Introduction and backgroundThe Nam

Introduction and background
The Nam Ha Ecotourism Project (NHEP) is
a Community Based Tourism (CBT) development
project facilitated by the United Nations Educational,
Scientific and Cultural Organization (UNESCO) in Laos’
northwestern province of Luang Namtha. Currently,
the ecotourism project encompasses trekking and
paddling routes easily accessible from the city of Luang
Namtha, offering one, two, and three-day hiking
itineraries and three or four day kayak and rafting
trips. All tours are organized and led by the Nam Ha
Eco-guides Association and the Provincial Tourism
Authority. Each of the itineraries offers adventurous
tourists the opportunity to visit remote villages within
the Nam Ha National Biodiversity Conservation Area
(NBCA), providing up-close and personal cultural
experiences with the Akha, Lantan, Khmu and Hmong
hill tribe cultures.
The idea of developing ecotourism in and around the
Nam Ha NBCA came from a United Nations Economic
and Social Commission for Asia and the Pacific
(UNESCAP) conference in 1996. UNESCO followed
through by conducting a feasibility study in 1996-97
through the Lao National UNESCO Committee and the
National Tourism Authority of Laos with funding from
the government of New Zealand (Schipani, personal
communication, 2003).
The feasibility study revealed that opportunities for
ecotourism did exist in this region and that poverty
levels warranted a new alternative to economic
development. At this point, UNESCO began seeking
funding and government approval for a formal project
to take place in this region. Early on during the
proposal development phase before funding was
approved, UNESCO established a National Supervisory
Committee (NSC). The vice-chair of the National
Tourism Authority (NTA) chaired the committee
comprised of members from the Ministry of
Agriculture and Forestry (MAF), Ministry of
Information and Cultural Affairs (MICA), UNESCO Lao,
Commission for Planning and Cooperation (CPC), and
the Science, Technology and Environment Agency
(STEA). This supervisory committee played a crucial
role in developing the proposal and likely in getting
the project approved by the Lao national government.
The prime minister’s office approved NHEP in 1999.
The original three-year project received funding from
two main donors, the governments of New Zealand
and Japan through the International Finance
Corporation. Work began in October of 1999 and
continued through October of 2002. A second phase
of the project was proposed for May 2002 to
strengthen Community Based Ecotourism (CBET)
management systems and to build capacity of local
staff. UNESCO considered the development of
a sustainable CBE model to be well underway, but one
that remained incomplete. Phase two was not funded
by December 2003, yet, but there was consideration
that the proposed activities would be subsumed under
the Asian Development Bank’s Mekong Tourism
Development Project.
Setting high standards as the first of its kind in Lao
People’s Democratic Republic, NHEP won the 2001
United Nations Development Award for the outstanding
contribution the project team made toward poverty
alleviation in the country (Schipani, 2002).
The implementation team felt pressure to produce a
model that could be replicable elsewhere in South East
Asia. The team referred to their process as “endogenous
model building,” meaning something that is produced
from within-emphasizing their reliance on the
community as the driving force for the project
activities, an interesting descriptor considering the
project was initiated by an external, foreign non-profit
entity. Steven Schipani, UNESCO’s Chief Technical
Advisor for the project, admitted that during
implementation, their team deviated from the original
plan to conduct a more detailed feasibility study,
executing more of a demonstration project with
tangible results (Schipani, personal communication,
2012).
Because NHEP focused so intensely on delivering
products at the end of its first phase in 2002, it could
be argued that certain process elements necessary for
a culturally sensitive, bottom-up process were
overlooked. This issue is considered in greater depth
within the process section and later sections
throughout the paper.
The Nam Ha NBCA became a prime target for
ecotourism as wildlife hunting in the area increased
to an unsustainable rate. Villagers hunted rare animal
species to be sold in the marketplace to generate
needed income for their communities. Sometimes they
took the animals down to the market in Luang Namtha,
but often outsiders traveled to the villages specifically
looking for certain species. In addition, the NBCA
experienced large mammal wildlife declines. ‘[T]he
majority of large-bodied mammals and birds, and all
reptiles, were more frequently reported as decreasing
in abundance’ (Johnson et al. 2003: 5). An ecotourism
strategy seemed appropriate as it had the potential to
bring in additional revenue into the community and
educate the residents as to the environmental effects
of their commercial activities. Also, with increased
development pressures on the area, an ecotourism
strategy also provided an opportunity to preserve the
rich cultures of the Akha, Hmong, Khamu, and Lantaen
ethnic groups who were facing pressure by the Lao
government to move their villages closer to the city of
Luang Namtha or to an established roadway for better
access to services.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำและภูมิหลัง
น้ำฮ่าโครงการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (nhep)
เป็นชุมชนที่มีพื้นฐานจากการพัฒนาการท่องเที่ยว (CBT) โครงการ
อำนวยความสะดวกโดยยูเอ็นการศึกษา
องค์กรทางวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO) ในประเทศลาว '
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด Luang Namtha ขณะนี้
โครงการท่องเที่ยวเชิงนิเวศบนโลกไซเบอร์และการเดินป่า
เส้นทางพายเรือเล่นสามารถเข้าถึงได้ง่ายจากเมืองหลวง
Namtha ที่นำเสนอหนึ่งสองและสามวันกำหนดการ
เดินป่าและเรือคายัควันสามหรือสี่และแพทริป
ทัวร์ทั้งหมดจะถูกจัดระเบียบและนำโดยน้ำฮ่า
นิเวศการสมาคมและการท่องเที่ยวส่วนภูมิภาค
แต่ละเส้นทางมีนักท่องเที่ยว
ผจญภัยโอกาสที่จะเยี่ยมชมหมู่บ้านห่างไกลภายใน
น้ำพื้นที่ฮ่าชาติอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ
(nbca) ให้ขึ้นและบุคคลใกล้ชิดทางวัฒนธรรม
ประสบการณ์กับอาข่า Lantan, ขมุและม้ง
วัฒนธรรมชาวเขาเผ่า.
ความคิดของการพัฒนาท่องเที่ยวเชิงนิเวศในและรอบ ๆ
น้ำฮ่า nbca มาจากเศรษฐกิจสหรัฐ
ประเทศและคณะกรรมการสังคมสำหรับเอเชียและแปซิฟิก
ประชุม (UNESCAP) ใน 1996 ยูเนสโกตาม
ผ่านโดยการดำเนินการศึกษาความเป็นไปได้ใน 1996-97
ผ่านแห่งชาติลาวยูเนสโกและคณะกรรมการ
การท่องเที่ยวแห่งชาติอำนาจของลาวที่มีการระดมทุนจาก
รัฐบาลของประเทศนิวซีแลนด์ (schipani การสื่อสาร
ส่วนตัว, 2003).
ศึกษาความเป็นไปเผยให้เห็นว่าโอกาสสำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
ไม่อยู่ในภูมิภาคนี้และความยากจนที่ระดับ
รับประกันทางเลือกใหม่ในทางเศรษฐกิจ
พัฒนา ที่จุดนี้ยูเนสโกเริ่มแสวงหาเงินทุน
รับอนุญาตจากรัฐบาลสำหรับโครงการอย่างเป็นทางการ
จะเกิดขึ้นในภูมิภาคนี้ ในช่วงต้น
ข้อเสนอขั้นตอนการพัฒนาก่อนที่จะระดมทุนได้รับการอนุมัติ
ยูเนสโกเป็นที่ยอมรับในระดับชาติกำกับดูแลของคณะกรรมการ
(NSC) รองประธานของชาติ
Tourism Authority (NTA) ประธานคณะกรรมการ
ประกอบด้วยสมาชิกจากกระทรวง
การเกษตรและการป่าไม้ (MAF) กระทรวง
กิจการข้อมูลและวัฒนธรรม (แก้ว), ยูเนสโกลาว
คณะกรรมการเพื่อการวางแผนและความร่วมมือ (CPC) และ
หน่วยงานวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม
(ญ) นี้คณะกรรมการกำกับดูแลการเล่นบทบาท
ที่มีความสำคัญในการพัฒนาข้อเสนอและมีแนวโน้มในการรับ
โครงการได้รับการอนุมัติโดยรัฐบาลแห่งชาติลาว. สำนักงาน
นายกรัฐมนตรีได้รับการอนุมัติ nhep ในปี 1999.
โครงการสามปีเดิมที่ได้รับเงินทุนจาก
สองผู้บริจาคหลัก ,รัฐบาลของประเทศนิวซีแลนด์และญี่ปุ่น
ผ่านทางการเงินระหว่างประเทศ
บริษัท เริ่มงานในเดือนตุลาคมของปี 1999 และ
เดินผ่านตุลาคม 2002
เฟสที่สองของโครงการนี​​้ก็ถูกเสนอให้พฤษภาคม 2002 เพื่อเสริมสร้าง
ตามชุมชนการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (cbet)
ระบบการจัดการและการสร้างขีดความสามารถของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น
ยูเนสโกพิจารณาการพัฒนาของ
CBE แบบยั่งยืนเพื่อจะเตรียมการดี แต่หนึ่ง
ที่ยังเหลืออยู่ไม่สมบูรณ์ ระยะที่สองก็ไม่ได้รับการสนับสนุน
โดยธันวาคม 2003, แต่มี
พิจารณาว่ากิจกรรมที่นำเสนอจะวิทยภายใต้
พัฒนาเอเชียของธนาคาร mekong การท่องเที่ยวโครงการพัฒนา
.
การตั้งค่ามาตรฐานที่สูงเป็นครั้งแรกของชนิดในลาว
ของผู้คน สาธารณรัฐประชาธิปไตย nhep ชนะ 2001
สหรัฐได้รับรางวัลการพัฒนาประเทศสำหรับการสนับสนุนที่โดดเด่น
ทีมงานโครงการที่ทำต่อความยากจน
บรรเทาในประเทศ (schipani, 2002).
ทีมงานดำเนินรู้สึกกดดันในการผลิตรูปแบบ
ที่อาจจะมีการจำลองแบบที่อื่น ๆ ในทางตะวันออกเฉียงใต้เอเชีย
ทีมที่อ้างถึงกระบวนการของพวกเขาในฐานะ "ภายนอกอาคารแบบ
" ความหมายบางอย่างที่ผลิต
จากภายในโดยเฉพาะเรื่องความเชื่อมั่นของพวกเขาในชุมชน
เป็นแรงผลักดันสำหรับโครงการกิจกรรม
บ่งชี้ที่น่าสนใจพิจารณาโครงการ
ถูกริเริ่มโดยภายนอกต่างประเทศที่ไม่แสวงหากำไรนิติบุคคล
สตีเว่น schipani ปรึกษา
ยูเนสโกของหัวหน้าเทคนิคสำหรับโครงการยอมรับว่าระหว่างการดำเนิน
ทีมของพวกเขาผิดไปจากเดิม
วางแผนที่จะดำเนินการศึกษาความเป็นไปได้รายละเอียดมากขึ้น
ดำเนินการมากขึ้นของโครงการสาธิตที่มีผลเป็นรูปธรรม
(schipani, การสื่อสารส่วนบุคคล,
2012).
เพราะ nhep เน้นอย่างเข้มข้นเพื่อการส่งมอบผลิตภัณฑ์
ในตอนท้ายของเฟสแรกในปี 2002 มันอาจ
จะแย้งว่าองค์ประกอบกระบวนการบางอย่างที่จำเป็นสำหรับการ
ไววัฒนธรรมกระบวนการด้านล่างขึ้นเป็น
มองข้ามปัญหานี้ได้รับการยกย่องใน
ลึกมากขึ้นในส่วนกระบวนการและส่วนต่อมาตลอด
กระดาษ.
น้ำฮ่า nbca กลายเป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็น
การล่าสัตว์ป่าในพื้นที่เพิ่มขึ้น
ไปอัตราไม่ยั่งยืน ชาวบ้านล่าสัตว์หายากชนิด
ที่จะขายในตลาดเพื่อสร้างรายได้
ที่จำเป็นสำหรับชุมชนของพวกเขา บางครั้งพวกเขา
เอาสัตว์ลงไปที่ตลาดใน Luang Namtha,
แต่บ่อยครั้งที่บุคคลภายนอกได้เดินทางไปยังหมู่บ้านโดยเฉพาะ
กำลังมองหาบางชนิด นอกจากนี้ nbca เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่
มีประสบการณ์การลดลงของสัตว์ป่า '[t] เขาส่วนใหญ่
เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ฉกรรจ์และนกและสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมด
ได้รับรายงานบ่อยครั้งมากขึ้นในขณะที่ลดลงในความอุดมสมบูรณ์
' (. จอห์นสัน et al, 2003: 5) การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
ดูเหมือนกลยุทธ์ที่เหมาะสมในขณะที่มันมีศักยภาพที่จะ
นำรายได้เพิ่มเติมเข้ามาในชุมชนและความรู้แก่ชาวบ้าน
เป็นผลกระทบสิ่งแวดล้อม
จากกิจกรรมเชิงพาณิชย์ของพวกเขา นอกจากนี้ยังมีแรงกดดันเพิ่มขึ้น
พัฒนาพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศกลยุทธ์
ยังมีโอกาสที่จะรักษาวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วย
ของอาข่าม้ง, khamu และ lantaen
กลุ่มชาติพันธุ์ที่กำลังเผชิญหน้ากับแรงกดดันจากรัฐบาลลาว
ที่จะย้ายหมู่บ้านของพวกเขาใกล้ชิดกับเมือง
Luang Namtha หรือถนนที่จัดตั้งขึ้นสำหรับการเข้าถึง
ดีกว่าที่จะให้บริการ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำและพื้นหลัง
น้ำฮา ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์โครงการ (NHEP) เป็น
การพัฒนาชุมชนโดยใช้การท่องเที่ยวชุมชน
โครงการอำนวยความสะดวก โดยสหประชาชาติศึกษา,
วิทยาศาสตร์และยูเนสโก) ในลาว
จังหวัดตะวันตกเฉียงเหนือหลวงน้ำทา ปัจจุบัน,
โครงการท่องเที่ยวเชิงนิเวศครอบคลุมป่า และ
ใช่แค่เส้นทางเดินทางจากเมืองหลวง
น้ำทา สบาย สอง และเดินป่า 3 วัน
ตาราง และสาม หรือสี่วันเรือคายัค และล่องแก่ง
เดินทาง ทัวร์ทั้งหมดจัดระเบียบ และนำ โดยน้ำฮา
สมาคมคู่มือสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวจังหวัด
หน่วยงาน แต่ละตารางมีการผจญภัย
นักโอกาสมาแวะที่หมู่บ้านระยะไกลภายใน
การน้ำฮา ชาติความหลากหลายทางชีวภาพการอนุรักษ์ Area
(NBCA), up-close และบุคคลวัฒนธรรม
ประสบการณ์กับอาข่า Lantan ขมุ และม้ง
เขาเผ่าวัฒนธรรม.
ความคิดของการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์สถานที่ สำคัญในการพัฒนา
น้ำฮา NBCA มาจากเศรษฐกิจแห่งสหประชาชาติ
และคณะ กรรมการประกันสังคมสำหรับเอเชียและการประชุม Pacific
(UNESCAP) ในปี 1996 ยูเนสโกตาม
ผ่าน โดยการดำเนินโครงการการศึกษาในปี 1996-97
ผ่านยูเนสโกคณะกรรมการแห่งชาติลาวและ
แห่งชาติท่องเที่ยวประเทศลาว ด้วยทุนจาก
รัฐบาลนิวซีแลนด์ (Schipani ส่วนบุคคล
สื่อสาร 2003) .
การศึกษาเปิดเผยว่า โอกาสสำหรับ
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้มีอยู่ในภูมิภาคนี้และความยากจนที่
ระดับ warranted ทางเลือกใหม่เพื่อเศรษฐกิจ
พัฒนา จุดนี้ ยูเนสโกเริ่มหา
ทุนและรัฐบาลอนุมัติโครงการอย่างเป็นทางการ
จะเกิดขึ้นในภูมิภาคนี้ ในช่วงระหว่าง
ระยะพัฒนาข้อเสนอก่อนทุนถูก
อนุมัติ องค์การยูเนสโกสร้างเป็นชาติประกาศ
กรรมการ (NSC) เก้าอี้รองของชาติ
ท่องเที่ยวหน่วยงาน (NTA) ประเทศคณะกรรมการ
ประกอบด้วยสมาชิกจากกระทรวง
เกษตรและป่าไม้ (MAF), กระทรวง
ข้อมูลและวัฒนธรรมกิจการ (แก้ว), องค์การยูเนสโกลาว,
คณะกรรมการวางแผน และความร่วมมือ (CPC), และ
วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม Agency
(STEA) กรรมการประกาศนี้เล่นเป็นสำคัญ
บทบาท ในการพัฒนาข้อเสนอ และมีแนวโน้มการ
โครงการที่อนุมัติ โดยรัฐบาลแห่งชาติลาว
สำนักนายกรัฐมนตรีอนุมัติ NHEP 1999.
เดิมสามปีโครงการที่ได้รับทุนจาก
ผู้บริจาคหลักสอง รัฐบาลนิวซีแลนด์
และญี่ปุ่นผ่านทางอินเตอร์
คอร์ปอเรชั่น งานเริ่มในเดือน 1999 ตุลาคม และ
ต่อผ่าน 2545 ตุลาคม เป็นระยะที่สอง
ของโครงการนำเสนอสำหรับ 2002 พฤษภาคมการ
เสริมท่องเที่ยวเชิงนิเวศขึ้นในชุมชน (CBET)
ระบบการจัดการและ การสร้างกำลังการผลิตของท้องถิ่น
พนักงาน องค์การยูเนสโกพิจารณาพัฒนา
แบบ CBE ยั่งยืนจะมาย แต่หนึ่ง
ที่ยังคงไม่สมบูรณ์ เฟสสองได้ไม่รับการสนับสนุน
ธันวาคม 2003 ยัง แต่มีการพิจารณา
ที่จะ subsumed กิจกรรมที่นำเสนอภายใต้
ธนาคารพัฒนาเอเชียของแม่น้ำโขงท่องเที่ยว
พัฒนาโครงการ
ตั้งมาตรฐานสูงเป็นครั้งแรกในลาว
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชน NHEP 2001 ที่ชนะ
รางวัลพัฒนาสหประชาชาติสำหรับการโดดเด่น
ส่วนทีมโครงการทำต่อความยากจน
บรรเทาในประเทศ (Schipani, 2002) .
ทีมงานรู้สึกกดดันในการผลิตเป็น
รุ่นที่สามารถทำการจำลองแบบอื่น ๆ ในตะวันออกเฉียงใต้
เอเชีย ทีมเรียกว่ากระบวนการของพวกเขาเป็น " endogenous
รุ่นอาคาร, " หมายถึง สิ่งที่ผลิต
จากภายในเน้นพึ่งตน
ชุมชนการขับขี่บังคับสำหรับโครงการ
กิจกรรม ความสนใจบอกพิจารณา
เริ่มโครงการ โดยภายนอก ต่างประเทศไม่ใช่กำไร
เอนทิตี สตีเวน Schipani เทคนิคหัวหน้าของยูเนสโก
ยอมรับปรึกษาโครงการ ที่ระหว่าง
นำ ทีมของพวกเขา deviated จากเดิม
วางแผนการดำเนินการรายละเอียดเพิ่มเติมศึกษา,
ดำเนินโครงการสาธิตที่มีเพิ่มเติม
ผลลัพธ์ที่จับต้องได้ (Schipani สื่อสาร,
2012) .
NHEP เนื่องจากเน้นความดังนั้นในการส่งมอบ
ผลิตภัณฑ์ที่สิ้นสุดของระยะแรกในปี 2002 ได้
จะโต้เถียงว่า บางประมวลผลองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับ
มีกระบวนการสำคัญทางวัฒนธรรม สายล่าง
ข้ามได้ ปัญหานี้ถือว่าลึกมาก
ภายในส่วนกระบวนการและส่วนหลัง
ทั่วกระดาษ
น้ำฮา NBCA กลายเป็น เป้าหมายสำคัญสำหรับ
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นการล่าสัตว์ป่าในพื้นที่เพิ่มขึ้น
อัตราการ unsustainable ชาวบ้านล่าสัตว์หรือค้าสัตว์หายาก
พันธุ์ที่จะขายในตลาดเพื่อสร้าง
จำเป็นรายได้ในชุมชนของตน บางครั้งพวกเขา
เอาสัตว์ไปยังตลาดในหลวงน้ำทา,
แต่บุคคลภายนอกมักจะเดินทางไปหมู่บ้านโดยเฉพาะ
หาบางชนิด นอกจากนี้ NBCA
ประสบการณ์เท้าใหญ่สัตว์ป่าลดอัตราการ ' [T] เขา
majority bodied ใหญ่เลี้ยงลูกด้วยนม และนก และทั้งหมด
สัตว์เลื้อยคลาน ถูกบ่อยรายงานลด
ระนาว ' (จอห์นสัน et al. 2003:5) การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
กลยุทธ์ที่เหมาะสมจะมีศักยภาพในการดูเหมือน
นำรายได้เพิ่มเติมเข้าไปในชุมชน และ
รู้คนเป็นผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม
ของกิจกรรมทางการค้าของตน ยัง มีเพิ่ม
ดันพัฒนาในพื้นที่ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
กลยุทธ์ยังให้โอกาสในการรักษา
อุดมไปด้วยวัฒนธรรมของอาข่า ม้ง Khamu และ Lantaen
กลุ่มชาติพันธุ์ที่ได้เผชิญกับแรงกดดันลาว
รัฐบาลเพื่อไปหมู่บ้านของพวกเขาใกล้เมือง
หลวงน้ำทา หรือถนนที่สร้างดีกว่า
เข้าถึงบริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแนะนำเบื้องต้นและฉากหลัง
ซึ่งจะช่วยให้น้ำ Ha Long เชิงนิเวศน์วิทยาโครงการ( nhep )เป็น
ซึ่งจะช่วยให้ชุมชนใช้การท่องเที่ยว( iBT )การพัฒนาโครงการ
ซึ่งจะช่วยอำนวยความสะดวกโดยสหประชาชาติเพื่อการศึกษา,
องค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม(องค์การยูเนสโก)ในประเทศลาว'
ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของหลวง namtha . ในปัจจุบัน
โครงการเชิงนิเวศน์วิทยาที่โอบล้อมไปด้วยเส้นทาง
สำหรับพายเรือและเดินป่าสามารถเข้าถึงได้อย่างสะดวกสบายจากเมืองหลวง
namtha จัดให้บริการหนึ่งการแนะนำเบื้องต้นและฉากหลัง
ซึ่งจะช่วยให้น้ำ Ha Long เชิงนิเวศน์วิทยาโครงการ( nhep )เป็น
ซึ่งจะช่วยให้ชุมชนใช้การท่องเที่ยว( iBT )การพัฒนาโครงการ
ซึ่งจะช่วยอำนวยความสะดวกโดยสหประชาชาติเพื่อการศึกษา,
องค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม(องค์การยูเนสโก)ในประเทศลาว'
ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของหลวง namtha . ในปัจจุบัน
โครงการเชิงนิเวศน์วิทยาที่โอบล้อมไปด้วยเส้นทาง
สำหรับพายเรือและเดินป่าสามารถเข้าถึงได้อย่างสะดวกสบายจากเมืองหลวง
namtha จัดให้บริการหนึ่งสองและสาม - วันปีนเขา
การเดินทางและสามหรือสี่วันเรือคายัคและล่องแพ
ซึ่งจะช่วยการเดินทาง. ทัวร์ท่องเที่ยวทั้งหมดมีการจัดระเบียบและนำโดยน้ำ HA สมาคม
เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม - คู่มือการท่องเที่ยวในจังหวัดและ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ให้บริการ การเดินทางแต่ละห้องจัดให้บริการการ ผจญภัย นักท่องเที่ยว
ซึ่งจะช่วยเปิดโอกาสในการเที่ยวชมหมู่บ้านรีโมทคอนโทรล
ซึ่งจะช่วยให้น้ำ ภายใน Ha Long ชาติความหลากหลายทาง ชีวภาพ การอนุรักษ์พื้นที่
( nbca )เพื่อช่วยให้อย่างใกล้ชิดและเป็นส่วนตัวทางวัฒนธรรม
สัมผัสประสบการณ์การใช้ที่ของชาวอาข่า, lantan ,เพาะปลูกโดยชนกลุ่มน้อย Khmu และชาวม้ง
ชาวเขาวัฒนธรรม.
ที่ความคิดของการพัฒนาเชิงนิเวศน์วิทยาในและโดยรอบที่
น้ำ Ha Long nbca มาจากประเทศสหรัฐอเมริกาประเทศเศรษฐกิจ
และสังคมสำหรับเอเชียและแปซิฟิก
(อาคารเลขาธิการสหประชาชาติ)การประชุมในปี 1996 . องค์การยูเนสโกตามด้วย
ผ่านโดยจะทำการศึกษาความเป็นไปได้ที่ใน 1996-97 1996-97 1996-97 1996-97 1996-97 1996-97
ผ่านประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวคณะกรรมการแห่งชาติองค์การยูเนสโกและ
ตามมาตรฐานได้การท่องเที่ยวแห่งประเทศลาวด้วยเงินทุนจาก
ซึ่งจะช่วยให้รัฐบาลของประเทศนิวซีแลนด์( schipani ,ส่วนตัว
การสื่อสาร, 2003 )..
การศึกษาความเป็นไปได้ว่าโอกาสสำหรับ
เชิงนิเวศน์วิทยาก็มีอยู่ใน ภูมิภาค นี้และว่าความยากจนระดับ
ซึ่งจะช่วยรับประกันทางเลือกใหม่ในการทางเศรษฐกิจ
ซึ่งจะช่วยพัฒนาการ. ที่จุดนี้องค์การยูเนสโกเริ่มกำลังมองหาการอนุมัติ
และการสนับสนุนทางการเงินของรัฐบาลในโครงการอย่างเป็นทางการ
ในการใช้สถานที่ใน ภูมิภาค นี้ ในระหว่างขั้นตอนการพัฒนา
ข้อเสนอการสนับสนุนทางการเงินก่อนที่จะได้รับอนุมัติ
ซึ่งจะช่วยองค์การยูเนสโกจัดตั้งคณะกรรมการตรวจสอบ
ซึ่งจะช่วยให้คณะกรรมการ( NSC ) รองประธานของหน่วยงานแห่งชาติ
ซึ่งจะช่วยการท่องเที่ยว(รายใหญ่)เป็นประธานคณะกรรมการประกอบด้วย
ของสมาชิกจากกระทรวงเกษตรและป่าไม้
( maf )ของกระทรวงกิจการ
ข้อมูลและวัฒนธรรม( MICA )องค์การยูเนสโกประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
รัฐบาลของประเทศนิวซีแลนด์
และญี่ปุ่นโดยผ่านการเงินระหว่างประเทศ
Corporation งานเริ่มขึ้นในเดือนตุลาคม 1999 และ
ต่อเนื่องไปจนถึงเดือนตุลาคม 2002 ขั้นตอนที่สอง
ซึ่งจะช่วยในโครงการได้รับการเสนอในเดือน พฤษภาคม ปี 2002 เพื่อ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับชุมชนโดยใช้เชิงนิเวศน์วิทยา( cbet )ระบบ
การจัดการและการสร้างความสามารถของท้องถิ่น
พนักงาน องค์การยูเนสโกได้รับการพิจารณาให้การพัฒนาของ
ตามมาตรฐานสำหรับการวางแผนและความร่วมมือ(มาก)และ
ทางด้านวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อมหน่วยงาน
( stea ) การตรวจสอบนี้คณะกรรมการได้แสดงบทบาทสำคัญ
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาที่เสนอและมีแนวโน้มในการเรียก
ซึ่งจะช่วยให้โครงการได้รับอนุมัติโดยลาวหน่วยงานรัฐบาล ภายใน ประเทศ.
ที่นายกรัฐมนตรีของสำนักงานได้รับอนุมัติ nhep ในปี 1999 .
ที่เดิมสามปีโครงการได้รับเงินทุนจากผู้บริจาค
สองหลัก,รุ่นของหนังสืออย่างยั่งยืนที่จะเป็นผู้ช่วยผู้ว่าการเป็นอย่างดีแต่หนึ่ง
ที่อยู่ในเกณฑ์ไม่สมบูรณ์. ช่วงสองไม่ได้รับเงินทุน
ซึ่งจะช่วยโดยในเดือนธันวาคม 2003 ,แต่แต่ไม่พิจารณา
ซึ่งจะช่วยให้ได้รับการเสนอกิจกรรมต่างๆจะถูกกลืน ภายใต้
ซึ่งจะช่วยให้ธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชียของกลุ่มอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงการท่องเที่ยว
ซึ่งจะช่วยการพัฒนาโครงการ.
การตั้งค่ามาตรฐานระดับสูงเป็นที่แรกในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
ซึ่งจะช่วยผู้คนของสาธารณรัฐประชาธิปไตย, nhep ได้รับรางวัล 2001
จาก ภายใน โดยเน้นการพึ่งพา
ซึ่งจะช่วยในชุมชนเป็นการขับรถที่มีผลใช้บังคับสำหรับโครงการที่
ซึ่งจะช่วยกิจกรรมที่อธิบายข้อมูลที่น่าสนใจ
ซึ่งจะช่วยพิจารณาโครงการที่ริเริ่มโดย ภายนอก จากต่างประเทศไม่มี
องค์กรที่ ของสตีเว่น schipani หัวหน้าองค์การยูเนสโกด้านเทคนิค
Advisor สำหรับโครงการนี้ยอมรับว่าในระหว่างการนำไปใช้งาน
ซึ่งจะช่วยทีมของพวกเขาความผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปจากเดิมที่
วางแผนที่จะทำให้การศึกษาถึงความเป็นไปได้มากขึ้นโดยละเอียด,
การทำให้สามารถประมวลผลคำสั่งได้มากในการสาธิตโครงการที่มีผลเป็นรูปธรรม
( schipani ,การติดต่อสื่อสารส่วนบุคคล,
2012 )..
เนื่องจาก nhep ให้ความสำคัญเพื่อให้สามารถตอบโจทย์ในการนำเสนอ ผลิตภัณฑ์
ซึ่งจะช่วยในช่วงปลายของระยะแรกในปี 2002 ,ได้
ซึ่งจะช่วยได้ให้เหตุผลว่าบางอย่างกระบวนการองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับ
ซึ่งจะช่วยให้ทางวัฒนธรรมที่สำคัญ,ด้านล่าง - กระบวนการ
ซึ่งจะช่วยได้ถูกมองข้ามไป.สหประชาชาติได้รับรางวัลสำหรับการพัฒนาที่ที่โดดเด่น
ซึ่งจะช่วยสนับสนุนโครงการทำให้ทีมงานไปสู่
ซึ่งจะช่วยบรรเทาความยากจนในประเทศ( schipani , 2002 )..
ที่การนำไปใช้งานทีมงานรู้สึกว่าความกดดันในการผลิต
ซึ่งจะช่วยรุ่นที่ไม่สามารถได้รับ( replicable )ในที่อื่นๆใน ภาค ใต้ ภาค ตะวันออก
เอเชีย. ทีมงานที่อ้างถึงกระบวนการของพวกเขาในฐานะที่เป็น"อาคาร
รุ่นเองในระยะยาว"ความหมายบางสิ่งบางอย่างที่ได้รับการผลิต
เอาสัตว์ลงไปยังตลาดในหลวง namtha
แต่มักเป็นคนนอกที่เดินทางไปยังหมู่บ้านโดยเฉพาะ
กำลังมองหาสำหรับสายพันธุ์บางอย่าง. นอกจากนี้ nbca
ที่มีประสบการณ์จะปฏิเสธสัตว์ป่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ '[ T ]เขา
ส่วนใหญ่ของนกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่สัตว์เลื้อยคลาน
ทางร่างกายและทั้งหมดก็มีมากที่รายงานว่าลดลง
ซึ่งจะช่วยในเรื่องความอุดมสมบูรณ์ของ( Johnson et al . 20035 ).
ตามมาตรฐานเชิงนิเวศน์วิทยาที่ปัญหา,วิธีการแก้ไขปัญหา,แห่งนี้ได้รับการพิจารณาให้เป็นในเชิงลึกมากขึ้น
ซึ่งจะช่วยในส่วนกระบวนการออกและส่วนใน ภายหลัง
ตลอดทั่วทั้งพื้นที่กระดาษที่.
น้ำ Ha Long nbca ที่กลายเป็นเป้าหมายที่ดีเยี่ยมสำหรับ
ซึ่งจะช่วยเชิงนิเวศน์วิทยาและการล่าสัตว์ป่าในพื้นที่เพิ่มขึ้น
ซึ่งจะช่วยให้อัตราดอกเบี้ยที่ไม่ยั่งยืน ชาวบ้านตามล่าหายากสัตว์
สายพันธุ์เพื่อนำไปขายในตลาดที่จะสร้างรายได้
จำเป็นสำหรับชุมชนของพวกเขา บางครั้งก็ตอบแทน
การดูตามความเหมาะสมและมี ศักยภาพ ที่จะ
ซึ่งจะช่วยนำรายได้เพิ่มเติมในชุมชนและ
ซึ่งจะช่วยให้ความรู้แก่ผู้เข้าพักที่เป็นผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยให้การจัดกิจกรรมทางการค้าของพวกเขา นอกจากนั้นยังมีแรงกดดัน
ซึ่งจะช่วยพัฒนาการเพิ่มขึ้นในพื้นที่เชิงนิเวศน์วิทยา
ซึ่งจะช่วยกลยุทธ์ที่ยังจัดให้บริการโอกาสที่จะรักษา
ที่หลากหลายวัฒนธรรมของชาวอาข่าม้ง khamu และ lantaen