Don’t marry him." He says, not cari

Don’t marry him." He says, not caring about sounding like pleading a bit (all forgetting about how much she hates people who plead to get what they want). She merely looks at him, and it’s the first time he has realized that even her fire-like eyes can’t warm up the winter that are bitting both of their exposed heart.
Yanks her arm of his grasp. “I must.” Scathingly. Eyes contact with, god, thosebeautifulandbright red eyes. They betray no emotion, but he knows there is a tiniest spark somewhere deep down. Tells her you will give up anything for her. And he would if she could just let him.
Lets her fingers slip through his. Tracks in the snow. She walks away.
She sheds tear.
He’s alone.

They’re a countdown - three, two, one - and time is up and everything is done. But he’s still seeping deeper and deeper and doesn’t know where to stop.
Her eyes, red and wonderful and all, burning into his memory, and god, she’s getting to be too much. They’re getting to be too much. Because now he hears her voice in empty rooms, catches glimpses of her in overcrowded street. Seeing her face in every shape, every raindrop, and every glass reflection.
There is once time that he’s afraid of going out because he can’t handle the disappointment in seeing another girl with red hair without the blazing eyes, the sway of the hips that Akashi has but without the elegance, and, well, the thing is, she taste so much like the salt in his tear.

He loses his breath when he sees her next. Running the finger over that red dress. Hair down like a goddess. Eyes like perfection.
"You look great, like always." She hears. She turns. She looks. Lung dying. Heart stops.
"It’s nice of you to say so."
He brushes her hair, his fingers over her checks. She doesn’t look away. “I love you”. he whispers, “I love you.”
"He loves me, too." Confession. Want. Need. Pain.
"No one can love me as I do."
Silence. Eyes locking.
Countdown again - three, two, one - and time is up.
(and she presses her lips against his).
And everything explodes, fire everywhere, flames surrounding. Burning world. Everything is scattering and falling.
He loves her.

Life is like repeated song.
It plays and plays and it’s good at first, and then it becomes annoying, and it turns into a ghost then a demon, haunting his ear, over and over again, until it’s all too much and he thinks he’s gone mental and if the sound of her voice doesn’t stop echoing in his mind, he’s going to be insane than he’s already been -
flash of her - in his imagination - red hair and red eyes and nice laughter and wrist and nails - he misses them too much that he thinks he could die if it meant to see them all over again.

"If you hurt her," Daiki had said "You’ll get yourself killed."
"Do you really think I can do that?"
"But if she hurts you, don’t say I don’t warn you."
Despite that, Satsuki has never regretted that he didn’t listen.

Ryouta comes up to him, says: “Momoichii, you can do this forever. You have to be at her wedding. She would like you to.”
"No." He doesn’t mean to go harsh on Ryouta, but why does everyone else think that he needs comfort? He’s completely fine with being alone.
"You can’t torture yourself," the blonde continues. "Akashichii also wants you to be happy."
If she wanted that, she shouldn’t get married to someone else.
"Yes, happy, indeed. I’ll be a good friend and come to her wedding, but I’m not going to be happy."
"Momoichii, she’s doing this for you. Her father could have done something terrible."
I know.
He wants to say, but he’s too much of a coward to protect her.

"Satsuki, I think you’re better than that." And she finally comes. Hair floating. Stroking his forehead. "Don’t make me hate you."
"I’ve already hated me." He catches she smiling. "I love you."
She remains silent.
"I know." Finally. "I know."
"Do you still love me?"
"Stop that." She demands.
“‘I hate me’ or ‘I love you’?”
"Both."
He smiles and defies the empress.
"I love you."
She leans down and kisses him. Gently. Lightly. Pull away. He wants to tug her back. Hold her close. Never let go.
"We can’t do this."
And she leaves as quick as she arrives.

Wedding music begins inside.
He’s stuck in the car. Listening to the music. Some male singers wailing about lost love. Yeah, you’ve got it bad.
By now, she’s walking to the alter in this perfect dress - while doesn’t suit her, he thinks to himself, Satsuki has even prepared a wedding with red wedding dress - off to a new life with her fiance.
He loves her so bad.

Stands at the door away. Watches. Waits. Like always.
She turns around and meets his gaze. And a single drop of tear falls down.
He smiles and dies a little inside.

"I do."
Everything is blurry now.
The remaining sound is her (brokenbutfirm) voice.

He catches her in his arms on the dance floor. Twirls her around like it meant to be - like when they were in Teikou and young and invincible.
"So, I guess it all ends here." He says. He wants to laugh.
"Don’t do this now." She sighs. And he remembers her kisses on his necks.
Ah, he has to learn how to forget now.
"I’m sorry." He murmurs, scattering kisses on her head, lost in her hair. "I’ll always love you."
"Don’t. Be happy."
He really laughs this time.
Lets his fingers slips through her. Track on her heart. He’s walking away. She’s lost in the sea of people.
She’s faking a smile.
And he’s still alone.
There’s countdown - three, two, one - time is up and everything is done.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่แต่งงานกับเขา" เขากล่าวว่า แห่งนี้ไม่เกี่ยวกับหูเช่นขอบิต (ทั้งหมดเกี่ยวกับวิธีมากที่เธอเกลียดคนที่ยอมรับได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องลืม) เพียงเธอมองไปที่เขา และเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับรู้ว่า แม้ดวงตาของเธอเหมือนไฟไม่อุ่นหนาวที่มี bitting ทั้งหัวใจของพวกเขาสัมผัสYanks แขนของความเข้าใจของเขา "ฉันต้องการ" Scathingly ติดต่อตากับ พระเจ้า ตาสีแดง thosebeautifulandbright อารมณ์ไม่ทรยศพวกเขา แต่เขารู้ว่า มีประกายน้อยที่สุดบางลึกลง บอกเธอคุณจะให้อะไรสำหรับเธอ และเขาจะถ้าเธออาจเพียงให้เขาให้บันทึกนิ้วมือของเธอผ่านเขา เพลงในหิมะ เธอเดินออกไปเธอ sheds ฉีกขาดเขาเป็นคนเดียวพวกเขากำลังนับถอยหลัง -สาม สอง หนึ่ง - และเป็นเวลา และทุกอย่างเสร็จ แต่เขายังคง seeping ลึก และลึก และไม่ทราบว่าจะหยุดดวงตาของเธอ สีแดง และยอดเยี่ยม และการเขียนของหน่วยความจำ และพระเจ้า ทั้งหมด เธอจะได้รับจะมากเกินไป พวกเขาได้รับจะมากเกินไป เพราะตอนนี้ เขาได้ยินเสียงของเธอในห้องว่าง จับซึ่งเธอเหนื่อยเมื่อยล้าถนน เห็นใบหน้าของเธอในทุกรูปทรง raindrop ทุก และสะท้อนทุกแก้วเมื่อเวลาที่เขาออกไปเนื่องจากเขาไม่สามารถจัดการกับความผิดหวังในเห็นสาวอื่น ด้วยผมสีแดงไม่มีตาเห็นได้ชัด กทางสะโพก Akashi ที่ แต่ไม่ มีความสง่างาม และ ดี สิ่งกลัว คือไม่มี เธอรสมากเช่นเกลือในน้ำตาของเขาเขาสูญเสียลมหายใจของเขาเมื่อเขาเห็นเธอต่อไป ใช้นิ้วผ่านเครื่องแต่งกายสีแดง ผมลงเช่นเทวี ตาชอบความสมบูรณ์แบบ"คุณดูดี เช่นเสมอ" เธอได้ยิน หล่อน เธอมอง ปอดตาย หัวใจหยุด"ก็ดีของคุณพูดอย่างนั้น"เขาแปรงผม นิ้วมือของเขาผ่านการตรวจสอบของเธอ เธอไม่มองออกไป "ผมรักคุณ" เขา whispers "ผมรักคุณ""รักฉัน เกินไป" สารภาพ ต้องการ ความต้องการ ความเจ็บปวด"ไม่มีใครสามารถรักฉันกับฉัน"ความเงียบ ตาล็อกนับถอยหลังอีก -สาม สอง หนึ่ง - และเวลาเป็นค่า(แล้วเธอกดริมฝีปากของเธอกับเขา)และทุกอย่างระเบิด ไฟไหม้ทุก เปลวไฟล้อมรอบ เขียนโลก ทุกอย่างจะโปรย และล้มเขารักเธอชีวิตเป็นเหมือนเพลงซ้ำเรื่องบทละคร และบทละคร และได้ของดีที่แรก และจากนั้นมันกลายเป็นน่ารำคาญ และกลายเป็นผีแล้วเป็นปีศาจ เจ็บหู เล่า จนกว่าจะหมดมาก และเขาคิดว่า เขาจะหายไปจิต และถ้าเสียงเสียงของเธอไม่ได้หยุดพักในจิตใจของเขา เขากำลังจะบ้ากว่าที่เคย -หัวเราะดี และแฟลช ของเธอ- ในจินตนาการ - แดงผมและแดงตา และข้อมือ และ เล็บ - เขาคิดถึงพวกเขามากเกินไปที่เขาคิดว่า เขาตายถ้าหมายความว่า เห็นพวกเขาทั้งหมดกว่าอีก"ถ้าคุณทำร้ายเธอ ไดกิได้ว่า "คุณจะได้ฆ่าตัวเอง""ทำคุณคิดว่า สามารถทำเช่นนั้น""แต่ถ้าเธอเจ็บ คุณไม่บอกไม่เตือนคุณ"แม้ว่า ซัตสึกิได้เคย regretted ว่า เขาไม่ได้ฟังมาถึงเขา Ryouta กล่าวว่า: "Momoichii คุณสามารถทำเช่นนี้ตลอดไป ได้งานแต่งงานของเธอ อยากให้""หมายเลข" เขาไม่ได้หมายความ จะไปรุนแรง Ryouta แต่ทำไมไม่คนอื่นคิดว่า เขาต้องการความสะดวกสบาย เขาจะปรับสมบูรณ์ ด้วยคนเดียว"คุณไม่ทรมานตัวเอง บลอนด์ยังคง "Akashichii ยังต้องให้มีความสุข"ถ้าเธอต้องการที่ เธอไม่ควรจะแต่งงานกับใคร"ใช่ ความสุข แน่นอน ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดี และมาแต่งงานของเธอ แต่ฉันไม่จะมีความสุข""Momoichii เธอจะทำเช่นนี้คุณ พ่อของเธอไม่มีแล้วสิ่งที่น่ากลัว"รู้แล้วอยากบอกว่า แต่เขามากเกินไปของคนขี้ขลาดจะปกป้องเธอ"ซัตสึกิ ฉันคิดว่า คุณดีกว่าที่" และเธอก็มา ผมลอย ตบหน้าผากของเขา "อย่าทำให้ฉันเกลียดคุณ""ผมได้แล้วขี้เกียจฉัน" เขาจับเธอยิ้ม "ผมรักคุณ"เธอยังคงเงียบ"ฉันรู้" สุดท้าย "ฉันรู้""คุณยังรักฉันไหม""Stop" ที่ เธอต้องการ"'ฉันเกลียดฉัน' หรือ 'ฉันรักคุณ'""ทั้งนั้น"เขายิ้ม และต่อต้านจักรพรรดินี"ผมรักคุณ"เธอเอนลง และจูบเขา เบา ๆ เบา ๆ ดึงออกไป อยากสาวเธอกลับ เก็บเธอปิด ไม่ให้ไป"เราไม่สามารถทำเช่นนี้"และเธอใบด่วน ตามเธอมาถึงเพลงงานแต่งงานเริ่มต้นภายในเขาติดอยู่ในรถ ฟังเพลง นักร้องชายบาง wailing รักสูญหาย ใช่ คุณได้มันไม่โดยขณะนี้ เธอจะเดินไป alter ในชุดนี้สมบูรณ์แบบ - ในขณะที่ไม่เหมาะสมกับเธอ เขาคิดไปเอง ซัตสึกิได้แม้เตรียมงานแต่งงานพร้อมชุดแต่งงานสีแดง - ปิดชีวิตใหม่กับ fiance ของเธอเขารักเธอไม่ดีดังนั้นยืนที่ประตูไป นาฬิกา รอ ชอบเสมอเธอหมุนรอบ และตรงกับสายตาของเขา และน้ำตาหยดเดียวตกลงเขายิ้ม และตาย ภายในเล็กน้อย"ฉันทำ"ทุกอย่างเป็นมัวเหลือเสียงเป็นเสียงของเธอ (brokenbutfirm)เขาจับเธอในอ้อมแขนของเขาบนชั้นเต้นรำ Twirls เธอรอบชอบความหมาย - เช่นเมื่อพวกเขาอยู่ใน Teikou และหนุ่มสาว และอยู่ยงคงกระพัน"ดังนั้น ผมคิดว่า มันสิ้นสุดทั้งหมดที่นี่" เขากล่าวว่า อยากจะหัวเราะ"ไม่ทำในขณะนี้" เธอ sighs และเขาจดจำเธอจูบบนคอของเขาอา เขาได้เรียนรู้วิธีการลืมตอนนี้"ขอโทษ" เขา murmurs โปรยจูบบนศีรษะของเธอ สูญเสียผมของเธอ "ฉันจะจะรักคุณ""ไม่ มีความสุข"เขาหัวเราะทีเวลานี้จริง ๆให้จัดส่งผ่านเธอมือของเขา ติดตามในหัวใจของเธอ เขาจะเดินออกไป เธอจะหายไปในทะเลผู้คนเธอคือ faking ยิ้มและคงจะยังอยู่คนเดียวมีนับถอยหลัง- สาม สอง หนึ่ง - เวลาอยู่ และทุกอย่างเสร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จงอย่าแต่งงานกับเขา. "เขาบอกว่าไม่เกี่ยวกับการดูแลทำให้เกิดเสียงเช่นขอร้องบิต (ทั้งหมดลืมเกี่ยวกับวิธีการมากที่เธอเกลียดคนที่สารภาพจะได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ). เธอแค่มองเขาและมันเป็นครั้งแรกที่เขาได้ตระหนักถึง ว่าแม้ไฟดวงตาเหมือนเธอไม่สามารถอุ่นขึ้นในช่วงฤดูหนาวที่มี Bitting ทั้งของหัวใจสัมผัสของพวกเขา.
กระชากแขนของเธอมาจากความเข้าใจของเขา. "ผมต้อง." ดูถูก. ตาติดต่อกับพระเจ้าตา thosebeautifulandbright สีแดง. พวกเขาทรยศไม่มี อารมณ์ แต่เขารู้ว่ามีประกายไฟน้อยที่สุดบางลึกลง. บอกเธอว่าคุณจะให้อะไรสำหรับเธอ. และเขาจะว่าเธอเพิ่งจะปล่อยให้เขา.
ให้. นิ้วของเธอลื่นผ่านแทร็คของเขาในหิมะ. เธอเดินออกไป
เธอหายฉีกขาด.
เขาเป็นคนเดียว. พวกเขากำลังนับถอยหลัง - สามสองหนึ่ง - และเวลาจะขึ้นและทุกอย่างจะทำ แต่เขายังคงไหลลึกและลึกและไม่ทราบว่าจะหยุด.. ดวงตาของเธอ, สีแดงและที่ยอดเยี่ยม และการเผาไหม้ในหน่วยความจำของเขาและพระเจ้าเธอได้รับจะมากเกินไป. พวกเขาจะได้รับจะมากเกินไป. เพราะตอนนี้เขาได้ยินเสียงของเธอในห้องที่ว่างเปล่าจับ glimpses ของเธอในถนนที่แออัด เห็นใบหน้าของเธอในรูปทุกน้ำฝนทุกครั้งและสะท้อนกระจกทุก. มีครั้งเดียวที่เขากลัวที่จะออกมาเพราะเขาไม่สามารถจัดการกับความผิดหวังในการมองเห็นหญิงสาวที่มีผมสีแดงอื่นโดยไม่ได้ดวงตาเห็นได้ชัด, แกว่งไปแกว่งมาของสะโพก ที่อะมี แต่ไม่มีความสง่างามและความดีสิ่งที่เป็นเธอได้ลิ้มรสมากเช่นเกลือในการฉีกขาดของเขา. เขาสูญเสียลมหายใจของเขาเมื่อเขาเห็นต่อไปของเธอ วิ่งนิ้วกว่าที่ชุดสีแดง ผมลงเหมือนเทพธิดา ตาชอบความสมบูรณ์แบบ. "คุณดูดีเช่นเคย." เธอได้ยิน เธอหัน เธอดู ปอดที่กำลังจะตาย หัวใจหยุด. "มันเป็นเรื่องที่ดีของคุณที่จะพูดอย่างนั้น." เขาแปรงผมของเธอนิ้วมือของเขาในช่วงการตรวจสอบของเธอ เธอไม่ได้มองออกไป "ผมรักคุณ" เขากระซิบว่า "ผมรักคุณ." "เขารักฉันมากเกินไป." คำสารภาพ ต้องการ จำเป็นต้อง ปวด. "ไม่มีใครสามารถรักฉันเป็นฉันทำ." ความเงียบ ตาล็อค. นับถอยหลังอีกครั้ง - สามสองหนึ่ง - และเวลาจะขึ้น. (และเธอกดริมฝีปากของเธอกับเขา). และทุกอย่างระเบิดไฟทุกเปลวไฟโดยรอบ โลกการเผาไหม้ ทุกอย่างจะถูกกระจายและลดลง. เขารักเธอ. ชีวิตก็เหมือนการทำซ้ำเพลง. มันเล่นและการเล่นและจะดีในตอนแรกและจากนั้นมันจะกลายเป็นน่ารำคาญและมันจะกลายเป็นผีแล้วปีศาจสิงสู่หูของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกระทั่งมันคือทั้งหมดที่มากเกินไปและเขาคิดว่าเขาหายไปจิตและถ้าเสียงของเสียงของเธอไม่ได้หยุดสะท้อนในใจของเขาที่เขาจะเป็นคนบ้ากว่าที่เขาได้รับอยู่แล้ว - แฟลชของเธอ - ในจินตนาการของเขา - ผมสีแดงและสีแดง ตาและเสียงหัวเราะที่ดีและข้อมือและเล็บ - เขาคิดถึงพวกเขามากเกินไปที่เขาคิดว่าเขาจะตายถ้ามันหมายถึงจะเห็นพวกเขาอีกครั้ง. "ถ้าคุณทำร้ายเธอ" Daiki ได้กล่าวว่า "คุณจะได้รับตัวเองฆ่าตาย." " จริงๆคุณคิดว่าฉันสามารถทำเช่นนั้น? " "แต่ถ้าเธอเจ็บคุณไม่ได้บอกว่าผมไม่เตือนคุณ." แม้จะมีที่ซัตสึกิไม่เคยเสียใจที่เขาไม่ได้ฟัง. Ryouta ขึ้นมาเขากล่าวว่า "Momoichii คุณสามารถทำเช่นนี้ตลอดไป คุณจะต้องในงานแต่งงานของเธอ เธอต้องการให้คุณ. " "ไม่" เขาไม่ได้หมายความว่าจะไปรุนแรงใน Ryouta แต่ทำไมคนอื่นคิดว่าเขาต้องการความสะดวกสบาย? เขาเป็นคนที่ดีสมบูรณ์ด้วยอยู่คนเดียว. "คุณไม่สามารถทรมานตัวเอง" สีบลอนด์อย่างต่อเนื่อง "Akashichii ยังต้องการให้คุณมีความสุข." ถ้าเธออยากที่เธอไม่ควรจะแต่งงานกับคนอื่น. "ใช่มีความสุขแน่นอน. ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีและมางานแต่งงานของเธอ แต่ฉันไม่ได้ จะมีความสุข. " "Momoichii เธอทำเช่นนี้สำหรับคุณ. พ่อของเธอจะได้ทำบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัว." ฉันรู้ว่า. เขาต้องการที่จะพูด แต่เขามากเกินไปของคนขี้ขลาดที่จะปกป้องเธอ. "Satsuki ผมคิดว่าคุณ ' อีกครั้งดีกว่า. " และในที่สุดเธอก็มา ผมลอย ลูบหน้าผากของเขา "อย่าทำให้ฉันเกลียดคุณ." "ฉันเกลียดแล้วฉัน." เขาจับเธอยิ้ม "ผมรักคุณ." เธอยังคงเงียบ. "ฉันรู้ว่า." ในที่สุด "ฉันรู้ว่า." "คุณยังคงรักฉันหรือไม่" "หยุดที่." เธอต้องการ. "" ฉันเกลียดฉัน 'หรือ' ผมรักคุณ '? " "ทั้ง." เขายิ้มได้อย่างหวุดหวิดและคุณหญิง. "ผมรักคุณ." เธอโน้มตัวลงและจูบเขา อย่างอ่อนโยน เบา ดึงออก เขาต้องการที่จะดึงเธอกลับมา ถือสนิทของเธอ ไม่เคยปล่อยให้ไป. "เราไม่สามารถทำเช่นนี้." และเธอออกเป็นอย่างรวดเร็วขณะที่เธอมาถึง. เพลงงานแต่งงานจะเริ่มขึ้นภายใน. เขาติดอยู่ในรถ ฟังเพลง บางนักร้องชายร่ำไห้เกี่ยวกับความรักที่หายไป ใช่คุณได้มันไม่ดี. โดยตอนนี้เธอกำลังเดินไปเปลี่ยนในชุดที่สมบูรณ์แบบนี้ - ในขณะที่ไม่เหมาะกับเธอเขาคิดกับตัวเอง Satsuki ได้แม้เตรียมงานแต่งงานกับชุดแต่งงานสีแดง - ออกไปมีชีวิตใหม่ กับคู่หมั้นของเธอ. เขารักเธอเลวร้าย. ยืนอยู่ที่ประตูออกไป นาฬิกา รอ เช่นเคย. เธอหันไปรอบ ๆ และมีคุณสมบัติตรงตามสายตาของเขา และหยดเดียวของการฉีกขาดลงไป. เขายิ้มและตายภายในเล็ก ๆ น้อย ๆ . "ฉันทำ." ทุกอย่างเป็นเบลอในขณะนี้. เสียงที่เหลือเป็นของเธอ (brokenbutfirm) เสียง. เขาจับเธอในอ้อมแขนของเขาบนฟลอร์เต้นรำ ลูเธอไปรอบ ๆ เหมือนมันหมายถึงการเป็น -. เช่นเมื่อพวกเขาอยู่ใน Teikou และหนุ่มสาวและอยู่ยงคงกระพัน"ดังนั้นผมคิดว่ามันจบลงที่นี่." เขาบอกว่า เขาต้องการที่จะหัวเราะ. "อย่าทำอย่างนี้ตอนนี้." เธอถอนหายใจ และเขาจำได้ว่าเธอจูบที่คอของเขา. อาเขาจะต้องเรียนรู้วิธีที่จะลืมในขณะนี้. "ฉันขอโทษ". เขาร่ายกระเจิงจูบบนศีรษะของเธอหายไปในผมของเธอ "ฉันมักจะรักคุณ." "ไม่. มีความสุข." เขาหัวเราะจริงๆเวลานี้. ช่วยให้นิ้วมือของเขาหลุดผ่านเธอ ติดตามความเคลื่อนไหวในหัวใจของเธอ เขาเดินออกไป เธอหายไปในทะเลของคน. เธอแกล้งยิ้ม. และเขาก็ยังคงอยู่คนเดียว. มีการนับถอยหลังเป็น - สามสองหนึ่ง - เวลาจะขึ้นและทุกอย่างจะทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่าแต่งงานกับเขา " เขากล่าวว่า ไม่ห่วงหูเหมือนขอร้องนิดหน่อย ( ทั้งหมดลืมเกี่ยวกับวิธีการมากเธอเกลียดคนที่ร้องขอที่จะได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ ) เธอเพียงแต่มองเขา และมันเป็นครั้งแรกที่เขาได้รู้ว่าเธอยังไฟเหมือนตาไม่อุ่นขึ้นในฤดูหนาวที่กัดทั้งสองของพวกเขาสัมผัสแขนเธอกระชากหัวใจ
เข้าใจของเขา " ฉันต้อง " อย่างเสียดแทง . ตาติดต่อกับพระเจ้าthosebeautifulandbright ตาสีแดง พวกเขาทรยศไม่อารมณ์ แต่เขารู้ว่ามีประกายนิดๆ ที่ลึกลงไป บอกเธอว่าคุณจะให้อะไรกับเธอ ก็ถ้าเธอจะปล่อยให้เขา
ช่วยให้นิ้วมือของเธอหลุดจากเขา รอยเท้าในหิมะ เธอเดินจากไป เธอหายฉีก
.
เขาอยู่คนเดียว

กำลังนับถอยหลัง - สาม , สอง , หนึ่ง - เวลาและทุกอย่างจะเรียบร้อยแต่เขาก็ยังซึม ลึก และไม่รู้ว่าจะหยุด
ตาของเธอแดงและที่ยอดเยี่ยมและเขียนลงในหน่วยความจำของเขาและพระเจ้า ที่เธอได้รับจะมากเกินไป มันเริ่มจะมากเกินไป เพราะตอนนี้เขาได้ยินเสียงของเธอในห้องว่างเปล่า จับ glimpses ของเธอในชุมชนถนน เห็นหน้าเธอทุกรูปร่าง ทุก เม็ดฝน และทุกคน
กระจกสะท้อนมีครั้งเดียวที่เขาไม่กล้าไปเพราะเขาไม่สามารถจัดการกับความผิดหวังในการเห็นผู้หญิงอีกคนผมสีแดงโดยไม่สว่างตา แกว่งของสะโพกที่คาชิได้แต่ไม่มีความสง่างาม และ คือ นางรสมาก เช่น เกลือในน้ำตาของเขา . . . . . .

เขาสูญเสียลมหายใจของเขา เมื่อเขาเห็นเธอต่อไป ใช้นิ้วกว่าชุดสีแดง ผมลงเหมือนเทพธิดาตาชอบความสมบูรณ์แบบ .
" คุณดูดีเหมือนอย่างทุกที เธอได้ยิน เธอเปลี่ยน เธอดู ปอดตาย หัวใจหยุดเต้น .
" ดีคุณจะพูดแล้ว "
เขาสะบัดผมของเธอ นิ้วมือของเขามากกว่าการตรวจสอบเธอ เธอไม่ได้มองไปที่อื่น " ฉันรักเธอ " เขากระซิบว่า " ผมรักคุณ "
" เขารักฉันด้วย " สารภาพ ต้องการ ต้องการ ความเจ็บปวด .
" ไม่มีใครรักฉันเหมือนที่ฉันทำ "
เงียบ ตาล็อค .
นับถอยหลังอีกสาม - สองหนึ่ง - เวลาขึ้น .
( เธอกดริมฝีปากกับเขา ) .
และทุกอย่างจะระเบิด ไฟไหม้ทั่ว เปลวไฟโดยรอบ เผาไหม้โลก ทุกอย่างมันกระจายและตก
เขารักเธอ ชีวิต

ชอบเพลงซ้ำ .
มันเล่นและการเล่นและจะดีในตอนแรก และจากนั้นมันจะกลายเป็นที่น่ารำคาญ และมันกลายเป็นผีแล้วปีศาจหลอนหูของเขาอีกครั้งจนมันมากเกินไป และเขาคิดว่าเขาตายแล้วจิต และถ้าเสียงเธอจะเสียงไม่สะท้อนในจิตใจของเขา เขากำลังจะบ้ากว่าเขาแล้ว -
แฟลชของเธอ - ในจินตนาการ - แดง ผมและดวงตาสีแดงสวยและเสียงหัวเราะและข้อมือและเล็บ - เขาคิดถึง มันมากเกินไปที่เขาคิดว่า เขาอาจตายได้ ถ้ามันตั้งใจที่จะเห็นพวกเขาอีกครั้ง

" ถ้าคุณทำร้ายเธอ" ไดกิได้กล่าวว่า " คุณจะเอาตัวไปตาย "
" คุณคิดว่าผมสามารถทำแบบนั้นได้ ?
" แต่ถ้าเธอเจ็บเธอ อย่าหาว่าไม่เตือนนะ "
แม้จะ ซาสุกิไม่เคยเสียใจที่เขาไม่ฟัง

เรียวตะขึ้นมา เขากล่าวว่า : " momoichii คุณสามารถทำเช่นนี้ตลอดไป คุณต้องอยู่ในงานแต่งงานของเธอ เธออยากให้คุณ "
" ไม่ " เขาไม่ได้หมายถึงไปรุนแรงกับเรียวตะแต่ทำไมทุกคนคิดว่าเขาต้องการความสะดวกสบาย ? เขาสมบูรณ์ดีอยู่คนเดียว .
" อย่าทรมานตัวเอง " สาวผมบลอนด์ยังคง . " akashichii ยังต้องการให้คุณมีความสุข "
ถ้าเธอต้องการ เธอไม่ควรแต่งงานกับคนอื่น . .
" ค่ะ มีความสุขจริงๆ ผมจะเป็นเพื่อนที่ดี และมาแต่งงาน แต่ฉันไม่ได้มีความสุข "
" momoichii เธอทำสิ่งนี้เพื่อคุณพ่อของเธอได้ทำเรื่องร้ายกาจ "

ฉันว่า เขาต้องการจะพูด แต่เขาก็ขี้ขลาดเกินกว่าจะปกป้องเธอ

" ซัตสึกิ ฉันคิดว่าเธอทำได้ดีกว่านั้น และในที่สุดก็มาถึง ผมลอย ลูบที่หน้าผากของเขา " . อย่าทำให้ฉันเกลียดคุณ "
" ฉันเกลียดผม " เขาจับเธอยิ้ม " ฉัน รัก เธอ "

เธอยังคงเงียบ ผมรู้ว่า " ในที่สุด " ผมรู้ว่า "
" คุณยังคงรักฉัน ?
" หยุด " เธอต้องการ .
" ฉันเกลียดผม " หรือ " ฉันรักเธอ " "
" ทั้ง " เขายิ้มและท้าทายดิ
.
" ฉัน รัก เธอ "
เธอเอนตัวลงและจูบเขา เบา ๆ เบา ๆ ดึงออกไป เขาต้องการที่จะดึงเธอกลับมา ไว้ใกล้เธอ ไม่เคยปล่อย .
" เราทำไม่ได้หรอก "
และเธอทิ้งอย่างรวดเร็ว เธอมาถึง

เพลงงานแต่งงาน เริ่มต้น ภายใน
เขาติดอยู่ในรถ ฟังเพลงนักร้องชายบางคนโอดครวญเกี่ยวกับสูญเสียความรัก ใช่ คุณมันแย่ .
ตอนนี้ เธอเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สมบูรณ์แบบในขณะที่ในนี้ไม่เหมาะกับเธอ เขาคิดกับตัวเอง ซาสุกิได้เตรียมงานแต่งงานกับชุดแต่งงานสีแดง - ปิดให้ชีวิตใหม่กับคู่หมั้นของเธอ เขารักเธอจัง
.

หมายถึง ที่ประตูทันที นาฬิกา รอ เหมือนอย่างเคย เธอหันไปรอบ ๆและพบ
สายตาของเขาและน้ำตาหยดหนึ่งหล่นลงมา .
เขายิ้มและตายนิดหน่อยข้างใน . . . . . .

" ฉันทำ "
ทุกอย่างพร่ามัวตอนนี้ .
เสียงที่เหลืออยู่ของเธอ ( brokenbutfirm ) เสียง

เขาจับเธออยู่ในอ้อมแขนของเขาบนชั้นเต้นรำ หมุนเธอไปรอบ ๆเหมือนมันควรจะเป็น เช่นเมื่อพวกเขาอยู่ใน teikou และหนุ่ม และอยู่ยงคงกระพัน .
" ดังนั้นฉันคิดว่ามันทั้งหมดสิ้นสุดที่นี่ " เขากล่าว เขาอยากจะหัวเราะ .
" ไม่ทำแล้ว " เธอถอนใจและเขาได้จูบเธอบนคอของเขา
อ๊า เขาต้องเรียนรู้ที่จะลืมแล้ว .
" ผมขอโทษ " เขาพึมพำ โปรยจูบบนหัวของเธอหายไปในเส้นผมของเธอ . ฉันจะรักคุณเสมอ "
" อย่าได้มีความสุข เขาก็หัวเราะ "

ช่วยให้นิ้วของเขาครั้งนี้ บิลผ่านเธอ ติดตาม ในหัวใจเธอ เขาเดินจากไป เธอจะหายไปในทะเลของประชาชน .
เธอเสแสร้งยิ้ม

และเขาก็อยู่คนเดียวมีนับถอยหลัง - สาม , สอง , หนึ่ง - เวลาและทุกอย่างจบแล้ว