Results and discussionThe dietary f

Results and discussion
The dietary fibre complex consists of a mixture of different components with different chemical structures of different molecular weights. The analysis of the dietary fibre composition of a food sample is an elaborate and expensive endeavour and needs sophisticated analytical equipment. For nutritional labelling purposesn methods for quantification of the non-dige stible total dietary fibre content in food were devised more than 20 years ago using human-amylase and protease. The main drawback of the ‘‘gold standard’’ in dietary fibre measurement (‘‘Prosky method’’, AOAC Method 985.29/991.43) was, that it assays only 78% ethanol insoluble high-molecular weight polymer fibres but not non-digestible oli-gosaccha rides. These low molecular weight fibres have presumably positive health effects (Gemen, de Vries, & Slavin, 2011).
Thus, any assay of dietary fibre in food or raw material for nutritional labelling should allow also for quantification of the NDO fraction of TDF (van der Kaaij et al., 2009; Nishibata et al., 2009). this can now be accomplished by the integrated method AOAC Method 2009.01 (McCleary et al., 2009, 2012). Also resistant starch can now be completely detected and thus is included in the TDF values measured by this method. Our results of comparative measurements of TDF in cereal and bakery products using both AOAC Methods have demonstrated:
1. The LMWSDF fraction in different types of bread represents a considerable proportion of TDF. The TDF assayed by AOAC Method 2009.01 is for some products (whole meal, rye and products baked at higher temperatures than other breads) significantly higher than the TDF value assayed by AOAC Method 991.43 (Table 1). The strikingly lower values for biscuit cookies and oat short bread are reproducible but cannot be explained
yet.
2. The high molecular weight fraction HMWDF (IDF + HMWSDF) assayed by AOAC 2009.01 is of comparable order of magnitude as the TDF fraction assayed by AOAC 991.43.
3. The low molecular weight dietary fibre fractions of TDF (NDO) represent a considerable proportion of the total fibre content of cereal based food (Table 2). The percentage ranges from 62% for biscuit cookies down to 16% for pumpernickel.
Summarising, our study has shown that the amount of total dietary fibre is measurably higher in cereal based food when measured by AOAC Method 2009.01 in comparison to the established AOAC Methods 985.29 and 991.43. This is owed to the fact that 2009.01 now also allows to quantitate the 78% ethanol soluble NDO fibre fraction which 991.43 did not because they were always discarded. Investigations of the molecular weight distribution profiles of the low molecular weight fibre fractions from cereal foods, their molecular structure and last but not least their physiologica effects should ensue now. As pointed out by Gemen et al. recently (Gemen et al., 2011), more investigations into the relation between the health effects (gut health, glucose response) of cereal dietary
fibres and their molecular structures is needed. Comparative measurements of more food items will be necessary to verify whether the presented results reflect a general trend for many foods or are confined to foods of certain plant provenance. More measurements of TDF in various categories of foods by AOAC Method 2009.01 should now be conducted to screen whether a correlation can be found between the ‘‘old’’ and the ‘‘new’’ TDF values. The alternative of determining the TDF content of many products and raw materials anew is not a real one as it must be feared that nobody will be able to conduct or finance such an enormous task in order to update existing nutrient data bases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนาเส้นใยอาหารที่ซับซ้อนประกอบด้วยส่วนผสมของส่วนประกอบต่าง ๆ มีโครงสร้างเคมีที่แตกต่างของน้ำหนักโมเลกุลที่แตกต่างกัน การวิเคราะห์องค์ประกอบของตัวอย่างอาหารเส้นใยอาหารที่เป็น endeavour ประณีต และมีราคาแพง และต้องวิเคราะห์อุปกรณ์ทันสมัย สำหรับทางโภชนาการฉลาก purposesn วิธีการนับของเนื้อหาไม่ใช่ dige stible ใยอาหารรวมในอาหารถูกกำหนดใช้มนุษย์-amylase และรติเอสมานานกว่า 20 ปี ข้อเสียเปรียบหลักของ ''มาตรฐานทอง '' ในวัดเส้นใยอาหาร ('' Prosky วิธี '' วิธี AOAC 985.29/991.43) ได้ ให้มัน assays เพียง 78% เอทานอลน้ำหนักโมเลกุลสูงละลายพอลิเมอร์เส้นใย แต่ขี่ไม่ไม่-digestible oli-gosaccha เส้นใยเหล่านี้น้ำหนักโมเลกุลต่ำมีผลสุขภาพน่าจะบวก (Gemen, de Vries, & Slavin, 2011)ดังนั้น การทดสอบเส้นใยอาหารในอาหารหรือวัตถุดิบสำหรับฉลากโภชนาการควรให้ยังนับของตัวเศษ NDO TDF (van der Kaaij et al., 2009 Nishibata et al., 2009) นี้สามารถตอนนี้สามารถทำได้ โดยวิธีการรวม 2009.01 วิธี AOAC (McCleary et al. ปี 2009, 2012) นอกจากนี้แป้งทนสามารถจะรับการตรวจพบ และจึง รวมอยู่ในค่า TDF ที่วัด โดยวิธีนี้ มีแสดงผลของการวัดเปรียบเทียบของ TDF ในผลิตภัณฑ์ธัญพืชและเบเกอรี่โดยใช้ทั้งสองวิธี AOAC ของเรา:1.เศษ LMWSDF ขนมปังชนิดต่าง ๆ แสดงถึงสัดส่วนที่มากของ TDF เป็น TDF assayed โดย 2009.01 วิธี AOAC สำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง (ทั้งอาหาร ข้าวไรย์ และผลิตภัณฑ์ที่อบที่อุณหภูมิสูงกว่าขนมปังอื่น ๆ) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าค่า TDF assayed โดย 991.43 วิธี AOAC (ตารางที่ 1) ค่าต่ำกว่าบิสกิตคุกกี้และขนมปังเพียงข้าวโอ๊ตจะจำลอง แต่ไม่สามารถอธิบายยัง2.เศษส่วนสูงน้ำหนักโมเลกุล HMWDF (IDF + HMWSDF) assayed โดย AOAC 2009.01 เป็นของเทียบลำดับของขนาดเป็นเศษส่วน TDF assayed โดย AOAC 991.433.เศษส่วนใยอาหารน้ำหนักโมเลกุลที่ต่ำของ TDF (NDO) หมายถึงสัดส่วนสำคัญของเนื้อหารวมใยอาหารจากธัญพืช (ตาราง 2) ช่วงเปอร์เซ็นต์จาก 62% สำหรับคุกกี้บิสกิตลง 16% สำหรับ pumpernickelSummarising เราได้แสดงให้เห็นว่าจำนวนรวมเส้นใยอาหารปริมาณสูงในอาหารธัญพืชตามเมื่อวัด โดย 2009.01 วิธี AOAC โดย 985.29 วิธี AOAC ขึ้นและ 991.43 นี้เป็นหนี้ในความเป็นจริงที่ว่า 2009.01 ตอนนี้ยังอนุญาตให้ quantitate 78% เอทานอลละลาย NDO เส้นใยเศษส่วน 991.43 ที่ทำไม่ได้ เพราะพวกเขามักจะถูกละทิ้ง ตรวจสอบส่วนกำหนดค่าการกระจายน้ำหนักโมเลกุลของโมเลกุลต่ำสุดน้ำหนักเศษเส้นใยจากธัญพืชอาหาร โครงสร้างโมเลกุล และสุดท้ายแต่ไม่น้อย physiologica ของผลควรใส่ใจตอนนี้ ที่ชี้ให้เห็นโดย Gemen et al. ล่าสุด (Gemen et al., 2011), การตรวจสอบเพิ่มเติมเป็นความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบสุขภาพ (สุขภาพลำไส้ ตอบสนองต่อกลูโคส) ของอาหารธัญพืชสำหรับผู้เส้นใยและโครงสร้างของโมเลกุลเป็นสิ่งจำเป็น เปรียบเทียบขนาดของรายการอาหารจะต้องตรวจสอบว่า ผลลัพธ์นำเสนอสะท้อนแนวโน้มทั่วไปในอาหารมาก หรือจำกัดไปอาหาร provenance พืชบาง ตอนนี้ควรจะดำเนินประเมินเพิ่มเติมของ TDF ในประเภทต่าง ๆ ของอาหารโดย 2009.01 วิธี AOAC กับหน้าจอว่าสามารถพบความสัมพันธ์ระหว่าง ''เก่า '' และ ''ใหม่ '' TDF ค่า ทางเลือกของการกำหนดเนื้อหา TDF ของหลายผลิตภัณฑ์และวัตถุดิบนั้นใหม่ไม่ได้เป็นเป็นต้องกลัวว่า ใครจะสามารถดำเนินการ หรือเงินดังกล่าวเป็นงานขนาดใหญ่เพื่อปรับปรุงฐานข้อมูลธาตุอาหารที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลและอภิปราย
ใยอาหารที่ซับซ้อนประกอบด้วยส่วนผสมขององค์ประกอบที่แตกต่างที่มีโครงสร้างทางเคมีที่แตกต่างกันของน้ำหนักโมเลกุลที่แตกต่างกัน การวิเคราะห์องค์ประกอบของใยอาหารของตัวอย่างอาหารเป็นความพยายามที่ซับซ้อนและมีราคาแพงและความต้องการอุปกรณ์การวิเคราะห์ที่มีความซับซ้อน สำหรับวิธีการติดฉลากโภชนาการ purposesn สำหรับปริมาณของใยอาหารที่ไม่ dige stible รวมอาหารเนื้อหาในอาหารที่ได้รับการคิดค้นมานานกว่า 20 ปีที่ผ่านมาโดยใช้มนุษย์อะไมเลสและโปรติเอส เสียเปรียบหลักของ '' มาตรฐานทองคำ '' ในการวัดใยอาหาร ('' โปรสกี้วิธี '', วิธี AOAC 985.29 / 991.43) คือว่าการตรวจเพียง 78% เอทานอลที่ไม่ละลายน้ำน้ำหนักเส้นใยพอลิเมอโมเลกุลสูง แต่ไม่ย่อยไม่ได้ ขี่ oli-gosaccha เหล่านี้เส้นใยน้ำหนักโมเลกุลต่ำมีผลกระทบต่อสุขภาพในเชิงบวกอย่างน่า (Gemen, เดอไวริและ Slavin, 2011).
ดังนั้นการตรวจสอบปริมาณของใยอาหารในอาหารหรือวัตถุดิบสำหรับการติดฉลากโภชนาการใด ๆ ที่จะช่วยให้สำหรับปริมาณของส่วนของ NDO TDF (รถตู้ der Kaaij et al, 2009;.. Nishibata et al, 2009) ตอนนี้สามารถทำได้โดยวิธีการแบบบูรณาการวิธี AOAC 2,009.01 (McCleary et al., 2009, 2012) นอกจากนี้แป้งทนตอนนี้สามารถตรวจพบได้อย่างสมบูรณ์จึงจะรวมอยู่ในค่า TDF วัดโดยวิธีนี้ ผลของเราของการวัดเปรียบเทียบของ TDF ในผลิตภัณฑ์จากธัญพืชและเบเกอรี่โดยใช้ทั้งสองวิธี AOAC ได้แสดงให้เห็น:
1 ส่วน LMWSDF ในรูปแบบที่แตกต่างกันของขนมปังมีสัดส่วนมากของ TDF TDF วิเคราะห์จาก AOAC วิธี 2,009.01 สำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง (อาหารทั้งข้าวและผลิตภัณฑ์อบที่อุณหภูมิสูงกว่าขนมปังอื่น ๆ ) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่ามูลค่า TDF วิเคราะห์จากวิธี AOAC 991.43 (ตารางที่ 1) ค่าที่ต่ำกว่ายอดเยี่ยมสำหรับคุกกี้บิสกิตและขนมปังข้าวโอ๊ตสั้นจะเลียนแบบ แต่ไม่สามารถอธิบายได้
เลย.
2 น้ำหนักโมเลกุลสูงส่วน HMWDF (IDF + HMWSDF) วิเคราะห์จาก AOAC 2,009.01 เป็นเพื่อเทียบเคียงความสำคัญเป็นส่วน TDF วิเคราะห์จาก AOAC 991.43.
3 น้ำหนักโมเลกุลต่ำเศษส่วนใยอาหารของ TDF (NDO) เป็นสัดส่วนที่มากของปริมาณใยอาหารทั้งหมดตามธัญพืช (ตารางที่ 2) ช่วงเปอร์เซ็นต์จาก 62% สำหรับคุกกี้บิสกิตลงไป 16% สำหรับข้าวไร.
Summarising, การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าปริมาณใยอาหารรวมเป็นวัดที่สูงขึ้นในอาหารตามธัญพืชเมื่อวัดโดยวิธี AOAC 2,009.01 เมื่อเปรียบเทียบกับวิธี AOAC จัดตั้งขึ้น 985.29 และ 991.43 นี้เป็นหนี้ความจริงที่ว่า 2,009.01 ตอนนี้ยังช่วยให้การ quantitate ส่วนเส้นใยที่ละลายน้ำได้ NDO เอทานอล 78% ที่ 991.43 ไม่ได้เพราะพวกเขาถูกทิ้งเสมอ การสืบสวนของโปรไฟล์น้ำหนักโมเลกุลของการกระจายน้ำหนักโมเลกุลต่ำเศษส่วนใยอาหารจากธัญพืชโครงสร้างโมเลกุลของพวกเขาและสุดท้าย แต่ไม่น้อยผลกระทบ physiologica ของพวกเขาควรตามมาในขณะนี้ เป็นแหลมออกโดย Gemen และคณะ เมื่อเร็ว ๆ นี้ (Gemen et al., 2011), การตรวจสอบมากยิ่งขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบต่อสุขภาพ (สุขภาพทางเดินอาหาร, การตอบสนองกลูโคส) ของอาหารธัญพืช
และเส้นใยโครงสร้างโมเลกุลของพวกเขาเป็นสิ่งจำเป็น การวัดเปรียบเทียบรายการอาหารที่มากขึ้นจะมีความจำเป็นต้องตรวจสอบว่าผลที่นำเสนอสะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มทั่วไปสำหรับอาหารจำนวนมากหรือถูกกักบริเวณให้อาหารของรากพืชบางอย่าง วัดอื่น ๆ ของ TDF ในประเภทต่างๆของอาหารโดยวิธี AOAC 2,009.01 ขณะนี้ควรจะดำเนินการไปที่หน้าจอไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ที่สามารถพบได้ระหว่าง '' เก่า '' และ '' ใหม่ '' ค่า TDF ทางเลือกของการกำหนดเนื้อหา TDF ของหลายผลิตภัณฑ์และวัตถุดิบที่ใหม่ไม่ได้เป็นจริงตามที่มันจะต้องกลัวว่าไม่มีใครจะสามารถที่จะดำเนินการดังกล่าวเป็นเงินทุนหรืองานใหญ่ในการที่จะปรับปรุงฐานข้อมูลสารอาหารที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปราย
ซับซ้อนเส้นใยอาหารประกอบด้วยส่วนผสมขององค์ประกอบที่แตกต่างกันที่มีโครงสร้างทางเคมีของน้ำหนัก โมเลกุลที่แตกต่างกัน การวิเคราะห์เส้นใยอาหารองค์ประกอบของอาหารตัวอย่างที่ซับซ้อนและมีราคาแพง พยายามและความต้องการอุปกรณ์วิเคราะห์ที่ซับซ้อนสำหรับการติดฉลากโภชนาการ purposesn วิธีการปริมาณของใยอาหารไม่ dige stible รวมเนื้อหาในอาหารถูก devised มากกว่า 20 ปีที่ผ่านมามนุษย์และใช้เอนไซม์อะไมเลสโปรติเอส ข้อเสียเปรียบหลักของ ' มาตรฐาน ' ' ในการวัด 'gold เส้นใยอาหาร ( ''prosky วิธีการ ' ' ไม่วิธี 985.29 / 991.43 ) คือนั่นมันพยายาม 78 % เอทานอลสูงโมเลกุลพอลิเมอร์ เส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ แต่ไม่ไม่ย่อย โอลี่ gosaccha ม้าหมุน เส้นใยเหล่านี้ต่ำน้ำหนักโมเลกุลได้สันนิษฐานบวกผลกระทบต่อสุขภาพ ( gemen &สเลวิน เดอ ฟรีส์ , , , 2011 ) .
ดังนั้นโดยใด ๆของใยอาหารในอาหารหรือวัตถุดิบสำหรับการติดฉลากโภชนาการควรอนุญาตให้สำหรับปริมาณของทำส่วนของ TDF ( ฟาน เดอร์ kaaij et al . , 2009 ; nishibata et al . , 2009 ) นี้สามารถทำได้โดยการใช้วิธีไม่ 2009.01 ( เมิกเคลียรี่ et al . , 2009 , 2012 )นอกจากนี้แป้งป้องกัน สามารถตรวจพบได้อย่างสมบูรณ์และดังนั้นจึงอยู่ใน TDF ค่าที่วัดได้จากวิธีนี้ ผลของการวัดเปรียบเทียบ TDF ในธัญพืชและผลิตภัณฑ์เบเกอรี่โดยใช้วิธีการทั้งสองไม่แสดง :
1 การ lmwsdf เศษส่วนในประเภทที่แตกต่างกันของขนมปังเป็นสัดส่วนมากของ TDF . ปริมาณโปรตีนที่ TDF โดยวิธี 200901 เป็นสินค้าบางส่วน ( ทั้งอาหาร , ผลิตภัณฑ์ข้าว และอบที่อุณหภูมิสูงกว่าขนมปังอื่นๆ ) สูงกว่าค่าปริมาณโปรตีนโดยวิธี 991.43 TDF ( ตารางที่ 1 ) การลดข้อมูลค่าคุกกี้ข้าวโอ๊ตขนมปังบิสกิตและสั้น ๆ ) แต่ยังไม่สามารถอธิบายได้
.
2 ส่วนน้ำหนักโมเลกุลสูง hmwdf ( IDF hmwsdf ) ปริมาณโปรตีนโดย 200901 เพื่อเทียบขนาดเป็นเศษส่วน assayed โดย TDF ไม่ 991.43 .
3 น้ำหนักโมเลกุลต่ำใยอาหารเศษส่วนของ TDF ( ทำ ) เป็นตัวแทนมากสัดส่วนของเส้นใยอาหารจากธัญพืชรวมเนื้อหา ( ตารางที่ 2 ) เปอร์เซ็นต์ในช่วง 62 สำหรับบิสกิตคุกกี้ลง 16% สำหรับสรุปพัมเปอร์นิคเคิล .
,การศึกษาของเราได้แสดงให้เห็นว่าปริมาณใยอาหารรวมเป็นวัดที่สูงในอาหารจากธัญพืช เมื่อวัดโดยวิธีไม่ 2009.01 เปรียบเทียบกับวิธีการสร้างและไม่ 985.29 991.43 . นี้เป็นเพราะความจริงที่ว่า 2009.01 ตอนนี้ยังช่วยให้กับ 78% เอทานอลที่ทำเส้นใยเศษซึ่ง 991.43 ไม่ได้เพราะพวกเขามักจะทิ้งการตรวจสอบของการกระจายน้ำหนักโมเลกุลน้ำหนักโมเลกุลต่ำโปรไฟล์ของเส้นใยเศษส่วนจากอาหารธัญพืช , โครงสร้างโมเลกุลและสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดผล physiologica ควรตามมาแล้ว เป็นแหลมออกโดย gemen et al . เมื่อเร็ว ๆนี้ ( gemen et al . , 2011 ) , ตรวจสอบในความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบต่อสุขภาพ ( ไส้ในสุขภาพ , การตอบสนองกลูโคส )
อาหารธัญพืช