Some years ago I lived in a remote

Some years ago I lived in a remote village in northern Thailand with a group of hill tribe people. Almost all of them were farmers. They had little money, so they fed their families with food that they grew themselves. Everyone in the family worked on the farm. Even small children did simple tasks. The children learned how to farm from their parents. When it was time to plant the rice seeds, the parents taught the children how to do it. They poked a stick into the dirt. When they took the stick out of the dirt, a small hole was left. Then they took three or four rice seeds and dropped them into the small hole. They were very careful with the seeds. They never put more than four seeds into a hole. They didn’t want to waste any seeds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางปีผมอาศัยอยู่ในหมู่บ้านไกลในภาคเหนือกับกลุ่มชนชาวเขา เกือบทั้งหมดของเกษตรกรได้ พวกเขามีเงินเพียงเล็กน้อย เพื่อให้พวกเขาเลี้ยงครอบครัว ด้วยอาหารที่พวกเขาเติบโตเอง ทุกคนในครอบครัวทำงานในฟาร์ม เด็กเล็กยังไม่ได้งานง่าย เด็กเรียนรู้วิธีการฟาร์มจากพ่อ เมื่อมีเวลาปลูกเมล็ดพันธุ์ข้าว ผู้ปกครองสอนเด็กวิธีการทำมัน พวกเขา poked ไม้เป็นสิ่งสกปรก เมื่อพวกเขาเอาไม้จากสิ่งสกปรก หลุมขนาดเล็กที่เหลือ แล้วก็เอาเมล็ดข้าวสาม หรือสี่ และทิ้งพวกเขาลงในหลุมขนาดเล็ก พวกแหล่งเมล็ดพันธุ์ พวกเขาไม่ทำมากกว่าสี่เมล็ดลงในหลุม พวกเขาไม่ต้องการเสียเมล็ดพืชใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางปีที่ผ่านมาฉันอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลในภาคเหนือของไทยกับกลุ่มของผู้คนชาวเขาเผ่า เกือบทั้งหมดของพวกเขาเป็นเกษตรกร พวกเขามีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้พวกเขาเลี้ยงครอบครัวของพวกเขาด้วยอาหารที่พวกเขาเติบโตเอง ทุกคนในครอบครัวทำงานในฟาร์ม แม้แต่เด็กเล็กได้งานง่ายๆ เด็กได้เรียนรู้วิธีการเลี้ยงจากพ่อแม่ของพวกเขา เมื่อมันเป็นเวลาที่จะปลูกเมล็ดพันธุ์ข้าวที่พ่อแม่สอนเด็กวิธีที่จะทำ พวกเขาพูดกระตุ้นติดเป็นสิ่งสกปรก เมื่อพวกเขาเข้ามาติดออกมาจากสิ่งสกปรกที่รูเล็ก ๆ ที่ถูกทิ้งไว้ แล้วพวกเขาก็ใช้เวลาสามหรือสี่เมล็ดข้าวและลดลงให้เป็นรูเล็ก ๆ พวกเขามีความระมัดระวังเป็นอย่างมากที่มีเมล็ด พวกเขาไม่เคยใส่มากกว่าสี่เมล็ดลงในหลุม พวกเขาไม่ต้องการที่จะเสียเมล็ดพันธุ์ใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางปีผมอาศัยอยู่ในหมู่บ้านห่างไกลในภาคเหนือของประเทศไทย มีกลุ่มชาวเขา เกือบทั้งหมดของพวกเขาเป็นเกษตรกร พวกเขามีเงินน้อย จึงเลี้ยงครอบครัวด้วยอาหารที่พวกเขาเติบโตด้วยตัวเอง ทุกคนในครอบครัวทำงานในฟาร์ม แม้แต่เด็กเล็ก ๆทำงานง่าย เด็กเรียนรู้วิธีการฟาร์มจากพ่อแม่ของพวกเขา เมื่อถึงเวลาปลูกข้าวเมล็ดพ่อแม่สอนเด็กวิธีการที่จะทำมัน พวกเขาพยายามจะเอาปักลงดิน เมื่อพวกเขาเอาไม้ออกจากดิน รูเล็ก ๆอยู่ด้านซ้าย แล้วพวกเขาก็เอาสามหรือสี่เมล็ดข้าวและวางลงในหลุมขนาดเล็ก พวกเขามีความระมัดระวังกับเมล็ด พวกเขาไม่เคยใส่มากกว่าสี่เมล็ดลงในหลุม พวกเขาไม่ต้องการที่จะเสียเวลา เมล็ด