I use seasons here as a metaphor fo

I use seasons here as a metaphor for feelings (summer = happiness, winter = sadness) and state that neither of these feelings can really last. You won’t be sad forever, but you won’t be happy forever either. That’s life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมใช้ซีซั่นนี่เป็นอุปมัยสำหรับความรู้สึก (ร้อน =ความสุข ฤดูหนาว =ความโศกเศร้า) และรัฐที่ความรู้สึกเหล่านี้ไม่สามารถจริง ๆ ล่าสุด คุณจะไม่เศร้าตลอด แต่คุณจะไม่มีความสุขตลอดทั้งการ ที่มีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะใช้ฤดูกาลที่นี่เป็นอุปมาความรู้สึก (ฤดูร้อน = ความสุขในช่วงฤดู​​หนาว = ความโศกเศร้า) และรัฐที่ไม่มีความรู้สึกเหล่านี้สามารถสุดท้ายจริงๆ คุณจะไม่ต้องเสียใจไปตลอดกาล แต่คุณจะไม่ได้มีความสุขตลอดไปจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง นั่นคือชีวิต.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมใช้ฤดูกาลเป็นคำอุปมาสำหรับความรู้สึก ( ฤดูร้อนฤดูหนาว = = ความสุข ความเศร้าและรัฐ ไม่ว่าความรู้สึกเหล่านี้สามารถสุดท้ายจริง ๆ คุณจะไม่เศร้าตลอดไปหรอก แต่คุณจะไม่ได้มีความสุขตลอดไปเช่นกัน
ชีวิตนั่น