การใช้ชีวิตคู่ของชายรักชาย หรือหญิงรักหญิง หรืออื่นๆ มีให้เห็นทั่วไปในสังคมไทย จนเป็นที่ยอมรับกันในสังคมส่วนใหญ่แล้ว แต่คู่ที่ไม่ใช่ชายแท้กับหญิงแท้ จดทะเบียนสมรสตามกฎหมายไม่ได้ ทำให้สิทธิหน้าที่ตามกฎหมายที่จะตามมาจากการใช้ชีวิตคู่นั้นสับสนไปหมด ขณะที่กฎหมายของหลายประเทศยอมรับการจดทะเบียนสมรสของคนเพศเดียวกันแล้ว
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ของไทย มาตรา 1448 กำหนดว่า “การสมรสจะทำได้ต่อเมื่อชายและหญิงมีอายุสิบเจ็ดปีบริบูรณ์แล้ว...” การที่กฎหมายเขียนว่า “ชายและหญิง” เท่ากับเป็นการกำหนดชัดเจนว่าการสมรสเป็นการผูกผันกันตามกฎหมายของฝ่ายหนึ่งที่เป็นชายกับอีกฝ่ายหนึ่งที่เป็นหญิงเท่านั้น
ในประเทศไทยเคยมีกรณีเมื่อปี 2555 นายนที ธีระโรจนพงษ์ หรือเกย์นที ประธานกลุ่มเกย์การเมืองไทย พร้อมด้วยนายอรรถพล จันทวี คู่ชีวิตที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาเป็นเวลา 19 ปี ได้พยายามขอจดทะเบียนสมรสที่ที่ว่าการอำเภอเมืองเชียงใหม่ แต่ทางอำเภอเมืองเชียงใหม่ไม่สามารถจดทะเบียนสมรสให้ทั้งคู่ได้