Because CODE graphs are dynamic, in

Because CODE graphs are dynamic, instantiations of
graphs and computation nodes occur at runtime and it
is not known at compile-time how many objects will
be created: placement of these objects must be
managed at runtime.
2.3.1 Load Distribution at the Node Level
Vokkarne [11] describes an initial distributed version
of CODE which maps objects to processors after the
manner of the early versions of the widely used PVM
[6] distributed programming environment. We use
this mode of initial distribution as a basis for
discussion of the issues in partitioning graphs of
dynamic programs where the nodes may have
substantial data associated with them. Each object has
a path, defined as the list of graphs (with their indices)
which contain the object plus the object name and its
indices. The path sum is defined as the sum of the
indices along the path plus the unique identifiers of
every object. The object (i.e., execution and storage
associated with the object) is placed on processor
number (path sum/mod(N)), where N is the total
number of processors and processors are indexed {0
…N-1}. The algorithm we used is different in a small
but important way. The "path sum" is defined as the
product of the indices. This is important for
scalability since mod(N) of the original path sum will
generate substantial variations in workload for large
numbers of processors

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะกราฟรหัสเป็นแบบไดนามิก instantiations ของ
กราฟและการคำนวณโหนดเกิดขึ้นที่รันไทม์และมัน
ไม่เป็นที่รู้จักในเวลารวบรวมวิธีการหลายวัตถุจะ
ถูกสร้างขึ้น: การจัดตำแหน่งของวัตถุเหล่านี้จะต้องได้รับ
. การจัดการที่รันไทม์
2.3.1 การกระจายโหลดในระดับโหนด
Vokkarne [11] อธิบายกระจายรุ่นเริ่มต้น
ของรหัสที่แผนที่วัตถุที่จะประมวลผลหลังจากที่
ลักษณะของการรุ่นแรกของ PVM ใช้กันอย่างแพร่หลาย
[6] สภาพแวดล้อมของโปรแกรมกระจาย เราใช้
โหมดนี้เริ่มต้นของการกระจายเป็นพื้นฐานสำหรับ
การอภิปรายในประเด็นในการแบ่งพาร์ทิชันกราฟของ
โปรแกรมแบบไดนามิกที่โหนดอาจมี
ข้อมูลที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา วัตถุแต่ละคนมี
เส้นทางที่กำหนดไว้เป็นรายการของกราฟ (กับดัชนีของพวกเขา)
ซึ่งมีวัตถุบวกชื่อวัตถุและของ
ดัชนี ผลรวมเส้นทางที่ถูกกำหนดให้เป็นผลรวมของ
ดัชนีตามเส้นทางบวกระบุเอกลักษณ์ของ
วัตถุทุก วัตถุ (เช่นการดำเนินการและการจัดเก็บข้อมูล
ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุ) วางอยู่บนหน่วยประมวลผล
จำนวน (ผลรวมเส้นทาง / mod (N)) โดยที่ N คือจำนวน
ตัวเลขในการประมวลผลและการประมวลผลการจัดทำดัชนี {0
... N-1} ขั้นตอนวิธีการที่เราใช้จะแตกต่างกันในขนาดเล็ก
แต่มีความสำคัญทาง "เส้นทางผลรวม" หมายถึง
ผลิตภัณฑ์ของดัชนี นี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับ
การขยายขนาดตั้งแต่สมัย (N) ของผลรวมเส้นทางเดิมจะ
สร้างการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในภาระงานที่มีขนาดใหญ่สำหรับ
ตัวเลขของโปรเซสเซอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะรหัสกราฟแบบไดนามิก instantiations ของ
กราฟและการคำนวณจุดเกิดขึ้นที่ runtime และ
ไม่เป็นที่รู้จักที่รวบรวมเวลา กี่ วัตถุจะ
ถูกสร้างขึ้น : การจัดวางวัตถุเหล่านี้จะต้องมีการจัดการที่ runtime
.
2.3.1 โหลดกระจายที่โหนดระดับ
vokkarne [ 11 ] อธิบายเริ่มต้นรุ่น
ของกระจาย รหัส ซึ่งแผนที่วัตถุเพื่อการประมวลผลหลังจาก
ลักษณะของรุ่นแรกๆ ของการใช้กันอย่างแพร่หลาย PVM
[ 6 ] แจกโปรแกรมสิ่งแวดล้อม เราใช้
โหมดนี้กระจายเริ่มต้นเป็นพื้นฐานสำหรับการสนทนาของปัญหาในการแบ่งพาร์ติชัน

กราฟของโปรแกรมแบบไดนามิกที่โหนดอาจมี
ข้อมูลมากมายที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา แต่ละวัตถุมี
เส้นทาง เช่นรายการของกราฟ ( มีดัชนี )
ซึ่งประกอบด้วยวัตถุและวัตถุและชื่อของมัน
ดัชนี เส้นทางรวม หมายถึง ผลรวมของ
ดัชนีตามเส้นทางบวกตัวระบุเฉพาะของ
ทุกวัตถุ วัตถุ ( เช่น การจัดเก็บข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับวัตถุและ

) วางอยู่บนหน่วยประมวลผล ( เส้นทางหมายเลขผลรวม / mod ( n ) โดยที่ n คือจำนวนของโปรเซสเซอร์ และใช้เป็นดัชนี
{ 0
. . . . . . . N - 1 }วิธีที่เราใช้จะแตกต่างกันในขนาดเล็ก
แต่สำคัญทาง เส้นทาง " ผลรวม " หมายถึง
ผลิตภัณฑ์ของดัชนี นี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับ
( ตั้งแต่ mod ( n ) รวมเส้นทางเดิมจะสร้างการเปลี่ยนแปลงในภาระงานมากมาย

ตัวเลขขนาดใหญ่ของโปรเซสเซอร์