In 1946, the Philippines won its in

In 1946, the Philippines won its independence and established a democratic constitutional republic modeled after the United States. Yet the system of elites and political favors remained. How were oligarchic power and patrimonial practices sustained even with the creation of a democratic national government



The creation of a national state merely expanded and centralized the opportunities for patrimonial practices. Pre-1946, when land in the Philippines was divided into feudalistic haciendas, resources for kinship distribution had been derived from the land. However, as the nation-state and government were established, resources could be derived from state capacities (such as tax collection, enactment of large-scale industries, manufacturing). A modernized state also brings with it enterprises beyond feudalist agricultural activities, including commerce, manufacturing, and finance that made “access to the state machinery more important than ever for the creation of wealth”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1946 ฟิลิปปินส์ชนะเอกราช และก่อตั้งเป็นประชาธิปไตยสาธารณรัฐรัฐธรรมนูญจำลองหลังจากที่สหรัฐอเมริกา แต่ ระบบของฝ่ายอนุรักษ์และหอมเมืองยังคงอยู่ เคยมีไฟ oligarchic และปฏิบัติ patrimonial ที่ยั่งยืนแม้แต่กับการสร้างของรัฐบาลแห่งชาติประชาธิปไตยการสร้างรัฐแห่งชาติเพียงขยาย และโอกาสสำหรับ patrimonial ปฏิบัติส่วนกลาง ก่อน-1946 เมื่อที่ดินในฟิลิปปินส์ถูกแบ่งออกเป็น feudalistic haciendas ได้รับการมาทรัพยากรสำหรับแจกญาติจากแผ่นดิน อย่างไรก็ตาม เป็น nation-state และรัฐบาลได้ก่อตั้ง ทรัพยากรอาจได้มาจากรัฐกำลังการผลิต (เช่นการเก็บภาษี ออกของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ การผลิต) รัฐที่ทันสมัยนอกจากนี้ยังจะมีองค์กรนอกเหนือจากกิจกรรมทางการเกษตร feudalist พาณิชย์ ผลิต และเงินที่ทำการ "เข้าถึงสถานะเครื่องจักรสำคัญกว่าเคยสำหรับสร้างมั่งคั่ง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1946 ฟิลิปปินส์ได้รับรางวัลความเป็นอิสระและเป็นที่ยอมรับรัฐธรรมนูญสาธารณรัฐประชาธิปไตยตามหลังสหรัฐอเมริกา แต่ระบบการทำงานของชนชั้นสูงและโปรดปรานทางการเมืองที่ยังคงอยู่ วิธีมีพลังอำนาจและการปฏิบัติที่ยั่งยืนมรดกแม้จะมีการสร้างรัฐบาลประชาธิปไตยแห่งชาติสร้างรัฐชาติขยายตัวเพียงส่วนกลางและโอกาสสำหรับการปฏิบัติมรดก Pre-1946 เมื่อที่ดินในประเทศฟิลิปปินส์แบ่งออกเป็น haciendas feudalistic ทรัพยากรสำหรับการกระจายเครือญาติได้รับมาจากที่ดิน แต่เป็นรัฐชาติและรัฐบาลที่ถูกจัดตั้งขึ้นทรัพยากรอาจจะมาจากความสามารถของรัฐ (เช่นการเก็บภาษีตามกฎหมายของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่, การผลิต) รัฐที่ทันสมัยยังนำกับองค์กรมันเกิน feudalist กิจกรรมทางการเกษตรรวมทั้งการค้าการผลิตและการเงินที่ทำให้ "การเข้าถึงเครื่องจักรรัฐสำคัญมากกว่าที่เคยสำหรับการสร้างความมั่งคั่ง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1946 , ฟิลิปปินส์ได้รับเอกราชและสถาปนาประชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญสาธารณรัฐ modeled หลังจากสหรัฐอเมริกา แต่ระบบของชนชั้นสูงและบุญทางการเมืองยังคง แล้ว oligarchic อำนาจและค้นหาการปฏิบัติยั่งยืนแม้แต่กับการสร้างประชาธิปไตยแห่งชาติของรัฐบาล



การสร้างชาติรัฐและส่วนกลางเพียงขยายโอกาสสำหรับค้นหางาน pre-1946 เมื่อที่ดินในฟิลิปปินส์แบ่งเป็น feudalistic บ้านไร่ ทรัพยากร การกระจายของที่ได้รับมาจากแผ่นดิน แต่เป็นรัฐชาติ และรัฐบาลได้ก่อตั้ง ทรัพยากรอาจได้มาจากความสามารถของรัฐ ( เช่นการเก็บภาษีกฎหมายของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ การผลิต ) รัฐสมัยใหม่ยังมากับมันเกิน feudalist วิสาหกิจการเกษตร รวมทั้งการค้า การผลิต และการเงินที่ทำให้ " เข้าถึงสภาพเครื่องจักรสำคัญมากกว่าที่เคยสำหรับการสร้างความมั่งคั่ง "