Why are fishermen so attached to fi

Why are fishermen so attached to fishing that they are reluctant to change occupation? They must like their occupation—it must make them happy, but given the apparently negative aspects of their job, this seems hardly rational. Fishing is dangerous—the fishery ranks among the most danger oussee Pollnac et al. 1998; Binkley 1995; and Thompson et al. occupations (e.g., for the USA, Canada and Great Britain 1983, respectively). These dangers are not confined to largescale, cold water fisheries—there is growing evidence of high accident rates among tropical, small-scale fishermen as well (see Walton 1993 for the Pacific Islands and Sharma 1996 for West Africa). The economic returns from fishing also vary greatly—a good trip can be followed by a series of bad trips and vice-versa. Hence, the occupation of fishing is risky— there are risks to both person and production. Even the development of modern technology (e.g., fish finders, improved fishing gear, safety technology and support) has not eliminated the risks. Such risks should lead to mental stress for participants, and stress should be an unpleasant state, so why do fishermen like their job?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมชาวประมงดังนั้นแนบกับปลาว่า จะไม่เปลี่ยนอาชีพหรือไม่ พวกเขาต้องชอบอาชีพของพวกเขา — มันต้องทำให้พวกเขามีความสุข แต่ให้ผลด้านลบที่เห็นได้ชัดว่าคน นี้ดูเหมือนว่าแทบไม่เชือด ตกปลาเป็นอันตรายคือการประมงอันดับสุดอันตราย oussee Pollnac et al. 1998 Binkley 1995 และอาชีพ al. et ทอมป์สัน (สำหรับสหรัฐอเมริกา แคนาดา และสหราชอาณาจักร 1983 เช่น ตามลำดับ) อันตรายเหล่านี้มีไม่จำกัดไป largescale ประมงน้ำเย็นซึ่งมีหลักฐานการเติบโตอัตราอุบัติเหตุสูงระหว่างเขตร้อน ระบุชาวประมงเช่น (ดู 1993 วัลตันในหมู่เกาะแปซิฟิกและ Sharma 1996 ในแอฟริกาตะวันตก) กลับจากตกปลาเศรษฐกิจแตกต่างกันอย่างมากซึ่งสามารถตามการเดินทางที่ดี ด้วยชุดของการเดินทางที่ไม่ดีและกลับได้ ดังนั้น อาชีพของชาวประมงจะมีความเสี่ยงซึ่งมีความเสี่ยงด้านบุคคลและการผลิต แม้แต่การพัฒนาของเทคโนโลยีที่ทันสมัย (เช่น เมืองปลา อุปกรณ์ตกปลาดีขึ้น เทคโนโลยีความปลอดภัย และสนับสนุน) ได้กำจัดความเสี่ยง ความเสี่ยงดังกล่าวควรนำไปสู่ความเครียดทางจิตใจสำหรับผู้เข้าร่วม และความเครียดควรมีสถานะไม่ เพื่อ ทำประมงเช่นงานของพวกเขาทำไม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมชาวประมงเพื่อให้แนบกับการตกปลาที่พวกเขาจะไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนอาชีพ ? พวกเขาต้องชอบอาชีพของพวกเขา มันทำให้พวกเขามีความสุข แต่ให้แง่ลบที่เห็นได้ชัดของงานของพวกเขา นี้ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล ตกปลาเป็นอันตรายประมงอันดับในที่สุดอันตราย oussee pollnac et al . 1998 ; ตัวแทน 1995 ; และ Thompson et al . อาชีพ ( เช่น ในสหรัฐอเมริกาแคนาดาและสหราชอาณาจักร 2526 ตามลำดับ ) อันตรายเหล่านี้จะไม่ได้ถูกคุมขังมากกว่าน้ำเย็นประมงมีการเติบโตสูง อัตราการเกิดอุบัติเหตุของหลักฐานของเขตร้อน ชาวประมงได้เป็นอย่างดี ( ดูวอลตัน 1993 สำหรับหมู่เกาะแปซิฟิกตะวันตกและ 2539 ในแอฟริกาตะวันตก )ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจจากตกปลายังแตกต่างกัน greatly-a ดีสามารถเดินทางตามด้วยชุดของการเดินทางที่ไม่ดีและในทางกลับกัน ดังนั้น การประกอบอาชีพประมง มีความเสี่ยง - มีความเสี่ยงต่อทั้งบุคคลและการผลิต แม้แต่การพัฒนาเทคโนโลยีที่ทันสมัย ( เช่น Finders ปลาขึ้นเกียร์ประมง , เทคโนโลยีความปลอดภัยและการสนับสนุน ) ไม่ได้กำจัดความเสี่ยงความเสี่ยงดังกล่าวจะนำไปสู่ ความเครียดทางจิตใจสำหรับผู้เข้าร่วมและความเครียดควรเป็นสภาพที่ไม่พึงประสงค์ ดังนั้นทำไมชาวประมง เช่น งานของพวกเขา ?