The Holy Roman Empire was a fragmen

The Holy Roman Empire was a fragmented collection of largely independent states. The position of the Holy Roman Emperor was mainly titular, but the emperors, from the House of Habsburg, also directly ruled a large portion of Imperial territory (the Archduchy of Austria and the Kingdom of Bohemia) as well as the Kingdom of Hungary. The Austrian domain was thus a major European power in its own right, ruling over some eight million subjects. Another branch of the House of Habsburg ruled over Spain and its empire, which included the Spanish Netherlands, southern Italy, the Philippines and most of the Americas. In addition to Habsburg lands the Holy Roman Empire contained several regional powers, such as the Duchy of Bavaria, the Electorate of Saxony, the Margraviate of Brandenburg, the Electorate of the Palatinate, Landgraviate of Hesse, the Archbishopric of Trier and the Free Imperial City of Nuremberg. A vast number of minor independent duchies, free cities, abbeys, prince-bishoprics, and petty lordships (whose authority sometimes extended to no more than a single village) rounded out the Empire. Apart from Austria and perhaps Bavaria, none of those entities was capable of national-level politics; alliances between family-related states were common, due partly to the frequent practice of splitting a lord's inheritance among his various sons.

Religious tensions remained strong throughout the second half of the 16th century. The Peace of Augsburg began to unravel: some converted bishops refused to give up their bishoprics, and certain Habsburg and other Catholic rulers of the Holy Roman Empire and Spain sought to restore the power of Catholicism in the region. This was evident from the Cologne War (1583–88), a conflict initiated when the prince-archbishop of the city, Gebhard Truchsess von Waldburg, converted to Calvinism. As he was an imperial elector, this could have produced a Protestant majority in the College that elected the Holy Roman Emperor, a position that Catholics had always held.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นคอลเลกชันการแยกส่วนของรัฐที่เป็นอิสระส่วนใหญ่ ตำแหน่งของจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นส่วนใหญ่ยศ แต่จักรพรรดิจากบ้านเบิร์กส์ยังปกครองโดยตรงส่วนใหญ่ของดินแดนจักรพรรดิ (คนอาร์ชดัชชีออสเตรียและราชอาณาจักรโบฮีเมีย) เช่นเดียวกับราชอาณาจักรฮังการี โดเมนออสเตรียจึงเป็นอำนาจยุโรปที่สำคัญในสิทธิของตนเองปกครองบางแปดล้านวิชา สาขาของบ้านเบิร์กส์อีกปกครองสเปนและจักรวรรดิซึ่งรวมถึงสเปนเนเธอร์แลนด์, ภาคใต้ของอิตาลี, ฟิลิปปินส์และส่วนใหญ่ของอเมริกา นอกจากนี้ในการเบิร์กส์ที่ดินจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่มีอำนาจในภูมิภาคต่างๆเช่นขุนนางแห่งบาวาเรียเลือกตั้งของแซกโซนีเอทของบรันเดนบูเลือกตั้งของเน ธ Landgraviate ของเฮสส์ราชาคณะของผู้ทดสอบและ Imperial City ฟรี นูเรมเบิร์ก จำนวนมากมายของ duchies อิสระเล็ก ๆ น้อย ๆ ในเมืองฟรีสำนักสงฆ์เจ้าชาย bishoprics และ lordships ลหุโทษ (ที่มีอำนาจบางครั้งการขยายไปยังไม่เกินหมู่บ้านเดี่ยว) โค้งออกเอ็มไพร์ นอกเหนือจากออสเตรียบาวาเรียและบางทีอาจจะไม่มีหน่วยงานผู้มีความสามารถในการเมืองระดับชาติ; พันธมิตรระหว่างรัฐที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวเป็นเรื่องปกติเนื่องจากส่วนหนึ่งที่จะปฏิบัติบ่อยของการแยกมรดกพระเจ้าในหมู่ลูกหลานต่าง ๆ ของเขา. ความตึงเครียดทางศาสนายังคงแข็งแกร่งตลอดช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 16 สันติภาพออกซ์เริ่มคลี่คลายบางแปลงบาทหลวงปฏิเสธที่จะให้ bishoprics ของพวกเขาและบางเบิร์กส์และผู้ปกครองคาทอลิกอื่น ๆ ของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และสเปนพยายามที่จะเรียกคืนอำนาจของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกในภูมิภาค นี้เห็นได้ชัดจากโคโลญสงคราม (1583-1588) ความขัดแย้งที่ริเริ่มเมื่อเจ้าชายอาร์คบิชอปแห่งเมืองเกบฮาร์ด Truchsess ฟอน Waldburg แปลงคาลวิน ในฐานะที่เขาเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ยิ่งใหญ่นี้อาจมีการผลิตส่วนใหญ่โปรเตสแตนต์ในวิทยาลัยที่ได้รับการเลือกตั้งจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ตำแหน่งคาทอลิกได้จัดขึ้นเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นอิสระส่วนใหญ่ของสคอลเลกชันของอเมริกา ตำแหน่งของจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นยศ แต่จักรพรรดิจากราชวงศ์ฮับส์บูร์กปกครองยังได้โดยตรงส่วนใหญ่ของดินแดนจักรพรรดิ ( อาร์ชดัชชีออสเตรียและราชอาณาจักรโบฮีเมีย ) รวมทั้งอาณาจักรฮังการีโดเมนของออสเตรียจึงอำนาจยุโรปที่สำคัญในสิทธิของตนเอง ปกครองบางแปดล้านคน สาขาของราชวงศ์ฮับส์บูร์กปกครองสเปนและอาณาจักรของมัน ซึ่งรวมถึง สเปน เนเธอร์แลนด์ อิตาลีตอนใต้ ฟิลิปปินส์ และที่สุดของอเมริกา นอกจากฮับส์บูร์กที่ดินจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังหลายภูมิภาค เช่น อาณาจักรดยุคแห่งบาวาเรีย ,เขตเลือกตั้งของโซนี , รัฐมาตูโกรสซูโดซูล ในเขตเลือกตั้งของพาลาทิเนต landgraviate , แห่งเฮสส์ , ราชรัฐอัครมุขนายกแห่งเทรียร์และจักรพรรดินครอิสระของเนิร์นแบร์ก . มีจำนวนมากมายของสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่เป็นอิสระฟรีรองเมือง , วัด , เจ้าชาย bishoprics และ lordships อนุ ( ที่มีอำนาจบางครั้งขยายไม่เกินหมู่บ้านเดียว ) โค้งออกจักรวรรดิห่างจากออสเตรีย และบางที บาวาเรีย ไม่มีหน่วยงานนั้น คือ ความสามารถของการเมืองระดับชาติ พันธมิตรระหว่างครอบครัวที่อเมริกาอยู่ทั่วไป เนื่องจากบางส่วนเพื่อฝึกบ่อย ๆ แบ่งมรดกของพระเยโฮวาห์ระหว่างคนต่าง ๆของเขา . . . . . .

ศาสนาความตึงเครียดยังคงแข็งแกร่งตลอดครึ่งหลังของศตวรรษที่ 16 ความสงบสุขของ เอาก์สบวร์ก เริ่มแก้ไขบางแปลงบาทหลวงปฏิเสธที่จะให้ขึ้น bishoprics ของพวกเขาและฮับส์บูร์กบางอย่างและผู้ปกครองคาทอลิกอื่น ๆของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และสเปนพยายามที่จะฟื้นฟูอำนาจของคริสตจักรคาทอลิกในภูมิภาค นี้เห็นได้ชัดจากสงครามโคโลญ ( 1244 – 88 ) , ความขัดแย้งเริ่มต้นเมื่อเจ้าชายอาร์คบิชอปแห่งเมืองเก็บเฮิร์ด truchsess ฟอน waldburg แปลงข้อมูลลัทธิคาลวิน . เขาเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งจักรวรรดินี้จะผลิตส่วนใหญ่ของโปรเตสแตนต์ในมหาวิทยาลัยที่ได้รับเลือกให้เป็นจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ , ตำแหน่งที่คาทอลิกมักจะจัดขึ้น