To further complicate the matter, t

To further complicate the matter, the detected disturbance in the forest should ideally be evaluated against a desired
baseline (corresponding to ‘intact’ forest) in order to determine the level of degradation, taking into account the duration
of the detected effects and the natural variation of the forest (Thompson et al., 2013). Available remote sensing data often
do not cover long enough historical time-frame to properly monitor the full duration of the effects. Therefore, although the
aspect of duration is discussed at some points in the following sections, it is important to emphasize that we primarily look
at indicators of forest degradation which can be derived from remote sensing data. In other words, we look at methods
which can identify areas of ‘‘potential recent forest degradation’’, using a single date or time series of satellite datasets. For
practical applications, these potential signs of degradation derived from high to medium resolution satellite data need to be
verified and potentially calibrated with auxiliary information (e.g. field data or very high resolution satellite sampling).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเพิ่มเติม ซับซ้อนเรื่อง รบกวนตรวจพบในป่าควรเชิญให้ประเมินเทียบกับแบบที่ต้องการพื้นฐาน (ที่สอดคล้องกับ 'เหมือนเดิม' ป่า) เพื่อกำหนดระดับของการย่อยสลาย คำนึงถึงระยะเวลาผลการตรวจพบและการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของป่า (Thompson et al. 2013) ระยะไกลตรวจจับข้อมูลที่มีอยู่บ่อยครั้งปกยาวพอประวัติศาสตร์กรอบเวลาการถูกตรวจสอบเต็มเวลาของผลกระทบ ดังนั้น แม้ว่าการกล่าวถึงลักษณะของระยะเวลาที่บางจุดในส่วนต่อไป คุณจำเป็นต้องเน้นว่า เราส่วนใหญ่มองที่ตัวบ่งชี้ของการย่อยสลายของป่าที่ได้มาจากระยะไกลตรวจจับข้อมูล ในคำอื่น ๆ เรามาดูวิธีซึ่งสามารถระบุพื้นที่ ''ศักยภาพล่าป่าสลาย '', ใช้วันเดียวหรืออนุกรมเวลาของชุดข้อมูลดาวเทียม สำหรับประยุกต์ใช้งานจริง สัญญาณเหล่านี้อาจเกิดขึ้นของการย่อยสลายที่มาจากที่สูงกับข้อมูลดาวเทียมความละเอียดปานกลางจำเป็นต้องตาม และอาจเทียบกับเสริมข้อมูล (เช่นข้อมูลของเขตข้อมูลหรือตัวอย่างดาวเทียมความละเอียดสูงมาก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะไปยุ่งเรื่องที่รบกวนการตรวจพบในป่าควรได้รับการประเมินกับต้องการ
พื้นฐาน (ตรงกับ 'เหมือนเดิม' ป่า) เพื่อที่จะกำหนดระดับของการย่อยสลายโดยคำนึงถึงระยะเวลา
ของผลกระทบที่ตรวจพบและการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติ ของป่า ( ธ อมป์สัน et al., 2013) ข้อมูลการสำรวจข้อมูลระยะไกลที่มีอยู่มักจะ
ไม่ครอบคลุมนานพอประวัติศาสตร์กรอบเวลาที่จะต้องตรวจสอบระยะเวลาเต็มรูปแบบของผลกระทบ ดังนั้นแม้ว่า
ทุกแง่มุมของระยะเวลาที่จะกล่าวถึงในบางจุดในส่วนต่อไปก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าเราส่วนใหญ่มองไป
ที่ตัวชี้วัดของความเสื่อมโทรมของป่าซึ่งจะได้รับจากข้อมูลการสำรวจข้อมูลระยะไกล ในคำอื่น ๆ เราดูที่วิธีการ
ที่สามารถระบุพื้นที่ของ '' ที่มีศักยภาพความเสื่อมโทรมของป่าที่ผ่านมา '' โดยใช้วันเดียวหรืออนุกรมเวลาของชุดข้อมูลดาวเทียม สำหรับ
การใช้งานจริงอาการเหล่านี้อาจเกิดขึ้นจากการย่อยสลายได้มาจากที่สูงเพื่อความละเอียดปานกลางข้อมูลดาวเทียมจะต้องมีการ
ตรวจสอบและการสอบเทียบกับข้อมูลเสริมที่อาจเกิดขึ้น (เช่นข้อมูลภาคสนามหรือการสุ่มตัวอย่างดาวเทียมความละเอียดสูงมาก)