Ambition is a strong desire to achi

Ambition is a strong desire to achieve something. In the novel by Mary Shelly, Frankenstein, there are three key players in the role of ambition. Victor Frankenstein, Robert Walton, and The Creature all have different goals or types of ambition. Whether it’s ambition to get revenge, make friends, or be a hero, this novel has it all. It is good to have ambition just not as these three did. We must know when to stop and when it is ok to keep striving towards our goal. This is a story driven by ambition and it all starts with Victor.
Victor Frankenstein is the most ambitious man in the book. It started out as a burning desire to learn. He spent hours upon hours reading and studying. Then when he actually decided to create the creature his goal changed. He so passionately would work on the monster all day and not leave the room. That’s what he did for 4 years. Read, study, and then create. Due to his ambition he was blinded, he did not realize what he was doing until it was too late. After this accomplishment his ambition was gone because he completed his goal. Tired and alone he went home. He was very content with himself until William was murdered. Victor knew it was the creature so he made it his mission to find him. Fueled by his hatred for the creature, due to the death of just about everyone he knows and loves, his ambition was to kill the creature. He says, “Again do I vow vengeance; again do I devote thee, miserable wretch, to torture and death. Never will I give up my search until he !
or I perish…” (Shelly, p.195). This quote shows Victors lust for killing the creature. This lust led to his own death despite the help of Robert Walton.
The Creature was driven by ambition. He didn’t want the fame and fortune that Victor or Walton wanted, all he wanted was acceptance. The creature said, “Once I falsely hoped to meet with beings who, pardoning my outward form, would l...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความทะเยอทะยานมีความมุ่งมั่นที่จะบรรลุสิ่งที่ ในนวนิยายที่เขียนโดย Mary ชาย แฟรงเกนสไตน์ มีสามผู้เล่นสำคัญในบทบาทของความทะเยอทะยาน วิคเตอร์แฟรงเกนสไตน์ Robert วอลตัน และสิ่งมี ชีวิตทั้งหมดมีเป้าหมายแตกต่างกันหรือชนิดของความทะเยอทะยาน ไม่ ว่าจะเป็นใฝ่ฝันที่จะได้แก้แค้น เพื่อน หรือเป็นฮีโร่ นวนิยายนี้ได้ทั้งหมด ดีมีความทะเยอทะยานเป็นเหล่านี้ไม่เพียงแค่สามไม่ เราต้องรู้ว่าเมื่อหยุดและเมื่อเป็นตกลงให้มุ่งมั่นต่อเป้าหมายของเรา นี่คือเรื่องราวที่ขับเคลื่อน ด้วยความใฝ่ฝันและมันทั้งหมดเริ่มต้น ด้วยวิคเตอร์วิคเตอร์แฟรงเกนสไตน์เป็นคนทะเยอทะยานมากที่สุดในหนังสือ มันเริ่มออกเป็นความต้องการเรียนรู้เขียน เขาใช้เวลาชั่วโมงเมื่อเวลาอ่าน และศึกษา จากนั้น เมื่อเขาได้ตัดสินใจสร้างสิ่งมีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงเป้าหมายของเขา เขาจึงหลงไหลจะทำงานบนมอนสเตอร์ทุกวันและไม่ออกจากห้อง สิ่งที่เขาได้ 4 ปีได้ อ่าน ศึกษา และสร้าง เนื่องจากเป้าหมายของเขาเขาก็ตาบอด เขาจึงไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เขาทำจนไป หลังจากความสำเร็จนี้ เป้าหมายของเขาก็หายไปเนื่องจากเขาทำเป้าหมายของเขา เบื่อ และเขาคนเดียวกลับบ้าน เขาเป็นผู้ตัวเองจนกระทั่ง William ถูกฆ่าตาย วิคเตอร์รู้ว่า มันเป็นสิ่งมีชีวิตดังนั้นเขาทำภารกิจของเขาไปหาเขา สาเหตุมาจากความเกลียดชังของสิ่งมีชีวิต เนื่องจากการตายของเพียงเกี่ยวกับทุกคนเขารู้ และ รัก ความใฝ่ฝันของเขาคือการ ฆ่าสิ่งมีชีวิต เขากล่าวว่า "อีกทำไอวาวล้างแค้น อีก อย่าผมอุทิศข้า เจ้าสารเลวอนาถ การทรมานและความตาย ไม่เคยจะฉันให้ขึ้นค้นหาจนกว่าจะได้หรือฉันพินาศ..." (ชาย p.195) ใบเสนอราคานี้แสดงชนะหื่นฆ่าสิ่งมีชีวิต หื่นนี้นำไปสู่การตายของเขาเองแม้มีการช่วยเหลือของวอลตัน Robertสิ่งมีชีวิตเป็นผลมาจากความทะเยอทะยาน เขาไม่ได้ต้องการชื่อเสียง และโชคลาภที่วิคเตอร์หรือวอลตัน ทั้งหมดที่เขาต้องถูกยอมรับ สิ่งมีชีวิตที่กล่าวว่า, "เมื่อผมแอบหวังว่าจะพบกับสิ่งมีชีวิตที่ pardoning ฟอร์มนอก l จะ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความใฝ่ฝันคือความปรารถนาดีเพื่อให้บรรลุสิ่ง ในนิยายของแมรีเชลลีย์, Frankenstein มีสามผู้เล่นสำคัญในบทบาทของความใฝ่ฝัน Victor Frankenstein, โรเบิร์ตวอลตันและสิ่งมีชีวิตทุกคนมีเป้าหมายที่แตกต่างกันหรือประเภทของความทะเยอทะยาน ไม่ว่าจะเป็นความใฝ่ฝันที่จะแก้แค้นให้เพื่อน ๆ หรือจะเป็นพระเอกนิยายเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะมีความใฝ่ฝันก็ไม่เป็นที่สามเหล่านี้ได้ เราต้องรู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะหยุดและเมื่อมันตกลงที่จะให้มุ่งมั่นต่อเป้าหมายของเรา นี่คือเรื่องราวการขับเคลื่อนด้วยความทะเยอทะยานและมันทั้งหมดเริ่มต้นด้วยวิคเตอร์.
Victor Frankenstein เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานที่สุดในหนังสือเล่มนี้ มันเริ่มต้นจากการเป็นความปรารถนาที่จะเรียนรู้การเผาไหม้ เขาใช้เวลาชั่วโมงต่อชั่วโมงการอ่านและการศึกษา จากนั้นเมื่อเขาจริงตัดสินใจที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตที่เป้าหมายของเขาเปลี่ยนไป เขาเพื่อจู๋จี๋จะทำงานในมอนสเตอร์ทุกวันและไม่ได้ออกจากห้องพัก นั่นคือสิ่งที่เขาทำมา 4 ปี อ่าน, การศึกษาและสร้าง เนื่องจากความใฝ่ฝันของเขาที่เขาเป็นคนตาบอดเขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เขากำลังทำอะไรจนกว่ามันก็สายเกินไป หลังจากความสำเร็จนี้ความทะเยอทะยานของเขาก็หายไปเพราะเขาเสร็จเป้าหมายของเขา เหนื่อยและคนเดียวที่เขากลับบ้าน เขาเป็นเนื้อหามากกับตัวเองจนวิลเลียมถูกฆ่าตาย วิกเตอร์รู้ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตเพื่อให้เขาทำให้มันเป็นภารกิจของเขาไปหาเขา สาเหตุมาจากความเกลียดชังของเขาสำหรับสิ่งมีชีวิตเนื่องจากการตายของเพียงเกี่ยวกับทุกคนที่เขารู้และรักความใฝ่ฝันของเขาคือการฆ่าสัตว์ เขาบอกว่า "อีกครั้งฉันสาบานแก้แค้น; อีกครั้งฉันจะอุทิศพระองค์เจ้าตัวทุกข์ทรมานและความตาย ฉันจะไม่ให้ขึ้นการค้นหาของฉันจนกว่าเขา!
หรือผมพินาศ ... "(เปลือก p.195) คำพูดนี้แสดงให้เห็นถึงความต้องการทางเพศชนะสำหรับการฆ่าสัตว์ ความต้องการทางเพศนี้นำไปสู่การตายของตัวเองแม้จะมีความช่วยเหลือของโรเบิร์ตวอลตัน.
สิ่งมีชีวิตถูกขับเคลื่อนด้วยความทะเยอทะยาน เขาไม่ได้ต้องการชื่อเสียงและโชคลาภที่วิกเตอร์วอลตันหรือต้องการทุกอย่างที่เขาต้องการก็คือการยอมรับ สิ่งมีชีวิตกล่าวว่า "เมื่อฉันตู่หวังว่าจะได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่ pardoning รูปแบบออกไปด้านนอกของฉันจะ l ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทะเยอทะยานความปรารถนาดีที่จะบรรลุบางสิ่งบางอย่าง ในนวนิยายโดย แมรี่ เชลลี่ , Frankenstein , มีสามผู้เล่นสำคัญในบทบาทของความทะเยอทะยาน Victor Frankenstein , โรเบิร์ต วอลตัน และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดมีเป้าหมายที่แตกต่างกันหรือชนิดของความทะเยอทะยาน ไม่ว่ามันคือความทะเยอทะยานที่จะแก้แค้นให้เพื่อน หรือเป็นพระเอก นิยายเรื่องนี้ได้ มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะมีความทะเยอทะยาน ไม่เพียงเป็นสามเหล่านี้ได้ เราต้องรู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่ และเมื่อมันเป็น OK เพื่อให้มุ่งมั่นไปสู่เป้าหมายของเรา นี่คือเรื่องราวที่ขับเคลื่อนด้วยความมุ่งมั่นและมันทั้งหมดเริ่มต้นกับวิคเตอร์วิคเตอร์ แฟรงเป็นคนทะเยอทะยานมากที่สุดในหนังสือ มันเริ่มจากเขียนความปรารถนาที่จะเรียนรู้ เขาใช้เวลาชั่วโมงเมื่อชั่วโมงในการอ่านและการเรียน เมื่อเขาตัดสินใจที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตเป้าหมายของเขาเปลี่ยนไป เขาให้เร่าร้อน จะทำงานเมื่อมอนสเตอร์ทั้งวันและไม่ออกจากห้อง นั่นคือสิ่งที่เขาทำ เป็นเวลา 4 ปี อ่าน ศึกษา แล้ว สร้าง เนื่องจากความใฝ่ฝันของเขาพร่ามัว เขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เขาทำ จนกระทั่งมันสายเกินไป หลังจากความสำเร็จนี้ความใฝ่ฝันของเขาหายไป เพราะเขาเสร็จเป้าหมายของเขา เหนื่อยและโดดเดี่ยว เขากลับบ้าน เขาพอใจมากกับตัวเอง จนกระทั่ง William ถูกฆาตกรรม วิคเตอร์รู้ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตดังนั้นเขาทำภารกิจของเขาเพื่อพบเขา เชื้อเพลิงโดยความเกลียดชังของเขาสำหรับสิ่งมีชีวิต เนื่องจากความตายของเพียงเกี่ยวกับทุกคนที่เขารู้จัก และรัก ความใฝ่ฝันของเขาคือการฆ่าสิ่งมีชีวิต เขากล่าวว่า , " อีกครั้งฉันสาบานแก้แค้น ; อีกครั้งฉันอุทิศท่านอนาถน่าสงสารทรมานและความตาย ฉันจะไม่ล้มเลิกการค้นหาของฉันจนกว่าเขา !หรือฉันตาย . . . . . . . " ( เชลลี่ , p.195 ) คำพูดนี้แสดงความปรารถนาอย่างผู้ชนะ ฆ่าสิ่งมีชีวิต ตัณหานี้นำไปสู่ความตายของเขาเองแม้จะช่วยเหลือของโรเบิร์ต วอลตัน .สิ่งมีชีวิตที่ถูกขับเคลื่อนโดยความทะเยอทะยาน เขาไม่ได้ต้องการชื่อเสียงและโชคลาภที่วิคเตอร์ หรือ วอลตัน ต้องการ ทั้งหมดที่เขาต้องการ การยอมรับ เจ้าตัวกล่าวว่า " ผมเคยแอบหวังว่าคงจะได้เจอกับสิ่งมีชีวิตที่อภัยรูปแบบภายนอกของฉันจะ . . . . . . . .