. From the speaker’s point of view,

. From the speaker’s point of view, the hearer is able to do this act but it is not obvious that the hearer will do it in the normal course of events or of the hearer’s own accord (Searle 1969). Requests have been the most researched speech act to date in cross-cultural, variational and interlanguage pragmatics (e.g. recently by Barron 2008; Byon 2006; Felix-Brasdefer 2007; Ogiermann 2009; Rue and Zhang 2008; Shively 2011; Upadhyay 2003; Woodfield 2008; Yu 2011) as well as in Conversation Analysis research (e.g. Al-Gahtani and Röver 2012; Taleghani-Nikazm 2005; 2006; Taleghani-Nikazm and Huth 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. จากมุมมองของผู้บรรยายจุด hearer ที่เป็นสามารถที่จะทำพระราชบัญญัตินี้ แต่ไม่ชัดเจนว่า hearer ที่จะทำได้ในหลักสูตรปกติ ของเหตุการณ์ หรือ ของแอคคอร์ดของ hearer (Searle 1969) คำขอมีการกระทำคำพูดสุดวิจัยวันในวัฒนธรรม variational และ interlanguage วจนปฏิบัติศาสตร์ (เช่นเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดยมุ่ง 2008 ปี 2006 Byon เฟลิกซ์ Brasdefer 2007 Ogiermann 2009 Rue และเตียว 2008 Shively 2011 Upadhyay 2003 Woodfield 2008 ยู 2011) เช่นกันกับในการสนทนาวิเคราะห์วิจัย (เช่นอัล-Gahtani และ Röver 55 Taleghani Nikazm 2005 ปี 2006 Taleghani-Nikazm และ Huth 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. จากจุดพูดในมุมมองของผู้ฟังสามารถที่จะกระทำการนี​​้ แต่ก็ไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัดว่าผู้ฟังจะทำในหลักสูตรปกติของเหตุการณ์หรือการสอดคล้องของตัวเองของผู้ฟัง (เซิล 1969) ขอได้รับการกระทำคำพูดการวิจัยมากที่สุดในวันที่ข้ามวัฒนธรรมแปรผันและภาษากลางเน้น (เช่นเมื่อเร็ว ๆ นี้โดยบาร์รอน 2008; Byon 2006 เฟลิกซ์-Brasdefer 2007; Ogiermann 2009; Rue และ Zhang 2008; Shively 2011; Upadhyay 2003; Woodfield 2008 ; ยู 2011) เช่นเดียวกับในการวิจัยการวิเคราะห์การสนทนา (เช่นอัล Gahtani และแลนด์โรเวอร์ 2012; Taleghani-Nikazm 2005; 2006; Taleghani-Nikazm และฮัทซ์ 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. จากจุดของผู้พูดในมุมมองของผู้ฟัง สามารถทำหน้าที่นี้ได้ แต่มันไม่ชัดว่า ผู้ฟังจะทำในหลักสูตรปกติของเหตุการณ์ หรือ ของผู้ฟังให้เอง ( เซิร์ล 1969 ) รับประทานอาหารได้มากที่สุด researched วัจนวันที่ในแบบข้ามวัฒนธรรม และภาษานานาชาติ ( เช่น เมื่อเร็วๆ นี้ โดย บารอน 2008 ; byon 2006 ; เฟลิกซ์ brasdefer 2007 ; ogiermann 2009สลดใจและ Zhang 2008 ; ไชฟ์ลี่ 2011 ; upadhyay 2003 ; Woodfield 2008 ; ยู 2011 ) เช่นเดียวกับในการวิจัยการวิเคราะห์การสนทนา เช่น อัล gahtani และ Ver ö r 2012 ; taleghani nikazm 2005 2006 ; และ nikazm taleghani ธ 2010 )