The humanistic approach has its roo

The humanistic approach has its roots in phenomenological and existentialist thought[8] (see Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger, Merleau-Ponty and Sartre). Eastern philosophy and psychology also play a central role in humanistic psychology, as well as Judeo-Christian philosophies of personalism, as each shares similar concerns about the nature of human existence and consciousness.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธี humanistic มีรากของมันใน phenomenological และ existentialist คิดว่า [8] (ดู Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger, Merleau เซิลปอนตี้อพาร์ต และ Sartre) ปรัชญาตะวันออกและจิตวิทยายังมีบทบาทเซ็นทรัลใน humanistic จิตวิทยา ปรัชญายิวคริสเตียนของ personalism เป็นแต่ละหุ้นคล้ายความกังวลเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์มีอยู่และสติ[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการเห็นอกเห็นใจมีรากในความคิดปรากฏการณ์วิทยาและอัตถิภาวนิยม [8] (ดูเคอนิทไฮเดกเกอร์ Merleau-Ponty และซาร์ตร์) ปรัชญาตะวันออกและจิตวิทยายังมีบทบาทสำคัญในด้านจิตวิทยาเห็นอกเห็นใจเช่นเดียวกับปรัชญาคริสเตียนกิจกรรมของ Personalism เป็นหุ้นแต่ละกังวลที่คล้ายกันเกี่ยวกับธรรมชาติของการดำรงอยู่ของมนุษย์และมีสติ. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดมนุษยนิยม มีรากและเชิงปรากฏการณ์วิทยาอัตถิภาวนิยมนั้นคิดว่า [ 8 ] ( เห็นสิ่งใด นิทเช่ ไฮเดกเกอร์ merleau ปงตี และ Sartre ) ปรัชญาตะวันออกและจิตวิทยายังมีบทบาทเป็นศูนย์กลางในจิตวิทยามนุษยนิยม ตลอดจน judeo คริสเตียนปรัชญาของบุคลิกภาพ ซึ่งในแต่ละหุ้นที่คล้ายกันเกี่ยวกับธรรมชาติของการดำรงอยู่ของมนุษย์และสติ [ 2 ]