I came to the collective project th

I came to the collective project that led to this book not, obviously, as an Asian, nor even as a specialist on Asian politics or society. Rather, I am an American who has spent most of his academic career studying the theory of human rights and international human rights practices. Having long been interested in questions of cultural relativism,1 I eagerly accepted the oppor¬tunity to address recent arguments advocating a distinctive "Asian" approach to human rights.
That I largely reject these Asian arguments is a sign not of disrespect but of disagreement. I may be incorrect in arguing that international human rights standards can and should be applied directly and pretty much in their entirety to the countries of contemporary Asia. I do believe, though, that I have given appropriately careful and detailed scrutiny to Asian arguments to the contrary. My tone may be exceedingly harsh to Asian ears - although the statements of Malaysia's Prime Minister Mahathir Bin Mohamad certainly suggest that combative public rhetoric is not foreign to the region, but I believe that the important substantive issues raised by, and the passion behind, many recent Asian arguments deserves an equally strong and impas¬sioned reply from those who would defend the universal application of inter¬national human rights standards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

i มารวมกับโครงการที่นำไปสู่​​หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เห็นได้ชัดว่าเป็นเอเชียหรือแม้ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการเมืองเอเชียหรือสังคม แต่ผมอเมริกันที่มีการใช้จ่ายมากที่สุดในอาชีพของเขาเรียนวิชาการทฤษฎีของสิทธิมนุษยชนและการปฏิบัติด้านสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ มีมานานแล้วที่สนใจในคำถามของ relativism วัฒนธรรม1 ได้รับการยอมรับกระหาย OPPOR ¬ tunity ที่อยู่ในข้อโต้แย้งที่ผ่านมาเรียกร้องให้มีความโดดเด่นวิธีการ "เอเชีย" เพื่อสิทธิมนุษยชน.
ที่ฉันส่วนใหญ่ปฏิเสธข้อโต้แย้งเอเชียเหล่านี้ไม่ได้เป็นสัญญาณของการดูหมิ่น แต่ของความขัดแย้ง ฉันอาจจะไม่ถูกต้องในการพิสูจน์ว่ามาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศที่สามารถและควรจะนำมาใช้โดยตรงและสวยมากในทั้งหมดของพวกเขาไปยังประเทศของเอเชียร่วมสมัยฉันเชื่อว่าฉันได้รับการตรวจสอบอย่างระมัดระวังอย่างเหมาะสมและมีรายละเอียดข้อโต้แย้งในเอเชียไปในทางตรงกันข้าม เสียงของฉันอาจจะรุนแรงเหลือเกินกับหูเอเชีย - แม้ว่างบมาเลเซียนายกรัฐมนตรี Mahathir ถัง mohamad แน่นอนแสดงให้เห็นว่าสำนวนของประชาชนต่อสู้ไม่ได้เป็นชาวต่างชาติในภูมิภาคนี้ แต่ฉันเชื่อว่าปัญหาสำคัญที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้นโดยและความปรารถนาที่อยู่เบื้องหลังหลายข้อโต้แย้งในเอเชียที่ผ่านมาสมควรได้รับอย่างเท่าเทียมกันที่แข็งแกร่งและ Impas ¬ Sioned ตอบจากผู้ที่จะปกป้องการประยุกต์ใช้มาตรฐานสากลระหว่างฌสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมา เพื่อรวมโครงการที่นำไปสู่หนังสือเล่มนี้ไม่ ชัด เป็นที่เอเชีย หรือ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเมืองเอเชียหรือสังคม แต่ ฉันเป็นคนอเมริกันที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ของวิชาการศึกษาทฤษฎีปฏิบัติการสิทธิมนุษยชนสากลและสิทธิมนุษยชน จึงมีความสนใจในคำถามของ relativism วัฒนธรรม1 ฉันกระหายรับ oppor¬tunity ไปยังที่อยู่ล่าสุดอาร์กิวเมนต์ advocating "เอเชีย" โดดเด่นเข้ากับสิทธิมนุษยชน.
ที่ส่วนใหญ่ปฏิเสธอาร์กิวเมนต์เอเชียเหล่านี้เป็นเครื่อง ของตุลาการไม่ แต่แย้ง ผมอาจไม่ถูกต้อง ในการโต้เถียงว่า มาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศสามารถ และควรใช้โดยตรง และสวยมาก ทั้งหมดไปยังประเทศของเอเชียร่วมสมัย ผมเชื่อว่า แม้ว่า ที่ฉันมีให้ scrutiny อย่างระมัดระวัง และละเอียดอาร์กิวเมนต์เอเชียขัด เสียงของฉันอาจจะรุนแรงไปถึงหูเอเชีย - แม้ว่าแนะงบของมาเลเซียนายกรัฐมนตรี Mahathir ช่อง Mohamad แน่นอนนำสำนวนขี้เมา สาธารณะไม่ต่างกับภูมิภาค แต่ฉันเชื่อว่า ปัญหาสำคัญแน่นขึ้น โดย และเกิดหลัง อาร์กิวเมนต์เอเชียล่ามากสมควรแรงเท่า ๆ กัน และ impas¬sioned ตอบกลับจากผู้ที่จะใช้ inter¬national มาตรฐานสิทธิมนุษยชนสากลปกป้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเข้ามาร่วมโครงการที่นำไปสู่หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เห็นได้ชัดว่าเป็นเอเชียและไม่ได้แม้จะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเมืองในเอเชียหรือสังคม "ผมเป็นชาวอเมริกันที่ได้ใช้เงินมากที่สุดของอาชีพการศึกษาของเขาศึกษาเกี่ยวกับทฤษฎีการปฏิบัติด้านสิทธิมนุษยชนและสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ มีความยาวได้รับความสนใจในคำถามมั่นต่างๆของทางวัฒนธรรม1 ผมได้รับการยอมรับอย่างกระตือรือร้น oppor ¬ tunity ในแอดเดรสเมื่อไม่นานมานี้อาร์กิวเมนต์ที่วิจารณ์ที่มีลักษณะเฉพาะ"เอเชีย"ในด้านสิทธิมนุษยชน.
ที่ผมซึ่งส่วนใหญ่ปฏิเสธเหล่านี้เอเชียอาร์กิวเมนต์คือป้ายแสดงความไม่เคารพต่อแต่ไม่ได้อยู่ในความขัดแย้ง. ผมอาจจะไม่ถูกต้องในการถกเถียงกันว่ามาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศสามารถและควรที่จะถูกนำมาใช้โดยตรงและน่ารักมากในเนื้อหาทั้งหมดของตนไปยังประเทศใน ภูมิภาค เอเชียแบบร่วมสมัยผมเชื่อว่าแม้จะว่าผมได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดได้อย่างเหมาะสมอย่างระมัดระวังและรายละเอียดเพื่ออาร์กิวเมนต์เอเชียไปในทางตรงกันข้าม โทนเสียงของผมอาจจะเป็นอย่างยิ่งที่มี สภาพแวดล้อม ที่รุนแรงถึงหูเอเชีย - แม้ว่าถ้อยแถลงของของประเทศมาเลเซีย AP - นรม bin mohamad นายกรัฐมนตรีอย่างแน่นอนขอแนะนำให้วาทศิลป์สาธารณะชวนวิวาทไม่ใช่ต่างประเทศเพื่อไปยังเขตพื้นที่แต่ผมเชื่อว่าปัญหาสำคัญที่มีความสำคัญถูกยกขึ้นมาโดยและความปรารถนาที่อยู่เบื้องหลังอาร์กิวเมนต์แห่งเอเชียจำนวนมากเมื่อไม่นานมานี้สมควรได้รับการตอบ กลับ ¬ sioned อย่างเท่าเทียมกันและ impas จากผู้ที่จะปกป้องแอปพลิเคชันสากลของ มาตรฐาน ¬ คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนระหว่าง.