Genetic divergence among the DL, YT

Genetic divergence among the DL, YT and RC populations reached moderate levels as did that between the SS and LJ pop- ulation. Genetic variation among the remaining populations was great or extremely great. It is clear that the southern populations (SS, LJ, QG and NJD) differed from the northern (DL, YT, RC and LZ) based on FST and DC values. Given the long distance and the difference of marine ecological environment between these two regions, it was not surprising to see the divergence. The FST values between YL and other populations reached more than 0.3 and this degree of differentiation may be indicative of subspecies according to Wright (1978).
The correlation coefficient of geographic and genetic distance is not large, but it is significant, suggesting that geographic isolation can explain most of the genetic heterogeneity, although there are likely other factors that simultaneously affect genetic differentiation. Similarly, the IBD model of O. minor was also found by Lü et al. (2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Divergence พันธุกรรมในประชากร DL, YT และ RC ถึงระดับปานกลางไม่ว่าระหว่าง SS และ LJ ป๊อป-ulation ความผันแปรทางพันธุกรรมในประชากรที่เหลือถูกดี หรือดีมาก เป็นที่ชัดเจนว่า ประชากรภาคใต้ (SS, LJ ศาลาแดงเพล และ NJD) แตกต่างจากภาคเหนือ (DL, YT, RC และ LZ) ตามค่า FST และ DC กำหนดระยะไกลและความแตกต่างของสภาพแวดล้อมทางทะเลระหว่างสองภูมิภาคเหล่านี้ ก็ไม่น่าแปลกใจการดู divergence ที่ ค่า FST ระหว่างเซตและประชากรอื่น ๆ ถึงมากกว่า 0.3 และนี้ระดับของความแตกต่างอาจจะส่อชนิดย่อยตามไรท์ (1978)Coefficient ความสัมพันธ์ของระยะทางทางภูมิศาสตร์ และทางพันธุกรรมไม่ใหญ่ แต่ก็งมาก แนะนำที่ แยกทางภูมิศาสตร์สามารถอธิบายของ heterogeneity พันธุ แม้ว่าจะมีปัจจัยอื่น ๆ ที่ส่งผลต่อความแตกต่างทางพันธุกรรมพร้อมกัน ในทำนองเดียวกัน โอเล็กรุ่น IBD ยังพบโดยลื้อร้อยเอ็ด (2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างทางพันธุกรรมของ DL ที่ YT และ RC ประชากรถึงระดับปานกลางเช่นเดียวกับว่าระหว่างเอสเอสและ LJ อป ulation การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในหมู่ประชากรที่เหลือเป็นที่ดีหรือที่ดีมาก เป็นที่ชัดเจนว่าประชากรภาคใต้ (เอสเอส, LJ, QG และ NJD) แตกต่างจากภาคเหนือ (DL, YT, RC และ LZ) ตาม FST และค่านิยมที่ดีซี ที่กำหนดระยะทางยาวและความแตกต่างของสภาพแวดล้อมระบบนิเวศทางทะเลระหว่างทั้งสองภูมิภาคมันก็ไม่น่าแปลกใจที่จะเห็นความแตกต่าง ค่า FST ระหว่าง YL และประชากรอื่น ๆ ถึงกว่า 0.3 และระดับของความแตกต่างนี้อาจจะเป็นตัวบ่งชี้ย่อยตามไรท์ (1978).
ประสิทธิภาพ Fi COEF ความสัมพันธ์ของระยะทางภูมิศาสตร์และทางพันธุกรรมที่มีขนาดไม่ใหญ่ แต่ก็เป็นนัยสำคัญลาดเท Fi ชี้ให้เห็นว่าการแยกทางภูมิศาสตร์ สามารถอธิบายได้ว่ามากที่สุดของความแตกต่างทางพันธุกรรมแม้ว่าจะมีปัจจัยอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มว่าพร้อมกันส่งผลกระทบต่อความแตกต่างทางพันธุกรรม ในทำนองเดียวกันรูปแบบของ IBD ทุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ยังถูกพบโดยLü et al, (2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างทางพันธุกรรมของประชากร DL YT RC และถึงระดับที่ปานกลางเช่นเดียวกับที่ระหว่างเอสเอสและแอลเจ ป๊อป - ulation . ความหลากหลายทางพันธุกรรมของประชากรเหลือมากหรือมากมาก เป็นที่ชัดเจนว่าประชากรภาคใต้ ( SS , แอลเจ qg และ njd ) แตกต่างจากภาคเหนือ ( DL , YT RC และ Lz ) ขึ้นอยู่กับค่า f และ DC . ให้ระยะทางยาวและความแตกต่างของสภาพแวดล้อมระบบนิเวศทางทะเลระหว่างสองภูมิภาค ก็ไม่น่าแปลกใจที่จะเห็นความแตกต่าง . ค่า f ระหว่าง YL และประชากรอื่น ๆถึงกว่า 0.3 และระดับของความแตกต่างอาจจะบ่งบอกถึงชนิดย่อยตามไรท์ ( 1978 )ความสัมพันธ์ coef จึง cient ของทางภูมิศาสตร์และระยะทางพันธุกรรมมีขนาดไม่ใหญ่ แต่ก็ signi จึงไม่สามารถบอกว่าทางภูมิศาสตร์แยกสามารถอธิบายส่วนใหญ่ของความหลากหลายทางพันธุกรรม แม้ว่าจะมีปัจจัยอื่น ๆที่อาจมีผลต่อพันธุกรรมแตกต่างพร้อมกัน ส่วนรูปแบบของ IBD . เล็กน้อยยังพบโดย L ü et al . ( 2013 )