Interactive art is a form of art th

Interactive art is a form of art that involves the spectator in a way that allows the art to achieve its purpose. Some interactive art installations achieve this by letting the observer or visitor "walk" in, on, and around them; some others ask the artist to become part of the artwork.

Works of this kind of art frequently feature computers and sensors to respond to motion, heat, meteorological changes or other types of input their makers programmed them to respond to. Most examples of virtual Internet art and electronic art are highly interactive. Sometimes, visitors are able to navigate through a hypertext environment; some works accept textual or visual input from outside; sometimes an audience can influence the course of a performance or can even participate in it.

Though some of the earliest examples of interactive art have been dated back to the 1920s, most digital art didn’t make its official entry into the world of art until the late 1990s.[2] Since this debut, countless museums and venues have been increasingly accommodating digital and interactive art into their productions. This budding genre of art is continuing to grow and evolve in a somewhat rapid manner through internet social sub-culture, as well as through large scale urban installations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะแบบโต้ตอบเป็นรูปแบบของศิลปะที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันในลักษณะที่ช่วยให้งานศิลปะเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ การติดตั้งแบบโต้ตอบศิลปะบางบรรลุนี้ โดยให้นักการหรือ "เดิน" ใน สถานที่ สำคัญ ใน นั้น ผู้เยี่ยมชม บางคนถามศิลปินเป็น ส่วนหนึ่งของงานศิลปะงานศิลปะชนิดนี้มักจะประกอบคอมพิวเตอร์ และเซนเซอร์เพื่อตอบสนองการเคลื่อนไหว ความร้อน อุตุนิยมวิทยาเปลี่ยนแปลง หรือป้อนข้อมูลชนิดอื่น ๆ ของผู้ผลิตโปรแกรมให้ตอบสนอง ตัวอย่างส่วนใหญ่ของอินเทอร์เน็ตเสมือนศิลปะและศิลปะอิเล็กทรอนิกส์คือเชี่ยว บางครั้ง ผู้เข้าชมจะสามารถนำทางผ่านสภาพแวดล้อมแบบ hypertext งานบางอย่างยอมรับเป็นข้อความ หรือภาพอินพุตจากภายนอก บางครั้งผู้ชมสามารถมีอิทธิพลต่อหลักสูตรของการแสดง หรือแม้กระทั่งสามารถมีส่วนร่วมในแม้ว่าบางส่วนของตัวอย่างแรกสุดของศิลปะแบบโต้ตอบได้ถูกลงกลับไป 1920 ศิลปะดิจิตอลส่วนใหญ่ไม่ได้ทำรายการของทางเข้าสู่โลกของศิลปะจนถึงปลายทศวรรษที่ 1990[2] นับตั้งแต่เปิดตัวครั้งนี้ พิพิธภัณฑ์และสถานที่นับไม่ถ้วนได้ถูกมากขึ้นรองรับศิลปะดิจิตอล และโต้ตอบในการผลิต ประเภทนี้โตศิลปะอย่างต่อเนื่องเพื่อการเติบโต และพัฒนาในลักษณะค่อนข้างรวดเร็ววัฒนธรรมย่อยสังคมอินเทอร์เน็ต รวม ถึง ผ่านการติดตั้งเมืองขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะ Interactive เป็นรูปแบบของศิลปะที่เกี่ยวข้องกับผู้ชมในทางที่ช่วยให้งานศิลปะเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของตน บางคนติดตั้งศิลปะการสื่อสารให้บรรลุนี้โดยการให้ผู้สังเกตการณ์หรือผู้เข้าชม "เดิน" ในบนและรอบ ๆ พวกเขา; บางคนอื่น ๆ ขอให้ศิลปินที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะ. ผลงานของชนิดของศิลปะนี้บ่อยมีคอมพิวเตอร์และเซ็นเซอร์เพื่อตอบสนองต่อการเคลื่อนไหว, ความร้อน, การเปลี่ยนแปลงทางอุตุนิยมวิทยาหรือชนิดอื่น ๆ ของท่านผู้มีอำนาจของพวกเขาพวกเขาตั้งโปรแกรมเพื่อตอบสนองต่อ ตัวอย่างส่วนใหญ่ของศิลปะอินเทอร์เน็ตเสมือนศิลปะและอิเล็กทรอนิกส์มีการโต้ตอบอย่างมาก บางครั้งผู้เข้าชมจะสามารถนำทางผ่านสภาพแวดล้อมไฮเปอร์เท็กซ์; ผลงานบางส่วนยอมรับต้นฉบับหรือการป้อนข้อมูลที่มองเห็นจากภายนอก; บางครั้งผู้ชมสามารถมีอิทธิพลต่อหลักสูตรของประสิทธิภาพการทำงานหรือแม้กระทั่งสามารถมีส่วนร่วมในนั้น. แม้ว่าบางส่วนของตัวอย่างแรกของศิลปะแบบโต้ตอบได้รับการย้อนไปถึงปี ค.ศ. 1920, ศิลปะดิจิตอลส่วนใหญ่ไม่ได้ทำรายการอย่างเป็นทางการเข้ามาในโลกของศิลปะจนกระทั่ง ปลายปี 1990. [2] นับตั้งแต่เปิดตัวครั้งนี้นับไม่ถ้วนพิพิธภัณฑ์และสถานที่ได้รับมากขึ้นรองรับดิจิตอลศิลปะและการโต้ตอบเป็นโปรดักชั่นของพวกเขา รุ่นนี้ประเภทของศิลปะอย่างต่อเนื่องที่จะเติบโตและพัฒนาในลักษณะที่ค่อนข้างอย่างรวดเร็วผ่านทางอินเทอร์เน็ตสังคมวัฒนธรรมย่อยเช่นเดียวกับที่ผ่านการติดตั้งในเขตเมืองขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะแบบโต้ตอบเป็นรูปแบบของศิลปะที่เกี่ยวข้องกับผู้ชมในวิธีที่ช่วยให้ศิลปะเพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ มีการติดตั้งศิลปะแบบโต้ตอบให้บรรลุนี้โดยการให้ผู้สังเกตการณ์หรือเข้าชมที่ " เดิน " ในใน และ รอบ ๆพวกเขา บางคนถามศิลปินที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะ

งานนี้ชนิดของศิลปะบ่อยคุณลักษณะคอมพิวเตอร์และเซ็นเซอร์เพื่อตอบสนองต่อการเคลื่อนไหว ความร้อนการเปลี่ยนแปลงหรือชนิดอื่น ๆของข้อมูล ผู้ผลิตของอุตุนิยมวิทยาโปรแกรมให้ตอบสนองต่อ ตัวอย่างมากที่สุดของศิลปะอินเทอร์เน็ตเสมือนและศิลปะอิเล็กทรอนิกส์โต้ตอบสูง บางครั้ง ผู้เข้าชมสามารถนำทางผ่านสภาพแวดล้อมที่เป็นไฮเปอร์เท็กซ์ บางงานรับข้อความหรือภาพข้อมูลจากภายนอก บางครั้งผู้ชมสามารถมีอิทธิพลต่อหลักสูตรการแสดง หรือแม้กระทั่งสามารถมีส่วนร่วมในมัน .

แม้ว่าบางส่วนของตัวอย่างที่เก่าที่สุดของศิลปะแบบโต้ตอบได้รับวันกลับไป 1920s ศิลปะดิจิตอลส่วนใหญ่ไม่ได้ทำรายการอย่างเป็นทางการเข้าสู่โลกของศิลปะจนถึงปลายปี 1990 [ 2 ] ตั้งแต่เปิดตัวนี้ พิพิธภัณฑ์ที่นับไม่ถ้วนและสถานที่ได้รับรองรับดิจิตอลแบบโต้ตอบมากขึ้นและศิลปะในการผลิตของพวกเขานี้เป็นชนิดของศิลปะยังคงเจริญเติบโตและพัฒนาในลักษณะที่ค่อนข้างรวดเร็ว ผ่านวัฒนธรรมสังคมย่อย อินเทอร์เน็ต ตลอดจนผ่านชุมชนเมืองขนาดใหญ่ในการติดตั้ง