Do you think Edward and Marianne ev

Do you think Edward and Marianne ever came this way? asked Clare as they walked along a path at the side of the valley. Quite possible, replied Bruno. "This leads up to the fields where our family used to live in the summer. And know Aunt Marianne loved it up there. Is that where we're going then? but we're going further on, "Well, we'll go past it further into that valley.' Bruno pointed to somewhere in the distance. Clare walked on with a steady rhythm. They were well away from Zermatt now and the air was very clean. It was a warm April morning, nature was enjoying the spring sunshine and Clare was in love not with Bruno, but with the landscape. She wanted to breathe in all the beauty and keep it there. The contrast to London was too much for her to think about. She'd worked late the night before on her article. She'd decided to write it more or less as it was as a slice of her family history and as a reminder of how society used to be. She hadn't named Gordon Younger or the Grunwalder a local guide and a local girl' seemed enough but her family were in the article. There was no way round that. She had written the whole story very simply, without unnecessary detail, and felt pleased with it. It was a powerful piece
Now, with that behind her, she was able to enjoy the day The path climbed steadily across land that until recently had been covered in snow. The flowers that had been waiting under the frozen ground for months were beginning to appear, and the birds had woken up to the fact that with the arrival of spring they had to get busy It's a brilliant time of year,' said Bruno. Full of energy and new life. Makes you glad to be alive, doesn't it?' He stopped on the path and put his arms round her. She was lifted up and turned round. Stop she laughed. "My head's going round. He put her down. "Nobody's done that to me since I was about eight," she said breathlessly. No, well, it's not something I do every day. Bruno was still holding her. "I'm in a strange mood today. I don't know a sort of weight has been lifted Your grandfather probably feels the same, she said "Yes, I think he does. He looked peaceful this morning when I left.' He gave her a kiss on the nose and said, Come on, I'll show you the family's summer place. They left the path and climbed up the green hillside Bruno took her hand and pulled her up the last bit. They stood with their backs to the wooden house looking down into the valley I could live here," said Clare. The view is incredible A bit far from the supermarket, but it is wonderful, isn't Does it still belong to your family?' asked Clare. Yeah, but we don't use it very much, replied Bruno come up here for picnics during the summer sometimes, that's about it now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณคิดว่า เอ็ดเวิร์ดและมาริแอนมาทางนี้ ถามแคลร์ขณะที่พวกเขาเดินไปตามทางด้านข้างของหุบเขา เป็นไปได้ ตอบบรูโน "นี้นำไปขึ้นกับเขตข้อมูลที่เราใช้ชีวิตในฤดูร้อน และทราบมาริแอนป้ารักมันมี คือว่าเรากำลังไปที่ไหนแล้ว แต่เราจะได้เพิ่มเติม "ดี เราจะไปผ่านได้ต่อไปในหุบเขานั้น ' บรูโนชี้ไปที่ใดที่หนึ่งในระยะไกล แคลร์เดินบน มีจังหวะมั่นคง พวกเขาได้จาก Zermatt ตอนนี้ และอากาศสะอาดมาก มันเป็นเช้าเมษายนอบอุ่น ธรรมชาติกำลังเพลิดเพลินกับการผลิ และแคลร์ถูกในความรักที่ไม่ มีบรูโน่ แต่ มีภูมิทัศน์ เธอต้องการหายใจในความงาม และให้มี ความคมชัดไปลอนดอนมากเกินไปสำหรับเธอที่จะคิดเกี่ยวกับ เธอได้ทำงานดึกก่อนในบทของเธอ เธอได้ตัดสินใจที่จะเขียนมันมากหรือน้อยก็ เป็นเสี้ยวหนึ่งของประวัติครอบครัวของเธอ และเป็นวิธีการที่สังคมใช้เป็น เธอไม่ได้ชื่อกอร์ดอนต่ำหรือ Grunwalder มัคคุเทศก์ท้องถิ่นและเป็นสาวท้องถิ่น ' ดูเหมือนพอ แต่ครอบครัวของเธอได้ในบทความนี้ ได้ไม่รอบที่ เธอได้เขียนเรื่องราวทั้งหมดก็มาก ไม่ มีรายละเอียดที่ไม่จำเป็น และรู้สึกสนุกกับมัน มันเป็นชิ้นส่วนมีประสิทธิภาพNow, with that behind her, she was able to enjoy the day The path climbed steadily across land that until recently had been covered in snow. The flowers that had been waiting under the frozen ground for months were beginning to appear, and the birds had woken up to the fact that with the arrival of spring they had to get busy It's a brilliant time of year,' said Bruno. Full of energy and new life. Makes you glad to be alive, doesn't it?' He stopped on the path and put his arms round her. She was lifted up and turned round. Stop she laughed. "My head's going round. He put her down. "Nobody's done that to me since I was about eight," she said breathlessly. No, well, it's not something I do every day. Bruno was still holding her. "I'm in a strange mood today. I don't know a sort of weight has been lifted Your grandfather probably feels the same, she said "Yes, I think he does. He looked peaceful this morning when I left.' He gave her a kiss on the nose and said, Come on, I'll show you the family's summer place. They left the path and climbed up the green hillside Bruno took her hand and pulled her up the last bit. They stood with their backs to the wooden house looking down into the valley I could live here," said Clare. The view is incredible A bit far from the supermarket, but it is wonderful, isn't Does it still belong to your family?' asked Clare. Yeah, but we don't use it very much, replied Bruno come up here for picnics during the summer sometimes, that's about it now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณคิดว่าเอ็ดเวิร์ดและหญิงที่เคยมาทางนี้หรือไม่? ถามแคลร์ที่พวกเขาเดินไปตามเส้นทางที่ด้านข้างของหุบเขา ค่อนข้างเป็นไปได้ตอบบรูโน่ "นี่นำไปสู่สาขาที่ครอบครัวของเราเคยใช้ชีวิตอยู่ในช่วงฤดูร้อน. และรู้ว่าป้าหญิงรักมันไปอยู่ที่นั่น. คือที่เรากำลังจะแล้ว แต่เรากำลังจะเพิ่มเติมเกี่ยวกับ" ดีเราจะไป ที่ผ่านมามันต่อไปในหุบเขาที่. บรูโน่ชี้ไปที่ไหนสักแห่งในระยะไกล แคลร์เดินด้วยจังหวะคง พวกเขาอยู่ห่างจากเซอร์แมทในขณะนี้และอากาศสะอาดมาก มันเป็นตอนเช้าเมษายนอบอุ่นธรรมชาติได้รับการเพลิดเพลินกับแสงแดดฤดูใบไม้ผลิและแคลร์ก็มีความรักไม่ได้อยู่กับบรูโน่ แต่กับสภาพภูมิทัศน์ เธออยากจะหายใจในทุกความงามและให้มันมี คมชัดไปยังกรุงลอนดอนมากเกินไปสำหรับเธอที่จะคิดเกี่ยวกับ เธอจะทำงานดึกของคืนก่อนเกี่ยวกับบทความของเธอ เธอตัดสินใจที่จะเขียนมันมากขึ้นหรือน้อยลงในขณะที่มันเป็นชิ้นของประวัติครอบครัวของเธอและเป็นตัวเตือนของวิธีการที่สังคมเคยเป็น เธอไม่ได้รับการตั้งชื่อว่าน้องกอร์ดอนหรือ Grunwalder ไกด์ท้องถิ่นและสาวท้องถิ่นดูเหมือนพอ แต่ครอบครัวของเธออยู่ในบทความ ไม่มีทางที่รอบไม่ได้ เธอได้เขียนเรื่องราวทั้งหมดมากเพียงโดยไม่มีรายละเอียดที่ไม่จำเป็นและรู้สึกพอใจกับมัน มันเป็นชิ้นที่มีประสิทธิภาพ
ขณะนี้มีที่ด้านหลังของเธอเธอก็สามารถเพลิดเพลินไปกับวันเส้นทางปีนขึ้นอย่างต่อเนื่องทั่วแผ่นดินนั้นจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการปกคลุมด้วยหิมะ ดอกไม้ที่ได้รับการรอภายใต้พื้นดินที่แข็งเป็นเวลาหลายเดือนเป็นจุดเริ่มต้นที่จะปรากฏและนกได้ตื่นขึ้นมาจากความจริงที่ว่าด้วยการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิที่พวกเขาจะได้รับการยุ่งมันเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมของปี 'บรูโน่กล่าวว่า เต็มไปด้วยพลังงานและชีวิตใหม่ ทำให้คุณดีใจที่จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้หรือไม่ ' เขาหยุดบนเส้นทางและวางแขนของเขารอบเธอ เธอถูกยกขึ้นและหันกลับมา หยุดเธอหัวเราะ "หัวของฉันไปรอบ. เขาวางเธอลง." ไม่มีใครทำแบบนั้นกับผมตั้งแต่ผมยังเป็นประมาณแปด "เธอกล่าวกระหืดกระหอบ. ไม่ดีก็ไม่ใช่สิ่งที่ฉันทำทุกวัน. บรูโน่ยังคงอุ้มเธอ." ฉัน ในอารมณ์ที่แปลกประหลาดในวันนี้ ผมไม่ทราบว่าการจัดเรียงของน้ำหนักได้รับการยกคุณปู่ของคุณอาจจะรู้สึกเดียวกันเธอกล่าวว่า "ใช่ผมคิดว่าเขาไม่. เขามองที่เงียบสงบในเช้าวันนี้เมื่อผมออก. เขาให้เธอจูบที่จมูกและกล่าวว่า Come on, ฉันจะแสดงสถานที่ในช่วงฤดูร้อนของคนในครอบครัว. พวกเขาออกเส้นทางและปีนขึ้นเนินเขาสีเขียวบรูโน่เอามือของเธอและดึงเธอขึ้นบิตสุดท้าย. พวกเขายืนอยู่กับพวกเขา หลังไปยังบ้านไม้มองลงไปในหุบเขาฉันจะอยู่ที่นี่ "แคลร์กล่าวว่า มุมมองที่เป็นที่น่าทึ่งบิตไกลจากซูเปอร์มาร์เก็ต แต่มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมไม่ได้มันยังคงอยู่ในครอบครัวของคุณหรือไม่ ' ถามแคลร์ ใช่ แต่เราไม่ได้ใช้มันมากตอบบรูโน่มาที่นี่สำหรับปิกนิกในช่วงฤดูร้อนบางครั้งที่เกี่ยวกับมันตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณคิดว่าเอ็ดเวิร์ดและมาเรียน มาเจอแบบนี้ ถาม แคลร์ ขณะที่พวกเขาเดินตามเส้นทางที่ด้านข้างของหุบเขา ค่อนข้างเป็นไปได้ ตอบ บรูโน่ " นี้นำขึ้นในเขตที่ครอบครัวเราเคยอยู่ในช่วงฤดูร้อน และรู้ว่าป้าแมรี่ชอบมันที่นั่น คือว่าเราจะไปที่ไหนล่ะ ? แต่เราจะไปต่อ " พวกเราจะผ่านมันเข้าไปที่หุบเขา " บรูโน่ชี้ไปยังหนึ่งในระยะทาง แคลร์เดินด้วยจังหวะที่มั่นคง พวกเขาดีออกจาก Zermatt แล้วและอากาศก็สะอาดมาก มันเป็นความอบอุ่นเมษายนตอนเช้า , ธรรมชาติเพลิดเพลินกับแสงแดดในฤดูใบไม้ผลิและแคลร์อยู่ในความรักกับบรูโน่ แต่กับภูมิ เธอต้องการที่จะหายใจในความงามทั้งหมดและให้มันมี ความคมชัดที่ลอนดอน มันมากเกินไปที่เธอจะคิด เธอจะทำงานจนดึกเมื่อคืนก่อน ในบทความของเธอ เธอตัดสินใจที่จะเขียนมันมากหรือน้อย มันเป็นชิ้นของประวัติครอบครัวของเธอ และเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจ ว่าสังคมที่เคยเป็น เธอไม่ได้ชื่อน้องกอร์ดอนหรือ grunwalder มัคคุเทศก์ท้องถิ่นและสาวท้องถิ่นดูเหมือนจะเพียงพอ แต่ครอบครัวของเธออยู่ในบทความ ไม่มีทางรอบมัน เธอได้เขียนเรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียง ไม่มีรายละเอียดที่ไม่จำเป็น และรู้สึกพอใจกับมัน มันเป็นชิ้นที่มีประสิทธิภาพตอนนี้กับที่ด้านหลังของเธอ เธอจึงสามารถเพลิดเพลินกับวันเส้นทางปีนขึ้นอย่างต่อเนื่องผ่านที่ดินที่จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ถูกปกคลุมด้วยหิมะ ดอกไม้ที่เคยรอใต้พื้นดินแข็งสำหรับเดือนที่เริ่มปรากฏ และนกก็ตื่นความจริงที่ว่ากับการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิที่พวกเขาได้รับการยุ่งมันเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมของปี " บรูโน่ เต็มรูปแบบของพลังงานและชีวิตใหม่ ทำให้คุณดีใจที่ได้มีชีวิตอยู่ ใช่ไหม ? เขาหยุดบนเส้นทาง และ วางแขนของเขารอบเธอ เธอถูกยกขึ้นและเปลี่ยนรอบ หยุด " เธอหัวเราะ หัวของฉันไปตลอด เขาวางเธอลง ไม่มีใครทำกับฉันตั้งแต่ฉันอายุ 8 , " เธอกล่าวว่า breathlessly . ไม่ มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันทำทุกวัน บรูโน่ ยังคงอุ้มเธอ " . ฉันอยู่ในอารมณ์ที่แปลกไปในวันนี้ ไม่รู้ว่าเรียงน้ำหนักได้รับการยกคุณปู่อาจจะรู้สึกเหมือนกัน เธอกล่าวว่า " ใช่ ผมคิดอย่างนั้น เขาดูเงียบสงบเมื่อเช้าตอนผมออกมา เขาทำให้เธอ จูบที่ จมูก และบอกว่า มาเถอะ ผมจะแสดงให้คุณเห็นครอบครัวของฤดูร้อนที่ พวกเขาออกจากเส้นทางและปีนขึ้นเนินเขาสีเขียว บรูโน จับมือเธอและดึงเธอขึ้นบิตสุดท้าย พวกเขายืนอยู่กับหลังของพวกเขาไปยังบ้านไม้ มองลงไปในหุบเขาฉันได้อยู่ที่นี่ " แคลร์ ดูน่าทึ่งมากบิตไกลจากซุปเปอร์มาร์เก็ต แต่มันวิเศษไม่ใช่มันยังเป็นของครอบครัวของคุณ ? ขอให้แคลร์ ใช่ แต่เราไม่ได้ใช้มันมากครับ ตอบ บรูโน่ มาที่นี่เพื่อการปิกนิกในช่วงฤดูร้อนในบางครั้งที่เกี่ยวกับมันในตอนนี้