The American Pepper "Mummy! Mummy!

The American Pepper

"Mummy! Mummy!" shouted little Murna racing from the front door through to the kitchen. "There's a parcel. The postman's brought a parcel!"
Her mother, Savni, looked at her in surprise. She had no idea who could have sent them a parcel. Maybe it was a mistake. She hurried to the door to find out. Sure enough, the postman was there, holding a parcel about the size of a
small brick.
"From America, madam," he said. "See! American stamps."
It was true. In the top right-hand corner of the brown paper parcel were three strange-looking stamps, showing a man's head. The package was addressed to Savni, in big, clear black letters.
"Well, I suppose it must be from Great-Aunt Pasni," said Savni to herself, as the postman went on his way down the street, whistling. "Although it must be twenty years since we heard anything from her. I thought she would have been dead by now."
Savni's husband Jornas and her son Arinas were just coming in from the garden, where Murna had run to tell them about the parcel. "Well, open it then!" said Arinas impatiently. "Let's see what's inside!"
Setting the parcel down in the middle of the table, Savni carefully began to tear open the paper. Inside, there was a large silver container with a hinged lid, which was taped shut. There was also a letter.
"What is it? What is it?" demanded Murna impatiently. "Is it a present?"
"I have no idea," said Savni in confusion. "I think it must be from Great-Aunt Pasni. She went to America almost thirty years ago now. But we haven't heard from her in twenty years. Perhaps the letter will tell us." She opened the folded page cautiously, then looked up in dismay. "Well, this is no help!" she said in annoyance. "It's written in English! How does she expect us to read English? We're poor people, we have no education. Maybe Pasni has forgotten her native language, after thirty years in America."
"Well, open the pot, anyway," said Jornas. "Let's see what's inside."
Cautiously, Savni pulled the tape from the neck of the silver pot, and opened the lid. Four heads touched over the top of the container, as their owners stared down inside.
"Strange," said Arinas. "All I see is powder." The pot was about one-third full of a kind of light-grey powder.
"What is it?" asked Murna, mystified.
"We don't know, darling," said Savni, stroking her daughter's hair. "What do you think?" Murna stared again into the pot.
"I think it's coffee," she announced, finally. "American
coffee."
"It's the wrong colour for coffee, darling," said Jornas thoughtfully. "But maybe she's on the right track. It must be some kind of food." Murna, by now, had her nose right down into the pot. Suddenly, she lifted her head and sneezed loudly.
"Id god ub by doze," she explained.
"That's it!" said Arinas. "It must be pepper! Let me try some." Dipping a finger into the powder, he licked it. "Yes," he said, "it's pepper all right. Mild, but quite tasty. It's American pepper."
"All right," said Savni, "we'll try it on the stew tonight. We'll
have American-style stew!"
That evening, the whole family agreed that the American pepper had added a special extra taste to their usual evening stew. They were delighted with it. By the end of the week, there was only a teaspoonful of the grey powder
left in the silver container. Then Savni called a halt.
"We're saving the last bit for Sunday. Dr. Haret is coming to dinner, and we'll let him have some as a special treat. Then it will be finished."
The following Sunday, the whole family put on their best clothes, ready for dinner with Dr. Haret. He was the local doctor, and he had become a friend of the family many years before, when he had saved Arinas's life after an accident. Once every couple of months, Savni invited the doctor for dinner, and they all looked forward to his entertaining stories of his youth at the university in the
capital.
During dinner, Savni explained to the doctor about the mysterious American pepper, the last of which she had put in the stew they were eating, and the letter they could not read.
"Well, give it to me, give it to me!" said the doctor briskly. "I speak English! I can translate it for you."
Savni brought the letter, and the family waited, fascinated, as the doctor began to translate.
"Dear Savni: you don't know me, but I am the son of your old Great-Aunt Pasni. She never talked much to us about the old country, but in her final illness earlier this year, she told us that after her death, she wanted her ashes to be sent back home to you, so that you could scatter them on the hills of the country where she was born. My mother died two weeks ago, and her funeral and cremation took place last week. I am sending her ashes to you in a silver casket. Please do as she asked, and spread them over the ground near where she was born. Your cousin, George Leary."

MDH 1995 -- from a common urban legend

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พริกไทยอเมริกัน "มัมมี่ มัมมี่ "ตะโกน Murna น้อยแข่งรถจากประตูด้านหน้าผ่านไปยังห้องครัว "มีพัสดุ ของบุรุษไปรษณีย์นำพัสดุ" แม่ของเธอ Savni ดูที่เธอประหลาดใจ เธอมีความคิดที่สามารถส่งออกพัสดุ บางทีก็ผิด เธอรีบไปประตูเพื่อค้นหา นั่นเอง บุรุษไปรษณีย์ที่อยู่นั่น เก็บพัสดุเกี่ยวกับขนาดของตัวอิฐขนาดเล็ก "จากอเมริกา ม่าย เขากล่าว "ดู อเมริกันแสตมป์" มันคือความจริง ในมุมขวาบนของหีบห่อกระดาษสีน้ำตาลสามมองแปลกแสตมป์ แสดงหัวของชาย แพคเกจถูกส่งให้ Savni ตัวดำใหญ่ ชัดเจน "ดี ฉันคิดว่า มันต้องมาจาก Great-Aunt Pasni พูด Savni กับตัวเอง เป็นบุรุษไปรษณีย์ที่ไปในทางของเขาลงบนถนน วิสท์ลิง "แม้ว่ามันต้องเป็นยี่สิบปีหลังจากที่เราได้ยินอะไรจากเธอ ฉันคิดว่า เธอจะได้ตาย โดยขณะนี้" Savni ของสามี Jornas และลูกชายอารีนาสเพิ่งมาจากสวน ที่ Murna ได้ทำงานเพื่อบอกให้ทราบเกี่ยวกับการพัสดุ "ดี เปิดแล้ว" กล่าวว่า อารีนาส impatiently "ลองดูอะไรอยู่ภายใน" การจะลงกลางของตาราง Savni รอบคอบเริ่มเปิดฉีกกระดาษ ภายใน มีที่เก็บเงินขนาดใหญ่กับฝา hinged ซึ่งเป็นฝาปิด นอกจากนี้ยังมีตัวอักษร "มันคืออะไร มันคืออะไร "แค่ Murna impatiently "คือว่าขวัญ "ฉันมีความคิด กล่าวว่า Savni ในความสับสน "ผมคิดว่า มันต้องมาจาก Great-Aunt Pasni เธอไปอเมริกาเกือบสามสิบปีที่ผ่านมาขณะนี้ แต่เราไม่เคยได้ยินจากเธอในยี่สิบปี บางทีตัวอักษรจะบอก" เธอเปิดหน้าพับเดิน แล้วค้นหาในกังวล "ดี นี่คือไม่มีวิธีใช้" เธอกล่าวว่า ในความรำคาญ "ก็เขียนเป็นภาษาอังกฤษ วิธีไม่เธอคาดหวังว่าเราจะอ่านภาษาอังกฤษ เราคนจน เรามีการศึกษาไม่ Pasni อาจจะมีลืมภาษาของเธอ หลังจากสามสิบปีในอเมริกา" อย่างไรก็ตาม "ดี เปิดหม้อ กล่าวว่า Jornas "ลองดูสิ่งภายใน" เดิน Savni ดึงเทปจากคอของหม้อเงิน และเปิดฝา สี่หัวสัมผัสมากกว่าด้านบนของภาชนะบรรจุ เป็นเจ้าของของพวกเขาเริ่มลงภายใน "Strange กล่าวว่า อารีนาส "เห็นเป็นผง" หม้อกำลังเต็มหนึ่งในสามชนิดของผงเป็นสีเทาอ่อน "มันคืออะไร" ถาม Murna, mystified "เราไม่ทราบ ดาร์ลิ่ง กล่าวว่า Savni ตบผมของลูกสาว "ไง" Murna จ้องไปอีกลงในหม้อ "ผมคิดว่า มันเป็นกาแฟ เธอประกาศ ในที่สุด "อเมริกันกาแฟ" "มันเป็นสีไม่ถูกต้องสำหรับกาแฟ ดาร์ลิ่ง, " กล่าวว่า Jornas คิด "แต่บางทีเธอมุ่ง มันต้องเป็นสิ่งของอาหาร" Murna ตอน มีจมูกเธอขวาลงในหม้อ ทันใดนั้น เธอยกศีรษะของเธอ และ sneezed ดัง "รหัสพระยูบี โดย doze เธออธิบาย "ใช่" กล่าวว่า อารีนาส "มันต้องเป็นพริกไทย ผมลอง" เขาจุ่มนิ้วลงในผง ได้เลียก็ "ใช่ เขากล่าวว่า "มันถูกพริกไทย ไมลด์ แต่อร่อยมาก ได้พริกไทยอเมริกัน" กล่าวว่า "ทั้งหมดขวา Savni "เราจะลองบนแกงในคืนนี้ เราจะมีแกงสไตล์อเมริกา" คืนนั้น ครอบครัวตกลงพริกไทยอเมริกันมีเพิ่มพิเศษเพิ่มรสชาติของแกงเย็นปกติที่ พวกเขามีความยินดีด้วย โดยปลายสัปดาห์ มีเฉพาะ teaspoonful ผงสีเทาซ้ายในภาชนะเงิน แล้ว Savni เรียกว่าการหยุดชะงัก "เรากำลังบันทึกบิตสุดท้ายสำหรับวันอาทิตย์ ดร. Haret มาเย็น และเราจะให้เขามีบางส่วนเป็นการรักษาพิเศษ แล้ว มันจะเสร็จ" ต่ออาทิตย์ ครอบครัวที่ใส่เสื้อผ้าที่ดีที่สุดของพวกเขา พร้อมสำหรับอาหารค่ำกับ Haret ดร. กำลังแพทย์ท้องถิ่น และเขากลายเป็นเพื่อนของครอบครัวหลายปีก่อน เมื่อเขาได้บันทึกชีวิตของอารีนาสหลังจากอุบัติเหตุ ครั้งทุกสองเดือน Savni เชิญหมอเย็น และพวกเขามองไปข้างหน้าของเขาเรื่องราวสนุกสนานของหนุ่มมหาวิทยาลัยในการทุน ระหว่างทานอาหารเย็น Savni อธิบายการแพทย์เกี่ยวกับการลึกลับอเมริกันพริก สุดท้ายที่เธอได้ใส่ในแกงที่ได้รับประทานอาหาร และพวกเขาไม่สามารถอ่านตัวอักษร "ดี ให้ฉัน ให้ฉัน" กล่าวว่า นายแพทย์ briskly "ฉันพูดภาษาอังกฤษ ฉันสามารถแปลว่าคุณ" Savni นำตัวอักษร และครอบครัว รอ หลง เป็นหมอเริ่มแปล "รัก Savni: คุณไม่ทราบฉัน แต่ฉันบุตร Pasni Great-Aunt ของเก่า เธอไม่พูดมากให้เราเกี่ยวกับประเทศเก่า แต่ในป่วยขั้นสุดท้าย ปีนี้ก่อนหน้านี้ เธอบอกเราว่า หลังความตายของเธอ เธอต้องการเธอขี้เถ้าจะถูกส่งกลับบ้านให้คุณ เพื่อให้คุณสามารถกระจายบนเนินเขาของประเทศที่เธอเกิด แม่ตาย สองสัปดาห์ที่ผ่านมาและงานศพของเธอ และเผาศพเกิดสัปดาห์ที่แล้ว ฉันกำลังส่งขี้เถ้าของเธอคุณในผอบเงิน กรุณาทำ ตามที่เธอขอ และพวกเขาราดพื้นดินใกล้ที่เธอเกิด ของลูกพี่ลูกน้อง จอร์จ Leary "MDH 1995 - จากตำนานทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อเมริกันพริกไทย "คุณแม่คุณแม่!" เล็ก ๆ น้อย ๆ ตะโกนแข่ง Murna จากประตูหน้าผ่านไปที่ห้องครัว "มีพัสดุเป็น. บุรุษไปรษณีย์นำพัสดุ!" แม่ของเธอ Savni มองเธอด้วยความประหลาดใจ เธอมีความคิดที่จะได้ส่งพวกเขาพัสดุไม่มี บางทีมันอาจจะเป็นความผิดพลาด เธอรีบไปที่ประตูเพื่อหา พอแน่ใจว่าบุรุษไปรษณีย์ก็อยู่ที่นั่นถือพัสดุเกี่ยวกับขนาดของอิฐขนาดเล็ก. "จากอเมริกา, แหม่ม" เขากล่าว "ดู! แสตมป์อเมริกัน." มันเป็นความจริง ในมุมขวาด้านบนของห่อกระดาษสีน้ำตาลสามแสตมป์แปลกมองแสดงให้เห็นศีรษะของชายคน แพคเกจที่ถูกส่งไปยัง Savni ในขนาดใหญ่ตัวอักษรสีดำที่ชัดเจน. "ดีฉันคิดว่ามันจะต้องจากสห-ป้า Pasni" กล่าวว่า Savni กับตัวเองเป็นบุรุษไปรษณีย์ไปในทางของเขาลงบนถนนผิวปาก "แม้ว่ามันจะต้องเป็นยี่สิบปีนับตั้งแต่ที่เราเคยได้ยินอะไรจากเธอ. ฉันคิดว่าเธอจะได้รับการตายโดยขณะนี้." สามี Savni ของ Jornas และลูกชายของเธอ Arinas เป็นเพียงแค่มาจากสวนที่ Murna ได้วิ่งไปบอกพวกเขาเกี่ยวกับการพัสดุ . "ดีเปิดแล้ว!" Arinas กล่าวอย่างหงุดหงิด "ลองมาดูสิ่งที่อยู่ภายใน" การตั้งค่าพัสดุลงในช่วงกลางของตาราง Savni ระมัดระวังเริ่มที่จะฉีกเปิดกระดาษ ภายในมีภาชนะเงินขนาดใหญ่ที่มีฝาปิดบานพับซึ่งได้รับการบันทึกเทปปิด นอกจากนี้ยังมีตัวอักษร. "มันคืออะไร? มันคืออะไร?" Murna ถามอย่างหงุดหงิด "มันเป็นปัจจุบัน?" "ผมไม่มีความคิด" Savni กล่าวว่าในความสับสน "ผมคิดว่ามันจะต้องมาจาก Pasni ยิ่งใหญ่-ป้า. เธอไปอเมริกาเกือบสามสิบปีที่ผ่านมาในขณะนี้. แต่เรายังไม่ได้ยินจากเธอในยี่สิบปี. บางทีตัวอักษรจะบอกเรา." เธอเปิดหน้าพับระมัดระวังแล้วเงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจ "ดีนี้เป็นความช่วยเหลือไม่!" เธอกล่าวในการแกล้ง "มันเขียนเป็นภาษาอังกฤษ! อย่างไรเธอคาดหวังว่าเราจะอ่านภาษาอังกฤษได้ไหมเราคนยากจนเรามีการศึกษาไม่มี. อาจ Pasni ได้ลืมภาษาพื้นเมืองของเธอหลังจากสามสิบปีในอเมริกา." "ดีเปิดหม้อแล้ว "Jornas กล่าวว่า "ลองมาดูสิ่งที่อยู่ภายใน." ระมัดระวัง Savni ดึงเทปออกจากลำคอของหม้อเงินและเปิดฝา สี่หัวสัมผัสกว่าด้านบนของภาชนะที่เป็นเจ้าของของพวกเขาจ้องมองลงไปข้างใน. "แปลก" Arinas กล่าวว่า "สิ่งที่ผมเห็นคือผง." หม้อก็ประมาณหนึ่งในสามของชนิดเต็มรูปแบบของผงแสงสีเทา. "มันคืออะไร?" ถาม Murna, ประหลาดใจ. "เราไม่ได้รู้ว่ารัก" Savni กล่าวว่าลูบผมลูกสาวของเธอ "คุณคิดอย่างไร?" Murna จ้องมองลงไปในหม้ออีกครั้ง. "ผมคิดว่ามันเป็นเครื่องชงกาแฟ" เธอประกาศในที่สุด "อเมริกันกาแฟ. " "มันเป็นสีที่ไม่ถูกต้องสำหรับกาแฟที่รัก" Jornas ความคิดกล่าวว่า "แต่บางทีเธออาจจะเป็นในการติดตามขวา. มันจะต้องเป็นชนิดของอาหารบางอย่าง." Murna โดยขณะนี้มีจมูกของเธอลงไปในหม้อ ทันใดนั้นเธอยกหัวของเธอและจามเสียงดัง. "Id พระเจ้า UB โดยเคลิ้ม" เธออธิบาย. "นั่นมัน!" Arinas กล่าวว่า "มันจะต้องเป็นพริก! ผมขอลอง." จุ่มนิ้วเป็นผงเขาเลียมัน "ใช่" เขากล่าวว่า "พริกไทยมันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง. Mild แต่อร่อยมาก. มันพริกไทยอเมริกัน." "สิทธิทั้งหมด" Savni กล่าวว่า "เราจะลองในสตูว์ในคืนนี้. เราจะมีสไตล์อเมริกัน สตูว์! " เย็นวันนั้นทุกคนในครอบครัวเห็นว่าพริกไทยอเมริกันได้เพิ่มรสชาติพิเศษที่จะเคี่ยวตอนเย็นของพวกเขาตามปกติ พวกเขายินดีกับมัน ในตอนท้ายของสัปดาห์ที่มีเพียงช้อนชาผงสีเทาทิ้งไว้ในภาชนะเงิน จากนั้น Savni เรียกว่าหยุด. "เรากำลังประหยัดบิตสุดท้ายวันอาทิตย์ดร. Haret จะมาถึงอาหารเย็นและเราจะให้เขามีบางอย่างที่รักษาพิเศษ. จากนั้นก็จะดำเนินการเสร็จสิ้น." ต่อไปนี้วันอาทิตย์ที่ ทั้งครอบครัวใส่เสื้อผ้าที่ดีที่สุดของพวกเขาพร้อมสำหรับการรับประทานอาหารค่ำกับดร. Haret เขาเป็นหมอท้องถิ่นและเขาได้กลายเป็นเพื่อนคนหนึ่งของครอบครัวหลายปีก่อนเมื่อเขาได้ช่วยชีวิตของ Arinas หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุ เมื่อสองสามเดือนทุก Savni เชิญแพทย์สำหรับอาหารมื้อเย็นและพวกเขาทั้งหมดมองไปข้างหน้าเพื่อเรื่องราวสนุกสนานของเขาในวัยหนุ่มของเขาที่มหาวิทยาลัยในเมืองหลวง. ในช่วงเย็น Savni อธิบายให้แพทย์เกี่ยวกับพริกไทยอเมริกันลึกลับที่สุดท้ายที่ เธอได้ใส่ในกระชังที่พวกเขากำลังรับประทานอาหารและจดหมายที่พวกเขาไม่สามารถอ่าน. "ดีให้กับผมให้มันกับฉัน!" กล่าวว่าแพทย์เหยง ". ผมพูดภาษาอังกฤษที่ผมสามารถแปลให้คุณ" Savni นำจดหมายและครอบครัวรอหลงใหลเป็นหมอเริ่มที่จะแปล. "ที่รัก Savni: คุณไม่รู้จักผม แต่ผมเป็นลูกชายของคุณ ดีเก่า-ป้า Pasni. เธอไม่เคยพูดคุยกันมากกับเราเกี่ยวกับประเทศที่เก่า แต่ในความเจ็บป่วยสุดท้ายของเธอปีก่อนหน้านี้เธอบอกกับเราว่าหลังจากการตายของเธอเธออยากขี้เถ้าของเธอจะถูกส่งกลับบ้านกับคุณเพื่อให้คุณสามารถ กระจายเขาบนเนินเขาของประเทศที่เธอเกิด. แม่ของฉันเสียชีวิตเมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมาและงานศพและเผาศพของเธอเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว. ผมส่งเถ้าถ่านของเธอกับคุณในโลงศพสีเงิน. กรุณาทำตามที่เธอถามและการแพร่กระจาย พวกเขาอยู่เหนือพื้นดินใกล้กับจุดที่เธอเกิดญาติของคุณจอร์จแลร์รี่ส์ ".. MDH 1995 - จากตำนานเมืองที่พบบ่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อเมริกันพริกไทย

" มัมมี่ " แม่ ! ตะโกนแข่ง murna เล็ก ๆน้อย ๆจากหน้าประตูผ่านเข้าไปในครัว " . มีพัสดุมา บุรุษไปรษณีย์นำพัสดุ "
แม่ของเธอ savni มองเธอด้วยความประหลาดใจ เธอมีความคิดที่อาจจะส่งพัสดุมา บางทีมันอาจเป็นความผิดพลาด เธอรีบเปิดประตูเพื่อหา พอแน่ใจว่าบุรุษไปรษณีย์มีถือพัสดุเกี่ยวกับขนาดของ
อิฐขนาดเล็ก .
" จากอเมริกา ครับ " เขากล่าว เห็นไหม ! แสตมป์อเมริกัน . "
มันจริง ในมุมขวาด้านบนของห่อกระดาษสีน้ำตาล จำนวน 3 หน้าตาแปลก ๆ แสตมป์ แสดงหัวของผู้ชาย พัสดุส่งถึง savni , ใหญ่ , ใสสีดำตัวอักษร .
" เอ่อ . . ฉันคิดว่ามันต้องเป็นป้าใหญ่ Pasni กล่าวว่า savni เองเป็นบุรุษไปรษณีย์ไปในทางของเขาลงบนถนน , ผิวปาก" ถึงแม้ว่ามันต้อง 20 ปีนับตั้งแต่ที่เราได้ยินอะไรจากเธอ ฉันคิดว่าเธอคงตายไปแล้ว "
savni สามีและลูกชายของเธอ jornas arinas เพิ่งมาจากสวนที่ murna วิ่งเพื่อบอกพวกเขาเกี่ยวกับการพัสดุ " . อืม เปิดแล้ว ! arinas กล่าวอย่างหงุดหงิด " มาดูกันว่ามีอะไรอยู่ข้างใน !
วางพัสดุลงตรงกลางโต๊ะsavni อย่างระมัดระวังเริ่มฉีกกระดาษ ข้างใน มีภาชนะเงินขนาดใหญ่ที่มีฝาบานพับซึ่งมีเทปกาวปิด มีจดหมายด้วย .
" มันคืออะไร ? มันคืออะไร ? " เรียกร้อง murna อย่างหงุดหงิด " เป็นของขวัญ ?
" ไม่รู้ " ว่า " savni ในความสับสน ฉันคิดว่ามันต้องเป็นป้าใหญ่ Pasni . เธอหนีไปอเมริกาเกือบสามสิบปีที่แล้วแต่เราไม่เคยได้ยินจากเธอในรอบยี่สิบปี บางทีจดหมายก็จะบอกเราว่า " เธอเปิดหน้าพับอย่างระมัดระวัง แล้วเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ " นี่มันไม่ช่วย ! เธอกล่าวว่าในการรบกวน " มันเขียนเป็นภาษาอังกฤษ แล้วเธอจะให้เราอ่านภาษาอังกฤษ เราเป็นคนจน เราไม่มีการศึกษา บางที Pasni ลืมภาษาของเธอ หลังจาก 30 ปีในอเมริกา "
" อืมเปิดหม้ออยู่ดี " พูด jornas ” เรามาดูสิ่งที่อยู่ข้างใน "
ค่อย savni ดึงเทปออกจากคอของหม้อเงิน เปิดฝา สี่หัวสัมผัสกว่าด้านบนของภาชนะเป็นเจ้าของของพวกเขาจ้องภายใน .
" แปลก " กล่าวว่า " arinas . ทั้งหมดที่ฉันเห็นคือผง " หม้อประมาณหนึ่งในสามเต็มรูปแบบของชนิดของผงสีเทาอ่อน .
" มันคืออะไร ? " ถาม murna ประหลาดใจ
, ." เราไม่รู้ว่า ที่รัก กล่าวว่า savni , stroking ผมลูกสาวของเธอ " . คุณคิดอย่างไร ? murna จ้องอีกครั้งลงในหม้อ .
" ฉันคิดว่ามันคือกาแฟ " เธอกล่าวในที่สุด . กาแฟอเมริกัน
.
" มันเป็นสีผิด กาแฟ , ที่รัก , " กล่าวว่า jornas ความคิด” แต่บางทีเธออาจจะในการติดตามขวา มันต้องมีบางชนิดของอาหาร . " murna โดยขณะนี้มีจมูกลงไปในหม้อ ทันใดนั้นเธอเงยหน้าขึ้น และจามเสียงดัง .
" รหัส UB โดยพระเจ้าได้ " เธออธิบาย .
" นั่นแหละ ! " กล่าวว่า arinas ” มันต้องเป็นพริก ! ให้ฉันลองบ้าง " จุ่มนิ้วลงในแป้ง เขาเลีย " . ครับ , " เขากล่าวว่า " มันเป็นพริกก็ได้ อ่อน แต่ที่อร่อยทีเดียว เป็นชาวอเมริกันพริกไทย "
" เอาล่ะ " กล่าวว่า savni " เราจะพยายามมันบนสตู คืนนี้ เราจะ
มีตุ๋นสไตล์อเมริกัน "
ในตอนเย็นทั้งครอบครัวเห็นว่าพริกไทยอเมริกันเพิ่มพิเศษรสชาติพิเศษสตูเย็นปกติของพวกเขา พวกเขายินดีกับมัน โดยจุดสิ้นสุดของสัปดาห์ มีเพียงช้อนชา
ผงสีเทาทิ้งไว้ในภาชนะเงิน แล้ว savni เรียกว่าหยุดชะงัก .
" เราประหยัดบิตสุดท้ายสำหรับอาทิตย์ ดร. Haret จะมาทานอาหารเย็น และเราจะให้เขามีบางเป็นพิเศษแล้วมันจะเสร็จ "
วันอาทิตย์ถัดไป ทั้งครอบครัวใส่เสื้อผ้าของพวกเขาที่ดีที่สุด พร้อมทานอาหารเย็นกับ ดร. Haret . เขาเป็นหมอพื้นบ้าน และเขาได้กลายเป็นเพื่อนของครอบครัว หลายปีก่อน เมื่อเขาได้ช่วยชีวิต arinas หลังจากอุบัติเหตุ ทุกๆสองเดือน savni เชิญหมอเย็นและพวกเขาทั้งหมดมองไปข้างหน้ากับเรื่องราวของเขาที่สนุกสนานของเยาวชนของเขาที่มหาวิทยาลัยในเมืองหลวง
.
ระหว่างอาหารเย็น savni อธิบายกับหมอพริกไทยอเมริกันลึกลับล่าสุดที่เธอเคยใส่ในสตูว์พวกเขากำลังกิน และตัวอักษรที่พวกเขาไม่สามารถอ่าน .
" เอ่อ ให้ ฉัน เอามาให้ฉัน ! บอกหมอทันที . " ฉันพูดภาษาอังกฤษได้ ผมจะแปลให้เอง "
.savni นำจดหมายและครอบครัวรอคอย หลงใหล พอหมอเริ่มแปล .
" ที่รัก savni : คุณไม่รู้จักผม แต่ผมเป็นลูกของ Pasni ย่าทวดของคุณเก่า หล่อนไม่เคยคุยกันมากนักเกี่ยวกับประเทศเก่า แต่อาการสุดท้ายของปีก่อนหน้านี้ เธอบอกเราว่า หลังจากที่เธอเสียชีวิต เธออยากให้อัฐิเธอถูกส่งกลับบ้านเพื่อคุณเพื่อให้คุณสามารถกระจายบนภูเขาในประเทศที่เธอเกิด แม่ของฉันตายไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน และงานศพและเผาศพเอาสถานที่ในสัปดาห์ล่าสุด ผมส่งเถ้ากระดูกของเธอกับคุณในผอบเงิน กรุณาทำตามที่เธอขอร้อง และแผ่อยู่ที่พื้นใกล้ๆ กับที่เธอเกิด ญาติของคุณจอร์จ Leary "

MDH 1995 -- จากตำนานทั่วไป