Thismotive is also the one most oft

This
motive is also the one most often put forward by managers. For instance, Ettredge et al.
(2002) report that 86 percent of the industrial firms that commented on the Exposure Draft
for SFAS No. 131 opposed the new standard on the grounds that ‘‘it would put them at
competitive disadvantage.’’ It is therefore not surprising that prior empirical studies focus
primarily on examining the proprietary costs of segment disclosure (e.g., Harris 1998;
Piotroski 2003; Botosan and Stanford 2005). These papers generally find evidence consistent
with disclosure being constrained by proprietary costs.
We argue that much of the prior evidence consistent with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้แรงจูงใจคือยัง ได้บ่อยที่สุดที่นำ โดยผู้จัดการ เช่น Ettredge et al(2002) รายงานว่า ร้อยละ 86 ของอุตสาหกรรมกระชับที่ความเห็นเกี่ยวกับร่างแสงสำหรับมาตรฐานใหม่ตรงข้าม SFAS หมายเลข 131 ใน grounds ที่ '' จะย้ายที่ข้อเสียที่แข่งขัน '' มันมีจึงไม่น่าแปลกใจที่เน้นศึกษาทราบประจักษ์เป็นหลักในการตรวจสอบต้นทุนกรรมสิทธิ์ของเซ็กเมนต์ที่เปิดเผย (เช่น แฮ 1998Piotroski 2003 Botosan กสแตนฟอร์ดปี 2005) เอกสารเหล่านี้โดยทั่วไปค้นหาหลักฐานที่สอดคล้องกันมีการเปิดเผยข้อมูลถูกจำกัด โดยต้นทุนกรรมสิทธิ์เราโต้แย้งเท่าที่ทราบหลักฐานสอดคล้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้
ยังเป็นแรงจูงใจหนึ่งที่ส่วนใหญ่มักจะวางอยู่ข้างหน้าโดยผู้จัดการ ยกตัวอย่างเช่น Ettredge et al.
(2002) รายงานว่าร้อยละ 86 ของ บริษัท อุตสาหกรรมที่แสดงความคิดเห็นในร่างมาตรฐาน
สำหรับ SFAS ฉบับที่ 131 ตรงข้ามกับมาตรฐานใหม่ในบริเวณที่ '' มันจะทำให้พวกเขา
เสียเปรียบในการแข่งขัน. '' มัน ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่การศึกษาเชิงประจักษ์ก่อนที่มุ่งเน้น
หลักในการตรวจสอบค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์ของการเปิดเผยข้อมูลส่วน (เช่นแฮร์ริส 1998;
Piotroski 2003; Botosan และ Stanford 2005) เอกสารเหล่านี้มักจะหาหลักฐานที่สอดคล้อง
กับการเปิดเผยข้อมูลที่ถูก จำกัด โดยค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์.
เรายืนยันว่ามากของหลักฐานก่อนที่สอดคล้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงจูงใจนี้
ยังเป็นหนึ่งส่วนใหญ่มักจะใส่ไปข้างหน้าโดยผู้จัดการ ตัวอย่าง ettredge et al .
( 2002 ) รายงานว่า ร้อยละ 86 ของกิจการอุตสาหกรรมที่ความเห็นเกี่ยวกับร่างแสงสำหรับเกี่ยวกับหมายเลข 131
เทียบมาตรฐานใหม่ในบริเวณที่ ' ' จะใส่ที่
เสียเปรียบแข่งขัน ' ' จึงไม่น่าแปลกใจว่า ก่อนการศึกษาเชิงประจักษ์เน้น
หลักในการตรวจสอบค่าใช้จ่ายที่เป็นกรรมสิทธิ์ของการเปิดเผยส่วน ( เช่น แฮร์ริส 1998 ;
piotroski 2003 ; botosan และสแตนฟอร์ด ปี 2005 ) เอกสารเหล่านี้โดยทั่วไปหาหลักฐานที่สอดคล้องกับการเปิดเผยข้อมูลที่ถูกกำหนดโดยค่า

เรายืนยันว่าเป็นเจ้าของ ส่วนมากก่อนที่หลักฐานที่สอดคล้องกับ