2.38: He stood at a distance, in no

2.38: He stood at a distance, in no hurry to approach her. Today, he was wearing casual clothing, a simple shirt and pants, yet he could still look rather distinguished. In the past, she had often looked infatuated at him and couldn’t help but asked: “Yi Chen, why do you look good in whatever you wear ah?” In reply, Yi Chen would give her an unhappy glare.
The past! The past again! Zhao Mo Sheng, have some pride! You should not think of it anymore!
Yi Chen stubbed out his cigarette and walked toward her.
“Can you accompany me for a walk?”
“…… Okay.”
They walked in silence for a while, yet Yi Chen still had no intention to say anything. Thus, Mo Sheng could not help but asked: “Where are we going?”
“We have arrived.”
The bus stop? They are going to take the bus ah?
“Do you have coins?”
“Yes, I do.” Mo Sheng dug out a few coins from her purse and spread them out in her hand.
“Give me one.” Yi Chen took a coin from her hand, his fingers unintentionally touched her palm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.38: เขายืนอยู่ห่าง ในไม่ให้รีบเข้าหาเธอ วันนี้ เขาสวมเสื้อกางเกง เสื้อง่าย และกางเกง แต่เขาอาจยังดูค่อนข้างแตกต่าง ในอดีต เธอก็มักจะมองหลังที่เขา และไม่สามารถช่วย แต่ถาม: "Yi Chen ทำไมคุณดูดีในเพียงคุณสวมใส่อา" ตอบกลับ Yi Chen จะให้เธอแสงจ้ามีความสุขผ่านมา ผ่านมาอีกครั้ง เจียว Mo Sheng มีความภาคภูมิใจบาง คุณไม่ควรคิดของมันอีกต่อไปYi Chen stubbed บุหรี่ของเขาออก และเดินเข้าหาเธอ"สามารถคุณกับฉันเดินเล่นหรือไม่"“…… ดี"พวกเขาเดินในความเงียบในขณะ ยัง Yi Chen ยังมีเจตนาไม่พูดอะไร จึง Mo Sheng ไม่ช่วย แต่ถาม: "เราไปไหน""เราได้มาถึง"รถเมล์ พวกเขากำลังจะขึ้นรถอา"คุณมีเหรียญ""ใช่ ฉันทำ" เชิง Mo ขุดออกกี่เหรียญจากกระเป๋าเงินของเธอ และกระจายออกในมือของเธอ"ทำฉัน" Yi Chen เอาเหรียญจากมือของเธอ นิ้วมือของเขาสัมผัสปาล์มของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.38: เขายืนอยู่ในระยะไกลรีบร้อนที่จะเข้าใกล้เธอไม่มี วันนี้เขาได้รับการสวมใส่เสื้อผ้าลำลอง, เสื้อและกางเกงขายาวที่เรียบง่าย แต่เขายังคงมองที่ค่อนข้างโดดเด่น ในอดีตที่ผ่านมาเธอได้มักจะมองไปที่เขาหลงรักและไม่สามารถช่วย แต่ถาม: "อี้เฉินทำไมคุณดูดีในสิ่งที่คุณสวมใส่อา" ตอบอี้เฉินจะให้เธอไม่มีความสุขแสงจ้า.
ที่ผ่านมา! ที่ผ่านมาอีกครั้ง! Zhao Mo Sheng มีความภาคภูมิใจบาง! คุณไม่ควรคิดว่ามันอีกต่อไป!
อี้เฉิน stubbed ออกบุหรี่ของเขาและเดินต่อเธอ.
"คุณสามารถมากับฉันเดินเล่นหรือไม่?"
"เอาล่ะ ...... ."
พวกเขาเดินอยู่ในความเงียบในขณะที่ยังอี้เฉินยังคงมีความตั้งใจ ที่จะพูดอะไร ดังนั้น Mo Sheng ไม่สามารถช่วย แต่ถามว่า: "เราจะไปที่ไหน?"
"เราได้มาถึง".
ป้ายรถเมล์? พวกเขาจะขึ้นรถบัสอา?
"คุณมีเหรียญ?"
"ใช่ฉันทำ." โม Sheng ขุดออกมาไม่กี่เหรียญจากกระเป๋าถือของเธอและกระจายพวกเขาออกมาในมือของเธอ.
"ให้ฉันหนึ่ง." อี้เฉินเอา เหรียญจากมือของเธอ, นิ้วมือของเขาไม่ได้ตั้งใจสัมผัสปาล์มของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

60 : เขายืนอยู่ห่าง ไม่อยากเข้าใกล้เธอ วันนี้เขาสวมเสื้อผ้าลำลอง , เสื้อและกางเกงธรรมดา แต่เขาก็ยังดูค่อนข้างแตกต่าง ในอดีต เธอมักจะมองหลงที่เขาไม่สามารถช่วย แต่ถามว่า : " อี้เฉิน ทำไมคุณดูดีในสิ่งที่คุณใส่อ่า " ตอบ อีเฉินจะให้แสงจ้าไม่มีความสุข
อดีต ! อดีตอีกครั้งเจ้าโม เช็ง มีศักดิ์ศรี ! คุณไม่ควรคิดถึงมันอีก
อีเฉิน stubbed บุหรี่ของเขาออกและเดินต่อนาง .
" คุณสามารถไปกับฉันเดินเล่น "

" . . . . . . . โอเค พวกเขาเดินในความเงียบชั่วขณะ แต่อี้เฉินยังไม่มีเจตนาจะพูดอะไร ดังนั้น โมเชง ไม่สามารถช่วย แต่ถามว่า : " เรากำลังจะไปที่ไหน ? "

" เราก็มาถึง " ป้ายรถเมล์พวกเขาจะใช้รถบัสอ่า ?
" คุณมีเหรียญ ? "
" ค่ะ " โมเชงขุดเหรียญสองสามเหรียญออกมาจากกระเป๋าของเธอ และกระจายไปในมือของเธอ .
" ขอ " อี้เฉินเอาเหรียญจากมือของเธอ นิ้วมือของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ สัมผัสฝ่ามือของเธอ