He thought for a while, and eventua

He thought for a while, and eventually decided not to just rashly charge into the mouth entrance. He slowly walked backward. As he did, the giant head slowly sank back into the lake, along with the altar. By the time he reached the three hundred meter mark, everything was quiet.

As he walked backward, he flicked his sleeve, collecting some of the bones into his bag of holding. Then he stood there, looking at the lake of blood for a while, before turning and leaving.

Soon, he had returned to Chu Yuyan outside the fissure-like cave. Her face was pale, and she was concentrating on the pill furnace. She took out some medicinal plants, squeezed the juice out of them, and then placed them in the furnace. Meng Hao sat down cross-legged a short distance away. A look of deep thought appeared in his eyes. He took out one of the skulls he had just acquired and examined it closely.

“If I can’t determine the age of these bones, then I can’t just casually go after the Legacy of the Blood Immortal.” He thought back to everything that had happened in the State of Zhao, which had taught him the value of being cautious. He held up the skull in front of him looking at it closely.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาคิดในขณะ และในที่สุดตัดสินใจไม่เพียง rashly ชาร์จเข้าเข้าปาก เขาค่อย ๆ เดินถอยหลัง เช่นเขา หัวยักษ์ค่อย ๆ จมกลับเข้าไปในทะเลสาบ พร้อมกับแท่นบูชา โดยเวลาที่มาถึงหมายสามร้อยเมตร เสร็จเงียบขณะที่เขาเดินถอยหลัง เขา flicked เขาแขน รวบรวมบางส่วนของกระดูกลงในถุงของเขาถือ แล้ว เขายืน กำลังดูทะเลสาบของเลือดในขณะ ก่อนเปลี่ยน และทิ้งเร็ว ๆ นี้ เขาได้กลับไปชู Yuyan นอกถ้ำ fissure เหมือน ใบหน้าของเธอซีด และเธอถูก concentrating บนเตายามา เธอเอาออกบางพืชสมุนไพร คั้นน้ำผลไม้ออกจากพวกเขา และวางไว้ในเตา เมงเฮานั่งไขว่ห้างห่าง ดูความคิดลึกปรากฏในดวงตาของเขา เขาเอาคนของกะโหลกเขาเพียงได้รับ และตรวจสอบอย่างใกล้ชิด"ถ้าฉันไม่สามารถกำหนดอายุของกระดูกเหล่านี้ แล้วฉันไม่เพียงตั้งใจ ไปหลังจากเลือดอมตะ" เขาคิดว่า กลับไปทุกอย่างที่เกิดในรัฐของ Zhao ซึ่งได้สอนเขาค่าของการระมัดระวัง เขาจัดขึ้นกะโหลกหน้าเขามองมันอย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาคิดว่าในขณะที่และในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะไม่เรียกเก็บค่าบริการเพียงผลีผลามเข้าไปในทางเข้าปาก เขาค่อย ๆ เดินย้อนกลับ ขณะที่เขาทำหัวยักษ์ช้าจมกลับลงไปในทะเลสาบพร้อมกับแท่นบูชา ตามเวลาที่เขาถึงเครื่องหมายสามร้อยเมตรทุกอย่างก็สงบเงียบ. ขณะที่เขาเดินไปข้างหลังเขาสะบัดแขนเสื้อของเขาเก็บบางส่วนของกระดูกลงไปในกระเป๋าของเขาในการถือครอง จากนั้นเขาก็ยืนอยู่ที่นั่นมองที่ทะเลสาบเลือดในขณะที่ก่อนที่จะหันและออก. เร็ว ๆ นี้เขาได้กลับไปชู Yuyan นอกถ้ำร่องเหมือน ใบหน้าของเธอซีดและเธอก็มุ่งเน้นที่เตาเผายา เธอหยิบเอาพืชสมุนไพรบางบีบน้ำออกจากพวกเขาแล้ววางไว้ในเตา เม้งเฮานั่งลงไขว่ห้างระยะสั้นออกไป ดูความคิดลึกปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาก็เอาหนึ่งในกะโหลกที่เขาได้มาเพียงแค่และตรวจสอบอย่างใกล้ชิด. "ถ้าฉันไม่สามารถกำหนดอายุของกระดูกเหล่านี้แล้วฉันไม่สามารถเพียงแค่ตั้งใจไปหลังจากมรดกของอมตะเลือด." เขาคิดว่ากลับไป ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรัฐ Zhao ซึ่งได้สอนเขาคุ้มค่าของการระมัดระวัง เขาจัดขึ้นในกะโหลกศีรษะด้านหน้าของเขามองมันอย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาคิดอยู่ซักพัก และในที่สุดก็ตัดสินใจไม่บุ่มบ่ามบุกเข้าไปปากประตูทางเข้า เค้าค่อยๆ เดินถอยหลัง เป็นเขา หัวยักษ์ค่อยๆทรุดนั่งลงทะเลสาบ พร้อมแท่น ตามเวลาที่เขามาถึงสามร้อยเมตร มาร์ค ทุกอย่างก็เงียบขณะที่เขาเดินถอยหลัง เขาสะบัดแขนของเขาเก็บบางส่วนของกระดูกลง ในกระเป๋าถือ แล้วเขาก็ยืนมองทะเลสาปเลือด สักพัก ก่อนจะเปิด และจากไปเร็ว ๆ นี้ เขากลับมาชูจารย์ Yuyan นอกร่องเหมือนถ้ำ ใบหน้าเธอซีดขาว เธอกำลังตั้งอกตั้งใจเม็ดเตา เธอหยิบเอาสมุนไพรบางชนิดคั้นน้ำผลไม้ของพวกเขา แล้ววางไว้ในเตาหลอม เมิ่งเฮ่านั่งลงไขว้ขาไม่ไกล . ดูจากความคิดที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาหยิบเอาหนึ่งของกะโหลกที่เขาเพิ่งได้มาและตรวจสอบอย่างใกล้ชิด" ถ้าผมไม่สามารถระบุอายุของกระดูกเหล่านี้ ผมไม่สามารถเข้าไปหลังจากมรดกเลือดอมตะ " เขาคิดว่ากลับไปทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้นในรัฐจ้าว ซึ่งได้สอนเขาค่าของระมัดระวัง . เขาหยิบหัวกะโหลกตรงหน้ามองมันอย่างใกล้ชิด