pH developmentInitially after prepa

pH development
Initially after preparation, salamis had a pH of 5.8. pH decreased
in all samples over the course of the first three days of fermentation
to 4.8 and increased again slightly to 4.9 toward the end of
the fermentation 22 days after production (Fig. 4). This decrease
in pH during fermentation is characteristic and can be explained
by the metabolic activity of the starter cultures producing lactic
acid. The observed increase in pH towards the latter part of the fermentation
may be attributed to proteolysis (Dierick et al., 1974;
García de Fernando and Fox, 1991). In long ripened raw sausages
a pH increase of 0.1 has been reported previously due to the formation
of peptides and free amino acids (Klettner, 1984; Incze,
2004). The uniform pH decrease in all samples indicates that potential
differences in structure of products due to use of different
knife geometries had no influence on the metabolic activity of
the starter cultures and thus on pH decrease. An increase in bulk
mass temperature to 0 or +2 C prior to processing had also no effect
on the metabolic activity of the starter cultures and thus on the
pH development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาค่า pHตอนแรกหลังจากการเตรียม salamis มีค่า pH 5.8 ค่า pH ที่ลดลงในตัวอย่างทั้งหมดช่วงสามวันแรกของการหมักเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยไปสู่ปลาย 4.9 และ 4.8หมักวันที่ 22 หลังการผลิต (4 รูป) การลดลงนี้ในค่า pH ระหว่างการหมักเป็นลักษณะ และสามารถอธิบายได้โดยกิจกรรมการเผาผลาญของวัฒนธรรมที่เริ่มต้นผลิตคติกรด การสังเกตเพิ่มขึ้น pH ไปทางส่วนหลังของหมักอาจเกิดจากการ proteolysis (Dierick et al. 1974เฟอร์นันโดเดอ García และสุนัขจิ้งจอก 1991) ในไส้กรอกดิบสุกยาวการเพิ่ม pH ของ 0.1 ได้รายงานก่อนหน้านี้เนื่องจากการก่อตัวของเปปไทด์และกรดอะมิโนอิสระ (Klettner, 1984 Incze2004) . การลดค่า pH สม่ำเสมอในตัวอย่างทั้งหมดบ่งชี้ศักยภาพที่ความแตกต่างในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์เนื่องจากการใช้ที่แตกต่างมีดรูปทรงเรขาคณิตมีไม่มีอิทธิพลในกิจกรรมการเผาผลาญของวัฒนธรรมที่เริ่มต้น และทำให้ค่า pH ลดลง เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากมวลอุณหภูมิ 0 หรือ + 2 C ก่อนการประมวลผลก็ยังไม่มีผลกิจกรรมเผาผลาญ ของวัฒนธรรมที่เริ่มต้น และดังนั้นในการการพัฒนาค่า pH

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาความเป็นกรดด่าง
ในขั้นต้นหลังจากเตรียม Salamis มีค่า pH 5.8 ค่า pH ลดลง
ในทุกตัวอย่างในช่วงสามวันแรกของการหมัก
4.8 และเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยมาอยู่ที่ 4.9 ในช่วงท้ายของ
การหมัก 22 วันนับจากวันผลิต (รูปที่. 4) ลดลง
ในค่า pH ระหว่างการหมักเป็นลักษณะและสามารถอธิบายได้
โดยกิจกรรมการเผาผลาญของวัฒนธรรมที่เริ่มต้นการผลิตแลคติก
กรด การเพิ่มขึ้นของการปฏิบัติในค่า pH ต่อส่วนหลังของการหมัก
อาจจะประกอบกับ proteolysis (Dierick et al, 1974;.
การ์เซียและเฟอร์นันโดฟ็อกซ์ 1991) ในสุกไส้กรอกยาวดิบ
? เพิ่มขึ้นค่า pH 0.1 ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้เนื่องจากการก่อตัว
ของเปปไทด์และกรดอะมิโนอิสระ (Klettner 1984; Incze,
2004) การลดลงของค่า pH ในเครื่องแบบทุกตัวอย่างแสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพ
ที่แตกต่างกันในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการใช้ที่แตกต่างกัน
รูปทรงเรขาคณิตที่มีอิทธิพลมีดที่ไม่มีในกิจกรรมการเผาผลาญอาหารของ
เชื้อจุลินทรีย์เริ่มต้นและทำให้การลดค่า pH การเพิ่มขึ้นในกลุ่ม
อุณหภูมิมวล 0 หรือ 2 องศาเซลเซียสก่อนที่จะมีการประมวลผลมียังไม่มีผล
ในกิจกรรมการเผาผลาญของวัฒนธรรมที่เริ่มต้นและทำให้ใน
การพัฒนาความเป็นกรดด่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาอหลังจากเริ่มการเตรียมการ ซาลามิส มี pH 5.8 . ค่า pH ลดลงในตัวอย่างทั้งหมดที่ผ่านหลักสูตรของวันแรกของการหมัก4.8 และเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยถึง 4.9 ต่อจบการหมัก 22 วันหลังการผลิต ( รูปที่ 4 ) ลดลงนี้พีเอช ระหว่างการหมักคือ คุณลักษณะ และสามารถอธิบายได้โดยกิจกรรมการสลายของวัฒนธรรมการผลิตเชื้อแลคติกกรด สังเกตที่เพิ่ม pH ต่อส่วนหลังของการหมักอาจจะเกิดจากโปรตีโ ลซิส ( dierick et al . , 1974 ;กาโอ การ์ซีอา เดอ เฟอร์นันโด และสุนัขจิ้งจอก , 1991 ) ยาวสุก ดิบ ไส้กรอกpH เพิ่มขึ้น 0.1 ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้จากการเปปไทด์และกรดอะมิโนฟรี ( klettner incze , 1984 ; ,2004 ) ลดความเป็นกรดในตัวอย่างทั้งหมด พบว่า ศักยภาพ เครื่องแบบความแตกต่างในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์เนื่องจากการใช้ที่แตกต่างกันมีดงไม่มีอิทธิพลต่อการเผาผลาญ กิจกรรมของเริ่มต้นที่วัฒนธรรมและดังนั้นบน pH ลดลง เพิ่มในกลุ่มมวลอุณหภูมิ 0 หรือ + 2 C ก่อนการประมวลผล ยังไม่มีผลในกิจกรรมการสลายของวัฒนธรรม และจึงเริ่มต้นในการพัฒนา PH