The production of pulses in Myanmar

The production of pulses in Myanmar underwent a remarkable development in both output and
exports after the liberalization of agricultural marketing in 1987. 20 It should be emphasized,
however, that from the outset, the success of this sector was not really intended by the government.
Indeed the government showed relatively little interest and the expansion in the production of pulses
was led exclusively by the private sector. The government appreciated the sector’s success in later
years and attempted to obtain part of the benefit of expansion by introducing a procurement system
at the end of 1990 s. This, however, did not succeed.21
Among the 17 varieties of pulses produced in Myanmar, the three varieties of black gram, green
gram and pigeon pea are particularly important. These three pulses account for between 80 and 90%
of total exports by value. The main export destination is India (Table 10). The emergence of the large
Indian market was a key factor underlying the development of pulse cultivation in Myanmar.
In India, after the Green Revolution in the mid-1960 s, production shifted to rice and wheat at
the expense of pulse cultivation. The increase of pulse imports from Myanmar was the result of
stagnation in domestic production of pulses as well as the relaxation of import regulations by the
Indian government after 1991, when economic liberalization got underway (UN 1997, p.41, Rao
1994, By 2002/03, pulses from Myanmar came to account for about 40% of India’s total
pulse imports.
Since there is no government regulation for exporting pulses from Myanmar (except for the
10% export tax), the import demand of India was transmitted directly to Myanmar’s market, pushing
domestic pulse prices in Myanmar upward (Table 2). The close linkage between the domestic and
international prices of pulses is clearly shown in Figure 5.
The increase in the acreage sown to pulses has been quite striking. Total acreage under the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กะพริบในพม่าการผลิตประกอบไปด้วยการพัฒนาที่โดดเด่นในผลลัพธ์ของทั้งสอง และส่งออกหลังจากการเปิดเสรีการตลาดเกษตรในปี 1987 20 ควรเน้นย้ำ เรื่องอย่างไรก็ตาม ว่า จากมือ ความสำเร็จของภาคนี้ไม่ได้จริง ๆ ไว้ โดยรัฐบาลแน่นอนรัฐบาลพบค่อนข้างน้อยดอกเบี้ยและการขยายตัวในการผลิตของพัลส์มีไฟ led โดยเฉพาะ โดยภาคเอกชน รัฐบาลนิยมของภาคธุรกิจประสบความสำเร็จในภายหลังปี และพยายามรับส่วนหนึ่งของประโยชน์ของการขยายตัว โดยการแนะนำระบบจัดซื้อที่สุดของปี 1990 s อย่างไรก็ตาม นี้ ได้ไม่ succeed.21ระหว่างพันธุ์กะพริบที่ผลิตในประเทศพม่า พันธุ์กรัมสีดำ สีเขียว 3 17กรัมและถั่วนกพิราบมีความสำคัญอย่างยิ่ง กะพริบ 3 เหล่านี้สำหรับบัญชีระหว่าง 80 และ 90%ของการส่งออกรวมโดยค่า ปลายทางส่งออกหลักคือ อินเดีย (ตาราง 10) การเกิดขึ้นของขนาดใหญ่ตลาดอินเดียเป็นปัจจัยสำคัญที่ต้นแบบการพัฒนาของชีพจรการเพาะปลูกในประเทศพม่าในอินเดีย หลังจากการปฏิวัติเขียวในกลาง 1960 s ผลิตจากข้าวและข้าวสาลีที่ค่าใช้จ่ายของการเพาะปลูกแบบหมุน เพิ่มชีพจรนำเข้าจากพม่าเป็นผลของความซบเซาในกะพริบผลิตภายในประเทศเป็นการผ่อนคลายของกฎระเบียบนำเข้าโดยการรัฐบาลอินเดียหลัง 1991 เมื่อเปิดเสรีทางเศรษฐกิจได้ระหว่างดำเนิน (UN 1997, p.41 ราวปี 1994 โดย 2002/03 กะพริบจากพม่ามาให้ประมาณ 40% ของทั้งหมดของอินเดียนำเข้าแบบหมุนเนื่องจากเป็นข้อบังคับสำหรับการส่งพัลส์จากพม่ารัฐบาลไม่มี (ยกเว้นการภาษีส่งออก 10%), ความต้องการนำเข้าของอินเดียถูกส่งโดยตรงไปยังตลาดพม่า ผลักดันราคาชีพจรภายในประเทศในพม่าขึ้น (ตารางที่ 2) การเชื่อมโยงที่ใกล้ชิดระหว่างในประเทศ และราคาสากลของพัลส์ชัดเจนได้แสดงในรูปที่ 5เพิ่ม acreage หว่านการกะพริบได้รับค่อนข้างโดดเด่น รวม acreage ภายใต้การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตของพัลส์ในพม่าได้รับการพัฒนาที่โดดเด่นทั้งในด้านการส่งออกและการส่งออกหลังจากการเปิดเสรีของตลาดสินค้าเกษตรในปี 1987 20 มันควรจะเน้น แต่ที่ตั้งแต่เริ่มแรกที่ประสบความสำเร็จของภาคนี้ไม่ได้ตั้งใจจริงๆโดยรัฐบาลอันที่จริงรัฐบาลให้ความสนใจค่อนข้างน้อยและการขยายตัวในการผลิตของพัลส์ที่นำโดยเฉพาะภาคเอกชน รัฐบาลชื่นชมความสำเร็จของภาคในภายหลังปีและพยายามที่จะได้รับส่วนหนึ่งของการได้รับประโยชน์จากการขยายตัวโดยการแนะนำระบบจัดซื้อจัดจ้างในช่วงปลายปี1990 นั้น นี้ แต่ไม่ได้ succeed.21 หมู่ที่ 17 สายพันธุ์ของพัลส์ที่ผลิตในพม่าทั้งสามสายพันธุ์ของแกรมสีดำ, สีเขียวกรัมและถั่วมะแฮะมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทั้งสามพับัญชีสำหรับระหว่าง 80 และ 90% ของการส่งออกทั้งหมดโดยค่า ปลายทางการส่งออกที่สำคัญคืออินเดีย (ตารางที่ 10) การเกิดขึ้นของขนาดใหญ่ตลาดอินเดียเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาต้นแบบของการเพาะปลูกการเต้นของชีพจรในพม่า. ในอินเดียหลังการปฏิวัติสีเขียวในช่วงกลางของปี 1960 การผลิตจะขยับข้าวและข้าวสาลีที่ค่าใช้จ่ายของการเพาะปลูกการเต้นของชีพจร การเพิ่มขึ้นของการนำเข้าจากประเทศพม่าชีพจรเป็นผลมาจากการเมื่อยล้าในการผลิตในประเทศของพัลส์เช่นเดียวกับการผ่อนคลายกฎระเบียบการนำเข้าโดยรัฐบาลอินเดียหลังจากปี1991 เมื่อเปิดเสรีทางเศรษฐกิจสัตย์ซื่อ (UN 1997, p.41 ราวปี1994 โดยปี 2002 / 03, พัลส์จากประเทศพม่าเข้ามาในบัญชีประมาณ 40% ของยอดรวมของอินเดียนำเข้าชีพจร. เนื่องจากไม่มีกฎระเบียบของรัฐบาลสำหรับการส่งออกพัลส์จากประเทศพม่า (ยกเว้นภาษีส่งออก10%) มีความต้องการนำเข้าของอินเดียถูกส่งตรงไปยังพม่า ตลาดผลักดันราคาพัลส์ในประเทศในพม่าสูงขึ้น(ตารางที่ 2). โดยการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดระหว่างประเทศและราคาในต่างประเทศของพัลส์ก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในรูปที่5 การเพิ่มขึ้นของพื้นที่เพาะปลูกหว่านเพื่อพัลส์ที่ได้รับค่อนข้างโดดเด่น. พื้นที่เพาะปลูกรวมภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตถั่วในพม่าได้รับการพัฒนาที่โดดเด่นทั้งผลผลิตและการส่งออก
หลังเปิดเสรีของตลาดการเกษตรใน 1987 มันควรจะเน้น
อย่างไรก็ตาม จากเริ่มแรกที่ความสำเร็จของภาคนี้ไม่ได้จริง ๆ ไว้โดยรัฐบาล
แน่นอนรัฐบาลสนใจค่อนข้างน้อย และการขยายตัวในการผลิตถั่ว
าโดยเฉพาะภาคเอกชน รัฐบาลนิยมภาคของความสำเร็จในปีต่อมา
และพยายามที่จะได้รับบางส่วนของประโยชน์ของการขยายตัวโดยการแนะนำระบบจัดซื้อจัดจ้าง
ที่ส่วนท้ายของปี 1990 S . นี้ แต่ทำไม่สำเร็จ 21
ระหว่าง 17 พันธุ์ของถั่วที่ผลิตในพม่า สามสายพันธุ์ของกรัมสีดำ , ถั่วเขียว
และ ถั่วแระเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่านี้สามกะพริบสำหรับบัญชีระหว่าง 80 และ 90 %
ของการส่งออกรวม โดยค่า ปลายทางส่งออกหลัก คือ อินเดีย ( ตารางที่ 10 ) การเกิดขึ้นของตลาดอินเดียขนาดใหญ่
เป็นปัจจัยในการพัฒนาของ ชีพจร การปลูกในประเทศพม่า .
ในอินเดีย หลังจากการปฏิวัติสีเขียวใน mid-1960 S , การผลิตเปลี่ยนข้าวและข้าวสาลีที่
ค่าใช้จ่ายของการเต้นการเพิ่มขึ้นของการนำเข้าจากพม่าชีพจรเป็นผลผลิตในประเทศของพัลส์
ซบเซาเช่นเดียวกับการผ่อนคลายของระเบียบการนำเข้าโดย
อินเดีย 1991 หลังเมื่อเปิดเสรีทางเศรษฐกิจได้ดำเนินการ ( UN 1997 p.41 Rao
, 1994 , 2002 / 03 , กะพริบจากพม่ามาบัญชีประมาณ 40% ของอินเดียชีพจรทั้งหมด

นำเข้าเนื่องจากไม่มีรัฐบาลระเบียบส่งออกถั่วจากพม่า ( ยกเว้น
10% ภาษีส่งออก ) , การนำเข้าของอินเดียถูกส่งโดยตรงไปยังตลาดของพม่า ดันราคาในประเทศสูงขึ้น ชีพจร
พม่า ( ตารางที่ 2 ) ความเชื่อมโยงที่ใกล้ชิดระหว่างราคาในประเทศและระหว่างประเทศของพัลส์ชัดเจน

แสดงในรูปที่ 5เพิ่มในกระดานหว่านเพื่อกะพริบได้โดดเด่นทีเดียว หน่วยวัดพื้นที่เป็นเอเคอร์รวมภายใต้