิ่งที่ฉันรู้ Hawk นี้พายุรุนแรงถ่ายชีวิต โดยนิกาย Xiao กี่ปีมานี้ มันดูเหมือนจะได้รับเต็มเชื่องได้ และไม่บางทำสัญญาสัตว์ลึกซึ้งอย่างใดอย่างหนึ่ง และมีความเสี่ยงของมันหนีถ้าถูกนำออกใช้ ดังนั้น ยกเว้นว่ามันเป็นเรื่องความจำเป็นบางอย่าง พวกเขาเพียงแค่จะปล่อยเหยี่ยวนี้พายุรุนแรง... ยุนพี่ชายจูเนียร์ แน่นอนคุณทำอะไรกับ Xiao นิกาย" Lan Xueruo ถามอย่างกังวลเป็นเธอแน่นคลัตช์ของอินทรีหิมะยักษ์เบิ้ลพลูมเสียงของลมส่งเสียงโหยหวนเหมือนเสียงดังก้องฟ้า ถาม Lan Xueruo ยุน Che ลังเลเล็กน้อย และตอบตามความเป็นจริง: "ก็ไม่เป็นไรถ้าคุณเลือกที่จะไม่เชื่อฉันจะกล่าวว่า... นอกจากนี้ฉันสมบูรณ์ง่อย Xiao Luocheng และทำให้สูญเสียหกร้อยพันสีม่วงเหรียญลึกซึ้ง naught..." Che ยุนหยุดเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตาม เลือกวิธีการใช้คำที่ง่ายต่อผู้อื่นกลืน: "ฉันรับทำลายนิกายของพวกเขาคลัง""อา" Lan Xueruo เปิดดวงตาของเธอสวยงามเข้ารูป ริมฝีปากของเธอถูกเปิดกว้างขณะที่เธอมองเขา dumbfounded ว่าเธอมองที่คำที่"ข้าพเจ้าขอสาบาน โดยลักษณะของฉันเหล่านี้เป็นจริงทั้งหมด" Che ยุนกล่าวว่า ซม“…” Lan Xueruo ถูกพูดเป็นเวลานาน เธอไม่สงสัยคำยุน Che เธอบางที่ตามมุมมองของเธอยุน Che ธรรมชาติ เขาพื้นฐานจะไม่ใช้คำดังกล่าวไร้สาระจะหลอกเธอในสถานการณ์แบบนี้ ยัง ก็ว่า เพราะเธอไม่ได้สงสัยคำยุน Che ว่า เธอตกใจ และกลัวอย่างมากภายในหัวใจของเธอ อะไรตกใจเธอได้ว่า Yun Che ผู้เป็นเยาวชนที่ระดับแรกของแดนลึกซึ้งก่อ จริงสามารถนำภัยพิบัติเช่นนิกายที่ใหญ่ที่สุดของเมืองดวงจันทร์ใหม่ทั้งหมด ด้วยตัวเอง นี่คือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อย่างเต็ม สิ่งที่กลัวให้เธอ... ได้ที่ทำให้หมดอำนาจ Xiao Luocheng และเสียหกร้อยพันสีม่วงเหรียญลึกซึ้งสามารถแล้วจำนวนโกรธแค้น แต่การทำลายนิกายการคลัง... มันจะมากกว่าเพียงโกรธแค้น ชนิดของความเกลียดชังนี้ก็เพียงพอที่จะผ่านหลายร้อยรุ่นและหลายพันของ autumnsถ้า Xiao นิกายนิกายสาขาไม่ต้องสับศพ Yun Che เป็นหมื่นชิ้นต้นทุนทั้งหมด แม้เธอคิดว่า เป็นคี่ก็พบว่า เพื่อไล่เขาลง Xiao นิกายมีแม้ปล่อยเหยี่ยวพายุรุนแรงLan Xueruo ถูกพิจารณาตั้งแต่แรกว่าถ้าเธอจะหยุดนี้หนีอวกาศ และเปิดเผยตัวตนของเธอ ซึ่งแน่นอนจะ ทำให้มั่นใจความปลอดภัย Yun Che แต่หลังจากฟังคำยุน Che เธอโยนความคิดนี้ออกไปทั้งหมด จากสิ่งยุน Che ทำ ถ้าจะตกอยู่ในมือ Xiao นิกาย ให้คนเดียวตัวเอง เธอไม่สามารถบันทึกเขาแม้เธอทำใช้ของพ่อของเธอกำลังดูปฏิกิริยา Lan Xueruo, Che ยุนกล่าวว่า ค่อนข้าง guiltily: "น้องอาวุโส Xueruo ขอ ฉันได้เป็นภาระคุณ"Lan Xueruo เบา ๆ ส่ายหัวของเธอ: "เป็นทางเลือกของตัวเอง ไม่มีอะไรที่อาจจะถือภาระ" เธอยิ้ม และเดินเขาเบา ๆ: "ยัง Se

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตายของนกอินทรียักษ์สีขาวและสีดำขนาดใหญ่เหยี่ยวกวาดผ่านฟ้าตามลำดับขณะที่ถ้าลายเส้นจากฟ้าผ่าสีขาวและสีดำ มันเกิดจากคนเดินเท้านับไม่ถ้วนที่จะหยุดและมองอีกหลังหนึ่งที่พวกเขาพยายามที่จะคาดเดาว่าสิ่งที่ผู้ที่อยู่ในระดับสูงเป็นสัตว์ที่ลึกซึ้ง แต่ตอนหลังเหยี่ยวและนกอินทรีบินเพิ่มมากขึ้นต่อไปและสูงขึ้นอย่างรวดเร็วและหายไปอย่างสมบูรณ์เหนือเมฆ"ลิตเติ้ลหิมะ! ! บิตที่สูงขึ้น " ร่างทั้งร่างยักษ์หิมะนกอินทรีเป็นสีขาวเหมือนหิมะ; ลาน Xueruo หวังว่าหลังจากที่มันบินเหนือเมฆที่พวกเขาสามารถซ่อนเงาของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือของระบบคลาวด์ แต่ยุนเจ๊เข้าใจอย่างชัดเจนว่าเรื่องนี้อาจมีการทำงานถ้าเป็นบางประเภทอื่น ๆ ของการบินสัตว์ลึกซึ้งที่ไล่หลังพวกเขา; แต่สิ่งที่อยู่ข้างหลังท่านเพิ่งเกิดขึ้นจะเหยี่ยว เหยี่ยวเป็นผู้ปกครองที่แท้จริงของท้องฟ้าและมีอะไรที่สามารถหลบหนีสายตาของเหยี่ยวเป็น. ยักษ์หิมะนกอินทรีบินสูงขึ้นและสูงขึ้นและได้ผ่านชั้นที่นับไม่ถ้วนของเมฆ อย่างไรก็ตามการที่รุนแรงพายุฮอว์กยังคงไล่ล่าอย่างไม่ลดละ ยักษ์หิมะอินทรีสามารถบินได้สูงมากพอที่จะเข้าถึงทัศนคติของห้าพันเมตร; แต่ในแง่ความสูงของเที่ยวบินนั้นมันก็ยังห่างไกลจากความสามารถที่จะเทียบกับเหยี่ยว เหยี่ยวผู้ใหญ่ธรรมดาอยู่แล้วสามารถบินไปสูงหมื่นเมตรนับประสาวิญญาณที่ลึกซึ้งอันดับพายุรุนแรงฮอว์ก. โชคดีในแง่ของความเร็วการบินยักษ์หิมะอีเกิลก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าพายุรุนแรงฮอว์ก; แม้ว่ามันจะตามอยู่ข้างหลังอย่างใกล้ชิดในระยะที่ยังคงมีอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกัน ยักษ์หิมะอินทรีมีวิธีการขว้างปาพายุรุนแรงฮอว์กออกจากหางของมันไม่มี แต่พายุที่รุนแรงฮอว์กไม่สามารถจับได้ถึงยักษ์หิมะอีเกิลในเร็ว ๆ นี้อย่างใดอย่างหนึ่ง แต่อันดับยักษ์หิมะอินทรีหลังจากทั้งหมดต่ำกว่าของพายุที่รุนแรงของเหยี่ยว; สำหรับพายุที่รุนแรงฮอว์กจะจับขึ้นกับยักษ์หิมะอินทรีมันเป็นเพียงเรื่องของเวลา. "ตามกับสิ่งที่ฉันรู้ว่านี้พายุรุนแรงฮอว์กถูกจับมีชีวิตอยู่โดยเสี่ยวนิกายไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันดูเหมือนจะไม่ได้รับการฝึกให้เชื่องอย่างเต็มที่และไม่ได้เป็นบางหดสัตว์ลึกซึ้งอย่างใดอย่างหนึ่งและมีความเสี่ยงของการหลบหนีมันถ้ามันได้รับการปล่อยตัว ดังนั้นถ้ามันเป็นบางเรื่องจำเป็นที่พวกเขาก็จะไม่ปล่อยนี้พายุรุนแรงฮอว์ก ... จูเนียร์บราเดอร์ยุนไม่ว่าอะไรที่คุณทำเพื่อเสี่ยวนิกาย? "ลาน Xueruo ถามอย่างหงุดหงิดขณะที่เธอแน่นกำขนนกยักษ์หิมะอินทรี. เสียงของลม howled เช่นเสียงดังก้องของฟ้าร้อง หันหน้าไปทางคำถามลาน Xueruo ของหยุนเจ๊ลังเลเล็กน้อยและตอบตามความเป็นจริง: "มันก็ไม่เป็นไรถ้าคุณเลือกที่จะไม่เชื่อสิ่งที่ผมจะบอกว่า ... ฉันสมบูรณ์พิการเสี่ยว Luocheng และทำให้พวกเขาสูญเสียหกแสนเหรียญลึกซึ้งสีม่วงเพื่อสิ่งใด . ... "ยุนเจ๊เล็กน้อยหยุดชั่วคราว แต่ยังคงเลือกวิธีการใช้ถ้อยคำที่ง่ายสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะกลืน A:" ผมยังทั่วถึงทำลายธนารักษ์นิกายของพวกเขา ". " อา! "Lan Xueruo เปิดดวงตาที่สวยงามของเธอเป็นรูปทรงกลม; ริมฝีปากของเธอก็เปิดกว้างในขณะที่เธอมองไปที่เขาตะลึงราวกับว่าเธอกำลังมองไปที่โหดร้ายได้. "ขอสาบานด้วยการปรากฏตัวของฉันว่าเหล่านี้เป็นความจริงทุกประการ." ยุน Che ช่วยไม่ได้กล่าวว่า. " ... " ลาน Xueruo เป็นพูดเป็นเวลานาน . เธอไม่ได้สงสัยคำ Yun เจ๊; เธอเป็นบางอย่างที่อยู่บนพื้นฐานของมุมมองของเธอของธรรมชาติ Yun เจ๊เขาพื้นฐานจะไม่ใช้คำพูดที่ไร้สาระดังกล่าวจะหลอกเธอในชนิดของ situation.Yet นี้มันเป็นว่าเพราะเธอไม่สงสัยคำ Yun เจ๊ว่าเธอเป็นอย่างมาก ตกใจและหวาดกลัวในใจของเธอ สิ่งที่ตกใจของเธอคือการที่ยุน Che ซึ่งเป็นเยาวชนในระดับแรกของอาณาจักร Profound ตั้งไข่เป็นจริงสามารถที่จะนำภัยพิบัติดังกล่าวนิกายที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนิวมูนทั้งหมดด้วยตัวเอง; นี่คือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อย่างเต็มที่ สิ่งที่เธอกลัว ... คือว่าง่อยเสี่ยว Luocheng และการสูญเสียหกแสนเหรียญลึกซึ้งสีม่วงแล้วอาจเป็นจำนวนเงินความเกลียดชังลึก แต่จะทำลายตั๋วเงินคลังของนิกาย ... มันจะเป็นมากกว่าความเกลียดชังเพียงลึก! ชนิดของความเกลียดชังนี้ก็เพียงพอที่จะมีอายุการใช้งานผ่านทางหลายร้อยรุ่นและหลายพันแต้ม! หากเสี่ยวนิกายสาขานิกายไม่ต้องการที่จะสับศพ Yun เจ๊เข้านับหมื่นชิ้นที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดแม้เธอจะคิดว่าเป็นเรื่องแปลกมันก็ไม่น่าแปลกใจว่าในการที่จะไล่เขาลงเสี่ยวนิกายได้ออกแม้เหยี่ยวพายุที่รุนแรง. ลาน Xueruo เดิมพิจารณาว่าถ้าเธอควรจะหยุดการหลบหนีไม่มีจุดหมายและเผยให้เห็นตัวตนของเธอซึ่งแน่นอนจะเพียงพอที่จะรับประกันถึงความปลอดภัย Yun เจ๊ . แต่หลังจากฟังคำ Yun เจ๊เธอโยนความคิดนี้ออกไปโดยสิ้นเชิง ขึ้นอยู่กับสิ่ง Yun Che ได้ทำถ้าเขาจะตกอยู่ในมือเสี่ยวนิกายนับประสาตัวเองเธอจะไม่สามารถที่จะช่วยเขาแม้ว่าเธอทำให้การใช้งานของพ่อของเธอ. มองไปที่ปฏิกิริยาลาน Xueruo ของหยุนเจ๊กล่าวว่า ค่อนข้างมลทิน: "ซิสเตอร์อาวุโส Xueruo ขอโทษผมเคยเป็นภาระคุณ." ลาน Xueruo เบา ๆ ส่ายหัวของเธอ: "นี่คือทางเลือกของตัวเองมีอะไรที่ไม่ว่าจะได้รับการพิจารณาเป็นภาระ." เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและปลอบโยนเขา "นอกจากนี้ Se

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตายยักษ์ขาวนกอินทรีและเหยี่ยวดำขนาดใหญ่กวาดผ่านท้องฟ้า ตามลำดับ ถ้าลายเส้นของสายฟ้าสีขาวและสีดำ มันทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนที่จะหยุดและมองหนึ่งหลังจากที่อื่นเช่นที่พวกเขาพยายามที่จะคาดเดาสิ่งที่ผู้สูงระดับที่ลึกซึ้งนั้นได้ แต่หลังจาก เหยี่ยว และนกอินทรีบินมากขึ้นต่อไป และสูงขึ้นอย่างรวดเร็วหายไปแล้ว เหนือ เมฆ" หิมะน้อย บิตที่สูงขึ้น ! "นกอินทรียักษ์หิมะทั้งกายขาวราวกับหิมะ ลาน xueruo หวังว่าหลังจากที่มันบินอยู่เหนือเมฆ พวกเขาอาจซ่อนเงาของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือของเมฆ แต่ยุนเชเข้าใจอย่างชัดเจน ว่า นี้อาจทำงานได้ถ้าเป็นบางชนิดอื่น ๆของสัตว์ที่บินไล่ลึกซึ้งอยู่เบื้องหลัง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อยู่เบื้องหลัง เขาเพิ่งจะเป็นเหยี่ยว เหยี่ยวเป็นผู้ปกครองที่แท้จริงของท้องฟ้า และไม่มีอะไรที่สามารถหลบหนีสายตาของเหยี่ยวเหยี่ยวหิมะยักษ์บินสูงขึ้นและสูงขึ้น และได้ผ่านนับไม่ถ้วนชั้นของเมฆ อย่างไรก็ตาม พายุรุนแรงยังไล่เหยี่ยวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เหยี่ยวหิมะยักษ์บินได้สูงมาก พอไปถึงทัศนคติของห้าพันเมตร แต่ในแง่ความสูงของเครื่องบิน มันไกลจากความสามารถในการเปรียบเทียบกับเหยี่ยว ฮอว์กผู้ใหญ่ธรรมดาไม่สามารถบินในระดับความสูง 10 , 000 เมตร ปล่อยจิตวิญญาณลึกซึ้งอันดับเหยี่ยวที่รุนแรงพายุโชคดี ในแง่ของความเร็วในการบิน นกหิมะยักษ์ไม่ได้ด้อยกว่าพายุรุนแรงเหยี่ยว ; แม้ว่าจะเดินตามหลังอย่างใกล้ชิดระยะห่างยังคงเสมอต้นเสมอปลายเหมือนเดิม เหยี่ยวหิมะยักษ์ ไม่มีทางทิ้งเหยี่ยวพายุรุนแรงจากหางของมัน แต่เหยี่ยวพายุรุนแรงไม่สามารถจับเหยี่ยวหิมะยักษ์ ในเร็วๆ นี้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม นกอินทรียักษ์หิมะตำแหน่ง หลังจากทั้งหมด ต่ำกว่าของที่รุนแรงพายุเหยี่ยว เพราะพายุรุนแรงเหยี่ยวจับนกหิมะยักษ์ มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น" เท่าที่ผมรู้ นี้ที่รุนแรงพายุเหยี่ยวได้จับตัวเป็นๆ โดยเสี่ยวนิกายเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันดูเหมือนจะไม่ได้เลี้ยงให้เชื่องเลย และไม่ใช่สัญญาลึกซึ้งสัตว์เหมือนกัน และมีความเสี่ยงของการหลบหนี ถ้ามันถูกปล่อยออกมา ดังนั้น นอกจากบางขวางก็ตาม พวกเขาก็จะไม่ปล่อยให้นี้ดุร้ายเหยี่ยวพายุ . . . . . . . จูเนียร์พี่ชายยุน คุณทำอะไรเสี่ยวนิกาย ? " ลาน xueruo ถามอย่างหงุดหงิดเมื่อเธอแน่นกุมยักษ์หิมะนกอินทรีขนนก .เสียงลมหอนเหมือนเสียงของฟ้าร้อง เผชิญหน้ากับคำถามของ LAN xueruo ยุนเช ลังเลเล็กน้อย และตอบจริง : " ไม่เป็นไรหรอก ถ้าคุณเลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่ฉันพูด . . . . . . . ผมเลยง่อยเสี่ยว Luocheng , และทำให้พวกเขาสูญเสียหกแสนเหรียญสีม่วงลึกซึ้งไม่ได้ผล . . . . . . . " ยุนอึนชะงักเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตาม การเลือกวิธี ถ้อยคำที่ง่ายขึ้นสำหรับคนอื่น ๆที่จะกลืน " ผมยังโดยการทำลายของสำนักธนารักษ์ "" อ๊ะ ! " ลาน xueruo เปิดดวงตาคู่สวยของเธอเป็นรูปร่างกลม ริมฝีปากของเธอเบิกกว้าง เธอมองเขาอย่างตะลึง ราวกับว่าเธอกำลังมองความโหดร้าย" ผมขอสาบานด้วยลักษณะที่เหล่านี้จริงทั้งหมด " ยุนเช หมดหนทาง กล่าว" . . . . . . . " ลาน xueruo พูดไม่ออกเป็นเวลานาน . เธอไม่สงสัย ยุนเชพูด เธอแน่ใจว่า ขึ้นอยู่กับมุมมองของเธอ ยุนเช ธรรมชาติ เขาอาจจะไม่ใช้คำพูดไร้สาระหลอกเธอในสถานการณ์แบบนี้ แต่มันก็เหมือนเธอไม่ได้สงสัยเพราะยุนเช คำ ว่า เธอตกใจและกลัว ในใจอย่างมหาศาล เธอ สิ่งที่น่าตกใจของเธอที่ยุนเช ซึ่งเป็นเยาวชนในระดับแรกของอาณาจักรที่ลึกซึ้ง ที่พึ่งถูกจริงได้เช่นภัยพิบัติจันทร์เมืองที่ใหญ่ที่สุดของนิกายทั้งหมดด้วยตัวเอง ; นี้เป็นสิ่งที่โคตรเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่กลัวเธอ . . . . . . . นั่นทำให้หมดอำนาจเสี่ยว Luocheng และสูญเสียหกแสนเหรียญจะได้สีม่วงลึกซึ้งปริมาณความเกลียดชัง แต่เพื่อทำลายสำนักคลัง . . . . . . . มันจะเป็นมากกว่าแค่ลึกความเกลียดชัง ! ชนิดนี้ของความเกลียดชังก็เพียงพอที่จะผ่านหลายรุ่นและหลายพันของฤดูใบไม้ร่วง !ถ้าเสี่ยว พรรค สาขาพรรคไม่อยากสับของยุนเช ศพเป็นหมื่นชิ้นที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้เธอจะคิดว่ามันแปลกมันไม่น่าแปลกใจที่ในเพื่อที่จะไล่เขาลง เสี่ยวนิกายก็ปล่อยเหยี่ยวพายุรุนแรงลาน xueruo ถูกพิจารณาว่าเธอควรจะหยุดหนี ไร้จุดหมาย และเปิดเผยตัวตนของเธอ ซึ่งจะต้องเพียงพอที่จะรับประกันความปลอดภัยของยุนเช แต่หลังจากฟังยุนเชพูด เธอโยนความคิดนี้ออกไปทั้งหมด ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ยุนเชทำ ถ้าเขาต้องตกอยู่ในมือของเสี่ยวนิกาย , ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว เธอจะไม่ช่วยเขา ถ้าเธอทำกับพ่อของเธอมองปฏิกิริยาของ LAN xueruo ยุนเช กล่าวว่า ค่อนข้าง guiltily : " xueruo น้องสาวรุ่นพี่ ขอโทษนะ ฉันทำให้เธอลำบาก "ลาน xueruo เบาๆส่ายหน้า " นี่เป็น choic ของฉันเอง