During the latter half of the ninet

During the latter half of the nineteenth century and most of the twentieth century, citizens ceded control of public sector policy making and implementation to bureaucraticprofessionalism. This made sense as part of building an administrative state to meet the demands of a growing nation, wars, depression and so on. But now people mistrust the public sphere, regarding politicians as corrupt, bureaucrats as self-serving and inefficient, and governing as "a matter of invisible negotiations conducted in government offices by public officials and private interests" (King and Stivers 1998b, 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 19 และส่วนใหญ่ของศตวรรษยี่สิบ พลเมืองมอบควบคุมทำนโยบายภาครัฐและการดำเนินการเพื่อ bureaucraticprofessionalism ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสถานะการดูแลเพื่อตอบสนองความต้องการของประเทศที่เพิ่มขึ้น สงคราม ภาวะซึมเศร้าและได้ แต่ตอนนี้คนกฎหมายสาธารณะทรงกลม เกี่ยวกับนักการเมืองเป็น bureaucrats หาย เป็นเอง และไม่มีประสิทธิภาพ และควบคุม "เป็นเรื่องของการเจรจาที่มองไม่เห็นดำเนินการในหน่วยงานภาครัฐโดยหน้าที่และส่วนตัวสนใจ" (กษัตริย์และ Stivers 1998b, 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าและมากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบประชาชนยกให้การควบคุมของการกำหนดนโยบายภาครัฐและการดำเนินการที่จะ bureaucraticprofessionalism นี้ทำให้ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างรัฐผู้ดูแลระบบเพื่อตอบสนองความต้องการของประเทศที่เพิ่มมากขึ้น, สงคราม, ภาวะซึมเศร้าและอื่น ๆ แต่ตอนนี้คนไม่ไว้วางใจพื้นที่สาธารณะเกี่ยวกับนักการเมืองทุจริตข้าราชการเป็นตัวเองที่ให้บริการและไม่มีประสิทธิภาพและการปกครองเป็น "เรื่องของการเจรจาต่อรองที่มองไม่เห็นการดำเนินการในการทำงานของรัฐบาลโดยเจ้าหน้าที่ของรัฐและผลประโยชน์ส่วนตัว" (พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและ Stivers 1998b, 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าและมากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบ , ประชาชนยกให้ควบคุมของภาครัฐ นโยบายและการดำเนินงาน bureaucraticprofessionalism . นี้ทำให้ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างรัฐจัดการเพื่อตอบสนองความต้องการของประเทศ เติบโตสงคราม , ซึมเศร้าและอื่น ๆ แต่ตอนนี้คนไม่เชื่อใจในพื้นที่สาธารณะ , เกี่ยวกับนักการเมืองที่โกงกิน ข้าราชการที่ให้ตัวเองและไม่มีประสิทธิภาพ และการปกครองเป็น " เรื่องของการเจรจามองไม่เห็นแนวทางในสถานที่ราชการ โดยเจ้าหน้าที่รัฐและผลประโยชน์ส่วนตัว " ( พระราชาและสไตเวิร์ส 1998b , 15 )