In Scotland when the temperature ri

In Scotland when the temperature rises above 75 degrees there is talk of heat waves and the newspapers publish photographs of panting polar bear and disheveled penguins. Being of this lineage i found the American summer to be absolutely intolerable--yet it was on the hottest and most humid of days in 1949 that i found myself in New York examining at first hand those few emblems of a modern architecture which were thought in Cambridge at that time to be symbols of the salvation of the world.

My companions and i scrutinized the Museum of Modern Art garden, the United Nations and Lever House as well as other projects which almost acquired distinction and, by the end of the day we were footsore, tired, sweaty, grubby, crumpled and thirsty. We came to the last project, a brownstone conversion by Philip Johnson. We passed through the bland facade into a small vestibule and immediately left both heat and glare behind. We move into a large and handsome living room, the end wall of glass subtending a small court defined by a guest wing. This was dominated by a pool with three stepping stones, a small fountain, a single aralia tree and on the white painted brick walls, a tendril of ivy. We stood on a narrow terrace beside the pool, savoring the silence, then discovering below it the small noises of the trickling fountain, drips and splashes, the rustle of the delicate aralia leaves, seeing the reticulated patterns in the pool, the dappled light. Here were these selfsame precious things, but consciously selected and arrayed, sun and shade, trees and water, the small sounds under silence. What enormous power was exerted by these few elements in this tiny space. They were not antagonistic to the city or to man but indispensable ingredients of a humane environment. Equanimity, health and introspection could live here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสกอตแลนด์เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นเหนือ 75 องศามี การพูดคุยของคลื่นความร้อน และหนังสือพิมพ์ที่เผยแพร่ภาพถ่ายของหอบหมีขั้วโลกและเพนกวินกระเซิง มีลินเนจนี้พบฤดูร้อนจะขจัดอย่าง - อเมริกันยังได้ร้อนแรงที่สุด และมีความชื้นสูงสุดของวันในปี 1949 ที่พบตัวเองในนิวยอร์กตรวจสอบเชื่อถือสัญลักษณ์เหล่าน้อยเป็นสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่มีความคิดในเคมบริดจ์ในเวลานั้นเป็น สัญลักษณ์แห่งความรอดของโลกข้าพเจ้ากับคู่ผ่านสวนพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ สหประชาชาติ และ บ้านก้าน ตลอดจนโครงการอื่น ๆ ที่เกือบได้มาแบ่งแยก และ ในตอนท้ายของวัน เรา footsore เหนื่อยล้า ขับเหงื่อ แสนโสโครก ยู่ยี่ และกระหาย สุดท้ายเรามาโครงการ การแปลงบราวน์สโตนเบ็ด โดยฟิลิปจอห์นสัน เราผ่านหน้าอาคารสูงเป็นแบบเก๋ง และซ้ายทันทีทั้งความร้อนและหลัง เราย้ายใหญ่ และหล่อห้องนั่งเล่น ผนังปลายแก้ว subtending ศาลเล็กกำหนด โดยปีกจากผู้เข้าพัก นี้ถูกครอบงำ โดยสระว่ายน้ำ ด้วยหินก้าวที่สาม น้ำพุขนาดเล็ก ต้นไม้ aralia เดียว และ บน ผนังอิฐทาสีขาว เลื้อยของไอวี่ เรายืนอยู่บนระเบียงแคบ ๆ ริมสระ ลิ้มรสความเงียบ แล้วค้นหาด้านล่างเสียงเล็กของน้ำพุไหล หยด และกระเด็น เสียงของ aralia อ่อน ใบ เห็นรูป reticulated ในสระว่ายน้ำ ไฟเป็นรอย สิ่งล้ำค่าเหล่านี้ selfsame แต่ดวงอาทิตย์ที่มีสติ และเลือกใส่เสื้อ ผ้า ร่ม ต้นไม้ และ น้ำ เสียงเล็ก ๆ ภายใต้ความเงียบได้ พลังงานมหาศาลอะไรถูกนั่นเอง โดยองค์ประกอบเหล่านี้ไม่ในพื้นที่เล็ก ๆ นี้ พวกเขาไม่ได้ต่อต้าน การเมือง หรือคนแต่ส่วนผสมที่ขาดไม่ได้ของสภาพแวดล้อมที่มีมนุษยธรรม ความใจเย็น สุขภาพ และวิปัสสนาสามารถอาศัยอยู่ที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสกอตแลนด์เมื่ออุณหภูมิสูงกว่า 75 องศามีการพูดคุยของคลื่นความร้อนและหนังสือพิมพ์เผยแพร่รูปถ่ายของหอบหมีขั้วโลกและนกเพนกวินกระเซิง ความเป็นอยู่ของวงศ์ตระกูลนี้ผมพบว่าในช่วงฤดูร้อนของชาวอเมริกันที่จะทนอย่าง - แต่มันอยู่ในที่ร้อนและชื้นมากที่สุดของวันในปี 1949 ที่ผมพบว่าตัวเองอยู่ในนิวยอร์กตรวจสอบที่มือแรกสัญลักษณ์ไม่กี่คนของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่มีความคิดใน เคมบริดจ์ในช่วงเวลานั้นจะเป็นสัญลักษณ์แห่งความรอดของโลก. สหายของฉันและฉันพิจารณาพิพิธภัณฑ์สวนศิลปะสมัยใหม่สหประชาชาติและแงะบ้านเช่นเดียวกับโครงการอื่น ๆ ที่ได้มาเกือบแตกต่างและในตอนท้ายของวันที่เรา มีเท้าบวมเหนื่อยเหงื่อสกปรกยู่ยี่และกระหายน้ำ เรามาถึงโครงการที่ผ่านการแปลงตึกโดยฟิลิปจอห์นสัน เราเดินผ่านซุ้มอ่อนโยนเป็นห้องโถงขนาดเล็กและทันทีที่เหลือทั้งความร้อนและแสงจ้าที่อยู่เบื้องหลัง เราย้ายเข้าไปอยู่ในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่และรูปหล่อผนังท้ายของแก้ว subtending ศาลเล็ก ๆ ที่กำหนดโดยปีกของผู้เข้าพัก นี้ถูกครอบงำด้วยสระว่ายน้ำที่มีสามก้าวหิน, น้ำพุขนาดเล็กต้นไม้ Aralia เดียวและบนกำแพงอิฐทาสีขาวเลื้อยของไม้เลื้อย เรายืนอยู่บนระเบียงแคบ ๆ ข้างสระว่ายน้ำ savoring เงียบแล้วการค้นพบด้านล่างเสียงเล็ก ๆ ของ trickling น้ำพุหยดและกระเด็นเสียงกรอบแกรบของใบ Aralia ละเอียดอ่อนเห็นรูปแบบทิดในสระว่ายน้ำ, แสงด่าง นี่เป็นสิ่งที่มีค่าเหล่านี้เหมือนกัน แต่เลือกรู้ตัวและสวมดวงอาทิตย์และร่มเงาต้นไม้และน้ำเสียงขนาดเล็กภายใต้ความเงียบ พลังมหาศาลได้รับการกระทำโดยไม่กี่องค์ประกอบเหล่านี้ในพื้นที่เล็ก ๆ นี้ พวกเขาไม่ได้เป็นปฏิปักษ์กับเมืองหรือคนที่ขาดไม่ได้ แต่ส่วนผสมของสภาพแวดล้อมที่มีมนุษยธรรม ความใจเย็นสุขภาพและวิปัสสนาสามารถอาศัยอยู่ที่นี่