There's no point unless you conside

There's no point unless you consider the standpoint of the other person.
Even if you have good intentions, you have no business forcing someone against their wishes.
Furthermore, this time you were forcing things in an undeniably wrong direction.
Nobody would wish for that.

"Rudeus-sama, you are included in the [house] she was thinking about."
"What do you mean by that?"
"She was also thinking about you while doing this."

About me.
If that's the case, then why did this happen?
How did it turn out like this?
I don't get it.
Someone explain this to me.

"Please believe me. I understand from looking into her eyes."

Right.
Her power as a miko.
By looking into someone's eyes, she can see their memories.
In other words, Claire had a reason for doing this.
I don't know what that reason could possibly be, though.

"Claire-san, about Miko-sama's words, could you please explain? I don't understand your reasons."
"There's nothing to explain, I have no idea what she's talking about. I'm sure even Miko-sama tells lies. I've never given someone like you any thought at all."

A standoffish attitude.
That's it.
Cliff, Miko-sama.
No matter how much you try to cover for her, even I can't give in to that.

Certainly, there are a few things I'm reluctant about...
However, let's just put an end to this.

"I have no intention of reconciling with someone who never tried to get along with me from the very beginning..."

As I said that with a sigh, Claire once again nodded with a prim face.
Cliff looked at me with a painful face, and the miko put on a sorrowful expression.
Therese gave Claire a glance, Belmondo began to move, Zenith---

---Before I realized it, Zenith was standing in front of me.

"..."

She slapped me on the cheek.
There was no power in it.
A weak strike that left no marks.

"Huh?"

However, for some reason it hurt.
It feels like the place I was struck is heating up.

"...!"

Tears suddenly started gushing out.
Before I could understand why, Zenith had passed by my side.

When I turned around, there was the handcuffed Carlyle, who was watching over the course of events before leaving the room.
Since he was behind me, I never saw his facial expression until now.
However, on his face was a complicated expression mixing worry, impatience, and regret.

He was also struck.
As expected, a powerless open-handed slap.

Zenith walked with an unsteady and unreliable gait.
Nobody stopped her.
Not the Church Knights, not the Temple Knights, nobody.
Zenith walked the room in which time had stopped.

Finally, she stood in front of Claire.
She slowly raised her hand, and with an open hand...

No, it wasn't a slap.
She was touching Claire's cheeks with both hands.
As if trying to look through it, she stared at Claire's face from close up.

From my position, I can't perceive Zenith's facial expression.
However, Claire who could see Zenith's face underwent a dramatic change.

First, she opened her eyes wide.
After that, her lips quivered.
Her cheeks, her shoulders, her body, all trembled.
When the shivering reached her fingertips, as if slowly being moved by those trembles, both of Claire's hands rose, and grasped Zenith's hands as if to envelop them.

"O... A... Aa... Aaaaah..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจุดไม่เว้นแต่คุณลองมองคนอื่นแม้ว่าคุณมีความตั้งใจที่ดี มีธุรกิจไม่บังคับผู้อื่นกับความปรารถนาของพวกเขานอกจากนี้ ขณะนี้คุณถูกบังคับในทิศทางที่ผิดวัตถุไม่มีใครจะต้องการ" Rudeus-sama คุณจะถูกรวมไว้ใน [บ้าน] เธอคิดเกี่ยวกับการ""ไม่คุณหมายถึงอะไร โดยที่""เธอยังคิดเกี่ยวกับคุณในขณะที่ทำนี้"เกี่ยวกับฉันถ้าอย่างนี้ แล้วทำไมไม่ได้นี้เกิดขึ้นวิธีไม่ได้มันเปิดออกเช่นนี้ได้อย่างไรฉันไม่ได้รับมันคนอธิบายนี้กับผม"โปรดเชื่อผม ผมเข้าใจจากการมองเข้าไปในตาของเธอ"ขวาพลังของเธอเป็นมิโกะมองไปสบตา เธอจะเห็นความทรงจำของพวกเขาในคำอื่น ๆ แคลร์มีเหตุผลสำหรับการทำเช่นนี้ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลที่อาจสามารถ แม้ว่า"แคลร์ซัง เกี่ยวกับมิโกะ-sama คำ สามารถคุณกรุณาอธิบาย ผมไม่เข้าใจเหตุผลของคุณ""ไม่มีอะไรจะอธิบาย ฉันมีความคิดอะไรที่เธอจะพูดคุยเกี่ยวกับ ฉันแน่ใจว่ามิโกะ-sama บอกอยู่ ฉันไม่เคยให้คนอย่างคุณความคิดใด ๆ ทั้งหมด"ทัศนคติ standoffishถูกต้องคลิฟ มิโกะ-samaไม่ว่าเท่าใดคุณพยายามครอบคลุมสำหรับเธอ แม้ฉันไม่สามารถให้ในที่นั้นแน่นอน มีบางสิ่งที่ฉันหวงแหนเกี่ยวกับ...อย่างไรก็ตาม เราเพียงตัดนี้"ฉันได้ขอเชื่อมต่อกับคนที่ไม่เคยพยายามเข้าจากมากเริ่ม...กับฉัน"อย่างที่บอกว่า ที่ มีการแยกกัน แคลร์ครั้งพยักหน้าหน้าพริมหน้าผามองผม ด้วยใบหน้าเจ็บปวด และมิโกะจะใส่นิพจน์อกตรมซานโฮเซให้แคลร์คร่าว ๆ ส่วนลดสุดเริ่มย้าย สุดยอด-----ก่อนที่ฉันรู้ ซีนิทยืนอยู่หน้าฉัน"..."นาง slapped ฉันแก้มมีไม่มีพลังงานในตีอ่อนแอที่เหลือไม่มีเครื่องหมาย"ฮะ"อย่างไรก็ตาม สำหรับเหตุผลบางอย่างมันทำร้ายมันรู้สึกเหมือนฉันหลงเป็นความร้อนขึ้น"...!"น้ำตาก็เริ่มพุ่งออกก่อนที่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม ซีนิทได้ผ่านริมของฉันเมื่อผมหันไปรอบ ๆ มีที่ handcuffed คาร์ลายล์ ผู้ชมช่วงเวลาของเหตุการณ์ก่อนออกจากห้องเนื่องจากเขาข้างหลัง ฉันไม่เคยเห็นสีหน้าของเขาจนถึงขณะนี้อย่างไรก็ตาม หน้า มีนิพจน์ซับซ้อนผสมกังวล หงุดหงิด และริเกร็ตเขายังหลงเป็นที่คาดไว้ มีอำนาจ open-handed เปอร์สซีนิทเดินกับเดินเป็น unsteady และไม่น่าเชื่อถือไม่มีใครหยุดเธอไม่ม้าโบสถ์ ไม่อัศวินวัด ไม่มีใครซีนิทเดินเข้าห้องที่มีหยุดเวลาในที่สุด เธอยืนหน้าแคลร์เธอช้า ๆ ยกมือของเธอ และฝ่ามือ...ไม่ มันไม่ได้เป็นเปอร์สเธอถูกสัมผัสแก้มของแคลร์ ด้วยมือทั้งสองถ้าลองดูมัน เธอจ้องไปที่ใบหน้าของแคลร์จากการปิดค่าจากตำแหน่งของฉัน ฉันไม่สามารถสังเกตสีหน้าของสุดยอดอย่างไรก็ตาม แคลร์ที่สามารถเห็นหน้าของสุดยอดรับการเปลี่ยนแปลงเธอเปิดตาของเธอกว้างครั้งแรกหลังจากนั้น ริมฝีปากของเธอ quiveredแก้มของเธอ เธอไหล่ ร่าง กาย ทั้งหมด trembledเมื่อสั่นปลายนิ้วของเธอ ว่าช้าย้าย โดยที่ trembles แคลร์ของทั้งสองมือมือกุหลาบ และ grasped ของสุดยอดเหมือนการห่อนั้น"O... อ.... เอเอ... Aaaaah..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจุดจนกว่าคุณจะพิจารณาความเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ได้.
แม้ว่าคุณจะมีความตั้งใจที่ดีที่คุณมีธุรกิจที่ไม่มีการบังคับให้คนที่ขัดกับความปรารถนาของพวกเขา.
นอกจากนี้เวลาที่คุณถูกบังคับให้สิ่งที่อยู่ในทิศทางที่ไม่ถูกต้องอย่างปฏิเสธไม่ได้.
ไม่มีใครอยากที่"Rudeus-sama คุณจะรวมอยู่ใน [บ้าน] ที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับ." "คุณหมายถึงอะไรโดยที่?" "เธอก็ยังคิดเกี่ยวกับคุณในขณะที่การทำเช่นนี้." เกี่ยวกับฉัน. หากเป็นกรณีแล้วทำไม นี้เกิดขึ้นได้อย่างไรวิธีการมันเปิดออกเช่นนี้หรือไม่ผมไม่ได้รับมัน. ใครบางคนอธิบายเรื่องนี้กับผม. "ได้โปรดเชื่อฉัน. ผมเข้าใจจากการมองเข้าไปในดวงตาของเธอ." ขวา. อำนาจของเธอในฐานะโกะ. โดยมองเข้าไปใน สายตาของใครบางคนที่เธอสามารถมองเห็นความทรงจำของพวกเขา. ในคำอื่น ๆ แคลร์มีเหตุผลที่ทำเช่นนี้. ผมไม่ทราบว่าเหตุผลที่อาจเป็นไปได้ว่า. "แคลร์ซังเกี่ยวกับคำพูดของมิโกะ-sama คุณสามารถกรุณาอธิบาย ฉันไม่เข้าใจเหตุผลของคุณ. " "ไม่มีอะไรที่จะอธิบายเป็นผมมีความคิดว่าสิ่งที่เธอพูดถึงไม่มี. ฉันแน่ใจว่าแม้มิโกะ-sama บอกโกหก ผมไม่เคยให้ใครสักคนเหมือนที่คุณคิดใด ๆ เลย. " ทัศนคติสุขุม. นั่นแหล่ะ. คลิฟ, มิโกะ-sama. ไม่ว่าเท่าไหร่ที่คุณพยายามที่จะครอบคลุมสำหรับเธอแม้ฉันไม่สามารถให้ในการที่. แน่นอน มีบางสิ่งที่เป็นฉันลังเลที่เกี่ยวกับ ... แต่ขอเพียงแค่หมดสิ้นไปนี้. "ผมมีความตั้งใจที่จะกลับมาคืนดีกับคนที่ไม่เคยพยายามที่จะได้รับพร้อมกับฉันจากจุดเริ่มต้นมากเลย ... " ขณะที่ผม . กล่าวว่ามีการถอนหายใจแคลร์พยักหน้าอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เรียบร้อย. คลิฟมองที่ผมด้วยใบหน้าที่เจ็บปวดและโกะวางอยู่บนการแสดงออกเศร้าTherese ให้แคลร์อย่างรวดเร็ว Belmondo เริ่มที่จะย้าย Zenith --- - -Before ฉันรู้ว่ามันสุดยอดกำลังยืนอยู่ที่ด้านหน้าของฉัน. "... " เธอตบฉันที่แก้ม. มีอำนาจในนั้นไม่ได้. การนัดหยุดงานที่อ่อนแอที่เหลือไม่มีเครื่องหมาย. "อืมมม?" แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันเจ็บ. มันรู้สึกเหมือนที่ผมหลงเป็นความร้อนขึ้น. "... !" น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา. ก่อนที่ฉันจะเข้าใจว่าทำไม Zenith ได้ผ่านไป. ด้านข้างของฉันเมื่อฉันหันไปรอบ ๆ มีการใส่กุญแจมือคาร์ไลล์ ที่ได้ดูในช่วงเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่จะออกจากห้อง. นับตั้งแต่ที่เขาอยู่ข้างหลังผมผมไม่เคยเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของเขาจนถึงตอนนี้. แต่บนใบหน้าของเขาก็คือการแสดงออกที่ซับซ้อนผสมกังวลความอดทนและความเสียใจ. เขาได้รับการตียัง . ตามคาดอำนาจตบเปิดมือ. Zenith เดินกับเดินไม่มั่นคงและไม่น่าเชื่อถือ. ไม่มีใครหยุดเธอ. ไม่อัศวินคริสตจักรไม่อัศวินวัดไม่มีใคร. Zenith เดินห้องซึ่งในช่วงเวลาได้หยุด. สุดท้ายเธอยืนอยู่ ในด้านหน้าของแคลร์. เธอค่อย ๆ ยกขึ้นมือของเธอและมีมือเปิด ... ไม่มีก็ไม่ได้ตบ. เธอได้สัมผัสแก้มของแคลร์ด้วยมือทั้งสอง. ถ้าเป็นความพยายามที่จะมองผ่านมันเธอจ้องมองไปที่ใบหน้าของแคลร์ จากการใกล้ชิด. จากตำแหน่งของฉันฉันไม่สามารถรับรู้การแสดงออกทางสีหน้าสุดยอดของ. แต่แคลร์ที่สามารถมองเห็นใบหน้าของ Zenith รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก. แรกเธอเปิดตาของเธอกว้าง. หลังจากนั้นริมฝีปากของเธอก็สั่น. เธอแก้มไหล่ของเธอ ร่างกายของเธอทั้งหมดสั่น. เมื่อสั่นถึงปลายนิ้วของเธอเช่นถ้าค่อย ๆ ถูกย้ายโดยผู้สั่นมือทั้งสองข้างของแคลร์เพิ่มขึ้นและคว้ามือของ Zenith ราวกับจะโอบล้อมพวกเขา. "โอ้ ... ... Aa .. aaaaah ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่มีประโยชน์ถ้าคุณพิจารณาจุดยืนของบุคคลอื่น ๆ .
ถ้าคุณมีความตั้งใจดี คุณไม่มีสิทธิ์บังคับใคร กับความปรารถนาของพวกเขา .
นอกจากนี้เวลาที่คุณถูกบังคับให้อยู่ในทิศทางอย่างปฏิเสธไม่ได้สิ่งที่ผิด .
ไม่มีใครปรารถนาอย่างนั้น

" rudeus ซามะ คุณจะรวมอยู่ใน [ บ้านเดี่ยว ] เธอกำลังคิดถึง "
" หมายความว่ายังไง ? "
" เธอยังคิดเกี่ยวกับคุณในขณะที่ทำนี้ "

ฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ?
ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้

ผม ไม่เข้าใจ ใครอธิบายหน่อย

" เชื่อผมเถอะครับ ผมเข้าใจจากมองตาเธอ "

.

พลังของเธอเป็นมิโกะ โดยมองเข้าไปในดวงตาของใครบางคน เธอเห็นความทรงจำ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง แคลร์ก็มีเหตุผลที่ทำแบบนี้
ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลที่อาจจะนะ

" แคลร์ซัง เกี่ยวกับมิโกะซามะคำ คุณจะช่วยอธิบายได้มั้ย ? ฉันไม่เข้าใจเหตุผลของคุณ . "
" ไม่มีอะไรต้องอธิบาย ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร ผมแน่ใจว่าแม้แต่มิโกะซามะ ชอบพูดโกหก ผมไม่เคยให้ใครอย่างที่คุณคิดใด ๆที่ทั้งหมด . "


เล่นตัวทัศนคติ นั่น . . .

หน้าผา มิโกะซามะไม่ว่าเท่าไหร่ที่คุณพยายามที่จะช่วยเธอ ฉันก็ไม่สามารถให้ในนั้น

แน่นอน มีบางสิ่งที่ผมลังเล เรื่อง . . . . . . .
แต่เรามาจบเรื่องนี้

" ผมไม่คิดจะกลับไปคืนดีกับคนที่เคยพยายามที่จะได้รับพร้อมกับ ฉันตั้งแต่แรก . . . . . . . "

ฉันพูดพร้อมกับถอนหายใจ แคลร์อีกครั้งพยักหน้าด้วยใบหน้าพริ้ม .
หน้าผามองฉันด้วยสีหน้าเจ็บปวดและมิโกะใส่สีหน้าทุกข์ใจ .
Therese ให้แคลร์อย่างรวดเร็ว เบลมอนโด เริ่มขยับ สุดยอด . . .

. . . ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามันสุดยอดมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน

" . . . . . . . "

เธอตบแก้มฉัน .
ไม่มีอำนาจใน การอ่อนแอ ตีว่าไม่มีเครื่องหมาย

" หือ ? "

แต่สำหรับเหตุผลบางอย่างมันเจ็บปวด
รู้สึกเหมือนที่ผมโดนคือ ความร้อนขึ้น .

" . . . . . . . ! "

น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา
ก่อนที่ผมจะเข้าใจ ว่าทำไม บริษัทเซนิทเสียชีวิตอยู่ข้างๆ

เมื่อฉันหันไปรอบ ๆ มีการใส่กุญแจมือ คาร์ไลล์ คนที่เฝ้าดูเหตุการณ์ก่อนออกจากห้อง
ตั้งแต่เขาอยู่ข้างหลังฉัน ฉันก็เห็นสีหน้าของเขาตอนนี้
อย่างไรก็ตาม บนใบหน้าของเขามีสีหน้ากังวลซับซ้อนผสม ความเร่าร้อน และเสียใจ

เขายังหลง
ตามคาด ไม่มีอำนาจเปิดมือตบ

สุดยอดเดินด้วยความมั่นคงและไม่น่าเชื่อถือเดิน .
ไม่มีใครหยุดเธอ
ไม่ใช่โบสถ์เซนต์ ไม่วัดอัศวินไม่มีใคร .
Zenith เดินในห้องที่เวลาหยุด

ในที่สุด เธอยืนอยู่ตรงหน้าแคลร์
เธออย่างช้า ๆ ยกมือ และด้วยการเปิดมือ . . . . . . .

ไม่ใช่ตบ เธอสัมผัสแก้มของแคลร์

ทั้งสองมือถ้าพยายามมองผ่าน เธอจ้องไปที่ใบหน้าของแคลร์จากปิด

จากตำแหน่งของฉัน ฉันไม่สามารถมองเห็นสีหน้าสุดยอด .
แต่แคลร์ที่ได้เห็นสุดยอดหน้าได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก

แรกเธอเปิดตาของเธอกว้าง .
หลังจากนั้นริมฝีปากของเธอ quivered .
เธอแก้ม ไหล่ ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน
เมื่อสั่นถึงปลายนิ้วของเธอถ้าช้าจะถูกย้ายโดยสั่นนั้น มือทั้งสองข้างของแคลร์ กุหลาบ และคว้ามือของซีนิทราวกับจะห่อหุ้มพวกเขา .

" . . . . . . . . . . . . . . . อ๊ะ . . . . . . . aaaaah "
. . . . . . .