The effect of soaking on the durabi

The effect of soaking on the durability of the soil stabilised with different admixture ratios is shown in Fig. 4. For a better understanding and illustration,the strength values of different B/C and B/L ratios at a curing time of 28 day sand an admixture content of 15% are presented in Fig. 6, which shows the stress–strain relationship. The increase in the admixture ratio is as so ciated with a decrease in durability of both admixtures.
This result is most likely related to the decrease in the proportion of solidification agents,cement,or lime,in the soil mixture,which decreases the ability of the stabilised soil gypsum to resist the effect of soaking. In fact,the solidification agent in the stabilised soil gypsum is considered to be the main factor responsible for the
resistance to soaking as well as for the improvement in durability, because gypsum is a soluble material in water. It is clear from this figure that the effect of soaking on the durability is much more pronounced for the early soaking times.For more than 15 days of soaking,the durability improvess lightly in some cases or stays the same. This result is consistent with the results obtained when evaluating the effect of the admixture content on durability. For
admixture ratios of 2:1 and 3:1, the effect of the soaking condition is more negative on the durability index than for samples stabilised with B–L compared with the samples stabilised with B–C. It is related to the fact that the solidification of cement is higher than that of lime so a decrease in the proportion of lime has a significant effect on the durability of the soil mixture. Generally,it is important to report that improvements in the stress–strain relationship increase with an in creasingad mixture content and a decreasing admixture ratio for both admixtures used,as presented in Figs. 5 and 6. These figures show the effect of the admixture content and ratio on the stress–strain relationships for the samples stabilized with the two admixtures of B–C and B–L with out the
soaking condition at the curing time of 28 days. It is obvious from these figures that the B–L admixture has a significant effect on the improvement of the stress–strain relationship compared to the samples stabilized with the B–C admixture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการแช่ในความทนทานของดินเสถียรภาพ มีอัตราส่วนผสมแตกต่างกันจะแสดงในรูปที่ 4 สำหรับการเข้าใจ และภาพประกอบ ค่าความแข็งแรงของ B/C แตกต่างกันและอัตราส่วน B/L เวลาบ่ม 28 วันทรายแสดงในรูปที่ 6 มีเนื้อหาผสม 15% ซึ่งแสดงความสัมพันธ์ความเค้นความเครียด อัตราส่วนผสมที่เพิ่มขึ้นเป็น ciated เพื่อให้มีการลดลงของความทนทานของน้ำยาทั้งสองผสมผลนี้เป็นส่วนใหญ่มักเกี่ยวข้องกับการลดสัดส่วนของตัวแทนเอ ซีเมนต์ มะนาว ในส่วนผสมดิน ซึ่งลดความสามารถของยิปซัมดินที่มีเสถียรภาพเพื่อต่อต้านผลของการแช่ ในความเป็นจริง ตัวแทนเอในยิปซัมดินมีเสถียรภาพถือเป็นปัจจัยหลักที่รับผิดชอบการทนต่อการแช่น้ำเป็นอย่างดีสำหรับการปรับปรุงความทนทาน เนื่องจากแผ่นยิปซัมเป็นวัสดุละลายได้ในน้ำ มันจะทำได้ชัดเจนจากตัวเลขนี้ว่า ผลของการแช่ในความทนทานเป็นเด่นชัดมากขึ้นสำหรับช่วงต้นแช่ครั้ง มากกว่า 15 วันของการแช่ improvess ความทนทานเบา ๆ ในบางกรณี หรือเท่าเดิม ผลลัพธ์นี้จะสอดคล้องกับผลลัพธ์ที่ได้เมื่อประเมินผลความคงทนของเนื้อหาผสม สำหรับอัตราส่วนผสม 2:1 และ 3:1 ผลของเงื่อนไขแบบแช่ตัวคือลบดัชนีความทนทานมากกว่าตัวอย่างเสถียรภาพกับ B – L เปรียบเทียบกับตัวอย่างเสถียรภาพกับ B – c เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า การแข็งตัวของปูนซีเมนต์จะสูงกว่าของมะนาวเพื่อลดสัดส่วนของมะนาวมีผลความทนทานของส่วนผสมดิน โดยทั่วไป คุณจำเป็นต้องรายงานที่ปรับปรุงในความสัมพันธ์ความเค้นความเครียดเพิ่มขึ้น ด้วย creasingad ในตัว เนื้อหาของส่วนผสมและอัตราส่วนผสมลดลงสำหรับทั้งน้ำยาผสมที่ใช้ ตามแสดงในมะเดื่อ. 5 และ 6 ตัวเลขเหล่านี้แสดงผลของเนื้อหาผสมและอัตราส่วนความสัมพันธ์ความเค้นความเครียดตัวอย่างเสถียรกับน้ำยาผสมสองของ B – C และ B – L กับออกตัวแช่ตัวเงื่อนไขเวลาการบ่ม 28 วัน เห็นได้ชัดจากตัวเลขเหล่านี้ที่ผสม B – L มีผลกระทบต่อการพัฒนาของความสัมพันธ์ความเค้นความเครียดเปรียบเทียบกับตัวอย่างที่มีความเสถียรกับนได้ B – C ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการแช่ในความทนทานของดินมีความเสถียรที่มีอัตราส่วนการผสมที่แตกต่างกันจะแสดงในรูป 4. เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นและภาพประกอบ, ค่าความแข็งแรงของอัตราส่วน B / C และ B / L ที่แตกต่างกันในเวลาที่บ่ม 28 วันทรายเนื้อหาส่วนผสมของ 15% จะถูกนำเสนอในรูป 6 ซึ่งแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของความเครียด การเพิ่มขึ้นของอัตราส่วนการผสมจะเป็น ciated เพื่อให้มีการลดลงของความทนทานของทั้งสองส่วนผสมได้.
ผลที่ได้นี้น่าจะเกี่ยวข้องกับการลดลงในสัดส่วนของตัวแทนการแข็งตัวซีเมนต์หรือมะนาวในส่วนผสมของดินซึ่งจะเป็นการลดความสามารถในการ ยิปซั่มดินมีความเสถียรที่จะต้านทานผลกระทบของการแช่ ในความเป็นจริง บริษัท ตัวแทนการแข็งตัวในดินที่มีความเสถียรยิปซั่มจะถือเป็นปัจจัยหลักที่รับผิดชอบในการ
ต้านทานต่อการแช่เช่นเดียวกับการปรับปรุงในความทนทานเพราะยิปซั่มเป็นวัสดุที่ละลายในน้ำ มันเป็นที่ชัดเจนจากตัวเลขนี้ว่าผลของการแช่ในความทนทานมากขึ้นเด่นชัดสำหรับแช่ต้น times.For กว่า 15 วันของการแช่ improvess ทนทานเบา ๆ ในบางกรณีหรือยังคงเหมือนเดิม ผลที่ได้นี้มีความสอดคล้องกับผลที่ได้รับเมื่อมีการประเมินผลกระทบของเนื้อหาผสมในความทนทาน สำหรับ
อัตราส่วนการผสมของ 2: 1 และ 3: 1, ผลกระทบของสภาพแช่เป็นลบมากขึ้นในดัชนีความทนทานกว่าสำหรับกลุ่มตัวอย่างที่มีความเสถียรกับ B-L เมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่มีความเสถียรกับ B-C มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าการแข็งตัวของซีเมนต์ที่สูงกว่าของมะนาวเพื่อให้ลดลงในสัดส่วนของมะนาวมีผลกระทบต่อความทนทานของส่วนผสมดิน โดยทั่วไปก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะรายงานว่าการปรับปรุงในการเพิ่มขึ้นของความสัมพันธ์ของความเครียดที่มีเนื้อหาในส่วนผสม creasingad และอัตราส่วนการผสมส่วนผสมลดลงทั้งใช้ตามที่นำเสนอในมะเดื่อ 5 และ 6 ตัวเลขเหล่านี้แสดงให้เห็นผลกระทบของเนื้อหาผสมและอัตราการใช้ในความสัมพันธ์กับความเครียดสำหรับกลุ่มตัวอย่างที่มีความเสถียรกับสองส่วนผสม B-C และ B-L ที่มีออกมาใน
สภาพแบบแช่ตัวในเวลาบ่ม 28 วัน จะเห็นได้ชัดจากตัวเลขเหล่านี้ที่ B-L ผสมมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงความสัมพันธ์ความเครียดเมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างมีความเสถียรที่มีส่วนผสม B-C