As shown in Table 5, neither the ty

As shown in Table 5, neither the type of TMR nor the
type of WCS supplementation had any influence on milk
yield, milk composition, or feed efficiency (p>0.05). A
similar result was observed by Vasupen et al. (2006) who
reported that production and composition of milk were
unaltered by FTMR feeding.
cWCS supplementation did not alter milk yield, milk
composition and feed efficiency (p>0.05), which was to be
expected as DMI was not affected, as also reported by
Beede and Collier (1986). Brown et al. (1982) and Santos et
al. (2002) found that yields of milk and milk components
were similar between cows fed diets of whole Pima
cottonseed and cracked Pima cottonseeds. However, milk
fat of the cows supplemented with cWCS was lower than
that of the cows supplemented with WCS. Hawkins et al.
(1984) observed a decrease in milk fat percentage with
ground seed compared to whole seed, probably because of a
more rapid release of oil from the ground seed. In general,
supplemental fat decreases fat percentage in milk (Dhiman
et al., 2000); however, these reductions would seem to be
due to the highly unsaturated fatty acid sources affecting
rumen fermentation. Jenkins and Palmquist (1983) found a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังแสดงในตาราง 5 ชนิดใดของ TMR หรือชนิดของการเสริม WCS มีอิทธิพลใด ๆ ในนมผลผลิต นมองค์ประกอบ หรือฟีดประสิทธิภาพ (p > 0.05) Aผลคล้ายถูกตรวจสอบโดย Vasupen et al. (2006) ที่รายงานว่า การผลิตและองค์ประกอบของน้ำนมได้เกี่ยวข้องได้ โดยให้อาหาร FTMRcWCS เสริมไม่เปลี่ยนแปลงผลผลิตนม นมองค์ประกอบและดึงประสิทธิภาพ (p > 0.05), ซึ่งถูกต้องคาดว่าเป็น DMI ถูกผลกระทบ นอกจากนี้ยังเป็น รายงานโดยBeede และเออร์ (1986) น้ำตาล et al. (1982) และซานโตสร้อยเอ็ดal. (2002) พบที่ผลผลิตของน้ำนมและส่วนประกอบของนมคล้ายระหว่างวัวเลี้ยงอาหารของทั้ง Pimaเมล็ดฝ้ายและแตก Pima cottonseeds อย่างไรก็ตาม นมไขมันวัวเสริม ด้วย cWCS ไม่ต่ำกว่าที่วัวเสริม ด้วย WCS ฮอว์กินส์ et al(1984) สังเกตการลดลงของเปอร์เซ็นต์ไขมันนมด้วยพื้นดินเมล็ดพันธุ์เมื่อเทียบกับทั้งเมล็ด อาจเนื่องจากการเพิ่มเติมอย่างรวดเร็วปล่อยน้ำมันจากเมล็ดดิน ทั่วไปเสริมไขมันลดเปอร์เซ็นต์ไขมันในนม (Dhimanet al. 2000); อย่างไรก็ตาม ลดลงเหล่านี้เหมือนจะ ไม่เนื่องจากแหล่งมาของกรดไขมันไม่อิ่มตัวสูงที่ส่งผลกระทบต่อต่อการหมัก เจนกินส์และ Palmquist (1983) พบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังแสดงในตารางที่ 5 ทั้งประเภทของ TMR มิได้ที่
ประเภทของ WCS เสริมมีอิทธิพลใด ๆ เกี่ยวกับนม
ผลผลิตองค์ประกอบของน้ำนมหรือประสิทธิภาพการใช้อาหาร (p> 0.05)
ผลที่คล้ายกันคือข้อสังเกตจาก Vasupen et al, (2006) ที่
รายงานว่าการผลิตและองค์ประกอบของนม
ไม่เปลี่ยนแปลงโดย FTMR ให้อาหาร.
CWCs เสริมไม่ได้เปลี่ยนแปลงผลผลิตน้ำนมนม
องค์ประกอบและประสิทธิภาพการใช้อาหาร (p> 0.05) ซึ่งจะได้รับการ
คาดว่าเป็น DMI ไม่ได้รับผลกระทบเช่นยังมีรายงาน โดย
บลีดและถ่านหิน (1986) บราวน์, et al (1982) และซานโตสและ
อัล (2002) พบว่าอัตราผลตอบแทนของนมและส่วนประกอบ
มีความคล้ายคลึงกันระหว่างวัวที่เลี้ยงด้วยอาหารของ Pima ทั้ง
ฝ้ายและแตก cottonseeds ไฟลนก้น แต่นม
ไขมันของวัวเสริมด้วย CWCs ต่ำกว่า
ที่ของวัวเสริมด้วย WCS ฮอว์กิน et al.
(1984) ตั้งข้อสังเกตการลดลงในอัตราร้อยละไขมันนมที่มี
เมล็ดพื้นดินเมื่อเทียบกับทั้งเมล็ดอาจจะเป็นเพราะการ
ปล่อยให้เป็นอิสระมากขึ้นอย่างรวดเร็วของน้ำมันจากเมล็ดพื้นดิน โดยทั่วไป
ไขมันเสริมลดเปอร์เซ็นต์ไขมันในนม (Dhiman
et al, 2000.); แต่การลดลงของเหล่านี้ดูเหมือนจะเป็น
เนื่องจากแหล่งของกรดไขมันไม่อิ่มตัวสูงมีผลกระทบต่อ
การหมักในกระเพาะรูเมน เจนกินส์และ Palmquist (1983) พบว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังแสดงในตารางที่ 5 และประเภทของแบบ หรือประเภทของ WCS ) มีอิทธิพลใด ๆ เกี่ยวกับนมองค์ประกอบของน้ำนม ผลผลิต หรือประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( P > 0.05 ) เป็นผลที่คล้ายกันพบว่าโดย vasupen et al . ( 2006 ) ที่รายงานว่า ผลผลิตและองค์ประกอบของน้ำนมคือftmr ไม่เปลี่ยนแปลง โดยการให้อาหารCWCS เสริมไม่ได้เปลี่ยนแปลงผลผลิตน้ำนมองค์ประกอบและประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( P > 0.05 ) ซึ่งเป็นคาดว่าเป็นดีไม่ได้รับผลกระทบ ขณะที่รายงานยังโดยและ beede คอล ( 1986 ) สีน้ำตาล et al . ( 1982 ) และ ซานโตส และอัล ( 2002 ) พบว่า ผลผลิตน้ำนมและองค์ประกอบมีความคล้ายคลึงกันระหว่างอาหารของวัวทั้งพิม่าฝ้าย และแตกพิม่า cottonseeds . อย่างไรก็ตาม นมไขมันของวัวเสริม CWCS ต่ำกว่าของวัวเสริม WCS . Hawkins et al .( 1984 ) ได้ลดเปอร์เซ็นต์ไขมันนมด้วยเมล็ดพื้นดินเทียบกับเมล็ดทั้งหมด อาจเป็นเพราะเป็นปล่อยอย่างรวดเร็วมากขึ้นของน้ำมันจากพื้นพันธุ์ โดยทั่วไปลดไขมันเสริมเปอร์เซ็นต์ไขมันในน้ำนม ( dhimanet al . , 2000 ) อย่างไรก็ตาม ระบบเหล่านี้จะ ดูเหมือนจะเป็นเนื่องจากมีกรดไขมันไม่อิ่มตัวแหล่งมีผลต่อกระบวนการหมักในกระเพาะรูเมน . เจนกินส์และแพล์มควิสต์ ( 1983 ) พบว่า