Marientail-san offered to ask for t

Marientail-san offered to ask for the letter of introduction from that Satou guy, but I flatly refused.

Satou must be a cheat main protagonist type of man.
There's no doubt that disturbances will happen in the places where he's at.

I don't want to approach such a dangerous place.

Moreover, Satou's girl--Marientail-san is in this labyrinth city.
Applying tales to real life is dangerous, but from my experience, this world has high affinity with tales. This place should be safe as long as she's here.

Even if anything happened, Satou probably would appear to remove the danger before she got into crisis.

I remained in this labyrinth city with a reason unsupported by anyone.
Of course the reason is not just that.

"John, are you delving alone again?"
"Yea."
"Won't you go with us?"
"Sorry."

I refuse the invitation of a rabbitfolk who's wearing a blue mantle, and delve into the labyrinth alone.
My objectives are treasure chests.

Recently I've found pieces of magic recipe using beria's fruit inside treasure chests in shallow floors.
My intuition tells me that this is Satou-shi's doing.

From the rumor I've gathered in this labyrinth city, this Satou-shi guy is a [Good-natured Japanese]. That guy probably prepared the treasure chest event.

Putting that aside, searching for this recipe pieces is attractive.

Certainly the recipe will make me some profit, but there's another point to be excited about.
Several days ago, the viceroy of Selbira city announced that the explorer who found the last piece would be given the chevalier peerage.

According to the rumor in the city, this was initiated by the viceroy's follower, Baron Dyukeli, but even if they can't give me a peerage, a Marquis should be able to write a letter of introduction.

While checking my home-made map, I break through unexplored area.
It's going to be difficult for the day trip soon.

That said, exploring the labyrinth alone overnight is nonsense.
I can declare that continuing the exploration without sufficient sleep even in the best condition is impossible.

When I was thinking that I should go back soon, the stone monument in the passage began to blink.

--This is bad! It's a Gushing Hole.

I throw the stink ball to the ground, and run away from that place.
However, I was too impatient and didn't mind my steps.

The moment my foot stepped on a large slate on the ground, that slate broke, and a pit appeared.

I immediately threw the rope on my waist, but I had no hero revision that would make it coil around the passage's lumps.
The fact that it was not a vertical pit, but a sloping one was my sole help.

--I have a good fortune.

I wonder how many days have elapsed since I thought that.

It looks like I've fallen to the passage just after the Gushing Hole where monsters appeared.
According to the rumor in the labyrinth city, in 100 years, the only people who treaded upon the end of a Gushing Hole and came out alive were Satou-shi and his companions.

At present, every time I met a monster, I sneaked past ones I couldn't win against, and only fought against ones I could win like goblins and mock-wolf, while advancing through the underground passage.
This underground passage continued deep until a large room filled with spider webs, a dead end.
Of course, there's probably a passage on the other side of the large room, but I know that the goblins presiding in the large room would be my end, I couldn't bring myself to recklessly challenge them.

I was able to survive thanks to mayonnaise jar and rock candies that I always brought just in case, and water trickling on the passage wall.

However, it's getting bad.

I had ran out of mayonnaise on the second day, and the rock candy that I just ate was the last.
Above all, a mantis bastard got stuck on the trap right beside the water source. My life would be in precarious state if I couldn't drink water.
The special bullets, three remaining.
Although, even if I use the gun, there's no way I can win against that mantis bastard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Marientail ซังนำเสนอเพื่อขอจดหมายแนะนำตัวจาก Satou คน แต่ผมปฏิเสธอย่างเด็ดขาด.

Satou จะต้องเป็นโกงประเภทสนับสนุนหลักของมนุษย์.
มีข้อสงสัยว่าการรบกวนจะเกิดขึ้นในสถานที่ที่เขาอยู่ที่ใด.

ฉันทำไม่ได้ ต้องการวิธีการดังกล่าวเป็นสถานที่อันตราย.

นอกจากนี้ Satou สาว -. Marientail ซังอยู่ในเมืองที่เขาวงกตนี้
การใช้นิทานกับชีวิตจริงเป็นอันตราย แต่จากประสบการณ์ของผมในโลกนี้มีความสัมพันธ์กันสูงด้วยนิทาน สถานที่แห่งนี้ควรจะปลอดภัยตราบเท่าที่เธออยู่ที่นี่.

แม้ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น Satou อาจจะปรากฏในการลบอันตรายก่อนที่เธอจะได้เข้าสู่วิกฤติ.

ฉันยังคงอยู่ในเมืองที่เขาวงกตนี้กับเหตุผลที่ได้รับการสนับสนุนจากทุกคน.
แน่นอนเหตุผลที่ไม่ได้เป็นเพียง ว่า.

"จอห์นที่คุณขุดคุ้ยคนเดียวอีกครั้งหรือไม่"
"ใช่."
"คุณไม่อยากจะไปกับเรา?"
"ขอโทษ."

ฉันปฏิเสธคำเชิญของ rabbitfolk ผู้ที่สวมเสื้อคลุมสีฟ้าและเจาะเข้าไปในเขาวงกตเพียงอย่างเดียว
วัตถุประสงค์ของฉันหีบสมบัติ.

ชิ้นเร็ว ๆ นี้ผมได้พบสูตรมายากลโดยใช้ผลไม้เบเรียภายในหีบสมบัติในชั้นตื้น.
ปรีชาผมบอกว่านี่คือการทำ Satou-ชิ.

จากข่าวลือที่ผมเคยรวมตัวกันในเมืองที่เขาวงกตนี้นี้ Satou-Shi ผู้ชายเป็น [อัธยาศัยดีญี่ปุ่น] ผู้ชายคนนั้นอาจจะเตรียมจัดกิจกรรมสมบัติหน้าอก.

ใส่ว่านอกเหนือหาชิ้นสูตรนี้เป็นที่น่าสนใจ.

แน่นอนสูตรจะทำให้ฉันกำไรบางส่วน แต่มีจุดที่จะตื่นเต้นกับอีก.
หลายวันที่ผ่านมาอุปราชแห่งเมือง Selbira ประกาศว่า สำรวจที่พบชิ้นส่วนสุดท้ายที่จะได้รับตำแหน่งขุนนางอัศวิน.

ตามที่มีข่าวลือในเมืองนี้ถูกริเริ่มโดยลูกศิษย์อุปราชของบารอน Dyukeli แต่แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถให้ฉันขุนนางเป็นมาร์ควิสควรจะสามารถ การเขียนจดหมายแนะนำตัวได้.

ในขณะที่การตรวจสอบแผนที่ทำที่บ้านของฉันฉันตัดผ่านพื้นที่สำรวจ.
มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับการเดินทางวันเร็ว ๆ นี้.

ที่กล่าวว่าการสำรวจเขาวงกตคนเดียวในชั่วข้ามคืนเป็นเรื่องไร้สาระ.
ฉันจะประกาศว่าการดำเนินการต่อการสำรวจ โดยไม่ต้องนอนหลับอย่างเพียงพอแม้จะอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเป็นไปไม่ได้.

เมื่อผมคิดว่าผมควรจะย้อนกลับไปในเร็ว ๆ นี้อนุสาวรีย์หินในทางที่จะเริ่มต้นให้กระพริบตา.

--This ไม่ดี! มันเป็นพุ่งหลุม.

ฉันโยนลูกบอลกลิ่นเหม็นลงไปที่พื้นและหนีออกจากสถานที่ที่.
แต่ผมเป็นคนใจร้อนเกินไปและไม่ได้ใจขั้นตอนของฉัน.

ขณะที่เท้าของฉันก้าวขึ้นไปบนกระดานชนวนขนาดใหญ่บนพื้นดินชนวนที่ ยากจนและหลุมปรากฏ.

ฉันทันทีโยนเชือกเอวของฉัน แต่ฉันไม่ได้มีการแก้ไขพระเอกที่จะทำให้มันม้วนรอบ ๆ ก้อนเนื้อเรื่องของ.
ความจริงที่ว่ามันไม่ได้เป็นหลุมแนวตั้ง แต่ลาดหนึ่งเป็นความช่วยเหลือ แต่เพียงผู้เดียวของฉัน .

--I มีความโชคดี.

ฉันสงสัยว่าหลายวันผ่านไปนับตั้งแต่ผมคิดว่า.

ดูเหมือนว่าฉันได้ลดลงไปตามทางเดินหลังพุ่งหลุมที่มอนสเตอร์ปรากฏ.
ตามที่มีข่าวลือในเมืองเขาวงกตใน 100 ปีคนเท่านั้นที่ถูกบดขยี้เมื่อปลายพุ่งหลุมและออกมามีชีวิตอยู่ Satou-Shi และสหายของเขา.

ในปัจจุบันเวลาที่ฉันได้พบกับมอนสเตอร์ทุกฉันแอบคนที่ผ่านมาผมไม่สามารถเอาชนะและมีเพียง ต่อสู้กับคนที่ฉันสามารถชนะเหมือนก๊อบลินและจำลองหมาป่าในขณะที่กำลังผ่านอุโมงค์รถไฟใต้ดิน.
อุโมงค์รถไฟใต้ดินนี้อย่างต่อเนื่องลึกจนเป็นห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยใยแมงมุม, ปลายตาย.
แน่นอนอาจมีทางเดินในด้านอื่น ๆ ของ ห้องขนาดใหญ่ แต่ฉันรู้ว่าก๊อบลินประธานในห้องขนาดใหญ่จะเป็นจุดสิ้นสุดของฉันฉันไม่สามารถนำตัวเองให้มุทะลุท้าทายพวกเขา.

ฉันก็สามารถที่จะอยู่รอดได้ต้องขอบคุณขวดมายองเนสและร็อคลูกอมที่ฉันมักจะนำเพียงในกรณีที่ และน้ำไหลบนผนังทางเดิน.

แต่ก็รับไม่ดี.

ฉันได้วิ่งออกมาจากมายองเนสในวันที่สองและขนมร็อคที่ผมเพียงแค่กินเป็นคนสุดท้าย.
เหนือสิ่งไอ้ตั๊กแตนตำข้าวได้ติดอยู่ในกับดักขวา ข้างแหล่งน้ำ ชีวิตของฉันจะอยู่ในสถานะล่อแหลมถ้าฉันไม่สามารถดื่มน้ำ.
กระสุนพิเศษเหลืออีกสาม.
แม้ว่าแม้ว่าฉันจะใช้ปืนที่มีวิธีที่ฉันสามารถชนะกับไอ้ตั๊กแตนตำข้าวว่าไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

marientail ซาน เสนอให้ขอจดหมายแนะนำจากหมอซาโต้ แต่ผมปฏิเสธอย่างเรียบง่ายซาโต้ ต้องโกงตัวเอกหลักประเภทของมนุษย์ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ความวุ่นวายจะเกิดขึ้นในสถานที่ที่เขาอยู่ฉันไม่อยากเข้าใกล้สถานที่อันตรายอย่างนั้นนอกจากนี้ ซาโต้ เป็นผู้หญิง marientail ซานอยู่ในเขาวงกตของเมืองการใช้เรื่องเล่าชีวิตจริงเป็นอันตราย แต่จากประสบการณ์ของผม โลกนี้มีความสัมพันธ์สูงกับนิทาน สถานที่นี้จะปลอดภัยตราบใดที่เธออยู่ที่นี่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ซาโต้ อาจจะปรากฏขึ้นเพื่อลบอันตรายก่อนที่เธอจะเข้าสู่ภาวะวิกฤตฉันอยู่ในเขาวงกตของเมือง ด้วยเหตุผลสนับสนุนโดยใครแน่นอนว่า เหตุผลไม่ใช่แค่เรื่องนั้น" จอห์น , คุณ delving คนเดียวอีกแล้วเหรอ ? "" ใช่ " ." คุณจะไม่ไปกับพวกเราเหรอ ? "" ขอโทษ "ฉันปฏิเสธคำเชิญของ rabbitfolk ที่ใส่เสื้อคลุมสีน้ำเงิน และเจาะลึกเข้าไปในเขาวงกตตามลำพังวัตถุประสงค์ของฉันคือหีบสมบัติเมื่อเร็วๆนี้ฉันได้พบชิ้นส่วนของมายากลสูตรใช้เบเรียผลไม้ภายในหีบสมบัติในที่ตื้น ชั้นสัญชาตญาณของฉันบอกว่ามันคือ ซาโตชิ ทำจากข่าวลือที่ได้ทำมาในเขาวงกตของเมืองนี้ ซาโตชิ ผู้ชายเป็นคนจิตใจดี [ ญี่ปุ่น ] ผู้ชายคนนั้นอาจจะเตรียมหีบสมบัติเหตุการณ์ช่างมันเถอะ , ค้นหาสูตรนี้ชิ้นมีเสน่ห์แน่นอนสูตรจะทำให้กำไรบางส่วน แต่ยังมีจุดอื่น จะได้ตื่นเต้นเกี่ยวกับหลายวันที่ผ่านมา selbira อุปราชของเมืองประกาศว่า Explorer ที่พบชิ้นสุดท้ายจะได้รับ Chevalier กลอนมาตามข่าวลือในเมืองนี้ถูกริเริ่มโดยเป็นอุปราช ผู้ตาม บารอน dyukeli แต่แม้พวกเขาจะไม่ได้เอากลอนมา , Marquis น่าจะสามารถเขียนจดหมายแนะนำในขณะที่การตรวจสอบแผนที่เอง ฉันตัดผ่านพื้นที่ unexplored .มันคงจะยากสำหรับวันเดินทางเร็ว ๆนี้ที่กล่าวว่า การสำรวจเขาวงกตไว้ข้ามคืน มันไร้สาระผมจะประกาศว่าต่อไปสำรวจโดยไม่ต้องนอนหลับเพียงพอแม้ในสภาพที่ดีที่สุด มันเป็นไปไม่ได้เมื่อฉันคิดว่าฉันควรกลับไป หินอนุสาวรีย์ในทางเดินเริ่มกระพริบตา. . . นี่มันเลว ! มันมีรูไหล .ฉันโยนเหม็นบอลกับพื้นและวิ่งออกไปจากสถานที่นั้นแต่ฉันใจร้อนมากเกินไป และไม่ได้รังเกียจขั้นตอนของฉันทันทีที่เท้าของฉันเหยียบลงบนกระดานชนวนกระดานชนวนใหญ่บนพื้นดิน ที่ยากจน และหลุมที่ปรากฏผมรีบโยนเชือกที่เอวของฉัน แต่ฉันมีฮีโร่แก้ไขได้ขดรอบของทางเดินอาหารความจริงที่ว่ามันไม่ได้เป็นหลุมแนวตั้งแต่ลาดหนึ่งช่วยคนเดียวของฉัน. . . ฉันมีโชคชะตาที่ดีฉันสงสัยว่าหลายวันผ่านไปนับตั้งแต่ฉันคิดว่า .ดูเหมือนผมจะลดลงหลังจากพุ่งผ่านหลุมที่มอนสเตอร์ปรากฎตัวตามข่าวลือในเขาวงกตของเมือง ใน 100 ปี คนที่ treaded เมื่อจบหลุมไหลออกมามีชีวิตอยู่เป็นซาโตชิและสหายของเขาปัจจุบัน ทุกครั้งที่ผมเจอสัตว์ประหลาด ฉันแอบในอดีตฉันไม่สามารถเอาชนะ และต่อสู้กับคนที่ฉันสามารถชนะเหมือนปีศาจหมาป่า เยาะเย้ย ในขณะที่ก้าวผ่านทางเดินใต้ดินทางเดินใต้ดินนี้อย่างต่อเนื่องลึกจนถึงห้องใหญ่ที่เต็มไปด้วยใยแมงมุม เป็นทางตันแน่นอน มันอาจเป็นทางอีกฟากหนึ่งของห้องที่มีขนาดใหญ่ แต่ฉันรู้ว่าปีศาจประธานในห้องพักขนาดใหญ่จะสิ้นสุดของผม ผมไม่สามารถที่จะประมาทท้าทายพวกเขาผมสามารถที่จะอยู่รอดได้ต้องขอบคุณขวดมายองเนสและหินลูกกวาดที่ฉันมักจะนำในกรณีนี้ และน้ำไหลบนทางเดิน ผนังอย่างไรก็ตาม มันเริ่มแย่ฉันวิ่งออกมาจากมายองเนสในวันที่สอง และลูกกวาดที่ฉันเพิ่งกินเป็นครั้งสุดท้ายข้างต้นทั้งหมด , กั้งเอ้ย ติดอยู่กับกับดักข้างแหล่งน้ำ ชีวิตของฉันจะอยู่ในสถานะที่ไม่ปลอดภัย ถ้าข้าไม่ได้ดื่มน้ำเศษกระสุนทั้งสามที่เหลือถึงแม้ว่า , แม้ว่าฉันใช้ปืน ไม่มีทางที่ผมจะชนะที่ตั๊กแตนสารเลว