In his seminal publication on the c

In his seminal publication on the cure of rickets by sunlight, the
American physician Alfred Hess remarked that “although we have
realized the importance of sunlight in the growth of plant life, we
have [until now] accorded it too little significance in the development
of animal life” (Hess, 1922). Since this time, we have made
major advances in understanding the biologic activity of the “sunshine
hormone”, 1,25(OH)2D, and its system-wide effects in mineral
homeostasis, organ development, fibrosis and cell cycle regulation.
We are also becoming increasingly aware of the interconnected
biology of muscle and bone and the search for unifying factors to
explain this connection has clear implications to future therapies
(Girgis et al., 2014a).
Vitamin D is one such factor that potentially integrates bone and
muscle. To support this contention, in vitro studies demonstrate a
range of rapid and genomic effects of vitamin D in differentiation,
bone mineralization and muscle fiber size (Girgis et al., 2014b;
Tanaka et al., 2014; van Driel et al., 2006; Yang et al., 2013). Following
injury, the muscle–bone unit displays heightened sensitivity
to vitamin D with local up-regulation of Cyp27b1, VDR and associated
reductions in serum 25OHD levels (Ettehad et al., 2014; Seo
and Norman, 1997; Srikuea et al., 2012). In contrast, the aging
muscle–bone unit displays reduction in local VDR in association with
activated proteolytic pathways in muscle, increased bone resorption
and adipose-tissue infiltration by common effects on PPARγ2
(Bhat et al., 2013; Duque et al., 2004; Ryan et al., 2013).
A central question that has perplexed this field for many years
is whether effects of vitamin D in bone and muscle are entirely indirect
– via calcium and phosphate homeostasis – or partly direct
by local VDR. This is especially controversial in muscle where the
presence of VDR is debated and in bone, where transgenic mouse
models have not presented a clear picture of VDR’s local effects.
The latter highlights the complexity of local and inter-system VDR signals in modulating tissue responses.
Another question is whether vitamin D’s effects in bone
and muscle are truly integrated or rather independent. In support
of the former, osteoblast VDR modulates the effect of muscle loading
on bone (Anderson et al., 2013) and vitamin D, sequestered within
muscle fibers, may diffuse to adjacent bone under the influence of
local stimuli (Abboud et al., 2013). Furthermore, vitamin D regulates
paracrine factors considered to facilitate bone–muscle crosstalk
– osteocalcin and, possibly, IL6 and myostatin (Morrison et al.,
1989; Schleithoff et al., 2006; Szulc et al., 2012). Perhaps the most
compelling evidence of an inter-connected response is seen in elderly
patients receiving the vitamin D analog eldecalcitol. They demonstrated
parallel improvements in muscle and bone parameters with
associated functional outcomes (Iwamoto and Sato, 2014; Matsumoto
et al., 2011).
Taken together, these studies corroborate the intimate relation
between bone and muscle and add to vitamin D’s burgeoning repertoire
of extra-skeletal effects. Future studies are needed to unravel
mechanisms in tissue-modulatory, pleiotropic effects of vitamin D
and to explore the therapeutic potential of targeting this pathway
in musculoskeletal disorders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในของเขาบรรลุถึงการเผยแพร่บนแก้ rickets ด้วยแสง การแพทย์อเมริกันอัลเฟรด Hess กล่าวที่ "แม้ว่าเรามีตระหนักถึงความสำคัญของแสงแดดในการเจริญเติบโตของพืช เรามี [จนถึงขณะนี้] ทรัพย์นั้นสำคัญน้อยเกินไปในการพัฒนาชีวิตสัตว์" (Hess, 1922) ตั้งแต่เวลานี้ เราได้ทำความก้าวหน้าสำคัญในกิจกรรมอุบัติแสง"ฮอร์โมน" 1,25 (OH) 2D และผลกระทบทั้งระบบในแร่ภาวะธำรงดุล การพัฒนาอวัยวะ fibrosis และเซลล์รอบข้อบังคับเรายังกลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึงการเชื่อมต่อกันชีววิทยาของกล้ามเนื้อ และกระดูก และค้นหาปัจจัยรวมกันอธิบายการเชื่อมต่อนี้มีผลกระทบชัดเจนกับการรักษาในอนาคต(Girgis et al., 2014a)วิตามินดีเป็นปัจจัยที่อาจรวมกระดูกหนึ่งดังกล่าว และกล้ามเนื้อ เพื่อสนับสนุนช่วงชิงงานบนนี้ ในการศึกษาแสดงให้เห็นถึงการของผลอย่างรวดเร็ว และ genomic ของวิตามินดีในการสร้างความแตกต่างกระดูก mineralization และขนาดของเส้นใยกล้ามเนื้อ (Girgis et al., 2014bทานากะ et al., 2014 ตู้ Driel และ al., 2006 ยาง et al., 2013) ต่อไปนี้บาดเจ็บ ความไวสูงแสดงหน่วยกล้ามเนื้อกระดูกให้วิตามินดีกับกฎระเบียบขึ้นภายในของ Cyp27b1, VDR และเชื่อมโยงลดระดับ serum 25OHD (Ettehad et al., 2014 Seoนอร์แมน 1997 และ Srikuea et al., 2012) ในทางตรงข้าม การคำนวณอายุหน่วยกล้ามเนื้อกระดูกแสดงลด VDR ภายในสมาคมด้วยเรียกใช้มนต์ proteolytic ในกล้ามเนื้อ resorption กระดูกเพิ่มขึ้นและแทรกซึมเปลว โดยทั่วไปผล PPARγ2(บัท et al., 2013 Duque et al., 2004 Ryan et al., 2013)คำถามกลางที่มี perplexed ฟิลด์นี้หลายปีว่า ผลของวิตามินดีในกระดูกและกล้ามเนื้อเป็นทางอ้อมทั้งหมด–ผ่านแคลเซียมและฟอสเฟตภาวะธำรงดุล – หรือบางส่วนโดยตรงโดยเฉพาะ VDR นี้ถูกแย้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกล้ามเนื้อซึ่งการยังคงสถานะของ VDR และ กระดูก ที่เมาส์ถั่วเหลืองแบบจำลองได้นำเสนอภาพที่ชัดเจนของลักษณะพิเศษเฉพาะของ VDRหลังเน้นความซับซ้อนของท้องถิ่น และระหว่างระบบสัญญาณ VDR ในการตอบสนองของเนื้อเยื่อเกี่ยวอีกคำถามคือว่าผลของวิตามินดีในกระดูกและกล้ามเนื้ออย่างแท้จริงรวมหรือค่อนข้างอิสระ ในการสนับสนุนของ osteoblast ในอดีต VDR modulates ผลของกล้ามเนื้อที่โหลดในกระดูก (แอนเดอร์สันและ al., 2013) และวิตามิน ดี นั้นถูกแยกภายในเส้นใยกล้ามเนื้อ อาจกระจายไปกระดูกติดกันภายใต้อิทธิพลของภายในสิ่งเร้า (Abboud et al., 2013) นอกจากนี้ วิตามิน D กำหนดปัจจัย paracrine ถือเพื่อความสะดวกในการแทรกสัญญาณข้ามกระดูกกล้ามเนื้อ-osteocalcin และ อาจจะ IL6 และ myostatin (มอร์ริสัน et al.,1989 Schleithoff และ al., 2006 Szulc et al., 2012) บางทีมากสุดผลของการตอบสนองระหว่างการเชื่อมต่อจะเห็นในผู้สูงอายุผู้ป่วยที่ได้รับ eldecalcitol แบบแอนะล็อกของวิตามินดี พวกเขาแสดงปรับปรุงคู่ขนานในพารามิเตอร์ที่กล้ามเนื้อและกระดูกด้วยเชื่อมโยงการทำงานผล (Iwamoto และซา 2014 มัตสึโมโตะร้อยเอ็ด al., 2011)การศึกษานี้ปวง corroborate ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างกระดูกและกล้ามเนื้อ และเพิ่มวิตามิน D ลัทธิละครผลพิเศษอีก การศึกษาในอนาคตจำเป็นต้องคลี่คลายกลไกในเนื้อเยื่อ modulatory, pleiotropic ผลของวิตามินดีและการรักษาศักยภาพของการกำหนดเป้าหมายทางเดินนี้ในโรค musculoskeletal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสิ่งพิมพ์น้ำเชื้อของเขาในการรักษาโรคกระดูกอ่อนจากแสงแดดที่แพทย์อเมริกันอัลเฟรดเฮสส์ตั้งข้อสังเกตว่า"แม้ว่าเราได้ตระหนักถึงความสำคัญของแสงแดดในการเจริญเติบโตของพืชที่เรามี[จนถึงขณะนี้] คบหามันอย่างมีนัยสำคัญน้อยเกินไปในการพัฒนาของชีวิตสัตว์ "(เดิม 1922) เพราะเวลานี้เราได้ทำความก้าวหน้าที่สำคัญในการทำความเข้าใจกิจกรรมทางชีววิทยาของ"แสงแดดฮอร์โมน" 1,25 (OH) 2D และผลกระทบทั้งระบบในแร่ธาตุที่สมดุลการพัฒนาอวัยวะพังผืดและการควบคุมวงจรมือถือ. เรามี ยังเป็นที่ตระหนักมากขึ้นของที่เชื่อมต่อกันทางชีววิทยาของกล้ามเนื้อและกระดูกและค้นหาปัจจัยรวมกันเพื่ออธิบายการเชื่อมต่อนี้มีความหมายที่ชัดเจนในการบำบัดรักษาในอนาคต(Girgis et al., 2014a). วิตามินดีเป็นปัจจัยหนึ่งที่อาจเกิดขึ้นดังกล่าวที่รวมของกระดูกและกล้ามเนื้อ เพื่อสนับสนุนการแข่งขันนี้ในการศึกษาในหลอดทดลองแสดงให้เห็นถึงช่วงของผลกระทบที่รวดเร็วและจีโนมของวิตามินดีในความแตกต่างของกระดูกและขนาดของกล้ามเนื้อ(Girgis, et al, 2014b. ทานากะ et al, 2014;.. รถตู้ Driel et al, 2006 ; Yang et al, 2013). ต่อไปนี้การบาดเจ็บจะแสดงหน่วยกล้ามเนื้อกระดูกมีความคิดริเริ่มความไวในการวิตามินดีที่มีในท้องถิ่นขึ้นระเบียบของCyp27b1, VDR และที่เกี่ยวข้องการลดลงของระดับซีรั่ม25OHD (Ettehad et al, 2014;. Seo และนอร์แมน 1997;. Srikuea et al, 2012 ) ในทางตรงกันข้ามริ้วรอยหน่วยกล้ามเนื้อกระดูกจะแสดงการลดลงของ VDR ท้องถิ่นในการเชื่อมโยงกับวิถีโปรตีนเปิดใช้งานในกล้ามเนื้อสลายกระดูกเพิ่มขึ้นและการแทรกซึมไขมันเนื้อเยื่อโดยผลกระทบที่พบบ่อยในPPARγ2 (Bhat et al, 2013;. Duque et al, 2004. .. ไรอัน et al, 2013) คำถามกลางที่ได้งงด้านนี้มานานหลายปีไม่ว่าจะเป็นผลกระทบของวิตามินดีในกระดูกและกล้ามเนื้อมีทั้งทางอ้อม- ผ่านแคลเซียมและฟอสเฟตสภาวะสมดุล - หรือบางส่วนโดยตรงโดยVDR ท้องถิ่น นี่คือความขัดแย้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกล้ามเนื้อที่การปรากฏตัวของ VDR ชั่งใจและกระดูกที่เมาส์ยีนรุ่นยังไม่ได้นำเสนอภาพที่ชัดเจนของผลกระทบในท้องถิ่นVDR ของ. หลังไฮไลท์ความซับซ้อนของสัญญาณท้องถิ่นและ VDR ระหว่างระบบในการปรับการตอบสนองของเนื้อเยื่อคำถามก็คือไม่ว่าจะเป็นวิตามิน D's ผลกระทบในกระดูกและกล้ามเนื้อมีการบูรณาการอย่างแท้จริงหรือค่อนข้างอิสระ ในการสนับสนุนของอดีตกระดูก VDR modulates ผลกระทบของการโหลดของกล้ามเนื้อกระดูก(แอนเดอ et al., 2013) และวิตามินดีทรัพย์ภายในเส้นใยกล้ามเนื้ออาจกระจายไปที่กระดูกที่อยู่ติดกันอยู่ภายใต้อิทธิพลของสิ่งเร้าท้องถิ่น(Abboud et al., 2013) นอกจากนี้วิตามินดีควบคุมปัจจัย paracrine พิจารณาเพื่ออำนวยความสะดวก crosstalk กระดูกกล้ามเนื้อ - osteocalcin และอาจ IL6 และ myostatin (มอร์ริสัน, et al. 1989;.. Schleithoff et al, 2006; Szulc et al, 2012) อาจจะมากที่สุดหลักฐานที่น่าสนใจของการตอบสนองระหว่างการเชื่อมต่อมีให้เห็นในผู้สูงอายุผู้ป่วยที่ได้รับวิตามินดีeldecalcitol แบบอะนาล็อก พวกเขาแสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงขนานในพารามิเตอร์ของกล้ามเนื้อและกระดูกที่มีการทำหน้าที่ร่วม(Iwamoto และซาโต 2014; Matsumoto. et al, 2011). ที่ร่วมกันศึกษาเหล่านี้ยืนยันความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างกระดูกและกล้ามเนื้อและเพิ่มวิตามิน D's ละครที่กำลังขยายตัวของพิเศษผลกระทบ -skeletal การศึกษาในอนาคตมีความจำเป็นที่จะคลี่คลายกลไกในเนื้อเยื่อ modulatory ผล pleiotropic ของวิตามินดีและในการสำรวจศักยภาพในการรักษาการกำหนดเป้าหมายทางเดินนี้ในความผิดปกติของกล้ามเนื้อและกระดูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสิ่งพิมพ์อสุจิของเขาในการรักษาของโรคกระดูกอ่อนโดยแสงแดด
แพทย์อเมริกันอัลเฟรดเฮสส์กล่าวว่า " แม้ว่าเราจะมี
ตระหนักถึงความสำคัญของแสงแดดในการเจริญเติบโตของพืช เรา
[ ตอนนี้ ] ว่ามันมีความสำคัญน้อยมากในการพัฒนา
ชีวิตสัตว์ " ( Hess 1922 ) ตั้งแต่นี้ เราได้ทำ
ความก้าวหน้าที่สำคัญในความเข้าใจกิจกรรมทางชีวภาพของ " แสงแดด
ฮอร์โมน " 1,25 ( OH ) 2 มิติ และ ระบบกว้างผลแร่
สมดุล การพัฒนาอวัยวะ , fibrosis และวัฏจักรเซลล์ระเบียบ .
เรายังกลายเป็นมากขึ้นตระหนักถึง interconnected
ชีววิทยาของกล้ามเนื้อและกระดูก และการค้นหาปัจจัยรวมกัน

อธิบายได้ชัดเจนต่อความหมาย

การรักษาในอนาคต( กีกีส et al . , 2014a ) .
วิตามินดังกล่าวเป็นหนึ่งในปัจจัยที่อาจรวม
กระดูกและกล้ามเนื้อ สนับสนุนการแข่งขันนี้ในหลอดทดลองที่แสดงให้เห็นผลอย่างรวดเร็วและจีโนม
หลากหลายของวิตามิน D ในการหาอนุพันธ์
mineralization กระดูกและขนาดเส้นใยกล้ามเนื้อ ( กีกีส et al . , 2014b ;
ทานากะ et al . , 2014 ; รถตู้ driel et al . , 2006 ; ยาง et al . , 2013 ) ต่อไปนี้
บาดเจ็บหน่วยแสดงความไวของกล้ามเนื้อกระดูกและวิตามิน D
ท้องถิ่นขึ้น ระเบียบของ cyp27b1 . , และการลดลงของระดับซีรั่ม 25ohd เกี่ยวข้อง
( ettehad et al . , 2014 ; โซ
และ นอร์แมน , 1997 ; srikuea et al . , 2012 ) ในทางตรงกันข้าม , กระดูกและกล้ามเนื้อแสดงริ้วรอย
หน่วยลดลงในท้องถิ่น . ร่วมกับ
เปิดเส้นทางในโปรตีนกล้ามเนื้อเพิ่มการละลายของกระดูก
และการซึมเนื้อเยื่อไขมัน โดยผลที่พบใน ppar γ 2
( ภัต et al . , 2013 ; Duque et al . , 2004 ; ไรอัน et al . , 2013 ) .
คำถามกลางที่มีงงงวยนี้มานานหลายปี
คือว่าผลของวิตามิน D ในกระดูกและกล้ามเนื้อ และทางอ้อม
ผ่านทั้งหมด สมดุลของแคลเซียมและฟอสเฟต ( หรือบางส่วนโดยตรง
. ท้องถิ่น นี้คือการขัดแย้งโดยเฉพาะกล้ามเนื้อที่
การแสดงตนของ . เป็น debated และในกระดูก ซึ่งรูปแบบเมาส์
พันธุกรรมไม่ได้นำเสนอภาพที่ชัดเจนของอิทธิพลท้องถิ่น . .
หลังเน้นความซับซ้อนของท้องถิ่นและระหว่างระบบใน modulating การตอบสนองสัญญาณ . เนื้อเยื่อ .
อีกคำถามคือว่า วิตามิน ดี ผลในกระดูกและกล้ามเนื้ออย่างแท้จริง
แบบอิสระ หรือค่อนข้าง . ในการสนับสนุน
ของอดีตต่อ . modulates ผลของ
โหลดกล้ามเนื้อกระดูก ( Anderson et al . , 2013 ) และวิตามิน D ซ่อนเร้นภายใน
ใยกล้ามเนื้อ อาจกระจายไปกระดูกที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของสิ่งเร้าภายใน (
เอิปบูด et al . , 2013 ) นอกจากนี้ วิตามินดีควบคุม
พาราไครน์พิจารณาปัจจัยเพื่อให้กระดูกและกล้ามเนื้องานเขียนของฮารูกิ มูราคามิ
- ธีโอเคลซินและอาจ il6 และ myostatin ( มอร์ริสัน et al . ,
1989 ;schleithoff et al . , 2006 ; ชอล์ก et al . , 2012 ) บางทีที่น่าสนใจที่สุด
หลักฐานการเชื่อมต่อระหว่างการตอบสนองที่เห็นในผู้สูงอายุ
ผู้ป่วยที่ได้รับวิตามิน D Analog eldecalcitol . พวกเขาแสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงในกล้ามเนื้อและกระดูกขนานกัน

ผลพารามิเตอร์กับการทำงานที่เกี่ยวข้อง ( อิวาโมโตะกับซาโตะ , 2014 ; มัตสึโมโตะ
et al . , 2011 ) .
ถ่ายด้วยกันการศึกษาเหล่านี้ยืนยันความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด
ระหว่างกระดูกและกล้ามเนื้อ และเพิ่มวิตามิน D เป็น burgeoning ละคร
ที่มีโครงสร้างพิเศษ การศึกษาในอนาคตจะต้องคลี่คลาย
กลไกในเนื้อเยื่ออซีติลโคลี pleiotropic , ผลของวิตามิน D
และศึกษาศักยภาพการรักษาของเป้าหมายนี้ในทางเดิน
musculoskeletal disorders