“All set, hun?” You heard Mettaton

“All set, hun?” You heard Mettaton ask as you as you turned back to the three of them.

You nodded, “Yep, all set.” You tried not to physically shiver too much.

“What way are you headed, squirt?” Undyne asked, ruffling your hair with her webbed hand.

You pointed to the left. “That way.” Then lifting your hand up to fix your hair.

“W-Well U-Undyne and I live the other way.” Alphys said, pointing in the opposite direction.

“Darling, do you mind if I walked with you?” He asked “My home is that way as well.”

“O-Oh uh, sure. I mean, if you want to.” You stammered, not sure how to feel about walking toward your home with Mettaton. Feeling your cheeks grow a bit warm, you could probably blame it on the cold if he mentioned it.

“See you two around!” Undyne called out, waving goodbye to the both of you, as she took Alphy’s hand with her free hand. You could see Alphys blushing as she waved as well.

You simply waved goodbye, your other hand hugging your torso and your shoulders scrunched up, trying to keep yourself warm.

“Au revoir, darlings.” Mettaton waved goodbye to them.

You turned around and began to walk down the sidewalk, Mettaton walking beside you. After a few moments, you found yourself listening to the click of Mettaton’s heels with each step he took. The only other sounds were your own footsteps, the occasional car passing, and the low hum of the streetlights that lit the sidewalk before you.

Your brought your hands up to your mouth and exhaled into them, trying to warm them up.

“Honey, are you cold?” You heard the robot ask.

He asked you when you were in the middle of rubbing your arms, but still denied “Oh uh, no, I-I’m fine.”

“Don’t lie to me, dear, you’re shivering, your breathing is uneven, and the sweater you’re wearing is is for show, not for warmth.” He said with a sigh. “I’ll give you my jacket.”

You put a hand up “No no, it’s okay, my house is only 15 minutes away.”

“Darling, I will not be held responsible for you getting frostbite.” He stopped walking and unbuttoned his pea coat.

You sighed and stopped as well, blowing into your hands again as he slid his coat off his shoulders.

“Put your arms down, hun.” He said.

You did, Mettaton leaning down closer to you as he wrapped the coat around you, sliding it up your arms, and buttoned it for you. You blushed and puffed out your cheeks, you could have buttoned it up yourself but he would have obviously insisted on doing it for you. He then took his scarf off and wrapped it around your neck.

He stood up straight and put his hands on his hips. “Perfect~”

You blushed and looked down, “T-Thank you.”

“Shall we?” He asked.

You nodded and began walking alongside him again. You inhaled through your nose, the smell of the cold, brisk air, mixed with the smell of a strong fruity perfume, but it also might have been bubblegum at the same time? You weren’t really able to pinpoint the scent, but you were sure on one thing. This was what Mettaton smelled like.

The silence continued on for minutes as the two of you walked down the street. You saw the fork in the road where you had to go right, not sure if Mettaton was heading that way as well, you glanced up at him.

“I’m headed to the left, and you?” He asked.

“Right.” you replied as the two of you reached where the road split. You glanced up at Mettaton who was about to speak, but you cut him off by saying your name.

“What was that, hun?” He asked, cocking his head to the side.

You repeated yourself, and added “it’s my name. I never told you, soooo…” You trailed off and glanced to the side, shrugging your shoulders.

There was a pause before he spoke. “It’s gorgeous.”

You glanced back up to him and he was beaming, maybe one of the biggest smiles you’d ever seen him make within the week of seeing his new body around social media, which really wasn’t much, but still, it was a really big smile.

Feeling your face grow hot enough to make you start sweating, you decided it was time to go. “O-Okay, w-well t-thank your for the coat and for walking with me, and, and, and uh, I-I’ll get your coat back to you soon. Okay, thanks bye.” You said without taking a breath of air. You quickly turned away and started walking down your street.

“Alright, well goodnight, darling, get home safe!” You heard him call out to you. You didn’t respond, just kept walking toward your apartment, so flustered that you weren’t sure you could even walk straight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทั้งหมด"ตั้ง ฮุน คุณได้ยิน Mettaton ขอเป็นคุณ ตามที่คุณหันกลับไปสามของพวกเขา คุณพยักหน้า "Yep ทั้งหมดการตั้งค่า" คุณลองไม่เหน็บทางร่างกายมากเกินไป "สิ่งคุณหัว ฉีด" Undyne ถาม ruffling ผม ด้วยมือเธอ webbed คุณชี้ไปทางซ้าย "วิธีการ" ยกมือขึ้นแล้ว การแก้ไขของผม "ดี W U Undyne และสดวิธีอื่นๆ" Alphys กล่าวว่า ชี้ในทิศทางตรงกันข้าม "ดาร์ลิ่ง รังเกียจถ้าฉันเดินกับคุณ" เขาถาม "บ้านของฉันเป็นวิธีการที่ดี" " O Oh uh แน่ ผมหมายถึง ถ้าคุณต้องการ" คุณ stammered ไม่แน่ใจว่าวิธีการเกี่ยวกับการเดินทางบ้านด้วย Mettaton ความรู้สึกแก้มคุณเติบโตที่อบอุ่น คุณสามารถอาจตำหนิบนเย็นถ้าเขากล่าวถึง "เห็นคุณสองรอบ" Undyne เรียกว่า โบกลาจาก เธอเอามือของ Alphy ด้วยมือของเธอ คุณจะได้เห็น Alphys สีแดงเธอโบกด้วย คุณเพียงแค่โบกลา มือของคุณกอดของลำตัวและไหล่ scrunched พยายามที่จะทำให้คุณอบอุ่น "Au revoir, darlings" Mettaton โบกลาพวกเขา คุณหันไปรอบ ๆ และเริ่มเดินทางเท้า Mettaton ที่เดินอยู่ข้าง ๆ คุณ หลังจากไม่กี่นาที คุณพบด้วยการฟังคลิส้นรองเท้าของ Mettaton แต่ละขั้นตอนที่เขาเอา เฉพาะอื่น ๆ เสียง ขึ้นรอยเท้าของคุณเอง รถเป็นครั้งคราวผ่าน ฮัมต่ำของไฟที่มีไฟส่องสว่างบนทางเท้าก่อน การนำมือถึงปาก และจามเข้าไป พยายามการ "น้ำผึ้ง คุณเย็นใจ" คุณได้ยินหุ่นยนต์ขอ เขาถามคุณเมื่อคุณอยู่ในกลางถูแขนของคุณ แต่ยังคง ปฏิเสธ " Oh uh ไม่ ฉัน-สบายดี. " "อย่าโกหกฉัน รัก คุณกำลังสั่น การหายใจไม่สม่ำเสมอ และเป็นเสื้อที่คุณกำลังสวมใส่สำหรับแสดง ไม่อบอุ่น" เขากล่าวกับอก "ฉันจะให้เสื้อของฉัน" คุณใส่มือขึ้น "ไม่มีไม่มี ก็ บ้านอยู่ห่างกันเพียง 15 นาที" "รัก ฉันจะไม่รับผิดชอบสำหรับการ frostbite" เขาหยุดเดิน และ unbuttoned ตราถั่วของเขา คุณหายใจ และหยุดเป็นอย่างดี พัดในมือของอีกเขาฝ่อของเขาเสื้อปิดไหล่เขา "เอาแขนลง ฮุน" เขากล่าวว่า คุณไม่ ได้ เอียงลงใกล้ชิดกับคุณเป็นเขาห่อเสื้อรอบตัวคุณ เลื่อนขึ้นแขน Mettaton และ buttoned สำหรับคุณ คุณขวยเขิน และตุ่ยแก้มคุณ คุณสามารถมี buttoned มันขึ้นด้วยตัวเอง แต่เขาจะเห็นได้ชัดยืนยันว่า ทำสำหรับคุณ เขาเอาผ้าพันคอของเขาออก แล้วพันรอบคอของคุณ เขายืนขึ้นตรง และใส่มือของเขาบนสะโพกของเขา "สมบูรณ์แบบ ~ " คุณ และดูขวยเขินลง, " T ขอบคุณคุณ" "จะเรา" เขาถาม You nodded and began walking alongside him again. You inhaled through your nose, the smell of the cold, brisk air, mixed with the smell of a strong fruity perfume, but it also might have been bubblegum at the same time? You weren’t really able to pinpoint the scent, but you were sure on one thing. This was what Mettaton smelled like. The silence continued on for minutes as the two of you walked down the street. You saw the fork in the road where you had to go right, not sure if Mettaton was heading that way as well, you glanced up at him. “I’m headed to the left, and you?” He asked. “Right.” you replied as the two of you reached where the road split. You glanced up at Mettaton who was about to speak, but you cut him off by saying your name. “What was that, hun?” He asked, cocking his head to the side. You repeated yourself, and added “it’s my name. I never told you, soooo…” You trailed off and glanced to the side, shrugging your shoulders. There was a pause before he spoke. “It’s gorgeous.” You glanced back up to him and he was beaming, maybe one of the biggest smiles you’d ever seen him make within the week of seeing his new body around social media, which really wasn’t much, but still, it was a really big smile. Feeling your face grow hot enough to make you start sweating, you decided it was time to go. “O-Okay, w-well t-thank your for the coat and for walking with me, and, and, and uh, I-I’ll get your coat back to you soon. Okay, thanks bye.” You said without taking a breath of air. You quickly turned away and started walking down your street. “Alright, well goodnight, darling, get home safe!” You heard him call out to you. You didn’t respond, just kept walking toward your apartment, so flustered that you weren’t sure you could even walk straight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทุกชุด ฮุน ? " คุณได้ยิน mettaton ถามคุณขณะที่คุณหันหลังให้พวกเขาสามคนเธอพยักหน้า " ใช่ เรียบร้อย พยายามไม่ให้ร่างกายสั่นเกินไป" อะไร คุณจะไปไหม ? " undyne ถาม ruffling ผมกับมือเปลี่ยนเธอเธอชี้ไปทางซ้าย " ทางนั้น " แล้วยกแขนขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาเส้นผมของคุณ" อะ เอ่อ u-undyne และฉันใช้ชีวิตด้วยวิธีอื่น ๆ . " alphys กล่าวชี้ไปในทิศทางตรงกันข้าม" ที่รัก คุณคงไม่ว่าที่ฉันเดินกับคุณ " เขาถามว่า " ที่บ้านของฉันเป็นแบบนั้นเช่นกัน "" โอ้ . . . เอ่อ แน่นอน ฉันหมายถึง ถ้าคุณต้องการ คุณแค่พูดตะกุกตะกัก ไม่แน่ใจว่ารู้สึกยังไงเรื่องเดินต่อที่บ้านของคุณด้วย mettaton . รู้สึกว่าแก้มของคุณเติบโตอย่างอบอุ่นหน่อย คุณอาจจะโทษความหนาวถ้าเขาพูดถึงมัน" เห็นคุณสองรอบ ! " undyne เรียก โบกมือลาให้กับคุณทั้งสอง เมื่อเธอเอา alphy ด้วยมือเธอ ท่านสามารถดู alphys หน้าแดงเธอโบกมือให้ด้วยคุณเพียงแค่โบกมืออำลา คุณอื่น ๆของคุณ มือกอดลำตัวและไหล่ของคุณบีบเข้าหากัน พยายามที่จะให้ตัวเองอบอุ่น" ลาก่อน ที่รัก " mettaton โบกมือลาให้เธอหันไปรอบ ๆและเริ่มที่จะเดินไปตามทางเท้า mettaton เดินเคียงข้างคุณ หลังจากไม่กี่นาที คุณพบว่าตัวเองฟังคลิก mettaton อดทนกับแต่ละขั้นตอนที่เขาเอาได้ แค่เสียงก็เท้าของคุณเอง โอกาส ผ่านรถ และต่ำครวญเพลงของที่จุดติดไฟที่ถนนข้างทาง ก่อนที่คุณนำมือถึงปาก และหายใจออกในพวกเขาพยายามที่จะทำให้มันอุ่นขึ้น" ที่รัก คุณเย็น " คุณได้ยินหุ่นยนต์ถามเขาถามเธอ เมื่อเธอกำลังถูแขนของคุณ แต่ยังปฏิเสธ " โอ้ เอ่อ ไม่ ผมสบายดี "" อย่าโกหกฉัน ที่รัก เธอตัวสั่นหายใจของคุณไม่เรียบ และเสื้อที่เธอใส่มันคือการแสดง ไม่ใช่เพื่อความอบอุ่น . " เขาพูดพร้อมกับถอนหายใจ " ผมจะให้คุณแจ็คเก็ตของฉัน " .คุณใส่มือ " ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เป็นไร บ้านเพียง 15 นาที "" ที่รัก ผมจะไม่รับผิดชอบสำหรับการน้ำแข็ง เขาหยุดเดิน และปลดกระดุมเสื้อถั่วเคลือบ .เธอถอนหายใจและหยุดเช่นกัน พัดในมืออีกครั้ง เขากระชากเสื้อของเขาออกจากไหล่ของเขา" เอาแขนลง ฮุน " เขากล่าวคุณ mettaton เอียงลงใกล้เธอเหมือนที่เขาห่อหุ้มรอบตัวคุณ เลื่อนขึ้นแขนของคุณและ buttoned มันสำหรับคุณ เธอหน้าแดง และพองออกแก้มของคุณ คุณสามารถมี buttoned ขึ้นเอง แต่เขาจะแน่นอนยืนยันที่จะทำมันสำหรับคุณ จากนั้นเขาก็เอาผ้าพันคอของเขาออกและห่อมันรอบคอของคุณเขาลุกขึ้นยืนตรง และใส่มือของเขาที่สะโพกของเขา ที่สมบูรณ์แบบ " ~ "เธอหน้าแดงและมองลงไปว่า " ขอบคุณ "" ดีไหม " เขาถามเธอพยักหน้าและเริ่มเดินเคียงข้างเขาอีกครั้ง สูดดมทางจมูก กลิ่นเย็น แรงลม ผสมกับกลิ่นของน้ำหอมที่แข็งแกร่ง แต่ก็ยังอาจจะถูกทาสีในเวลาเดียวกัน คุณไม่ได้จริงๆสามารถที่จะระบุกลิ่น แต่คุณแน่ใจว่าสิ่งหนึ่ง นี้คือสิ่งที่ mettaton กลิ่นเหมือนความเงียบยังคงในนาทีที่เธอสองคนเดินลงบนถนน คุณเห็นส้อมในถนนที่คุณต้องไป ไม่แน่ใจว่า mettaton มุ่งหน้าไปทางนั้นเช่นกัน เธอมองไปที่เขา" ฉันกำลังมุ่งหน้าไป และคุณ " เขาถาม" ใช่ " เธอตอบโดยคุณสองคนมาถึงที่ถนนแยก นายชำเลืองขึ้นสบตา mettaton ที่กำลังจะพูด แต่คุณตัดเขาพูดชื่อของคุณ" ว่าไงนะ ฮุน ? " เขาถามพลางเอียงหัวไปด้านข้างคุณทำซ้ำตัวเอง และเพิ่ม " ชื่อของฉันเอง ผมไม่เคยบอกคุณ เพราะ . . . . . . . " คุณ trailed ปิด และมองไปข้าง ๆไหล่มีหยุด ก่อนที่เขาจะพูด " มันสวย " .คุณมองกลับไปที่เขาและเขาก็ยิ้ม บางทีหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดที่คุณเคยเห็นเขายิ้มให้ภายในสัปดาห์ของการเห็นร่างกายใหม่ของเขารอบสื่อทางสังคม ซึ่งจริงๆ ไม่ได้มากมายอะไร แต่มันเป็นรอยยิ้มที่ใหญ่จริงๆรู้สึกใบหน้าร้อนขึ้นพอที่จะทำให้คุณเริ่มเหงื่อออก คุณตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะไป " โอเค เออขะ ของคุณสำหรับเสื้อและเดินกับผม และ และ และ เอ่อ ผมจะเอาเสื้อกลับมาให้คุณเร็ว ๆนี้ โอเค ขอบคุณ บาย . . . " เธอพูดโดยไม่หายใจของอากาศ เธอรีบหันกลับไปและเริ่มเดินลงถนนของคุณ" โอเค งั้นราตรีสวัสดิ์ ที่รัก กลับบ้านปลอดภัยนะ ! " คุณได้ยินเขาเรียก เธอไม่ตอบ เอาแต่เดินต่ออพาร์ทเม้นของคุณมากที่คุณไม่แน่ใจว่าคุณสามารถเดินตรง