WILMA: I’m underwhelmed. Nothing i

WILMA: I’m underwhelmed.
Nothing impresses me or excites me.
I am amazed by nothing. I am numb to this world and everything in it.
I go through life with one face that doesn’t move. I never smile, cry,
laugh, frown. I’m a hollow vessel and my thoughts are empty.
Yeah.
My friend tells me I should seek adventure.
I tell my friend that there is nothing adventurous.
I work in the mail department. I do the mail.
Meet all kinds of personalities and I’m immune to the happy people,
stressed people and idiot people.
An invisible shield has enveloped my being and my eyes are clogged with fog
. Nothing reaches me and I reach nothing.
Existence is only breathing…silently

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

WILMA: ที่ผม: underwhelmed ไม่มีอะไรฉัน หรือฉันตื่นเต้น ฉันประหลาดใจ โดยไม่มีอะไร ผมเหงือออกเพื่อโลกนี้และทุกอย่างในนั้น ฉันไปตลอดชีวิตด้วยใบหน้าที่ไม่ย้าย ฉันไม่เคยยิ้ม ร้องไห้ หัวเราะ ขมวดคิ้ว ผมเรือกลวง และความคิดของฉันว่างเปล่าใช่เพื่อนของฉันบอกฉันฉันควรแสวงหาการผจญภัย ผมบอกเพื่อนว่า มีอะไรที่ผจญภัยผมทำงานในแผนกจดหมาย ฉันทำจดหมาย พบทุกชนิดของบุคลิก และผมคนมีความสุข ภูมิคุ้มกัน เน้นคนและคนบ้าคนโล่มองไม่เห็นห่อหุ้มของฉันถูก และมีการอุดตันตากับหมอก. ไม่มีอะไรถึงผม และผมถึงไม่มีอะไรดำรงอยู่เพียงหายใจ...เงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิล: ฉัน underwhelmed
ไม่มีอะไรที่สร้างความประทับใจให้ฉันหรือฉันตื่นเต้น
ฉันประหลาดใจไม่ได้เลย ผมมึนไปทั่วโลกนี้และทุกอย่างในนั้น
ฉันไปตลอดชีวิตที่มีใบหน้าหนึ่งที่ไม่ได้ย้าย ฉันไม่เคยยิ้มร้องไห้
หัวเราะขมวดคิ้ว ฉันเรือกลวงและความคิดของฉันว่างเปล่า
ใช่.
เพื่อนของฉันบอกฉันว่าฉันควรแสวงหาการผจญภัย
ผมบอกเพื่อนของฉันว่ามีอะไรที่รักการผจญภัย
ผมทำงานในแผนกจดหมาย ฉันทำจดหมาย
ตอบสนองทุกความบุคลิกและฉันภูมิคุ้มกันให้คนมีความสุข
เน้นผู้คนและคนงี่เง่า โล่ที่มองไม่เห็นได้ห่อหุ้มความเป็นอยู่ของฉันและตาของฉันมีการอุดตันกับมีหมอก

ไม่มีอะไรมาถึงผมและผมถึงอะไร
การดำรงอยู่เป็นเพียงการหายใจ ... เงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิล : ผม underwhelmed .ไม่มีอะไรที่ทำให้ผมประทับใจ หรือ ฉันตื่นเต้นฉันประหลาดใจโดยไม่มีอะไร ผมงงกับโลกใบนี้ และทุกสิ่งในนี้ฉันผ่านชีวิตด้วยใบหน้าที่ไม่ย้าย ผมไม่ยิ้ม ร้องไห้หัวเราะ หน้างอ ฉันเป็นร่างทรงกลวงและความคิดของฉันว่างเปล่าใช่เพื่อนของฉันบอกฉันว่าฉันควรแสวงหาการผจญภัยฉันบอกเพื่อนว่าไม่มีอะไรหวาดเสียวผมทำงานในจดหมายที่แผนก ผมทำจดหมายตอบสนองทุกประเภทของบุคลิกภาพและฉันมีภูมิคุ้มกันให้ประชาชนมีความสุขเน้นคนโง่คนโล่ที่มองไม่เห็นได้ห่อหุ้มของฉันและตาของฉันถูกอุดตันด้วยหมอก. อะไรถึงฉันและฉันถึงไม่มีชีวิตเป็นเพียงลมหายใจ . . . . . . . เงียบ ๆ