ขณะที่ผมอายุได้เพียงหกปี ผมพบรูปภาพที่วิเศษรูปหนึ่งเกี่ยวกับป่าดงดิบชื่อเรื่องจริงจากธรรมชาติ
เป็นรูปงูเหลือมกำลังกลืนเหยื่อ
เขาอธิบายไว้ในหนังสือว่า งูเหลือมกลืนเหยื่อทั้งตัวโดยไม่เคี้ยวเลยไม่นานมันก็ขยับไปไหนไม่ได้จนต้องนอนนิ่งอยู่หกเดือนเพื่อรอให้อาหารย่อย
ผมนั่งคิดถึงเรื่องการผจญภัยในป่าใหญ่และผมพบความสำเร็จในการวาดรูปแรกในชีวิตออกมาเป็นรูปงูเหลือมกำลังย่อยช้าง
แต่ผู้ใหญ่บอกว่าผมควรจะหันไปสนใจวิชาภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ คณิตศาสตร์ และภาษาศาสตร์จะดีกว่า ต่อมาผมจึงเลือกอาชีพใหม่โดยการไปฝึกเป็นนักบิน ผมบินไปเกือบจะทั่วโลกและวิชาภูมิศาสตร์ก็ช่วยผมได้โดยตรง