จากผลพวงของการกดขี่ขูดรีดของพวกชนชั้นศักดินา ขุนนางและเจ้าที่ดินในสังคมเกษตรกรรม ทำให้ชาวนาที่ถูกกดขี่ได้ลุกฮือขึ้นต่อสู้กับนายทาส ไม่ยอมตกเป็นทาสของพวกชนชั้นกระฎุมพีอีกต่อไป ประกอบกับสังคมในยุคนั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงจากสังคมเกษตรกรรมไปสู่สัคมอุตสาหรรมทำให้ชาวไร่ชาวนาต้องอพยพไปเป็นลูกจ้างในเขตเมืองอุตสาหกรรม เนื่องจากต้องการหนีสภาพของการกดขี่ขูดรีดผลผลิตจากพวกนายทุนและพ่อค้าคนกลางการเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างรวดเร็วจนถึงขั้นที่เรียกกันว่าเป็น" การปฏิวัติอุตสาหกรรม" ซึ่งอยู่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 ส่งผลให้ผู้คนต่างอพยพจากการผลิตภาคเกษตรกรรมไปเป็นคนงานภาคอุตสาหกรรมในโรงงานต่างๆ ต้องทนกับการถูกกดขี่ขูดรีดในรูปแบบใหม่จากนายทุนอุตสาหกรรม คือการถูกบังคับใช้แรงงานทาสที่ต้องทำงานหนัก