We introduce a new method to estima

We introduce a new method to estimate rainfall interception and demonstrate its use for data obtained in
an old-growth rain forest in the eastern Amazon basin. The approach is to use eddy covariance evaporation
observations to estimate the ‘excess’ evaporation that occurs following individual events. Ensemble
averaged water vapor fluxes were calculated from original high frequency data both for rain event and for
base state dry days. Interception was inferred from the difference between observed evaporation for
selected times during and following rainfall events from baseline evaporation estimates. This method
allows the interception evaporation to be directly measured rather than determined from the residual
of incident precipitation and throughfall. In conventional studies, large differences in throughfall can
occur on a site due to varying forest canopy density, structure and the appearance of canopy gaps. This
problem is mitigated when using the current approach, which provides an average interception value
over the flux footprint area.
Identification of light rainfall events not detected by an on-site tipping bucket rain gauge was aided by
the use of a ceilometer. The mean interception for all events in the study (daytime and nocturnal) was
11.6%, comparable to some recent conventional studies in this region. We found an approximately 15%
increase of evaporative fraction on the rain days as compared to dry baseline days, with the energy being
supplied by a corresponding decrease in the canopy heat storage. Since net radiation is used to scale the
evaporation in this method, this method may be applicable to data from other tower sites in varying surface
and climatic types. We did not find that bulk stomatal resistance vanishes just after rainfall. The
effective bulk stomatal resistance can be used as the observational equivalent of the wet fraction of canopy
parameter used in interception models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแนะนำวิธีการใหม่เพื่อประเมินปริมาณน้ำฝนในการสกัดกั้น และสาธิตการใช้งานสำหรับข้อมูลการฝนป่าในลุ่มน้ำอะเมซอนตะวันออก วิธีการคือการ ใช้ระเหยแปรปรวน eddyการสังเกตเพื่อประเมินการระเหย 'ส่วนเกิน' ที่เกิดขึ้นแต่ละเหตุการณ์ต่อไปนี้ วงดนตรีเฉลี่ยตัวช่วยหลอมถูกคำนวณจากข้อมูลความถี่สูงเดิมทั้งเหตุการณ์ฝน และไอน้ำรัฐฐานแห้งวัน สกัดกั้นได้สรุปจากความแตกต่างระหว่างระเหยสังเกตสำหรับเลือกเวลาในระหว่าง และ หลังเหตุการณ์ฝนจากพื้นฐานประมาณการระเหย วิธีการนี้ช่วยให้การระเหยสกัดกั้นจะตรงวัด มากกว่ากำหนดจากเหลือเหตุการณ์ฝนและ throughfall ในการศึกษาทั่วไป ความแตกต่างใหญ่ใน throughfall สามารถเกิดขึ้นในสถานที่เนื่องจากแตกต่างป่าหลังคาความหนาแน่น โครงสร้าง และลักษณะของช่องว่างหลังคา นี้ปัญหาที่ลดลงเมื่อใช้วิธีการปัจจุบัน ซึ่งมีค่าเฉลี่ยในการสกัดกั้นเหนือบริเวณรอยของฟลักซ์รหัสเหตุการณ์ฝนแสงไม่พบ โดยวัดเป็นสถานเทถังฝนถูกช่วยโดยการใช้ ceilometer การ ถูกสกัดกั้นหมายถึงกิจกรรมทั้งหมดในการศึกษา (ในเวลากลางวัน และกลางคืน)11.6% เทียบได้กับการศึกษาทั่วไปบางอย่างล่าสุดในภูมิภาคนี้ เราพบมีประมาณ 15%เพิ่มขึ้นฯลฯ ส่วนในวันฝนตกเมื่อเทียบกับพื้นฐานแห้งวัน พลังงานเป็นให้มา โดยลดลงสอดคล้องกันในการจัดเก็บความร้อนหลังคา เนื่องจากรังสีสุทธิใช้มาตราส่วนระเหยในวิธีนี้ วิธีการนี้อาจมีข้อมูลจากเว็บไซต์หออื่น ๆ ในพื้นผิวที่แตกต่างกันและภูมิอากาศชนิด เราไม่พบให้ต้านทานช่องจำนวนมากหายไปหลังจากที่ฝน การใช้จำนวนมากมีประสิทธิภาพต้านทานช่องเป็นเชิงเทียบเท่ากับเศษส่วนเปียกของหลังคาพารามิเตอร์ที่ใช้ในรุ่นสกัดกั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราแนะนำวิธีการใหม่ในการสกัดกั้นเพื่อประเมินปริมาณน้ำฝนและแสดงให้เห็นถึงการใช้งานสำหรับข้อมูลที่ได้รับใน
ป่าฝนเก่าที่มีการเติบโตในภาคตะวันออกของลุ่มน้ำอเมซอน วิธีการคือการใช้ความแปรปรวนระเหย Eddy
ข้อสังเกตในการประมาณ 'ส่วนเกิน' ระเหยที่เกิดขึ้นต่อไปนี้แต่ละเหตุการณ์ ทั้งมวล
เฉลี่ยน้ำลักส์ไอจะถูกคำนวณจากข้อมูลเดิมที่มีความถี่สูงทั้งสำหรับเหตุการณ์ฝนตกและสำหรับ
วันแห้งรัฐฐาน การสกัดกั้นได้รับการสรุปจากความแตกต่างระหว่างการระเหยสังเกตสำหรับ
เวลาที่เลือกในช่วงเหตุการณ์ปริมาณน้ำฝนและต่อไปนี้จากประมาณการระเหยพื้นฐาน วิธีการนี้จะ
ช่วยให้การระเหยสกัดกั้นที่จะวัดได้โดยตรงมากกว่ากำหนดจากที่เหลือ
ของฝนและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น throughfall ในการศึกษาแบบเดิมแตกต่างกันมากใน throughfall สามารถ
เกิดขึ้นในสถานที่ที่แตกต่างกันเนื่องจากความหนาแน่นของป่าท้องฟ้าโครงสร้างและลักษณะของช่องว่างหลังคา นี้
ปัญหาจะทุเลาลงเมื่อใช้วิธีการในปัจจุบันซึ่งมีมูลค่าการสกัดกั้นเฉลี่ย
ทั่วพื้นที่รอยเท้าฟลักซ์.
บัตรประจำตัวของเหตุการณ์ฝนไม่ได้ตรวจพบโดยในสถานที่วัดถังให้ทิปฝนได้รับความช่วยเหลือโดย
การใช้ ceilometer ที่ การสกัดกั้นค่าเฉลี่ยสำหรับกิจกรรมทั้งหมดในการศึกษา (กลางวันและกลางคืน) เป็น
11.6% เมื่อเทียบกับบางการศึกษาการชุมนุมที่ผ่านมาในภูมิภาคนี้ เราพบว่าประมาณ 15%
เพิ่มขึ้นจากสัดส่วนการระเหยในวันที่ฝนตกเมื่อเทียบกับวันที่พื้นฐานแห้งด้วยพลังงานที่ถูก
จัดทำโดยลดลงสอดคล้องกันในการจัดเก็บความร้อนหลังคา เนื่องจากรังสีสุทธิจะใช้ในการชั่ง
ระเหยในวิธีการนี้วิธีนี้อาจจะมีผลบังคับใช้กับข้อมูลจากเว็บไซต์หออื่น ๆ ที่แตกต่างกันพื้นผิว
และภูมิอากาศประเภท เราไม่พบว่าเป็นกลุ่มที่มีความต้านทานปากใบหายตัวไปหลังจากที่ปริมาณน้ำฝน
ที่มีประสิทธิภาพเป็นกลุ่มต้านทานปากใบสามารถใช้เป็นเทียบเท่าการสังเกตของส่วนเปียกหลังคา
พารามิเตอร์ใช้ในรูปแบบการสกัดกั้น