Radium is a chemical element with s

Radium is a chemical element with symbol Ra and atomic number 88. It is the sixth element in group 2 of the periodic table, also known as the alkaline earth metals. Pure radium is almost colorless, but it readily combines with nitrogen (rather than oxygen) on exposure to air, forming a black surface layer of radium nitride (Ra3N2). All isotopes of radium are highly radioactive, with the most stable isotope being radium-226, which has a half-life of 1600 years and decays into radon gas (specifically the isotope radon-222). When radium decays, ionizing radiation is a product, which can excite fluorescent chemicals and cause radioluminescence.

Radium, in the form of radium chloride, was discovered by Marie Curie and Pierre Curie in 1898. They extracted the radium compound from uraninite and published the discovery at the French Academy of Sciences five days later. Radium was isolated in its metallic state by Marie Curie and André-Louis Debierne through the electrolysis of radium chloride in 1910.

In nature, radium is found in uranium and (to a lesser extent) thorium ores in trace amounts as small as a seventh of a gram per ton of uraninite. Radium is not necessary for living organisms, and adverse health effects are likely when it is incorporated into biochemical processes because of its radioactivity and chemical reactivity. Currently, other than its use in nuclear medicine, radium has no commercial applications; formerly, it was used as a radioactive source for radioluminescent devices and also in radioactive quackery for its supposed curative powers. Today, these former applications are no longer in vogue because radium's toxicity has since become known, and less dangerous isotopes are used instead in radioluminescent devices.
Characteristics[edit]
Radium is the heaviest known alkaline earth metal and is the only radioactive member of its group. Its physical and chemical properties most closely resemble its lighter congener barium.

Physical[edit]
Pure radium is a volatile silvery-white metal. Its color rapidly vanishes in air, yielding a black layer of radium nitride (Ra3N2).[1] Its melting point is either 700 °C (1,292 °F) or 960 °C (1,760 °F),[a] and its boiling point is 1,737 °C (3,159 °F). Both of these values are slightly lower than those of barium, confirming periodic trends down the group 2 elements.[2] Like barium, radium crystallizes in the body-centered cubic structure at standard temperature and pressure: the radium–radium bond distance is 514.8 picometers.[3] Radium has a density of 5.5 g/cm3, higher than that of barium, again confirming periodic trends; the radium-barium density ratio is comparable to the radium-barium atomic mass ratio,[4] due to the two elements' similar crystal structures.[4][5]

Chemical[edit]
Radium, like barium, is a highly reactive metal and always exhibits its group oxidation state of +2.[1] It forms the colorless Ra2+ cation in aqueous solution, which is highly basic and does not form complexes readily.[1] Most radium compounds are therefore simple ionic compounds,[1] though participation from the 6s and 6p electrons (in addition to the valence 7s electrons) is expected due to relativistic effects and would enhance the covalent character of radium compounds such as RaF2 and RaAt2.[6] Solid radium compounds are white as radium ions provide no specific coloring, but they gradually turn yellow and then dark over time due to self-radiolysis from radium's alpha decay.[1] Insoluble radium compounds coprecipitate with all barium, most strontium, and most lead compounds.[7]

Isotopes[edit]
Main article: Isotopes of radium
Radium has 33 known isotopes, with mass numbers from 202 to 234: all of them are radioactive.[8] Four of these – 223Ra (half-life 11.4 days), 224Ra (3.64 days), 226Ra (1600 years), and 228Ra (5.75 years) – occur naturally in the decay chains of primordial thorium-232, uranium-235, and uranium-238 (223Ra from uranium-235, 226Ra from uranium-238, and the other two from thorium-232). These isotopes nevertheless still have half-lives too short to be primordial radionuclides and only exist in nature from these decay chains.[9] Together with the artificial 225Ra (15 d), these are the five most stable isotopes of radium.[9] All other known radium isotopes have half-lives under two hours, and the majority have half-lives under a minute.[8] At least 12 nuclear isomers have been reported; the most stable of them is radium-205m, with a half-life of between 130 and 230 milliseconds, which is still shorter than thirty-four ground-state radium isotopes.[8]

In the early history of the study of radioactivity, the different natural isotopes of radium were given different names. In this scheme, 223Ra was named actinium X (AcX), 224Ra thorium X (ThX), 226Ra radium (Ra), and 228Ra mesothorium 1 (MsTh1).[9] When it was realized that all of these are isotopes of radium, many of these names fell out of use, and "radium" came to refer to all isotopes, not just 226Ra.[9] Some of radium-226's decay products received historical names including "radium", ranging from radium A to radium G.[9]

226Ra is the most stable isotope of radium and is the last isotope in the (4n + 2) decay chain of uranium-238 with a half-life of over a century. Its immediate decay product is the dense radioactive noble gas radon, which is responsible for much of the danger of environmental radium.[10] It is 2.7 million times more radioactive than the same molar amount of natural uranium (mostly uranium-238), due to its proportionally shorter half-life.[11][12]

A sample of radium metal maintains itself at a higher temperature than its surroundings because of the radiation it emits – alpha particles, beta particles, and gamma rays. More specifically, natural radium (which is mostly 226Ra) emits mostly alpha particles, but other steps in its decay chain (the uranium or radium series) emit alpha or beta particles, and almost all particle emissions are accompanied by gamma rays.[13]
Discovery
For more details on this topic, see Marie Curie § New elements.
Radium was discovered by Marie Sklodowska-Curie and her husband Pierre Curie on 21 December 1898, in a uraninite sample.While studying the mineral earlier, the Curies removed uranium from it and found that the remaining material was still radioactive. They separated out an element similar to bismuth from pitchblende in July 1898, that turned out to be polonium. They then separated out a radioactive mixture consisting mostly of two components: compounds of barium, which gave a brilliant green flame color, and unknown radioactive compounds which gave carmine spectral lines that had never been documented before. The Curies found the radioactive compounds to be very similar to the barium compounds, except that they were more insoluble. This made it possible for the Curies to separate out the radioactive compounds and discover a new element in them. The Curies announced their discovery to the French Academy of Sciences on 26 December 1898. The naming of radium dates to about 1899, from the French word radium, formed in Modern Latin from radius (ray): this was in recognition of radium's power of emitting energy in the form of rays.

Subsequent developments
In 1910, radium was isolated as a pure metal by Marie Curie and André-Louis Debierne through the electrolysis of a pure radium chloride (RaCl2) solution using a mercury cathode, producing a radium–mercury amalgam. This amalgam was then heated in an atmosphere of hydrogen gas to remove the mercury, leaving pure radium metal. The same year, E. Eoler isolated radium by thermal decomposition of its azide, Ra(N3)2. Radium metal was first industrially produced in the beginning of the 20th century by Biraco, a subsidiary company of Union Minière du Haut Katanga (UMHK) in its Olen plant in Belgium.

The common historical unit for radioactivity, the curie, is based on the radioactivity of 226Ra.

Occurrence
All isotopes of radium have half-lives much shorter than the age of the Earth, so that any primordial radium would have decayed long ago. Radium nevertheless still occurs in the environment, as the isotopes 223Ra, 224Ra, 226Ra, and 228Ra are part of the decay chains of natural thorium and uranium isotopes. Of these four isotopes, the most long-lived is 226Ra (half-life 1600 years), a decay product of natural uranium. Because of its relative longevity, 226Ra is the most common isotope of the element. Thus, radium is found in tiny quantities in the uranium ore uraninite and various other uranium minerals, and in even tinier quantities in thorium minerals. One ton of pitchblende typically yields about one seventh of a gram of radium. One kilogram of the Earth's crust contains about 900 picograms of radium, and one liter of sea water contains about 89 femtograms of radium.

Extraction
In the first extraction of radium Curie used the residues after extraction of uranium from pitchblende. The uranium had been extracted by dissolution in sulphuric acid leaving radium sulphate, which is similar to barium sulphate but even less soluble in the residues. The residues also contained rather substantial amounts of barium sulphate which thus acted as a carrier for the radium sulphate. The first steps of the radium extraction process involved boiling with sodium hydroxide followed by hydrochloric acid treatment to remove as much as possible of other compounds. The remaining residue was then treated with sodium carbonate to convert the barium sulphate into barium carbonate carrying the radium, thus making it soluble in hydrochloric acid. After dissolution the barium and radium are reprecipitated as sulphates and this was repeated one or few times, for further purification of the mixed sulphate. Some impurities, that form insoluble sulphides, were removed by treating the chloride solution with hydrogen sulphide followed by filtering. When the mixed sulphate were pure enough they were once more converted to mixed chloride and barium an

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรเดียมเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มีสัญลักษณ์ Ra และเลขอะตอม 88 มันเป็นองค์ประกอบที่หกในกลุ่มที่ 2 ของตารางธาตุที่เรียกกันว่าโลหะอัลคาไลน์ เรเดียมบริสุทธิ์ไม่มีสีเกือบ แต่มันได้อย่างง่ายดายรวมกับไนโตรเจน (มากกว่าออกซิเจน) เมื่อสัมผัสอากาศกลายเป็นชั้นพื้นผิวสีดำของไนไตรด์เรเดียม (Ra3N2) ไอโซโทปทั้งหมดของเรเดียมมีกัมมันตภาพรังสีสูงมีไอโซโทปที่เสถียรที่สุดเป็นเรเดียม 226 ซึ่งมีครึ่งชีวิต 1,600 ปีและสูญสลายเป็นก๊าซเรดอน (เฉพาะไอโซโทปเรดอน-222) เมื่อเรเดียมสลาย, รังสีเป็นผลิตภัณฑ์ที่สามารถกระตุ้นสารเคมีเรืองแสงและก่อให้เกิด radioluminescence. เรเดียมในรูปแบบของเรเดียมคลอไรด์ที่ถูกค้นพบโดยมารีกูรีและปิแอร์กูรีในปี 1898 พวกเขาสารสกัดจากเรเดียม uraninite และเผยแพร่การค้นพบ ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งฝรั่งเศสห้าวันต่อมา เรเดียมที่แยกได้ในรัฐของโลหะโดยมารีกูรีและอังเดรหลุยส์ Debierne ผ่านกระแสไฟฟ้าของเรเดียมคลอไรด์ในปี 1910 ในธรรมชาติเรเดียมที่พบในแร่ยูเรเนียมและ (ในระดับน้อย) แร่ทอเรียมในการติดตามปริมาณขนาดเล็กเป็นที่เจ็ดของ กรัมต่อตัน uraninite เรเดียมไม่จำเป็นสำหรับชีวิตและผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์มีแนวโน้มที่เมื่อมีการรวมอยู่ในกระบวนการทางชีวเคมีเพราะกัมมันตภาพรังสีและการเกิดปฏิกิริยาทางเคมี ปัจจุบันนอกเหนือจากการใช้งานในทางเวชศาสตร์นิวเคลียร์เรเดียมมีการใช้งานในเชิงพาณิชย์ไม่; เดิมมันถูกใช้เป็นแหล่งของสารกัมมันตรังสีสำหรับอุปกรณ์ radioluminescent และยังอยู่ในการหลอกลวงกัมมันตรังสีสำหรับอำนาจแก้ควร วันนี้โปรแกรมเหล่านี้ในอดีตไม่ได้อยู่ในสมัยเพราะพิษเรเดียมได้กลายเป็นที่รู้จักกันและไอโซโทปอันตรายน้อยกว่าจะนำมาใช้แทนในอุปกรณ์ radioluminescent. ลักษณะ [แก้ไข] เรเดียมเป็นหนักโลหะแอลคาไลน์เอิร์ทเป็นที่รู้จักและเป็นสมาชิกของสารกัมมันตรังสีเดียวของกลุ่ม . คุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของมันมากที่สุดอย่างใกล้ชิดคล้ายแบเรียมเบา congener. ทางกายภาพ [แก้ไข] เรเดียมบริสุทธิ์เป็นโลหะสีเงินสีขาวที่มีความผันผวน สีของมันอย่างรวดเร็วหายไปในอากาศยอมชั้นสีดำของไนไตรด์เรเดียม (Ra3N2). [1] จุดหลอมละลายของมันคือทั้ง 700 ° C (1292 ° F) หรือ 960 ° C (1760 ° F) [เป็น] และจุดเดือดของมัน ประเด็นก็คือ 1,737 ° C (3159 ° F) ทั้งสองค่าเหล่านี้จะลดลงเล็กน้อยกว่าของแบเรียมยืนยันแนวโน้มระยะลงกลุ่ม 2 องค์ประกอบ [2] เช่นแบเรียมเรเดียมตกผลึกในโครงสร้างลูกบาศก์ร่างกายเป็นศูนย์กลางที่อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน:. ระยะพันธบัตรเรเดียมเรเดียมเป็น 514.8 . picometers [3] เรเดียมมีความหนาแน่น 5.5 g / cm3 ที่สูงกว่าของแบเรียมอีกครั้งยืนยันแนวโน้มระยะ; อัตราส่วนความหนาแน่นของเรเดียมแบเรียมก็เปรียบได้กับอัตราส่วนมวลอะตอมเรเดียมแบเรียม [4] เนื่องจากการที่สององค์ประกอบ 'โครงสร้างผลึกคล้ายกัน. [4] [5] เคมี [แก้ไข] เรเดียมเช่นแบเรียมเป็นโลหะปฏิกิริยาสูง และมักจะจัดแสดงสถานะออกซิเดชันกลุ่มของ 2. [1] มันรูปแบบไอออนบวกสี RA2 + ในสารละลายที่เป็นพื้นฐานมากและไม่ได้รูปแบบที่สลับซับซ้อนได้อย่างง่ายดาย. [1] ส่วนใหญ่สารเรเดียมจึงเป็นสารประกอบไอออนิกง่าย [1] แต่การมีส่วนร่วมจาก 6s และ 6p อิเล็กตรอน (นอกเหนือจากความจุอิเล็กตรอน 7s) ที่คาดว่าเนื่องจากผลกระทบความสัมพันธ์และจะเพิ่มตัวละครโควาเลนต์ของสารเรเดียมเช่น RaF2 และ RaAt2. [6] สารเรเดียมแข็งมีสีขาวเป็นไอออนเรเดียมให้ สีไม่เฉพาะ แต่พวกเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วมืดกว่าเวลาที่กำหนดด้วยตนเอง radiolysis จากการสลายตัวของอัลฟาเรเดียมของ. [1] สารเรเดียมที่ไม่ละลายน้ำร่วมตกตะกอนกับแบเรียมทุกธาตุโลหะชนิดหนึ่งมากที่สุดและสารตะกั่วมากที่สุด. [7] ไอโซโทป [แก้ไข] บทความหลัก: ไอโซโทปของเรเดียมเรเดียมมี33 ไอโซโทปที่รู้จักกันกับตัวเลขมวล 202-234. ทั้งหมดของพวกเขากัมมันตรังสี [8] สี่เหล่านี้ - 223Ra (ครึ่งชีวิต 11.4 วัน) 224Ra (3.64 วัน) 226Ra ( 1600 ปี) และ 228Ra (5.75 ปี) - เกิดขึ้นตามธรรมชาติในห่วงโซ่การสลายตัวของลำดับทอเรียม-232, ยูเรเนียม -235 และยูเรเนียม -238 (223Ra จากยูเรเนียม 235, 226Ra จากยูเรเนียม -238 และอื่น ๆ อีกสองคนจากทอเรียม -232) ไอโซโทปเหล่านี้ แต่ยังคงมีครึ่งชีวิตสั้นเกินไปที่จะเป็น radionuclides แรกและแห่งเดียวที่มีอยู่ในธรรมชาติจากการสลายโซ่เหล่านี้. [9] ร่วมกับเทียม 225Ra (15 ง) เหล่านี้เป็นห้าไอโซโทปที่เสถียรที่สุดของเรเดียม. [9] อื่น ๆ ทั้งหมดไอโซโทปเรเดียมที่รู้จักกันมีครึ่งชีวิตภายใต้สองชั่วโมงและส่วนใหญ่มีครึ่งชีวิตภายใต้นาที [8] อย่างน้อย 12 ไอโซเมอนิวเคลียร์ได้รับรายงาน. มีเสถียรภาพมากที่สุดในนั้นคือเรเดียม 205m มีครึ่งชีวิตระหว่าง 130 และ 230 มิลลิวินาทีซึ่งยังคงน้อยกว่าสามสิบสี่ไอโซโทปเรเดียมพื้นรัฐ. [8] ในประวัติศาสตร์ในช่วงต้นของการศึกษาของกัมมันตภาพรังสีที่ ไอโซโทปธรรมชาติที่แตกต่างกันของเรเดียมได้รับชื่อแตกต่างกัน ในโครงการนี้ 223Ra เป็นชื่อแอกทิเนียม X (ACX) 224Ra ทอเรียม X (THX) เรเดียม 226Ra (Ra) และ 228Ra mesothorium 1 (MsTh1). [9] เมื่อมันถูกตระหนักว่าสิ่งเหล่านี้เป็นไอโซโทปของเรเดียม หลายชื่อเหล่านี้หลุดออกมาจากการใช้งานและ "เรเดียม" มาถึงอ้างถึงไอโซโทปทั้งหมดไม่เพียง 226Ra. [9] บางส่วนของเรเดียม 226 ผลิตภัณฑ์ผุได้รับชื่อทางประวัติศาสตร์รวมทั้ง "เรเดียม" ตั้งแต่เรเดียมที่จะเรเดียมกรัม [9] 226Ra เป็นไอโซโทปที่เสถียรที่สุดของเรเดียมและไอโซโทปสุดท้ายใน (4n + 2) ห่วงโซ่การสลายตัวของยูเรเนียม -238 มีครึ่งชีวิตนานกว่าศตวรรษ ผลิตภัณฑ์สลายตัวของมันทันทีเป็นก๊าซเฉื่อยหนาแน่นของสารกัมมันตรังสีเรดอนซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับมากของอันตรายจากเรเดียมสิ่งแวดล้อม. [10] มันคือ 2.7 ล้านครั้งกัมมันตรังสีมากกว่าจำนวนเงินกรามเดียวกันของยูเรเนียมธรรมชาติ (ส่วนใหญ่เป็นยูเรเนียม -238) เนื่องจาก ครึ่งชีวิตที่สั้นลงตามสัดส่วนของ [11] [12]. ตัวอย่างของโลหะเรเดียมรักษาตัวเองที่อุณหภูมิสูงกว่าเพราะสภาพแวดล้อมของรังสีมันส่งเสียง - อนุภาคแอลฟาอนุภาคบีตาและรังสีแกมมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรเดียมธรรมชาติ (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น 226Ra) ปล่อยออกมาส่วนใหญ่อนุภาคแอลฟา แต่ขั้นตอนอื่น ๆ ในห่วงโซ่การสลายตัวของมัน (ยูเรเนียมหรือเรเดียมชุด) ปล่อยอนุภาคแอลฟาหรือเบต้าและเกือบการปล่อยอนุภาคทั้งหมดจะมาพร้อมกับรังสีแกมมา. [13] การค้นพบสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อนี้เห็นมารีกูรี§องค์ประกอบใหม่. เรเดียมถูกค้นพบโดย Marie Curie-Sklodowska และสามีของ Pierre Curie วันที่ 21 ธันวาคม 1898 ของเธอใน uraninite sample.While แร่ศึกษาก่อนหน้านี้ยูเรเนียม Curies ลบออกจากมัน และพบว่าวัสดุที่เหลือก็ยังคงมีกัมมันตภาพรังสี พวกเขาแยกออกเป็นองค์ประกอบคล้ายกับบิสมัทจาก pitchblende ในเดือนกรกฎาคม 1898 ที่เปิดออกมาเป็นพอโลเนียม จากนั้นพวกเขาแยกออกมาเป็นส่วนผสมของสารกัมมันตรังสีส่วนใหญ่ประกอบด้วยสองส่วนสารประกอบแบเรียมซึ่งทำให้สีเปลวไฟสีเขียวสดใสและสารกัมมันตรังสีที่ไม่รู้จักซึ่งทำให้เส้นสเปกตรัมสีแดงที่ไม่เคยได้รับการบันทึกไว้ก่อน Curies พบสารกัมมันตรังสีจะเป็นคล้ายกับสารประกอบแบเรียมยกเว้นว่าพวกเขาไม่ละลายน้ำมากขึ้น นี่เองที่ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับ Curies ที่จะแยกออกจากสารกัมมันตรังสีและค้นพบธาตุใหม่ในพวกเขา Curies ประกาศการค้นพบของพวกเขาไปฝรั่งเศส Academy of Sciences ที่ 26 ธันวาคม 1898 การตั้งชื่อของวันเรเดียมจะเกี่ยวกับปี 1899 จากเรเดียมคำภาษาฝรั่งเศสที่เกิดขึ้นในปัจจุบันจากภาษาละตินรัศมี (เรย์): นี่คือในการรับรู้ของการใช้พลังงานเรเดียมของเปล่ง พลังงานในรูปของรังสี. การพัฒนาต่อมาในปี 1910, เรเดียมถูกแยกออกเป็นโลหะบริสุทธิ์โดยมารีกูรีและอังเดรหลุยส์ Debierne ผ่านกระแสไฟฟ้าของคลอไรด์เรเดียมบริสุทธิ์ (RaCl2) วิธีการแก้ปัญหาโดยใช้แคโทดปรอทการผลิตรวมกันเรเดียมปรอท . นี่คือการรวมกันความร้อนแล้วในบรรยากาศของก๊าซไฮโดรเจนที่จะเอาปรอทออกจากโลหะเรเดียมบริสุทธิ์ ในปีเดียวกันอี Eoler แยกเรเดียมจากการสลายตัวทางความร้อนของ azide ของ Ra (N3) 2 โลหะเรเดียมเป็นครั้งแรกที่การผลิตภาคอุตสาหกรรมในการเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 โดย Biraco ซึ่งเป็น บริษัท ย่อยของ บริษัท ยูเนี่ยนMinière du Haut Katanga (UMHK) ในโรงงาน Olen ในเบลเยี่ยม. หน่วยประวัติศาสตร์ทั่วไปสำหรับกัมมันตภาพรังสีคูรีที่อยู่บนพื้นฐานของกัมมันตภาพรังสี ของ 226Ra. เกิดไอโซโทปของเรเดียมมีครึ่งชีวิตสั้นกว่าอายุของโลกเพื่อให้เรเดียมลำดับใด ๆ ที่จะมีการสลายตัวมานานแล้ว เรเดียม แต่ยังคงเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมที่เป็นไอโซโทป 223Ra ที่ 224Ra, 226Ra และ 228Ra เป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่การสลายตัวของทอเรียมธรรมชาติและไอโซโทปยูเรเนียม ของเหล่านี้สี่ไอโซโทปมากที่สุดระยะยาวเป็น 226Ra (ครึ่งชีวิต 1,600 ปี), ผลิตภัณฑ์การสลายตัวของยูเรเนียมธรรมชาติ เพราะยืนยาวญาติ, 226Ra เป็นไอโซโทปที่พบมากที่สุดขององค์ประกอบ ดังนั้นเรเดียมพบในปริมาณที่เล็ก ๆ ใน uraninite แร่ยูเรเนียมและแร่ธาตุยูเรเนียมอื่น ๆ อีกมากมายและในปริมาณที่แม้ tinier แร่ธาตุทอเรียม หนึ่งตันของ pitchblende มักจะมีอัตราผลตอบแทนประมาณ 1/7 ของกรัมของเรเดียม หนึ่งกิโลกรัมของเปลือกโลกมีประมาณ 900 picograms เรเดียมและหนึ่งลิตรของน้ำทะเลมีประมาณ 89 femtograms เรเดียม. สกัดในการสกัดแรกของเรเดียม Curie ใช้สารตกค้างหลังจากการสกัดยูเรเนียมจาก pitchblende ยูเรเนียมที่ได้รับการสกัดโดยการละลายในกรดกำมะถันออกจากซัลเฟตเรเดียมซึ่งคล้ายกับแบเรียมซัลเฟตที่ละลายน้ำได้ แต่ถึงแม้จะน้อยกว่าในตกค้าง ตกค้างยังมีจำนวนมากค่อนข้างแบเรียมซัลเฟตซึ่งทำหน้าที่จึงเป็นผู้ให้บริการสำหรับซัลเฟตเรเดียม ขั้นตอนแรกของกระบวนการสกัดเรเดียมเดือดเกี่ยวข้องกับโซเดียมไฮดรอกไซตามมาด้วยการรักษากรดไฮโดรคลอที่จะลบมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ของสารประกอบอื่น ๆ ที่เหลือที่เหลือได้รับการรักษาแล้วด้วยโซเดียมคาร์บอเนตการแปลงแบเรียมซัลเฟตลงแบเรียมคาร์บอเนตแบกเรเดียมจึงทำให้ละลายได้ในกรดไฮโดรคลอริก หลังจากการสลายตัวแบเรียมและเรเดียมจะ reprecipitated เป็นซัลเฟตและนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกหนึ่งหรือสองสามครั้งสำหรับการทำให้บริสุทธิ์ต่อไปของซัลเฟตผสม บางสิ่งสกปรกที่ไม่ละลายน้ำรูปแบบ sulphides ถูกถอดออกโดยการรักษาวิธีการแก้ปัญหาที่มีคลอไรด์ไฮโดรเจนซัลไฟด์ตามด้วยการกรอง เมื่อผสมซัลเฟตบริสุทธิ์พอที่พวกเขาครั้งหนึ่งเคยเป็นที่แปลงมากขึ้นในการผสมคลอไรด์และแบเรียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรเดียมเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มีสัญลักษณ์ Ra และเลขอะตอม 88 มันเป็นองค์ประกอบที่ 6 ในกลุ่มที่ 2 ของตารางธาตุ , ที่รู้จักกันเป็นโลหะ ดินด่าง เรเดียมบริสุทธิ์เกือบไม่มีสี แต่ก็พร้อมจะรวมตัวกับไนโตรเจน ( มากกว่าออกซิเจน ) เมื่อสัมผัสกับอากาศ เป็นชั้นพื้นผิวสีดำของเรเดียมไนไตรด์ ( ra3n2 ) ทุกไอโซโทปของเรเดียมมีกัมมันตภาพรังสีที่มีเสถียรภาพมากที่สุดของการฟอก ซึ่งมีครึ่งชีวิต 1 , 600 ปีและสลายตัวเป็นแก๊สเรดอน ( เฉพาะไอโซโทป radon-222 ) เมื่อเรเดียมรังสีสลายตัวเป็นผลิตภัณฑ์ซึ่งสามารถกระตุ้นสารเคมีเรืองแสงและสาเหตุ radioluminescence

เรเดียมในรูปแบบของเรเดียมคลอไรด์ ถูกค้นพบโดย มารี คูรี และปิแอร์ คูรีใน 1898 .พวกเขาสกัดเรเดียมผสมจากแร่ยูเรเนียม และเผยแพร่การค้นพบที่สถาบันวิทยาศาสตร์ฝรั่งเศส 5 วัน เรเดียมที่แยกได้ในสถานะของโลหะ โดย มารี คูรี และอังเดร - หลุยส์ debierne ผ่าน electrolysis ของเรเดียมคลอไรด์ 1910 .

ในธรรมชาติเรเดียมพบในแร่ยูเรเนียมและแร่ทอเรียมในระดับที่น้อยกว่า ) ในร่องรอยเล็กๆเท่าที่เจ็ดของกรัมต่อตันของแร่ยูเรเนียม . เรเดียมไม่เพียงแต่จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิต และผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์มักจะเมื่อมันถูกรวมอยู่ในกระบวนการทางชีวเคมีของกัมมันตภาพรังสีและปฏิกิริยาทางเคมี ปัจจุบัน นอกจากการใช้เวชศาสตร์นิวเคลียร์เรเดียมไม่มีการใช้งานเชิงพาณิชย์ ; เดิม มันถูกใช้เป็นแหล่งสำหรับอุปกรณ์ radioluminescent กัมมันตรังสีและกัมมันตภาพรังสีในวิธีการหลอกลวงของควรจะแก้พลัง วันนี้โปรแกรมอดีตเหล่านี้ไม่มีใน Vogue เพราะเรเดียมของพิษได้กลายเป็นตั้งแต่รู้จักกัน และไอโซโทปที่อันตรายน้อยกว่าแต่การใช้ในอุปกรณ์ radioluminescent .
3
[ แก้ไข ]เรเดียมเป็นที่รู้จักเดอะเพรร์และเป็นเพียงสมาชิกของกลุ่มของสารกัมมันตรังสี . คุณสมบัติทางกายภาพและเคมีของอย่างใกล้ชิดที่สุด คล้ายแบเรียม congener เบาของมัน

ทางกายภาพ [ แก้ไข ]
เรเดียมบริสุทธิ์เป็นสารระเหยสีเงินโลหะสีขาว สีของมันอย่างรวดเร็ว หายไปในอากาศ หยุ่นชั้นสีดำของเรเดียมไนไตรด์ ( ra3n2 ) [ 1 ] จุดหลอมเหลวของทั้ง 700 องศา C ( 1351 ° F ) หรือ C ( 1 , 960 เมตร632 ° F ) [ ] และจุดเดือดคือ 1754 ° C ( 3195 ° F ) ทั้งค่าเหล่านี้เป็นเล็กน้อยสูงกว่าของแบเรียม ยืนยันแนวโน้มงวดลงกลุ่ม 2 ธาตุแบเรียม [ 2 ] เช่น เรเดียมตกผลึกในร่างกายเป็นศูนย์กลางโครงสร้างลูกบาศก์ ที่อุณหภูมิและความดันมาตรฐาน : เรเดียม–เรเดียมพันธบัตรระยะ 514.8 picometers [ 3 ] เรเดียม มีความหนาแน่นของ 5.5 กรัมต่อลิตร ,สูงกว่าของแบเรียมอีกครั้งยืนยันแนวโน้มตารางธาตุ ; เรเดียมแบเรียมความหนาแน่นของอัตราส่วนเปรียบกับเรเดียมแบเรียมมวลอะตอมอัตราส่วน , [ 4 ] เนื่องจากองค์ประกอบ ' สองที่คล้ายกันโครงสร้างผลึก . [ 4 ] [ 5 ]

เคมี [ แก้ไข ]
เรเดียม เช่นแบเรียมเป็นปฏิกิริยาตอบโต้โลหะและเสมอ การจัดแสดงผลงานของกลุ่มสถานะออกซิเดชัน 2 . [ 1 ] มันฟอร์มขนาด RA2 ไอออนบวกในสารละลายที่ไม่มีสี ,ซึ่งมีพื้นฐานและไม่ซับซ้อนพร้อมแบบฟอร์ม [ 1 ] ที่สุดของสารประกอบจึงง่ายสารประกอบอิออนิค , [ 1 ] แต่การมีส่วนร่วมจาก 6s กับ 6P อิเล็กตรอน ( นอกเหนือไปจาก 7s เวเลนซ์อิเล็กตรอน ) คาดว่าเนื่องจากผลแสงและจะเพิ่มตัวละครโควาเลนต์ของเรเดียมและสารประกอบ เช่น raf2 raat2 .[ 6 ] สารประกอบเรเดียมของแข็งสีขาวเป็นเรเดียมไอออนให้ไม่เฉพาะสี แต่พวกเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วมืดตลอดเวลา เนื่องจากตนเองจากการสลายตัวของเรเดียม radiolysis อัลฟ่า [ 1 ] ไม่ละลายสารประกอบเรเดียม coprecipitate กับปริมาณธาตุแบเรียมที่สุด และสารประกอบตะกั่วมากที่สุด [ 7 ]

ไอโซโทป [ แก้ไข ] บทความหลัก : ไอโซโทปของเรเดียม

เรเดียมได้ 33 เรียกว่าไอโซโทปกับตัวเลขขนาดใหญ่จาก 202 234 : พวกเขาทั้งหมดมีกัมมันตภาพรังสี . [ 8 ] สี่เหล่านี้– 223ra ( ครึ่งชีวิต - 11.4 วัน ) 224ra ( 3.64 วัน ) 226ra ( 1 ปี ) และ 228ra ( ระหว่างปี ) ซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติในการสลายกลุ่ม uranium-235 ลิกไนต์โซ่ , และยูเรเนียม - 238 ( 223ra จาก uranium-235 226ra จากยูเรเนียม - 238 , และอีกสองจากลิกไนต์ )ไอโซโทปเหล่านี้ อย่างไรก็ตามยังคงมีครึ่งชีวิตสั้นเกินไปที่จะเป็นประถม สารกัมมันตรังสีและมีอยู่ในธรรมชาติจากโซ่ผุเหล่านี้ . [ 9 ] ด้วยกันกับ 225ra เทียม ( 15 วัน ) มี 5 ไอโซโทปที่เสถียรที่สุดของเรเดียม . [ 9 ] ทั้งหมดอื่น ๆที่รู้จักกันของไอโซโทปที่มีชีวิตภายใต้สองชั่วโมงครึ่ง และส่วนใหญ่ มีครึ่งชีวิตน้อยกว่า 1 นาที[ 8 ] อย่างน้อย 12 นิวเคลียร์คือ ได้รับรายงาน มีเสถียรภาพมากที่สุดของพวกเขาคือ radium-205m กับครึ่งชีวิตของระหว่าง 130 และ 230 มิลลิวินาที ซึ่งยังคงน้อยกว่า 34 สภาพพื้นดินของไอโซโทป [ 8 ]

ในช่วงต้นการศึกษาประวัติศาสตร์ของกัมมันตภาพรังสีธรรมชาติไอโซโทปที่แตกต่างกันของเรเดียมได้รับ ชื่อที่แตกต่างกัน ในโครงการนี้ 223ra ชื่อแอกทิเนียม X ( acx )