I’m complaining from the bottom of

I’m complaining from the bottom of my heart, the reason is because Rin-ichi didn’t prepare breakfast for me, not even lunch.

It is only morning, and I’m already like this. Don’t even talk about the whole day, I don't think I can even live past noon… I’ve finally felt how homeless people feel.

“Sigh…”

Whatever, at least I live in a family where I can never starve to death. I can endure a few days of hunger.

I can do it.

…

Growl…

…

I can’t do it…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉัน:บ่นจากด้านล่างของหัวใจ เหตุผลเป็น เพราะอิชิรินไม่ได้เตรียมอาหารเช้าสำหรับฉัน แม้กลางวันไม่มันเป็นเฉพาะตอนเช้า และแล้วเช่นนี้ขึ้น ไม่แม้แต่พูดคุยเกี่ยวกับทั้งวัน ฉันไม่คิดว่า สามารถแม้กระทั่งสดตอนเที่ยงที่ผ่านมา... ผมก็เคยรู้สึกคนจรจัดวิธีรู้สึก"ม..."สิ่ง อย่างน้อยฉันอาศัยอยู่ในครอบครัวที่ฉันสามารถไม่เคยอดตาย ฉันสามารถทนความหิวไม่กี่วันเราสามารถทำให้…Growl ...…ฉันไม่สามารถทำได้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันบ่นจากด้านล่างของหัวใจของฉันเหตุผลเป็นเพราะริ้น-Ichi ไม่ได้เตรียมอาหารเช้าสำหรับผมที่ไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน. มันเป็นตอนเท่านั้นและฉันอยู่แล้วเช่นนี้ อย่าแม้แต่จะพูดคุยเกี่ยวกับทั้งวันผมไม่คิดว่าผมยังสามารถมีชีวิตที่ผ่านมาตอนเที่ยง ... ฉันรู้สึกว่าในที่สุดคนจรจัดคนรู้สึก. "เฮ้อ ... " สิ่งที่อย่างน้อยฉันอาศัยอยู่ในครอบครัวที่ฉันไม่สามารถอดอาหาร ไปสู่ความตาย ฉันจะทนไม่กี่วันของความหิว. ฉันสามารถทำมัน. ... คำราม ... ... ฉันไม่สามารถทำมัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันบ่นจากก้นบึ้งของหัวใจ เหตุผลเป็นเพราะรินจิ ไม่ได้เตรียมอาหารเช้าให้ฉัน ไม่เที่ยงเป็นเฉพาะตอนเช้า และฉันเป็นแบบนี้แล้ว อย่าพูดถึงเลยวันนี้ ผมไม่คิดว่าผมจะมีชีวิตอยู่เที่ยงที่ผ่านมา . . . . . . . ในที่สุด ฉันก็รู้สึกว่าคนไร้ความรู้สึก" เฮ้อ . . . . . . . "อะไรก็ตาม อย่างน้อย ฉันอาศัยอยู่ในครอบครัวที่ไม่มีวันอดตาย ฉันอดทนได้ไม่กี่วันเพราะความหิวฉันสามารถทำมันได้. . . . . . .เสียงคำราม . . . . . . .. . . . . . .ฉันไม่สามารถทำมันได้ . . . . . . .