This suggests a fourth lesson from

This suggests a fourth lesson from the Asian crisis: the need for a more formal mechanism
for international private debt workouts for emerging economies that ultimately relies more on
private funds than IMF bailouts. There are two parallel frameworks from which such a
mechanism could draw: domestic bankruptcy proceedings in the industrialized countries, and
international workout mechanisms for developing country sovereign debt. Each creates a
negotiating framework for debtors and creditors that helps to overcome some of the collective
action problems that characterize financial crises. Bankruptcy proceedings have several key
components, including (1) a standstill on debt servicing, legitimized by an independent arbitrator
(the court); (2) a mechanism for drawing new interim private sector financing; and (3) a system
for debt reduction, debt rescheduling, and/or debt-equity conversions. Sovereign debt workout mechanisms have developed many of the same characteristics in the years following the
developing country debt crisis of the 1980s. Debt standstills emerged, often in an ad-hoc manner,
but in most cases ultimately with the implicit approval of an arbitrator (in this case, the IMF). The
borrower negotiated with creditor committees (either the Paris or London Club) to refinance or
reschedule loans, and occasionally for a debt-equity swap. Interim financing was made available
either from official sources (the IMF, the World Bank, or industrialized country governments) or
from commercial banks as part of Brady Plan workouts. Importantly, in the end, restructuring
under the auspices of the Paris Club or via Brady bonds involved a significant debt reductions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้แสดงให้เห็นเป็นบทเรียนที่สี่จากวิกฤตเอเชีย: ความจำเป็นในการเป็นกลไกที่เป็นทางการมากขึ้นสำหรับการออกกำลังกายหนี้ภาคเอกชนระหว่างประเทศสำหรับประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ในท้ายที่สุดว่าต้องอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับกองทุนส่วนบุคคลอนุมัติงบประมาณกว่ากองทุนการเงินระหว่างประเทศ มีสองกรอบคู่ขนานที่ดังกล่าวเป็นกลไกที่สามารถวาด: การดำเนินคดีล้มละลายในประเทศในประเทศอุตสาหกรรมและกลไกการออกกำลังกายระหว่างประเทศเพื่อการพัฒนาประเทศหนี้สาธารณะ แต่ละคนจะสร้างกรอบการเจรจาต่อรองสำหรับลูกหนี้และเจ้าหนี้ที่ช่วยในการเอาชนะบางส่วนของกลุ่มปัญหาการดำเนินการที่เป็นลักษณะวิกฤตการณ์ทางการเงิน มีการดำเนินคดีล้มละลายสำคัญหลายองค์ประกอบรวมถึง (1) หยุดนิ่งในการให้บริการหนี้ legitimized โดยอนุญาโตตุลาการอิสระ (ศาล); (2) กลไกสำหรับการวาดภาพการจัดหาเงินทุนภาคเอกชนใหม่ระหว่างกาล; และ (3) ระบบการลดหนี้ปรับเปลี่ยนเงื่อนไขหนี้และ/ หรือการแปลงหนี้เป็นทุน กลไกการออกกำลังกายหนี้สาธารณะได้มีการพัฒนาหลายลักษณะเดียวกันในปีที่ผ่านมาดังต่อไปนี้วิกฤตหนี้ของประเทศที่กำลังพัฒนา 1980 หนี้ standstills โผล่ออกมามักจะอยู่ในลักษณะเฉพาะกิจการแต่ในกรณีส่วนใหญ่ในที่สุดมีการอนุมัติโดยนัยของอนุญาโตตุลาการ (ในกรณีนี้, กองทุนการเงินระหว่างประเทศ) กู้เจรจาต่อรองกับคณะกรรมการเจ้าหนี้ (ทั้งปารีสหรือลอนดอนคลับ) ที่จะรีไฟแนนซ์หรือหมายกำหนดการเงินให้กู้ยืมและบางครั้งการแปลงหนี้เป็นทุน การจัดหาเงินทุนระหว่างกาลได้ให้บริการทั้งจากแหล่งที่มาอย่างเป็นทางการ (IMF, World Bank, หรือรัฐบาลประเทศอุตสาหกรรม) หรือจากธนาคารพาณิชย์เป็นส่วนหนึ่งของการออกกำลังกายเบรดี้แผน ที่สำคัญในท้ายที่สุดแล้วการปรับโครงสร้างภายใต้การอุปถัมภ์ของปารีสคลับพันธบัตรหรือผ่านทางเบรดี้ที่เกี่ยวข้องลดหนี้อย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้แสดงให้เห็นว่า บทเรียนที่ 4 จากวิกฤติเศรษฐกิจ : ต้องใช้กลไกที่เป็นทางการมากขึ้นสำหรับ workouts
หนี้ส่วนบุคคลระหว่างประเทศสำหรับประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ ซึ่งในที่สุดแล้วอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
กองทุนส่วนบุคคลมากกว่า IMF bailouts . มีกรอบคู่ขนานซึ่งเป็นกลไกที่สามารถวาดใน
bankruptcy ในประเทศอุตสาหกรรมและ
กลไกระหว่างประเทศเพื่อการพัฒนาประเทศ การออกกําลังกายหนี้อธิปไตย แต่ละสร้าง
กรอบเจรจาลูกหนี้และเจ้าหนี้ที่ช่วยให้เอาชนะบางส่วนของปัญหาที่เป็นลักษณะร่วม
ปฏิบัติการวิกฤตการณ์ทางการเงิน กระบวนการล้มละลายมีองค์ประกอบหลัก
หลายประการ ได้แก่ ( 1 ) การหยุดชะงักในการให้บริการหนี้ การเรียกเก็บเงิน legitimized โดย
อนุญาโตตุลาการอิสระ ( ศาล )( 2 ) กลไกสำหรับการวาดภาพเงินทุนภาคเอกชนชั่วคราวใหม่ และ ( 3 ) ระบบ
สำหรับการลดหนี้หนี้การปรับเปลี่ยนเงื่อนไขและ / หรือการแปลงทุนตราสารหนี้ กลไกการออกกําลังกายหนี้ได้พัฒนาหลายลักษณะเดียวกันในปีต่อไปนี้
การพัฒนาประเทศวิกฤตหนี้ของปี 1980 standstills หนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ ในลักษณะธุรกิจ
แต่ในกรณีส่วนใหญ่ในที่สุดกับการอนุมัติโดยปริยายของอนุญาโตตุลาการ ( ในกรณีนี้ , IMF )
กู้เจรจากับคณะกรรมการเจ้าหนี้ ( ทั้งคลับ ลอนดอน ปารีส หรือเพื่อรีไฟแนนซ์หรือเงินกู้ใหม่ )
, และบางครั้งก็เป็นหนี้ทุนแลกเปลี่ยน การเงินระหว่างกาลได้ให้บริการ
ทั้งจากแหล่งที่มาอย่างเป็นทางการ ( กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ธนาคารโลก หรือรัฐบาลของประเทศที่อุตสาหกรรม
) หรือจากธนาคารพาณิชย์ที่เป็นส่วนหนึ่งของ เบรดี วางแผนการออกกำลังกาย และสุดท้าย การปรับโครงสร้าง
ภายใต้การอุปถัมภ์ของปารีสคลับหรือผ่านพันธบัตรเบรดี้ เกี่ยวข้อง กับ หนี้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ