The value of Ohlson (1995) and Felt

The value of Ohlson (1995) and Feltham and Ohlson (1995) can best be appreciated when one recognizes where the studies fit on the evolu tionary tree of research. These studies return to issues so basic as to ren­ der them direct descendants of work done no later than the 1960s (e.g., Edwards and Bell 1961;
Modigliani and Miller 1958; Miller and Modigliani 1961; and Preinreich 1938). Ohlson (1995) and Feltham and Ohlson (1995) represent the base of a branch that capital markets research might have followed, but did not. Instead, framed within the so-called informational perspective, research since the late 1960s developed with­ out
much emphasis on the precise structure of the relation between accounting data and firm value. In a sense, Ohlson (1995) and Feltham and Ohlson (1995) return to "step one" and attempt to build a more solid foundation for further work. A fair evaluation of this work must consider that it is only a first step, not yet intended to represent a fully developed framework. Nevertheless, even in its embryonic state, the path laid down in Ohlson (1995) and Feltham and Ohlson (1995) offers some important and immediate contributions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนจะนิยมของ Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) เมื่อหนึ่งรู้จักศึกษาพอดีกับต้น tionary evolu วิจัยที่ ศึกษาเหล่านี้กลับไปยังปัญหาดังนั้นพื้นฐานเป็นแดร์เร็นให้ลูกหลานโดยตรงของงานที่ทำเสร็จภายในปี 1960 (เช่น เอ็ดเวิร์ดและเบล 1961 Modigliani และมิลเลอร์ 1958 มิลเลอร์และ Modigliani 1961 ก Preinreich 1938) Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) หมายถึงฐานของสาขาที่ตลาดทุนวิจัยอาจมีตาม แต่ไม่ แทน กรอบภายในมุมมองข้อมูลที่เรียกว่า วิจัยเนื่องจากปลาย 1960s พัฒนาด้วยออก มากเน้นโครงสร้างชัดเจนของความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลบัญชีและมูลค่าของบริษัท ในความรู้สึก Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) ส่งคืน "ขั้นตอนที่หนึ่ง" และพยายามที่จะสร้างฐานแข็งแรงมากขึ้นสำหรับการทำงานเพิ่มเติม การประเมินงานงานต้องพิจารณาว่า เป็นเพียงก้าวแรก ยังไม่ได้ มีจุดประสงค์เพื่อแสดงถึงกรอบการพัฒนาอย่างเต็ม อย่างไรก็ตาม แม้ในสถานะตัวอ่อน เส้นทางไว้ใน Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) เสนอผลงานบางอย่างสำคัญ และทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าของ Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) สามารถที่ดีที่สุดได้รับการชื่นชมเมื่อหนึ่งตระหนักถึงการศึกษาที่พอดีกับต้นไม้ tionary Evolu ของการวิจัย การศึกษาเหล่านี้กลับไปที่ปัญหาพื้นฐานเพื่อ ren เดอร์พวกเขาทายาทสายตรงของงานที่ทำไม่น้อยกว่าปี 1960 (เช่นเอ็ดเวิร์ดและเบลล์ 1961;
Modigliani และมิลเลอร์ 1958; มิลเลอร์และ Modigliani 1961 และ Preinreich 1938) Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) เป็นฐานของสาขาการวิจัยตลาดทุนอาจจะตามมา แต่ไม่ได้ แต่ล้อมกรอบด้วยมุมมองของข้อมูลที่เรียกว่าการวิจัยตั้งแต่ช่วงปลายปี 1960 ได้รับการพัฒนาที่มีออกมา
มากเน้นโครงสร้างที่แม่นยำของความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลทางบัญชีและมูลค่าของ บริษัท ในความรู้สึก Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) กลับไป "ขั้นตอนหนึ่ง" และพยายามที่จะสร้างรากฐานที่มั่นคงมากขึ้นสำหรับการทำงานต่อไป การประเมินผลที่เป็นธรรมของงานนี้จะต้องพิจารณาว่ามันเป็นเพียงขั้นตอนแรกยังไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นตัวแทนของกรอบการพัฒนาอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตามแม้จะอยู่ในสถานะที่ตัวอ่อนของเส้นทางที่วางไว้ใน Ohlson (1995) และ Feltham และ Ohlson (1995) มีบางส่วนมีส่วนร่วมสำคัญและเร่งด่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าของโอลสัน ( 1995 ) และ feltham โอลสัน ( 1995 ) สามารถที่ดีที่สุดได้รับการชื่นชมเมื่อรับรู้หนึ่งที่การศึกษาพอดีกับ evolu tionary ต้นไม้ของการวิจัย การศึกษาเหล่านี้กลับปัญหาดังนั้นพื้นฐานเป็นเรนอง เดอ พวกเขาโดยตรงของลูกหลานทำงานเสร็จไม่เกิน 60 ( เช่น เอ็ดเวิร์ดและระฆัง 1961 ;
Modigliani และมิลเลอร์ 1958 ; มิลเลอร์และ Modigliani 1961 ; และ preinreich 1938 )โอลสัน ( 1995 ) และ feltham โอลสัน ( 1995 ) แสดงฐานของสาขาวิจัยตลาดทุนอาจจะตาม แต่ฉันไม่ทำ แทนกรอบมุมมองข้อมูลที่เรียกว่า การวิจัย ตั้งแต่ปลายทศวรรษที่ 1960 พัฒนาองออก
มากเน้นโครงสร้างที่ชัดเจนของความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลทางบัญชีและมูลค่าของบริษัท ในความรู้สึกโอลสัน ( 1995 ) และ feltham โอลสัน ( 1995 ) และกลับไปที่ " ก้าว " และพยายามที่จะสร้างรากฐานที่มั่นคงสำหรับงานต่อไป การประเมินผลงานของงานนี้จะต้องพิจารณาว่ามันเป็นเพียงขั้นตอนแรก ยังตั้งใจที่จะเป็นตัวแทนของการพัฒนาเต็มกรอบ อย่างไรก็ตาม แม้ในสถานะตัวอ่อนของมันเส้นทางที่วางไว้ใน โอลสัน ( 1995 ) และ feltham โอลสัน ( 1995 ) และมีบางส่วนที่สำคัญและสมทบทันที .